Ταξιδεύοντας ηλεκτρικά

Στο πλαίσιο της δοκιμής του Tesla Model 3 στην Ελλάδα επισκεφθήκαμε την Πτολεμαΐδα ταξιδεύοντας ηλεκτρικά. Το ταξίδι μας στη Βόρεια Ελλάδα έρχεται ως απάντηση σε όσους υποστηρίζουν πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν φορτιστές στους αυτοκινητοδρόμους. «Θεσσαλονίκη πάω;» είναι η συνήθης ερώτηση, και η ρεαλιστική απάντηση είναι «πολύ δύσκολα», καθώς, ανηφορίζοντας, ο μοναδικός σταθμός ταχυφόρτισης βρίσκεται στον ΣΕΑ Αταλάντης, στο πρώτο τρίτο της διαδρομής εκκινώντας από την Αθήνα. Χρειάζονται επιπλέον μία με δύο θέσεις στον συγκεκριμένο άξονα, ώστε το ταξίδι με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο να μην αποτελεί δοκιμασία για πολύ γερά νεύρα.

Το δίκτυο διαθέσιμων ταχυφορτιστών στους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους στις αρχές του καλοκαιριού του 2021.

Εν προκειμένω, η αποστολή στην Πτολεμαΐδα κατέστη εφικτή καθώς δύο από τις τρεις προτεινόμενες διαδρομές από τους χάρτες της Google, με παρεμφερή διάρκεια διαδρομής -λίγο κάτω από τις 6 ώρες-, διέθεταν τα απαραίτητα σημεία ανεφοδιασμού. Επιλέξαμε να κινηθούμε αρχικά ακολουθώντας την πορεία μέσω Λαμίας και Τρικάλων, για να επιστρέψουμε την επόμενη μέρα μέσω της Ιόνιας Οδού.

Ταξιδεύοντας ηλεκτρικά: Πού θα φορτίσω;

Σε μια τέτοια πορεία χρειάζεται, προς το παρόν, σχετική έρευνα για τα διαθέσιμα σημεία φόρτισης. Υπάρχουν διάφορες πλατφόρμες και εφαρμογές (όπως οι EAFO, Open Charge Map, Charge Map, Electromaps, Plug Share) που βοηθούν στον εντοπισμό των διαθέσιμων σημείων φόρτισης, εντούτοις σε όλες τις περιπτώσεις διαπιστώσαμε ελλιπή πληροφόρηση.

Κάτι εξίσου σημαντικό σε ένα “ηλεκτρικό” ταξίδι είναι η διαδικασία και το κόστος φόρτισης. Στους υφιστάμενους ταχυφορτιστές του εθνικού οδικού δικτύου η πληρωμή γίνεται στο πρατήριο, με εξαίρεση εκείνον στον ΣΕΑ Βέλου της εταιρείας Fortisis, όπου η σχετική χρέωση πραγματοποιείται με προπληρωμένες κάρτες που διατίθενται εκεί ή μέσω της εφαρμογής της εταιρείας. Μέσω εφαρμογής «φουλάραμε» και στον φορτιστή της Blink, που ήταν εγκατεστημένος στο ξενοδοχείο «Παντελίδης», όπου διανυκτερεύσαμε στην Πτολεμαΐδα. Το κατέβασμα μιας τέτοιας εφαρμογής και η ενεργοποίησή της είναι σχετικά απλά, αλλά στην αρχή απαιτούν μια κάποια εξοικείωση.

Το ξενοδοχείο «Παντελίδης» στην Πτολεμαΐδα, όπου διανυκτερεύσαμε, διέθετε ένα φορτιστή, όπου αναπληρώσαμε το 82% της μπαταρίας του Model 3 σε λιγότερο από 6 ώρες.

Το κόστος φόρτισης εξαρτάται από τον τρόπο χρέωσης και το τιμολόγιο του εκάστοτε παρόχου υπηρεσιών φόρτισης. Η χρέωση μπορεί να γίνεται με βάση τη διάρκεια φόρτισης ή με τις κιλοβατώρες που καταναλώθηκαν. Στην πρώτη περίπτωση, για παράδειγμα, μπορεί να μη συμφέρει να γεμίσεις την μπαταρία στο 100%, γιατί προς το τέλος η φόρτιση πραγματοποιείται εξαιρετικά αργά. Έτσι, στον 50άρη φορτιστή στον ΣΕΑ Αταλάντης, είδαμε στην αρχή της διαδικασίας το αυτοκίνητο να φορτίζει με ισχύ 48 kW, η οποία λίγο πριν από την ολοκλήρωση της φόρτισης είχε πέσει στα 4 kW. Άρα κάθε κιλοβατώρα στο τέλος της φόρτισης κόστιζε δώδεκα φορές περισσότερο απ’ ό,τι στην αρχή.

Ταμείο σε κόστος και χρόνο για το ηλεκτρικό μας ταξίδι

Για κάθε pit stop στους υφιστάμενους ταχυφορτιστές των ελληνικών ΕΟ, υπολογίστε κοντά στα 45-50 λεπτά αναμονής για κάθε 200 χλμ. διαδρομής (πάντα με έναν μετρημένο τρόπο οδήγησης), με αντίστοιχο κόστος 15-20 ευρώ. Όσο για το συνολικό κόστος του ταξιδιού μας, ξοδέψαμε 102 ευρώ για τις πέντε ενδιάμεσες φορτίσεις, που μας εξασφάλισαν επιπλέον 900 χλμ. αυτονομίας, ποσό που με την τρέχουσα τιμή του πετρελαίου κίνησης αντιστοιχεί σε κατανάλωση 8,5 λίτρων/100 χλμ. ενός αυτοκινήτου ντίζελ. Φυσικά, η εικόνα αυτή ανατρέπεται στην πόλη, όπου το κόστος οικιακής φόρτισης κυμαίνεται στα 2-3 ευρώ/100 χλμ.

Συνοψίζοντας, η απόδραση με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι εφικτή πλέον σε ένα μεγάλο κομμάτι της χώρας μας, αλλά απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι να δούμε ισχυρότερους ταχυφορτιστές το ταξίδι θα διαρκεί περισσότερο, χωρίς όλο αυτό να αποδεικνύεται επωφελές για την τσέπη μας._ Μ. Σ.