Με βάση τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν οριστεί τέσσερα επίπεδα προστασίας για τη θωράκιση των αυτοκινήτων. Αυτά ξεκινούν από το «Β4», που αφορά στην προστασία του οχήματος από επίθεση με ελαφρύ τουφέκι, περίστροφο ή πιστόλι, ενώ ακολουθεί το «Β5», του οποίου κριτήριο είναι η αντοχή στα βλήματα αυτόματου όπλου. Για την προστασία από βομβιστική επίθεση κι εξελιγμένα αυτόματα όπλα προδιαγραφών ΝΑΤΟ, οι απαραίτητες μετασκευές που πρέπει να γίνουν, υπάγονται στο επίπεδο «Β6». Τα αυστηρότερα κριτήρια έχουν θεσπιστεί για την αντοχή σε επίθεση με βόμβες, μπαζούκας και αυτόματα όπλα που χρησιμοποιούν διατρητικά βλήματα, όπου οι κατασκευαστικές προδιαγραφές ορίζονται από το επίπεδο «Β7».
Τα θωρακισμένα αυτοκίνητα διαθέτουν μεταξύ άλλων αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης και ανεξάρτητο μηχανισμό επικοινωνίας, αυτόματο σύστημα εξαερισμού με οξυγόνο που δεν έρχεται σε επαφή με την ατμόσφαιρα, αλεξίσφαιρα ελαστικά και μεγάφωνο. Επίσης, υπάρχει και το σύστημα «Panic Alarm», το οποίο όταν ακινητοποιείται το αυτοκίνητο δίνει οπτικό και ηχητικό συναγερμό, κλειδώνει τις πόρτες με τηλεχειριστήριο και επικοινωνεί ψηφιακά με το κέντρο ελέγχου.
Το βάρος μιας θωράκισης ξεπερνά σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τα 1.000 κιλά, ενώ τα αλεξίσφαιρα τζάμια προέρχονται από τα αντίστοιχα αεριωθούμενων αεροσκαφών και κατασκευάζονται από δέκα στρώσεις υλικών: περίβλημα και στρώματα από πολυεστέρα, πολυβινύλιο, γυαλί, πολυουρεθάνη, πολυκαρβονικό υλικό, πάλι γυαλί και πολυβινύλιο, κεραμική βαφή και τρίτο στρώμα γυαλιού.
Τα θωρακισμένα ελαστικά εξασφαλίζουν τη συνέχεια της πορείας του αυτοκινήτου ακόμη κι αν πυροβοληθούν, με ανώτατη ταχύτητα τα 150 χιλιόμετρα την ώρα, σε απόσταση τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων.
Τρεις μήνες δουλειάς χρειάζονται για να θωρακιστεί ένα αυτοκίνητο, ενώ τα τεστ αντοχής τους, περιλαμβάνουν ρίψεις με… οποιοδήποτε φονικό όπλο μπορείτε να φανταστείτε!