Μία ενδιαφέρουσα όσο και αποκαλυπτική μελέτη επιστημόνων από τον μακρινό Καναδά έρχεται να αναδείξει ότι η συλλογή βασικών μετάλλων που προορίζονται για την κατασκευή μπαταριών από τον πυθμένα των ωκεανών είναι μακράν πιο οικολογική από την παραδοσιακή διαδικασία εξόρυξής τους στη στεριά.
Ένας συνασπισμός από κορυφαίους ερευνητές και επιστήμονες δημοσίευσε πρόσφατα τα ευρήματα μιας μελέτης με εξαιρετικό ενδιαφέρον και περιεχόμενο διάρκειας ενός έτους, η οποία αφορά στις επιπτώσεις στο οικοσύστημα της προμήθειας μετάλλων για την παραγωγή 1.000.000 μπαταριών που προορίζονται για χρήση σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Καθώς οι εκκλήσεις για μετάβαση σε μια κινητικότητα στην οποία οι βασικοί πρωταγωνιστές θα είναι η πρίζα και οι μπαταρίες γίνονται όλο και πιο επιτακτικές, η μελέτη που πραγματοποίησε η DeepGreen εξετάζει πώς η ανθρωπότητα μπορεί να μειώσει την εξάρτησή της από τα ορυκτά καύσιμα με τη μικρότερη δυνατή ζημιά στον πλανήτη. Υπό το πρίσμα αυτό καλό είναι να μην ξεχνάμε πως, η ζήτηση για ορισμένα μέταλλα που προορίζονται για την κατασκευή μπαταριών που θα χρησιμοποιηθούν στα μελλοντικά EVs προβλέπεται να αυξηθεί έως το 2050 κατά 11 φορές σε σχέση με την τρέχουσα. Και όλα αυτά την ώρα που έγκυρες μελέτες αναφέρουν ότι οι ελλείψεις σε νικέλιο, κοβάλτιο αλλά και χαλκό θα αρχίσουν να γίνονται αισθητές μόλις το 2025…
Ως γνωστόν, ο παραδοσιακός τρόπος προμήθειας μετάλλων, όπως ο χαλκός, το νικέλιο, το κοβάλτιο και το μαγγάνιο, γίνεται σήμερα με την εξόρυξή τους στη ξηρά μέσω μιας διαδικασίας που μπορεί να αποβεί τοξική για την περιοχή σε τοπικό επίπεδο, αλλά και ρυπογόνα, σε μεγάλο μάλιστα βαθμό, για το ευρύτερο οικοσύστημα. Σύμφωνα όμως με την ως άνω μελέτη μια εναλλακτική, και πιο καθαρή, πηγή για την προμήθεια των παραπάνω μετάλλων είναι ο πυθμένας του Ειρηνικού Ωκεανού και η συλλογή από αυτόν πολυμεταλλικών οζιδίων που είναι πλούσια σε ορυκτά στοιχεία.
Πιο αναλυτικά, η έρευνα της DeepGreen αποκάλυψε ότι η εν λόγω διαδικασία προκαλεί πολύ μικρότερες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, και πιο συγκεκριμένα κατά 70% σε σχέση με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και κατά 100% σε σχέση με την παραγωγή στερεών αποβλήτων. Φυσικά, η χρήση γης σε σχέση με την παραδοσιακή μέθοδο εξόρυξης εμφανίζεται στην περίπτωση των πολλυμεταλλικών οζιδίων μειωμένη κατά 94%, ενώ την ίδια στιγμή η αρνητική επιρροή τους στην άγρια πανίδα είναι μικρότερη κατά 93%. Τέλος, η παραγωγή μετάλλων από οζίδια προσφέρει επιπλέον το πλεονέκτημα των μηδενικών τοξικών ουσιών, σε αντίθεση με τις χερσαίες εξορυκτικές διαδικασίες που παράγουν δισεκατομμύρια τόνους τοξικών αποβλήτων τα οποία μπορούν να διαρρεύσουν στο έδαφος και τους υδάτινους πόρους.
Περισσότερα για την έρευνα μπορείτε να βρείτε εδώ: https://deep.green/white-paper/
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
