Πραγματικός Οδηγός: Στην πόλη με Toyota IQ 1.0 Multidrive

Ο Πραγματικός Οδηγός κινείται και στην πόλη, οπότε επιβιβαστείτε μαζί μας στο αυτόματο Toyota iQ για να δούμε τα «πρέπει» και τα «μη» της σωστής οδήγησης στο κλεινόν άστυ, το σεβασμό που υποχρεούμαστε να δείχνουμε στους πεζούς αλλά και πολλά tip οικονομικής οδήγησης, αποφυγής διοδίων, και όχι μόνο…

Ο Πραγματικός Οδηγός δεν έχει να κάνει μόνο με γρήγορες διαδρομές ή σκληρές εκτός δρόμου εξορμήσεις. Αυτό που πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας είναι ότι ακόμα και αυτός… τις περισσότερες ημέρες του χρόνου οδηγεί μέσα στην πόλη. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η συγκεκριμένη ενότητα δε θα μπορούσε να απουσιάζει από το εγχειρίδιο του Πραγματικού Οδηγού. Τι κάναμε, λοιπόν; Πήραμε το ιδανικό αυτοκίνητο πόλης, Toyota iQ, στην καταλληλότερη έκδοση, κατά τη γνώμη μας, αυτήν με τον 3κύλινδρο οικονομικό 1.000άρη κινητήρα και το απαραίτητο «αντίδοτο στο μποτιλιάρισμα»-αυτόματο κιβώτιο Multidrive και κατευθυνθήκαμε downtown από το πρωί έως το βράδυ αλλά και στις δύο εξόδους της Αττικής, προς Λαμία και προς Κόρινθο, με στόχο τη σωστή-πραγματική οδήγηση μέσα στην πόλη. Στη βόλτα μας σεβαστήκαμε απόλυτα τα «δικαιώματα» των πεζών και, φυσικά, των ΑμεΑ, προσπαθήσαμε να καταναλώσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα, ψάξαμε για τα φθηνά βενζινάδικα, δεν παρκάραμε παράνομα, αποφύγαμε την εύκολη -και μη συμφέρουσα οικονομικά- λύση των διοδίων, χρησιμοποιήσαμε ένα σωστό φορητό σύστημα πλοήγησης και, γενικά, κάναμε οτιδήποτε ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο Πραγματικός Οδηγός μέσα στην πόλη. Φυσικά, δεν παραλείψαμε να αναφέρουμε, αλλά και να αρχίσουμε με αυτά μάλιστα, τα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα σημειώσουμε όλα τα κακώς κείμενα που μας ενοχλούν κάθε φορά που κατεβαίνουμε σε Σύνταγμα και Ομόνοια – ή, αν προτιμάτε, σε Αριστοτέλους και Τσιμισκή. Ελάτε μαζί μας, λοιπόν, και δε θα το μετανιώσετε. Ο Πραγματικός Οδηγός κατεβαίνει στην πόλη!

1. Επιλέγουμε μικρό αυτοκίνητο.

2. Ιδανικά με σύγχρονο οικολογικό κινητήρα.

3. Ακόμα καλύτερα με αυτόματο κιβώτιο, που βολεύει και ξεκουράζει στο μποτιλιάρισμα, ενώ θεωρητικά επιλέγει τη βέλτιστη σχέση για κάθε περίσταση.

4. Δίνουμε προτεραιότητα στους πεζούς…

5. Η άσκοπη χρήση κόρνας προκαλεί νεύρα και καρδιακά.

6. Σεβόμαστε απόλυτα τις θέσεις ΑμεΑ και τις αντίστοιχες ράμπες.

7. Προσέχουμε τα δίκυκλα.

8. Δε σταματάμε όπου για… 2 λεπτάκια.

9. Δεν κατεβαίνουμε στο κέντρο, αν δε ακούσουμε το δελτίο πορείας και απεργιών… παρά μόνο για να συμμετάσχουμε.

10. «Αποφεύγουμε» το αυτοκίνητό μας. Τα ΜΜΜ και το ποδήλατο είναι καλύτερες λύσεις…

Ο Πραγματικός Οδηγός δεν έχει να κάνει μόνο με γρήγορες διαδρομές ή σκληρές εκτός δρόμου εξορμήσεις. Αυτό που πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας είναι ότι ακόμα και αυτός… τις περισσότερες ημέρες του χρόνου οδηγεί μέσα στην πόλη. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η συγκεκριμένη ενότητα δε θα μπορούσε να απουσιάζει από το εγχειρίδιο του Πραγματικού Οδηγού. Τι κάναμε, λοιπόν; Πήραμε το ιδανικό αυτοκίνητο πόλης, Toyota iQ, στην καταλληλότερη έκδοση, κατά τη γνώμη μας, αυτήν με τον 3κύλινδρο οικονομικό 1.000άρη κινητήρα και το απαραίτητο «αντίδοτο στο μποτιλιάρισμα»-αυτόματο κιβώτιο Multidrive και κατευθυνθήκαμε downtown από το πρωί έως το βράδυ αλλά και στις δύο εξόδους της Αττικής, προς Λαμία και προς Κόρινθο, με στόχο τη σωστή-πραγματική οδήγηση μέσα στην πόλη. Στη βόλτα μας σεβαστήκαμε απόλυτα τα «δικαιώματα» των πεζών και, φυσικά, των ΑμεΑ, προσπαθήσαμε να καταναλώσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα καύσιμα, ψάξαμε για τα φθηνά βενζινάδικα, δεν παρκάραμε παράνομα, αποφύγαμε την εύκολη -και μη συμφέρουσα οικονομικά- λύση των διοδίων, χρησιμοποιήσαμε ένα σωστό φορητό σύστημα πλοήγησης και, γενικά, κάναμε οτιδήποτε ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο Πραγματικός Οδηγός μέσα στην πόλη. Φυσικά, δεν παραλείψαμε να αναφέρουμε, αλλά και να αρχίσουμε με αυτά μάλιστα, τα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα σημειώσουμε όλα τα κακώς κείμενα που μας ενοχλούν κάθε φορά που κατεβαίνουμε σε Σύνταγμα και Ομόνοια – ή, αν προτιμάτε, σε Αριστοτέλους και Τσιμισκή. Ελάτε μαζί μας, λοιπόν, και δε θα το μετανιώσετε. Ο Πραγματικός Οδηγός κατεβαίνει στην πόλη!

[[PAGEBREAK]] 

Όλοι γνωρίζουμε πως στην Ελλάδα κάθε οδηγός σκέφτεται εγωιστικά. Σαν να οδηγεί μόνος του μέσα στην πόλη, χωρίς να κυκλοφορούν άλλα αυτοκίνητα και χωρίς να επηρεάζεται από τις δυσκολίες που δημιουργεί σε άλλους. Σημειώνουμε, λοιπόν, κάποιες αντικοινωνικές συμπεριφορές που ο Πραγματικός Οδηγός θα πρέπει να αποφεύγει διά ροπάλου. Οι περισσότερες από τις οποίες, όπως θα δείτε, έχουν να κάνουν με το υψίστης σημασίας θέμα του… παρκαρίσματος. Εμείς, βέβαια, με το iQ δε δυσκολευτήκαμε και πολύ να βρούμε θέση, αφού, με μήκος 2.985 χλστ. και ακτίνα κύκλου στροφής μόλις 3,9 μ., ακόμα και αυτή η σκληρή δοκιμασία αποδείχθηκε παιχνιδάκι.

Η εύκολη λύση όταν μπροστά από το σημείο που θέλουμε να σταματήσουμε υπάρχει παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Αφήνοντας το δικό μας δίπλα στο άλλο με αλάρμ, μπλοκάρουμε την κυκλοφορία και δυσκολεύουμε την κίνηση των υπολοίπων, ακόμα και αν πρόκειται για φαρδύ δρόμο, αφού ουσιαστικά αχρηστεύουμε μία λωρίδα.

Οι θέσεις για ΑμεΑ σε πάρκινγκ δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστες. Η κατάσταση, όμως, γίνεται ακόμα χειρότερη όταν κάποιοι οδηγοί δεν μπορούν προφανώς να ερμηνεύσουν το σήμα αυτών των θέσεων, φέρνοντας τους ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη σε πολύ δύσκολη θέση.

Σε πολλές περιπτώσεις που θέλουμε να παρκάρουμε, για να μην εμποδίζουμε την κυκλοφορία, αφήνουμε το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο. Είναι τουλάχιστον αγενές να μη σεβόμαστε τους πεζούς, και βέβαια, εκτός από το πρόβλημα που δημιουργούμε σε άτομα με δυσκολία κίνησης, τίθεται και θέμα ασφάλειας, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι πεζοί αναγκάζονται να περπατούν στο δρόμο.

Μπορεί, γενικά, η εύρεση πάρκινγκ μέσα στην πόλη να είναι δύσκολη υπόθεση, αλλά κάποιοι θεωρούν πως, εφόσον βρουν μία θέση, δεν πρέπει να τους απασχολεί το ότι, αφήνοντας πολύ μεγάλες αποστάσεις από τα αυτοκίνητα γύρω τους, μπορεί να καταλαμβάνουν χώρο για περισσότερα από ένα αυτοκίνητα.

Η κατάληψη των λωρίδων για τα ΜΜΜ δημιουργεί σημαντικές επιβαρύνσεις στα δρομολόγια, ενώ το παρκάρισμα πολύ κοντά ή και μπροστά στις στάσεις αναγκάζει τα λεωφορεία να σταματούν στο δρόμο, εμποδίζοντας την κυκλοφορία, και δυσκολεύει την επιβίβαση των επιβατών, καθώς χρειάζεται να απομακρυνθούν από τις ειδικές ράμπες.

Τα φλας δεν είναι διακοσμητικά. Υπάρχουν για να προειδοποιούμε σχετικά με το πού θα κατευθυνθούμε, ώστε να αποφεύγονται τα ατυχήματα.

Σε κάποια φανάρια ίσως να δημιουργείται μεγάλη ουρά. Δεν είναι λίγοι, όμως, εκείνοι που νιώθουν ότι δεν είναι γεννημένοι για να περιμένουν οπουδήποτε, και βρίσκουν τον τρόπο για να το αποδείξουν. Το αποτέλεσμα από την παράκαμψη της σειράς είναι τις περισσότερες φορές η δημιουργία συμφόρησης στις υπόλοιπες λωρίδες ή και σε ολόκληρο τον κόμβο.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που για δική τους ευκολία κινούνται αντίθετα σε μονόδρομους, χωρίς να τους ενδιαφέρει πως η συνάντηση με κανονικά διερχόμενο αυτοκίνητο θα δημιουργήσει ακόμα και διακοπή της κυκλοφορίας για αρκετή ώρα.

Για πολλούς οι λευκές γραμμές πάνω στην άσφαλτο μοιάζουν αόρατες, και βέβαια κανένας λόγος δε γίνεται για την προτεραιότητα των πεζών, προς τους οποίους δε λείπουν τα παρατεταμένα κορναρίσματα για να κινηθούν πιο… γρήγορα.

Δε θέλει ιδιαίτερη μαεστρία και δεν υπάρχουν μαγικά ώστε ξαφνικά το αυτοκίνητό μας να… πάψει να καταναλώνει. Υπάρχουν τρόποι, ωστόσο, να βελτιστοποιήσουμε την οδήγησή μας, κάνοντάς την πιο έξυπνη. Να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή, με λιγότερη ποσότητα καυσίμου. Οικονομική οδήγηση, λοιπόν, σημαίνει να κινούμαστε στις περιοχές του στροφομέτρου στις οποίες το σύνολο «κινητήρας-κιβώτιο» γίνεται πιο αποδοτικό. Δεν «πνίγουμε» τον κινητήρα σε πολύ χαμηλές στροφές, ούτε τον αφήνουμε να δουλεύει ψηλά για πολλή ώρα. Συνήθως, πάνω από τις 1.800-2.000 σ.α.λ. και έως τις 3.000-3.500 είναι μια περιοχή με ικανό εύρος, όπου οι περισσότεροι κινητήρες αποδίδουν επαρκή ροπή για να κινούμαστε σβέλτα στην πόλη. Έτσι και στην περίπτωση του iQ, και με το «D» επιλεγμένο στο κιβώτιο, αν δεν ξεπερνάμε αυτά τα όρια, βλέπουμε την κατανάλωση να μένει σε χαμηλά επίπεδα, κάτω από τα 7 λίτρα/100 χλμ., ενώ η πραγματική μέση κατανάλωση του αυτοκινήτου κυμαίνεται στα 8,1 λίτρα/100 χλμ., όπως έχουμε διαπιστώσει στις δοκιμές μας, και το «Range» να δείχνει ακόμη πολλά χιλιόμετρα στη διάθεσή μας μέχρι το επόμενο φουλάρισμα. Μην ξεχνάμε ποτέ ότι, όταν οδηγούμε οικονομικά, ταυτόχρονα προστατεύουμε περισσότερο το περιβάλλον που ζούμε! 

[[PAGEBREAK]] 

– Παρατηρούμε καλά την κίνηση γύρω μας, προσπαθώντας να προβλέψουμε πότε θα επιταχύνει ή θα επιβραδύνει το προπορευόμενο όχημα. Όσο λιγότερο φρένο πατάμε συνολικά, τόσο μεγαλύτερο το κέρδος, αφού δε θα χρειαστεί και να επιταχύνουμε ξανά.

– Ξεκινάμε ομαλά και παρατηρούμε από μακριά τους σηματοδότες. Αφήνουμε το αυτοκίνητο να ρολάρει από μακριά με ταχύτητα στο κιβώτιο (μύθος και λάθος η νεκρά), πριν επέμβουμε με φρένο για την ακινητοποίησή του.

– Σε περιπτώσεις μποτιλιαρίσματος, σβήνουμε τον κινητήρα για στάσεις μεγαλύτερες του 1 λεπτού, αν το αυτοκίνητό μας δεν είναι εφοδιασμένο με σύστημα Start & Stop.

– Στον αυτοκινητόδρομο ένα προπορευόμενο όχημα με ταχύτητα κοντινή σε αυτήν που επιθυμούμε να κινηθούμε κι εμείς μπορεί να χρησιμεύσει σαν… ανεμοθραύστης, αν το ακολουθήσουμε από λογική απόσταση (slip streaming).

– Χρησιμοποιούμε λογικά τον κλιματισμό. Αν η επιθυμητή θερμοκρασία είναι ανώτερη εκείνης του εξωτερικού περιβάλλοντος, δεν είναι απαραίτητο να έχουμε το A/C στο On.

– Φροντίζουμε να έχουμε πάντα το αυτοκίνητό μας σε άψογη κατάσταση, από μηχανολογική άποψη, καθώς τυχόν βλάβες επιβαρύνουν τη λειτουργία του κινητήρα, και επομένως την κατανάλωση.

– Ελέγχουμε συχνά τις πιέσεις στα ελαστικά. Χαμηλότερη πίεση από την κανονική σημαίνει αυξημένες τριβές, και επομένως μεγαλύτερη κατανάλωση.

– Δεν αφήνουμε το αυτοκίνητο να λειτουργεί στο ρελαντί έπειτα από μια κρύα εκκίνηση. Μισό λεπτό προθέρμανσης αρκεί. Στη συνέχεια, οδηγούμε «αμυντικά» μέχρι να φτάσει ο κινητήρας τη θερμοκρασία λειτουργίας.

– Δε χρησιμοποιούμε σχάρα οροφής, παρά μόνο όταν αυτό είναι απαραίτητο. Αυξάνει κατακόρυφα την κατανάλωση.

– Τα ανοιχτά παράθυρα καταστρέφουν την αεροδυναμική και αυξάνουν την κατανάλωση.

Εάν η εξοικονόμηση έστω και μερικών επιπλέον λεπτών δεν είναι μέγιστης σημασίας, τότε οι εναλλακτικές διαδρομές χωρίς τη χρήση Εθνικής ή Αττικής Οδού και η αποφυγή των διοδίων μπορεί να βοηθήσουν στην εξοικονόμηση χρημάτων μέσα στο μηνιαίο ή ετήσιο, αν προτιμάτε, προϋπολογισμό της οικογένειας, χωρίς να κοστίζουν υπερβολικά σε χρόνο. Για να δούμε με προσοχή τα παρακάτω παραδείγματα…

Ξεκινώντας από το αεροδρόμιο με κατεύθυνση περιοχές όπως τα Γλυκά Νερά, το Γέρακα, την Πεντέλη ή το Σταυρό της Αγίας Παρασκευής, που, μέσω της Μεσογείων, σε οδηγούν στην Αθήνα, πολλές φορές είναι «χαζό» να πληρώσεις διόδια. Εμείς ξεκινήσαμε από το γνωστό βενζινάδικο της Shell στο αεροδρόμιο στις 11:55 π.μ., και στις 12:15 μ.μ. βρισκόμασταν ήδη στο Σταυρό, έχοντας διανύσει 13,5 χλμ., με ελάχιστο μποτιλιάρισμα στη Λαυρίου στο ύψος της Παιανίας. Το ίδιο και ακόμα περισσότερο ισχύει για την περίπτωση της Παραλιακής, αφού, αν πετύχεις «χαλαρή» (όχι πρωί και απόγευμα δηλαδή) τη Βάρης-Κορωπίου, φτάνεις στα νότια προάστια σε χρόνο dt, γλιτώνοντας τα 2,80 ευρώ της Α.Ο. αλλά και την κίνηση που θα βρεις κατά πάσα πιθανότητα στον Κηφισό ή στον περιφερειακό του Καρέα.

Έχετε ακούσει για την «πιάτσα της φθηνής βενζίνης» στα βόρεια προάστια. Αυτή, λοιπόν, είναι στην οδό Κλεισθένους, στο δρόμο που ξεκινά από το Σταυρό Αγίας Παρασκευής με κατεύθυνση την Πεντέλη ή την Κηφισιά. Οι πρατηριούχοι της περιοχής, ανεξαρτήτως εταιρείας, έχουν χαμηλά τις τιμές της βενζίνης, ενώ προσπαθούν να μην έχουν και αποκλίσεις μεταξύ τους. Στις 12:20 μ.μ., λοιπόν, μπήκαμε στην Κλεισθένους και, αφού στρίψαμε αριστερά στην Αναπαύσεως, ακολουθώντας τις πινακίδες για Κηφισιά και εν συνεχεία για Νέα Ερυθραία, καταλήξαμε μέσω της Τατοΐου στη Γέφυρα της Βαρυμπόμπης στις 12:55 μ.μ., έχοντας διανύσει 14 χλμ.

Αφού φτάσαμε, λοιπόν, στη Βαρυμπόμπη, είπαμε να αποφύγουμε και τα διόδια των Αφιδνών στο «πήγαινε» για Μαλακάσα, και να επιστρέψουμε από την εθνική οδό, για να δούμε τις διαφορές. Έτσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε στη 13:00 μ.μ. και, αφού κάναμε 16,5 χλμ. στον παράδρομο της Ε.Ο. (πιο γρήγορα, αν μπείτε για λίγο στην εθνική και βγείτε στην έξοδο του Αγίου Στεφάνου), φτάσαμε στη 13:25 μ.μ. στη διασταύρωση «Ωρωπός-Μαρκόπουλο» δεξιά και «Εθνική Οδός για Αθήνα» αριστερά. Αν τώρα επιλέξετε και να επιστρέψετε χωρίς διόδια, τότε ή κάντε ανάποδα τον ίδιο δρόμο ή, αφού μπείτε στη Μαλακάσα, κάντε την «ειδική διαδρομή» του Αγίου Μερκουρίου, που καταλήγει στη γέφυρα της Βαρυμπόμπης. Φύση και ποικιλία στροφών θα σας αποζημιώσουν με το παραπάνω. Άλλωστε, ο Πραγματικός Οδηγός πάντα επιλέγει τέτοιου είδους διαδρομές!

Την ίδια -καθημερινή- ημέρα στις 14:45 μ.μ. στρίψαμε από τον Κηφισό στη Λεωφόρο Αθηνών με κατεύθυνση προς Κόρινθο. Εκεί, μάλιστα, σημειώστε ότι συναντήσαμε και τα φθηνότερα πρατήρια όλης της βόλτας μας! Αφού διανύσαμε, λοιπόν, 20,8 χλμ. και περνώντας από το Χαϊδάρι και το Δαφνί, φτάσαμε στις 15:10 μ.μ. στα πρώτα διόδια της Ε.Ο. Αθηνών-Κορίνθου στην Ελευσίνα. Θέλοντας να αποφύγουμε το «τσουχτερό» αντίτιμο των 2,90 ευρώ, στρίψαμε δεξιά 200 μ. πριν από το σταθμό διοδίων προς «Νέα Πέραμος-Λουτρόπυργος-Χωρίς διόδια», φτάνοντας έπειτα από 800 μ. (κάτω από τη γέφυρα) στη διασταύρωση για Κόρινθο αριστερά, Αθήνα δεξιά.

[[PAGEBREAK]]

Μπορεί να σας φαίνεται αστείο το γεγονός ότι πολλοί χρησιμοποιούν φορητά συστήματα πλοήγησης μέσα στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, αλλά εκεί είναι που πραγματικά χρειαζόμαστε τη βοήθεια αυτών των μηχανημάτων. Στενάκι από δω, στενάκι από εκεί, διασταυρώσεις, μονόδρομοι, απαγορευτικά και πολλά ακόμα τρικ δημιουργούν ένα λαβύρινθο, για να βγεις από τον οποίο πρέπει ή να είσαι οδηγός ταξί (ακόμα και αυτοί χρησιμοποιούν navi) ή κάποια φωνή να σου λέει τι να κάνεις. Δεν είναι ντροπή, λοιπόν, αλλά ιδιαίτερα χρήσιμο, καθώς σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να γλιτώσει από σημαντική ταλαιπωρία, χρόνο ή και χρήμα, αποφεύγοντας άσκοπες περιπλανήσεις γύρω από το σημείο που μας ενδιαφέρει. Επιπλέον, εάν οι σταθερές, καθημερινές μας μετακινήσεις, όπως αυτή σπίτι-γραφείο, περιλαμβάνουν το πέρασμα από μεγάλες κεντρικές αρτηρίες, που συνήθως είναι μόνιμα μποτιλιαρισμένες, καλό είναι να δοκιμάσουμε με τη βοήθεια του συστήματος πλοήγησης να βρούμε εναλλακτικές διαδρομές που τις παρακάμπτουν ή τουλάχιστον μειώνουν το διάστημα που χρειάζεται να βρεθούμε σε αυτές. Μπορεί η κίνηση μέσα σε γειτονιές και σε στενά με αρκετά STOP να δείχνει πιο μπερδεμένη, αλλά μπορεί να διαπιστώσουμε πως τελικά εξασφαλίζουν πιο γρήγορη πρόσβαση στον προορισμό, γλιτώνοντας και αρκετή από την κούραση του «σταμάτα-ξεκίνα».