Το αυτοκίνητο που φιλοδοξούσε να τα βάλει με την ηλεκτροκίνηση!
Λίγοι ήταν εκείνοι που μπορούσαν να αντιληφθούν πως ένας πόλεμος που έλαβε χώρα στα τέλη του 2010, έμελλε να κρίνει την επόμενη μέρα της αυτοκίνησης. Με την Toyota να έχει ξεκινήσει 13 χρόνια νωρίτερα τη δική της προσπάθεια για αυτοκίνητα φιλικότερα προς το περιβάλλον, με το λανσάρισμα της πρώτης γενιάς του υβριδικού Prius το 1987, οι περισσότεροι κατασκευαστές αναζητούσαν κι αυτοί τον δικό τους δρόμο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους επερχόμενους αυστηρούς στόχους στις εκπομπές καυσαερίων.
Οι Ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, πριν ακόμα σκάσει το σκάνδαλο dieselgate, είχαν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην πετρελαιοκίνηση, που βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό την επίτευξη των στόχων για χαμηλές εκπομπές CO2.
Εντούτοις οι Nissan και General Motors, με εμπνευστές αντίστοιχα τους Κάρλος Γκον και Μπομπ Λουτζ, ακολούθησαν τους δικούς τους -εντελώς διαφορετικούς δρόμους.
Η ιαπωνική φίρμα αποφάσισε να επενδύσει στην ηλεκτροκίνηση, μια επιλογή με μεγάλο ρίσκο, καθώς μια δεκαετία πριν, οι μπαταρίες μετά βίας επέτρεπαν αυτονομία μεγαλύτερη των 150 χλμ. ενώ παράλληλα με την εξέλιξη του αυτοκινήτου έπρεπε να γίνουν μεγάλες επενδύσεις στην κατασκευή μπαταριών αλλά και στις υποδομές φόρτισης.
Το αμιγώς ηλεκτρικό Nissan Leaf παρουσιάστηκε το Δεκέμβριο του 2010 και την ίδια ακριβώς εποχή παρουσιάστηκε στην Αμερική ένα πολύ έξυπνο αυτοκίνητο, το Chevrolet Volt, ενώ στις αρχές του 2011 ήρθε στην Ευρώπη και το αδελφάκι του, το Opel Ampera.
Η ιδιαιτερότητα του τελευταίου ήταν ότι συνδύαζε έναν ηλεκτροκινητήρα και ένα βενζινοκινητήρα με ένα διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στα υβριδικά.
Η λογική των Volt / Ampera βασιζόταν στο γεγονός πως, βάσει ερευνών, οι καθημερινές μας μετακινήσεις δεν ξεπερνούν τα 60-80 χλμ. Τα εν λόγω αυτοκίνητα, λοιπόν, διέθεταν έναν ηλεκτροκινητήρα 150 ίππων και μια μπαταρία τέτοιου μεγέθους που να εξασφάλιζε ηλεκτρική αυτονομία για μια τέτοια απόσταση.
Στη συνέχεια όταν η μπαταρία θα άδειαζε, σε αντίθεση με ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο που θα έμενε στη μέση του δρόμου, τα Ampera / Volt διέθεταν ένα “extender” – τον 1400άρη EcoFLEX, που έμπαινε σε λειτουργία όχι για να μεταφέρει την κίνηση στους τροχούς, αλλά για να φορτίσει, με τη βοήθεια μιας γεννήτριας, την μπαταρία του ηλεκτροκινητήρα.
Οι διαφορές με τα υβριδικά αυτοκίνητα ήταν προφανείς. Τα εν λόγω αυτοκίνητα μπορούσαν να κινηθούν στη μέγιστη απόδοσή τους αμιγώς ηλεκτρικά, τη στιγμή που τα υβριδικά της εποχής το έπρατταν μόνο για 2-3 χλμ. και με ταχύτητες της τάξης των 20 χλμ.
Επιπλέον σε αντίθεση με τα αμιγώς ηλεκτρικά, διέθετε μια συνολική αυτονομία άνω των 500 χλμ. Ξεπερνώντας έτσι το φλέγον θέμα της εμβέλειας των ηλεκτρικών οχημάτων.
Οι άνθρωποι της GM ήταν ενθουσιασμένοι με το δημιούργημά τους. Υποστήριζαν πως δεν έχουν νόημα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μεγάλη αυτονομία, καθώς μια υπερβολικά μεγάλη μπαταρία, δεν θα αύξανε μόνο το βάρος της κατασκευής, αλλά και το χρόνο φόρτισης.
Τα Ampera / Volt θεωρητικά απολάμβαναν τα αυξημένα κίνητρα που είχαν θεσπίσει κάποιες χώρες για τα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα, εντούτοις κάποιες άλλες χώρες τα είχαν κατατάξει στην κατηγορία των υβριδικών, ύστερα μάλιστα από την αποκάλυψη πως υπό συγκεκριμένες οδηγικές συνθήκες το “extender” μετέφερε απ’ ευθείας την κίνηση στους τροχούς του αυτοκινήτου.
Η Nissan δεν έχασε την ευκαιρία να… τρολάρει το Chevrolet Volt για το γεγονός ότι έπρεπε να ανεφοδιαστεί (και) στο πρατήριο με ένα πανέξυπνο διαφημιστικό σποτ που παρουσίαζε την καθημερινότητά μας χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. “Πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν όλα δούλευαν με βενζίνη;” αναρωτιέται ο εκφωνητής στο κλείσιμο του σποτ και “πώς θα ήταν, αν όχι”, με το λυπημένο βλέμμα του ιδιοκτήτη ενός Volt την ώρα που “φουλάρει” με καύσιμο το αυτοκίνητό του, να παρακολουθεί ένα Leaf που περνούσε αθόρυβα και χωρίς εκπομπές μπροστά του.
Σε κάθε περίπτωση τα Volt / Leaf δεν συνάντησαν την αναμενόμενη αντιμετώπιση από το αγοραστικό κοινό κι έτσι το συγκεκριμένο concept εγκαταλείφθηκε, με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί από τα αμιγώς ηλεκτρικά Chevrolet Bolt και Opel Ampera-e στα τέλη του 2016 και τις αρχές του 2017, αντίστοιχα.
Σε κάθε περίπτωση, το πρωτοποριακό Opel Ampera κατάφερε να εξασφαλίσει το 2012 τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς, με αφορμή το οποίο οι 4ΤΡΟΧΟΙ κυκλοφόρησαν σε DVD το σχετικό video.
Η ιδέα του extender ξαναβρήκε εφαρμογή στο BMW i3 Rex (την έκδοση δηλαδή του ηλεκτρικού μοντέλου δηλαδή με Range Extender), που όμως καταργήθηκε όταν ανανεώθηκε το μοντέλο, αποκτώντας μπαταρία με μεγαλύτερη χωρητικότητα.
Σήμερα τα plug-in υβριδικά διαθέτουν ανάλογες δυνατότητες ηλεκτρικής αυτονομίας με τα Ampera / Volt, εντούτοις παραμένουν πιο περίπλοκα σαν κατασκευές, λόγω της υιοθέτησης μεγαλύτερων κινητήρων εσωτερικής καύσης που συνδυάζονται με το απαραίτητο κιβώριο μετάδοσης. Το extender ενώ προσφέρει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, δεν αποτυπώνονται δυστυχώς στον τυποποιημένο κύκλο μέτρησης και κατά συνέπεια στις τιμές των ρύπων.
Μια εντυπωσιακή επάνοδο του extender σε συνδυασμό με μια σύγχρονη εκδοχή του κινητήρα wankel, έχει υποσχεθεί η Mazda, το πιθανότερο σε μια κατασκευή που απευθύνεται σε πιο περιορισμένο αγοραστικό κοινό.
Ποια θα ήταν άραγε η εξέλιξη των αυτοκινήτων σήμερα, αν στην κρίσιμη αυτή μάχη των Ampera / Volt με το Leaf δεν είχε κερδίσει το τελευταίο;
