Ακριβώς 50 χρόνια έχουν περάσει από την τέλεση του Woodstock Festival of Music τον Αύγουστο του 1969 στη μικρή πόλη Bethel των ΗΠA. Εκεί όπου η αθρόα προσέλευση του κοινού προκάλεσε πριν μισό αίωνα το πιο διάσημο μποτιλιάρισμα της σύγχρονης ιστορίας.
Όλα ξεκίνησαν στις 15 Αυγούστου του 1969 στη γαλακτοκομική φάρμα του Max Yasgur στο Bethel των ΗΠΑ, 69 μόλις χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της ομώνυμης κωμόπολης της Ν. Υόρκης, όταν οι Michale Lang, Artie Korndeld, Joel Rosenman και John Roberts αποφάσισαν ύστερα από πολλά προβλήματα και δυσκολίες να διοργανώσουν μία υπαίθρια μουσική γιορτή προκειμένου να διαφημίσουν το δικό τους στούντιο ηχογραφήσεων. Ωστόσο, κανείς από τους τέσσερις δεν μπορούσε να φανταστεί την τεράστια απήχηση που θα είχε το καλοκαίρι εκείνο το Aquarian Music Festival, όπως επίσημα ονομαζόταν το εν λόγω μουσικό event. Πολύ περισσότερο δε το γεγονός ότι το Woodstock Festival of Music θα καθίσταντο ως μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην παγκόσμια μουσική ιστορία προβάλλοντας ιδέες άμεσα συνδεδεμένες με την αγάπη, τον έρωτα, αλλά και ενάντια στον πόλεμο, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό.
Κι ενώ όλοι περίμεναν πως η ανταπόκριση του κοινού μόλις και μετά βίας θα ξεπερνούσε τις 50.000, οι fans της μουσικής άρχισαν ήδη με το καλημέρα να κατακλύζουν τη μικρή και μέχρι τότε άσημη πόλη του Bethel των μόλις 3.900 κατοίκων. Από την πρώτη κιόλας ημέρα οι διοργανωτές είχαν κόψει πάνω από 185.000 εισιτήρια, αριθμός που καθ’ όλη τη διάρκεια του τετραημέρου ξεπέρασε τις 500.000… Όπως ήταν φυσικό, οι ορδές αυτοκινήτων άρχισαν από την Παρασκευή να μπλοκάρουν τους δρόμους της γύρω περιοχής σχηματίζοντας, εξαιτίας και των αστοχιών των τοπικών αστυνομικών αρχών, μία πρωτοφανή για την εποχή ουρά που έφτανε έως και τα 20 μίλια – ήτοι σχεδόν 32 χλμ. Πολύ γρήγορα όλες οι προσβάσεις από και προς τη φάρμα έκλεισαν, γεγονός που υποχρέωσε πολλούς από τους καλλιτέχνες που έδωσαν το «παρών» στο Woodstock να μεταβούν στις μουσικές σκηνές που είχαν εγκατασταθεί στο Bethel χρησιμοποιώντας… ελικόπτερο.
Χαρακτηριστικό του κλίματος και των διαθέσεων του κόσμου ήταν το γεγονός πως το απρόσμενο αυτό μποτιλιάρισμα αντιμετωπίστηκε από το κοινό με παροιμιώδη ψυχραιμία και χαμόγελο – χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν στωικά, άλλοι κουβεντιάζοντας, άλλοι κάνοντας πικνίκ στην άκρη του δρόμου και άλλοι τραγουδώντας στις οροφές των αυτοκινήτων τους, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα οχήματά τους κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά κατευθυνόμενοι στο φεστιβάλ με τα πόδια μέσω ενός δρόμου που οι διοργανωτές βάφτισαν (σοφά) Happy Avenue._Χ.Α.