Με αργά αλλά σταθερά βήματα, τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα αρχίζουν να κερδίζουν και την καταναλωτική εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων αγοραστών.
Με αργά αλλά σταθερά βήματα, τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα αρχίζουν να κερδίζουν και την καταναλωτική εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων αγοραστών.
Με την είσοδο ολοένα και περισσότερων προτάσεων στην αγορά, σε συνδυασμό με την ταχύτατη τεχνολογική εξέλιξή τους όσον αφορά στην αυτονομία κίνησης που παρέχουν πλέον οι συσσωρευτές ενέργειας (βλ. μπαταρίες) με τους οποίους εξοπλίζονται, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν δειλά δειλά αρχίσει να κερδίζουν τους ομολογουμένως δύσπιστους αγοραστές της γηραιάς ηπείρου. Μοντέλα με πρωτοποριακή τεχνολογία, όπως το i3 της BMW και το Tesla S, που ήδη καταλαμβάνουν τις θέσεις 2 και 3 στους πίνακες των πωλήσεων της κατηγορίας, σε συνδυασμό με καταξιωμένες στο είδος προτάσεις, με προεξέχον το Nissan Leaf, στέλνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα που θέλει τα αυτοκίνητα του συγκεκριμένου είδους να σημειώνουν ετήσιες πωλήσεις της τάξης των 150.000 έως και 250.000 μονάδων έως τα τέλη της δεκαετίας που διανύουμε σε συνολικό όγκο ταξινομήσεων που θα ανέρχεται την εποχή εκείνη, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, περί τις 19 εκ. μονάδες. Φέτος, οι πωλήσεις των Electric Vehicles, στις οποίες ασφαλώς και δεν συμπεριλαμβάνονται εκείνες των plug-in υβριδικών, αναμένεται να ανέλθουν πολύ κοντά στις 53.000 μονάδες, έναντι μόλις 31.615 το 2013. Και για να έχετε ένα (ακόμα) μέτρο σύγκρισης για την πορεία που ακολουθεί σήμερα η εν λόγω αγορά, οι πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων στην γηραιά ήπειρο ανέρχονται αυτή τη στιγμή στο ¼ των συνολικών ταξινομήσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ποιοι είναι, όμως, οι παράγοντες εκείνοι που θα ενισχύσουν στην Ευρώπη τη δημοτικότητα των συγκεκριμένων οχημάτων; Σε πρώτη φάση, η σημαντικότερη παράμετρος φαίνεται να είναι η παροχή κινήτρων από την πολιτεία όσον αφορά στη χρήση και –κυρίως- στην αγορά τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, τη «μαγική φόρμουλα» φαίνεται να έχει -προς το παρόν τουλάχιστον- η Νορβηγία, η οποία και παρέχει σε κάθε πολίτη της οικονομικά κίνητρα ύψους έως και 11.500 ευρώ για την αγορά κάθε ηλεκτρικού οχήματος. Ως αποτέλεσμα της παραπάνω πολιτικής, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός πως τα κάθε λογής ηλεκτρικά οχήματα κατέχουν ήδη μερίδιο της τάξης του 6% στο σύνολο του όγκου ταξινομήσεων της σκανδιναβικής χώρας, τιμή μάλιστα που αποτελεί και την υψηλότερη στο σύνολο της Ευρώπης. Η δεύτερη παράμετρος που αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στις πωλήσεις τους είναι αναμφίβολα η δημιουργία όλο και περισσότερων δημόσιων σταθμών φόρτισης, γεγονός που θα αυξήσει κατακόρυφα την καταναλωτική πίστη μειώνοντας ταυτόχρονα, και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό, το μεγαλύτερο ίσως άγχος των δυνητικών αγοραστών της κατηγορίας: εκείνο της ανεύρεσης ενέργειας σε περίπτωση που η αποθηκευμένη στις μπαταρίες του οχήματος δεν καταστεί επαρκής για τις ανάγκες των εκάστοτε μετακινήσεών τους. Ήδη η Ε.Ε. μελετά σοβαρά το ενδεχόμενο να υποχρεώσει με νομοθετική ρύθμιση τα κράτη μέλη της να δημιουργούν έναν δημόσιο σταθμό φόρτισης για κάθε 10 ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα ταξινομούνται στην επικράτειά τους.
Σε ότι αφορά στους πρωταγωνιστές σε επίπεδο πωλήσεων, με δεδομένα τα επίσημα στοιχεία του πρώτου 9μήνου της χρονιάς, την κούρσα στη γηραιά ήπειρο οδηγεί και μάλιστα με διαφορά από τους υπόλοιπους, το Nissan Leaf, που αισίως έχει αποσπάσει 11.374 πωλήσεις, ακολουθούμενο από τα BMW i3, Tesla S και Renault Zoe με 6.905, 6.786 και 5.968 ταξινομήσεις αντίστοιχα._Χ.Α.
