Αργεντινός χωρίς πτυχίο μηχανικού. Δε συμπαθεί τους αγώνες, ούτε και θεωρεί τον εαυτό του ταλαντούχο. Κι όμως, κατάφερε να φτιάξει από το μηδέν την πιο ονειρική μάρκα στην ιταλική motor valley. Η εγκάρδια συζήτηση μαζί του μας δίνει να καταλάβουμε πώς τα κατάφερε.
Με τι αυτοκίνητο πηγαίνει στη δουλειά του ο Οράτσιο Παγκάνι; Την ημέρα του ραντεβού μας εμφανίστηκε πάντως με μια κόκκινη Ferrari F12 tdf με χρυσές ζάντες. Την πάρκαρε μπροστά στο γυάλινο κτίριο, μπήκε, καλημέρισε τα κορίτσια της υποδοχής και ήρθε προς το μέρος μας. «Ο Παγκάνι με Ferrari;», τον πείραξα καλοπροαίρετα με το καλημέρα, και δεν έκρυψε τη χαρά του για το δώρο αυτό που έκανε στον εαυτό του. Είναι δυνατόν ο δημιουργός των περιζήτητων Zonda και Huayra να ενθουσιάζεται με μια Ferrari; «Ήταν η σειρά μου να παιδέψω κάποιους άλλους εγώ με τις απαιτήσεις μου, όπως κάνουν με εμάς οι δικοί μας πελάτες», μας είπε. Πριν καθίσουμε στις καρέκλες σκηνοθέτη ακριβώς στο κέντρο του εκθεσιακού χώρου, ο Παγκάνι άρχισε να μας λέει πόσο λατρεύει τα supercar. Μας αποκάλυψε μάλιστα ότι στη συλλογή του περιλαμβάνονται και οι δύο κορυφαίες Porsche όλων των εποχών – η «918» και η Carrera GT. Αφού ρώτησε και άκουσε με περίσσιο ενδιαφέρον πώς ένας Έλληνας δημοσιογράφος κατέληξε στην Εμίλια Ρομάνια με την οικογένειά του, ήρθε η ώρα να μας εξιστορήσει τη δική του συναρπαστική περιπέτεια: από την πάμπα της Αργεντινής στην πεδιάδα του Πάδου και από την πρώτη επαφή με τον Χουάν Μανουέλ Φάνχιο στη συνεργασία του με την Airbus.
Από την πάμπα της Αργεντινής στην πάμπα της Ιταλίας, λοιπόν. Πώς είναι η ζωή σας εδώ; Το κλίμα εδώ, όπως και εκεί, δεν είναι καλό, αλλά τουλάχιστον έχουμε τους λόφους. Μένουμε 3 χιλιόμετρα από μια φυσική λίμνη με τη γυναίκα μου και τους δύο γιους μας, Λεονάρντο και Κρίστοφερ, που είναι 29 και 28 χρόνων. Αυτοί οι δύο έφτιαξαν το εργοστάσιο που βλέπετε.
Αυτό το εργοστάσιο είναι το ύστατο όνειρο της ζωής σας; Γιατί το ύστατο; Ο χώρος αυτός αφηγείται λίγο τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα, όχι μόνο στον τομέα του αυτοκινήτου, αλλά και σε άλλους. Εμείς είμαστε τελικά μια εταιρεία κυρίως τεχνολογική, εταιρεία σχεδιαστών. Μας αρέσει να εξερευνούμε κι άλλα πράγματα – όχι μόνο τα αυτοκίνητα.
Τι άλλο φτιάχνετε πέρα από υπεραυτοκίνητα; Έχουμε μια συνεργασία με την Airbus, για το εσωτερικό ενός ιδιωτικού αεροσκάφους που παρουσιάστηκε το Μάιο, και τώρα δουλεύουμε στα εσωτερικά του Airbus 319 στην ιδιωτική του έκδοση. Πρόκειται για ένα αεροπλάνο με εσωτερικούς χώρους 35 μέτρων. Έχουμε παντρευτεί κατά κάποιον τρόπο με την Airbus, είμαστε το κέντρο σχεδιασμού τους. Δεν κάνουμε μόνο τα σχέδια, αλλά παρέχουμε και τεχνολογία. Στόχος μας είναι να περιορίσουμε δραστικά το βάρος των εσωτερικών χώρων, που ζυγίζουν περίπου 9 τόνους.
Συμμετέχετε και εσείς προσωπικά σε αυτό; Σε επίπεδο σύλληψης και σχεδιασμού παρακολουθώ τα πάντα από πολύ κοντά. Όμως είμαι ήδη 61 ετών, η εταιρεία μεγαλώνει, και είναι λογικό να αναθέτω δουλειές όλο και περισσότερο. Έχουμε μια ωραία ομάδα σε όλα τα επίπεδα.
Εσείς τι κάνετε αυτήν την περίοδο; Τώρα δουλεύουμε την BC Roadster, η οποία θα αντικαταστήσει τη Huayra Coupe. Σαράντα κομμάτια θα φτιάξουμε, πέρα από τα εκατό της Roadster. Η BC Roadster θα είναι πιο ακραία, πιο ελαφριά, racing και κακιά. Για την πίστα.
Και μετά τη Huayra; Ήδη δουλεύουμε στο νέο κουπέ, το οποίο θα είναι ένα άλλο αυτοκίνητο, όχι Huayra. Ένα δύσκολο πρότζεκτ, πολύ περίπλοκο και φιλόδοξο, γιατί ο κόσμος αλλάζει και πρέπει να αντιληφθείς πώς πρέπει να κινηθείς και να φτιάξεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο.
Ποια είναι η σχέση με τους πελάτες σας; Υπάρχουν πελάτες που έχουν παραγγείλει αυτοκίνητο χωρίς καν να δουν τα σχέδια. Οι πρώτες παραγγελίες της Roadster δόθηκαν την εποχή που δεν υπήρχε καν το αυτοκίνητο. Ούτε ένα σχέδιο. Ακόμα και η BC Roadster δεν ήταν τόσο στα προγράμματά μας. Εμείς θέλαμε να φτιάχνουμε την Coupe, και στο μεταξύ να φτιάξουμε και τη Roadster. Όμως οι πελάτες άρχισαν να δίνουν προκαταβολές για την BC Roadster χωρίς να έχουμε εμείς δηλώσει ότι θα το φτιάξουμε. Την προκαταβολή που μας έδωσαν -ένα 10% της συνολικής αξίας- την ονομάσαμε «αυθόρμητη προκαταβολή», γιατί δεν ανταποκρινόταν σε κάτι χειροπιαστό. Είναι σαν να πληρώνει εσάς ο εκδότης σας για τα κείμενα που θα φτιάξετε του χρόνου.
Πότε θα παρουσιαστεί η BC Roadster και η διάδοχος της Huayra; Το 2019 και το 2020.
Δηλαδή κλείνει και ο κύκλος ζωής της Huayra… Η Zonda ζει εδώ και δεκαοκτώ χρόνια, ενώ η Veyron παρουσιάστηκε το '99 και πήγε μέχρι πρόσφατα, που βγήκε η Chiron. Ήταν λιγότερο φρενήρεις οι ρυθμοί παλιά. Κάποια αυτοκίνητα είναι σαν το κρασί, γίνονται καλύτερα όσο περνά ο καιρός. Αν πάλι αντικαθιστάς ένα αυτοκίνητο πολύ γρήγορα, αυτό μπερδεύει τον πελάτη.
Όσον αφορά τον κινητήρα, τι να περιμένουμε στο μέλλον από την AMG; Η BC Roadster θα φορά νέο κινητήρα, έναν ολοκαίνουργο V12 σε επίπεδο εξαρτημάτων και λογισμικού, ο οποίος θα υπακούει στις προδιαγραφές της Καλιφόρνια του 2024. Μιλάμε πάντα για ένα θερμικό κινητήρα 100%. Από την άλλη εμείς, δουλεύοντας πολύ στην εξοικονόμηση βάρους, συνεισφέρουμε στον περιορισμό της κατανάλωσης και των εκπομπών ρύπων.
Για εσάς έχει νόημα ένα υβριδικό hypercar; Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι, κυρίως λόγω του βάρους των μπαταριών, μιας και ο ηλεκτροκινητήρας είναι ένας κουτός κινητήρας – δε διαφέρει και τόσο από ένα μοτέρ πλυντηρίου. Ίσως ένα αυτοκίνητο πόλης, ένα ταξί που γυρίζει στο κέντρο της Ρώμης, αξίζει να είναι υβριδικό. Σήμερα, ένα υβριδικό υπεραυτοκίνητο, όπως η Porsche 918 -και το λέω αυτό ως λάτρης και συλλέκτης αυτοκινήτων-, ζυγίζει 1.750 κιλά. Εκπληκτικό αυτοκίνητο, αλλά, αν δούμε την πραγματική του κατανάλωση, δεν είναι χαμηλότερη από μιας Huayra, αφού ως υβριδικό έχει αυτονομία 20 χιλιόμετρα. Όμως, αν θέλεις να φτάσεις στο Μιλάνο, θα μεταφέρεις πάντα 1.750 κιλά και θα έχεις στη διάθεσή σου μόνο τον παραδοσιακό κινητήρα. Από την άλλη, μπορεί το αυτοκίνητο να είναι βαρύ, έχει όμως δύο ηλεκτροκινητήρες μπροστά που του χαρίζουν μεγάλη επιτάχυνση. Είναι επιλογές όλα αυτά, και η όλη έρευνα είναι θετικό στοιχείο.
Ως δημιουργός, μπορείτε να φανταστείτε την Pagani του 2030; Αυτή είναι μια ωραία ερώτηση. Συνήθως ξεκινάμε πολύ νωρίς να σχεδιάζουμε, γιατί είμαστε αργοί, αφιερώνουμε πολύ χρόνο στο να τελειοποιήσουμε όλες τις λεπτομέρειες. Θέτουμε σε αμφισβήτηση τα πάντα, ενώ, όταν δούμε ότι κάποιος έφτιαξε κάτι, θέλουμε να το ξαναδούμε και εμείς. Στη Roadster, ενώ δουλεύαμε επί τρία χρόνια, σκίσαμε όλα τα σχέδια και ξεκινήσαμε πάλι από το μηδέν. Για αυτό χρειαζόμαστε χρόνο. Σήμερα, το αυτοκίνητο του 2025 είναι πολύ πιο ξεκάθαρο στο μυαλό μου από εκείνο του 2020. Όμως δεν μπορώ να σας πω άλλα για αυτό…
Μπορείτε να φανταστείτε μια ηλεκτρική Pagani; Γιατί όχι; Αν ψάξετε, θα βρείτε το πρωτότυπο Renault Next του '95, το οποίο σχεδίασα και ήταν από τα πρώτα υβριδικά που φτιάχτηκαν με λογική. Δεν είναι λοιπόν ότι δεν πιστεύω στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, είμαι ανοιχτός σε όλα. Δεν υπάρχει λάθος ή σωστή τεχνολογία για μένα.
Μπορείτε να φανταστείτε μια Pagani ημιαυτόνομη; Όχι. Πιστεύω ότι αυτό το είδος αυτοκινήτου το παίρνεις για να το οδηγήσεις. Όμως το αυτοκίνητο που σε πάει κάθε μέρα στη δουλειά και περιμένεις μία ώρα στην ουρά – αυτό είναι χαμένος χρόνος, τι νόημα έχει; Ζωή που φεύγει. Γιατί να μην μπορείς να διαβάσεις κάτι ή να εργαστείς όσο είσαι στο αυτοκίνητο; Όλα αυτά λοιπόν που μπορούν να κάνουν τη ζωή σου πιο εύκολη είναι εφικτά, όμως αν αυτό πρόκειται να σου κλέψει την απόλαυση στην οδήγηση, τότε καθίστανται περιττά τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα.
Δείχνετε ήρεμος και μάλλον ευτυχισμένος άνθρωπος. Ποια ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σας; Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά όταν είσαι νέος όλα είναι απλά. Όσο κι αν ακούγεται τρελό, η εποχή με τις περισσότερες ευθύνες είναι τώρα, που οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες. Παλιά ήταν σαν να ανεβαίναμε ένα βουνό, με όλη την κούραση που αυτό συνεπάγεται, και οτιδήποτε μπορούσε να πάει καλά ή όχι. Αντίθετα, τώρα που η μάρκα είναι γνωστή, με κύρος και πελάτες υψηλού επιπέδου, πρέπει να ικανοποιούμε περίπλοκες απαιτήσεις κάποιες φορές. Οι υποχρεώσεις μας σήμερα είναι μεγάλες, επειδή έχουμε πολλούς ανθρώπους πλέον που εργάζονται εδώ και προμηθευτές που πρέπει να φροντίζουμε. Έχει και κοινωνικό ρόλο αυτή η εταιρεία, και χωρίς αυτόν δε θα είχε αξία.
Αισθάνεστε περισσότερο Αργεντινός ή Ιταλός; Πάντα αισθανόμουν πολύ Ιταλός. Με το χαρακτήρα που έχω θα μπορούσα εύκολα να δουλεύω στη Γερμανία, γιατί αισθάνομαι καλά όταν είμαι οργανωμένος. Όμως αγαπώ την Ιταλία, αυτή είναι η γη μου. Αγαπώ τη Μόντενα, είναι τιμή μου που ζω εδώ. Με όλες τις αντιφάσεις, η Ιταλία παραμένει ένα πανέμορφο μέρος. Από τους Ιταλούς -και από εμένα, που είμαι Αργεντινός- λείπει η ομαδικότητα, είμαστε εγωκεντρικοί. Έχουμε φαντασία, δίνουμε λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα, αλλά, συγκριτικά με έναν Γερμανό ή Αμερικανό, δυσκολευόμαστε να δουλέψουμε ομαδικά. Είμαστε σολίστες. Δεκαοκτώ χρόνια δουλεύω με υψηλού επιπέδου εταιρείες, όπως τη Mercedes και την Bosch, και βλέπω ότι Ιταλοί δεν είναι κατώτεροι από εκείνους, αντίθετα κάποιες φορές είναι πιο ταλαντούχοι και ευέλικτοι. Όμως το τελικό αποτέλεσμα που φέρνουν οι Γερμανοί είναι ανώτερο τις περισσότερες φορές.
Ξεκινώντας από την Κασίλδα, ποιες ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή σας; Στην Αργεντινή ήταν δύσκολο να διαχειριστείς τα πράγματα, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Η περίοδος των σπουδών μου δεν ήταν εύκολη, ήταν η εποχή των «χαμένων» (desaparecidos – οι πολιτικοί αντίπαλοι της δικτατορίας), για αυτό και δεν μπόρεσα να τελειώσω το πανεπιστήμιο, μιας και είχε κλείσει. Τυπικά είμαι ένας λογιστής, ο μόνος τίτλος σπουδών που έχω. Ποτέ δε με ενδιέφερε να σπουδάσω για να πάρω ένα πτυχίο, και αυτό γιατί δεν υπάρχει μία σχολή που να διδάσκει ταυτόχρονα την καλλιτεχνική και την επιστημονική πλευρά. Ούτε στην Ιταλία σήμερα.
Σκέφτεστε αλήθεια την Pagani μετά τον Παγκάνι; Κατ' ανάγκην! Ανέκαθεν το σκεφτόμουν αυτό, γιατί αυτή η ζωή εδώ έχει ένα ωραίο φολκλόρ: τα αυτοκίνητα, οι πελάτες, τα περιοδικά είναι γοητευτικά πράγματα. Αλλά, αν όλα αυτά συνδέονται με έναν μόνο άνθρωπο, τότε είναι πολύ εύθραυστα. Αυτή η εταιρεία πάνω απ' όλα έχει κάτι που δεν τη συμφέρει: ένα προϊόν και μόνο. Αν κάνουμε λάθος στο επόμενο αυτοκίνητο, τελειώσαμε. Ακόμα και η Ferrari, που διαθέτει τόσα μοντέλα, αν κάνει λάθος σε ένα μοντέλο, δε θα τη βγάλει καθαρή. Αν δεν μπορεί κάποιος να φτιάξει μια ομάδα που να μπορεί χωρίς εμένα να συνεχίσει την ιστορία, αυτό θα σημαίνει ότι δεν έχω κάνει καλά τη δουλειά μου.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; Θα συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά άλλα τέσσερα χρόνια, μέχρι τα 65 μου, και η υποχρέωσή μου σε αυτό το διάστημα είναι να φτιάξω μια πολύ δυνατή ομάδα. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα έρχομαι μετά εδώ, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μου αρέσουν και δεν έχω καταφέρει να κάνω, γιατί μια ζωή σχεδιάζω για να βγάλω λεφτά ώστε να πραγματοποιήσω κάποια πράγματα.
Και μετά την Pagani τι θα θέλατε να κάνετε; Μου αρέσει το σχέδιο γενικώς, πέρα από τα αυτοκίνητα, όπως και όλα όσα έχουν να κάνουν με την υγεία, την ιατρική. Συμμετέχω σε μια ομάδα ερευνητών, για παράδειγμα, για την αντιμετώπιση μιας πολύ κακιάς ασθένειας. Στις ασθένειες ρόλο παίζουν οι ιατροί, όμως οι περισσότερες θεραπεύονται με φάρμακα και κατάλληλο εξοπλισμό. Ένας ασθενής με καρκίνο έχει ανάγκη από ένα μηχάνημα διάλυσης, για παράδειγμα. Οι σχεδιαστές, οι μηχανικοί και οι ηλεκτρονικοί μπορούν να δημιουργήσουν μηχανήματα τέτοιου τύπου. Αυτό με παθιάζει πολύ.
Γιατί όμως σας ενδιαφέρει η ιατρική επιστήμη; Γιατί πέρασα μια αρρώστια, οπότε καταλαβαίνω ότι, αν μπορεί κάποιος να κάνει κάτι, πρέπει να το κάνει. Επίσης, υπάρχει η μουσική. Δεν είχα ποτέ το χρόνο να μάθω πιάνο. Μου αρέσει επίσης το ποδήλατο, το περπάτημα, να επισκέπτομαι μουσεία και η μελέτη της ζωής του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με βαθύτερο τρόπο.
Ποιο δικό σας χάρισμα πιστεύετε ότι σας έφτασε μέχρι εδώ; Πιστεύω η επιμονή μου. Ο αδερφός μου, που επίσης σπούδασε μηχανολογία, έπαιρνε πιο εύκολα τα μαθήματα. Εγώ δεν το είχα. Φανταστείτε ότι δε μιλώ καν αγγλικά – και είχα την ευκαιρία να μάθω. Με χτυπούσε η μητέρα μου να για να πάω στο μάθημα… Η μελέτη των μαθηματικών και της φυσικής με ενθουσιάζει, όμως χρειάστηκε να διαβάσω το ίδιο βιβλίο είκοσι φορές για να τα μάθω. Υπάρχουν και σήμερα ημέρες που τα βλέπω όλα μαύρα, και άλλες που βλέπω τον ήλιο μέσα στη νύχτα, αυτό είναι κομμάτι της ζωής κάθε δημιουργού. Πρέπει να είμαστε καλοί με τον εαυτό μας, και εγώ είμαι σκληρός μαζί του – αυτό ακριβώς που μου είχε πει ο γιατρός όταν είχα αρρωστήσει. Φανταστείτε ότι τις ημέρες που σχεδιάζω παίρνω το σχεδιαστήριο στην κρεβατοκάμαρα. Όμως όταν κάποιες φορές είμαι εκεί και δε μου έρχονται ιδέες, πώς να το πω; Θυμώνω.
Ο Φάνχιο σας σύστησε στον Φεράρι. Τον συναντήσατε ποτέ; Όχι, γιατί την ημέρα που ήταν να τον συναντήσω, μια Παρασκευή με κρύο και ομίχλη, Δεκέμβριο του '82, εκείνος δεν αισθανόταν καλά και δεν πήγε στη δουλειά. Όμως ήταν πολύ ευγενής, γιατί μου συνέστησε διάφορους ανθρώπους, ανάμεσά τους και τον Μάουρο Φοργκιέρι. Η συνάντηση με τον τεχνικό διευθυντή της Ferrari πήγε καλά, και μου είπε να επιστρέψω τη Δευτέρα, να συναντήσω κι άλλους ανθρώπους και τον Φεράρι. Όμως την ίδια μέρα είχα ήδη ένα ραντεβού κλεισμένο με τη Lamborghini, και δεν μπορούσα να το ματαιώσω. Στη Ferrari δεν ξέρω αν θα μπορούσα να δουλέψω. Με χρειάζονταν στους αγώνες, που εμένα δε με ενδιέφεραν. Εγώ ήρθα εδώ για να σχεδιάσω αυτό το είδος αυτοκινήτου. Όμως ο Φοργκιέρι μου είπε τότε: «Τα αυτοκίνητά μας τα σχεδιάζει ο Pininfarina»…
Γιατί δε σας αρέσουν οι αγώνες; Γενικά δε μου αρέσει ο ανταγωνισμός. Όταν ήμουν παιδί συμμετείχα σε αγώνες τένις, αλλά δεν είχα την επιθετικότητα του παίκτη. Για μένα ανταγωνισμός εννοείται μόνο με τον ίδιο μου τον εαυτό, με το καλύτερο κομμάτι του, και αυτό το στοιχείο προσπαθώ να μεταδώσω και στο εσωτερικό της εταιρείας. Δε θέλω να κάνω κάτι καλύτερο από τους άλλους. Θέλω να φτιάχνω κάτι διαφορετικό.
Ποια ήταν τα ινδάλματα της παιδικής σας ηλικίας; Ο Ορέστε Μπέρτα, ένας πολύ ικανός Αργεντινός μηχανικός, τον οποίο λάτρευε και ο Φάνχιο. Και βέβαια ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι μέχρι σήμερα. Γενικώς θαυμάζω τους σχεδιαστές, δημιουργούς σαν τον Φεράρι, τον Λαμποργκίνι, τους Μπερτόνε και Πινινφαρίνα, τον Ρέντσο Πιάνο ή τον Κάρλο Ρίβα, και άλλους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Ο Φάνχιο τι άνθρωπος ήταν; Ήταν μοναδικός, απίστευτος, πολύ απλός και ταπεινός άνθρωπος. Ένα βιβλίο τον περιγράφει καλύτερα: «Όταν ο Άνθρωπος είναι πιο Σημαντικός από το Μύθο» (Cuando El Hombre Es Mas Que El Mito). Όποιος είχε την τύχη να τον γνωρίσει το ξέρει αυτό. Γρήγορα γεννήθηκε ένα συναίσθημα μεταξύ μας. Με το που γνωριστήκαμε μου έφτιαξε πέντε συστατικές επιστολές, για τον Αλεχάντρο Ντε Τομάζο, τον Κάρλο Κίτι (Alfa Romeo), τον Φεράρι, τον Αλφιέρι και τον Οζέλα. Ωραίος άνθρωπος, μπορούσε να οραματιστεί το μέλλον, σου έδινε τις κατάλληλες συμβουλές και ήταν πάντα παρών στο πρότζεκτ της Zonda. Ακόμα και τώρα, που δεν είναι στη ζωή, είναι παρών…
ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΝΙ
1955: Στις 10 Νοεμβρίου γεννιέται ο Οράτσιο Παγκάνι στην Κασίλδα (Αργεντινή).
1971: Ο Παγκάνι σχεδιάζει και κατασκευάζει μια μικρή μοτοσυκλέτα.
1972: Κατασκευή buggy με μηχανικά μέρη Renault.
1973: Σπουδές βιομηχανικού σχεδίου στη Λα Πλάτα.
1975: Σπουδές Μηχανολογίας στο Ροζάριο.
1977: Ο Παγκάνι ανοίγει δικό του στούντιο.
1978: Σχεδιάζει ένα μονοθέσιο F2 ενώ κατασκευάζει τροχόσπιτα και τρέιλερ.
1979: Κατασκευάζει το μονοθέσιο F2.
1979-1981: Κατασκευάζει κάμπερ βασισμένα σε φορτηγά pick-up, ενώ σχεδιάζει ορθοπεδικά έπιπλα.
1982: Κερδίζει δύο υποτροφίες του Rotary Club για το Royal College of Art και το Art Centre της Πασαντίνα.
1983: Μετακομίζει στην Ιταλία με συστατικές επιστολές του Χ.Μ. Φάνχιο και προσλαμβάνεται στη Lamborghini.
1984: Συμμετέχει στην ομάδα εξέλιξης του τετρακίνητου LMA και της Countach Evoluzione από ανθρακονήματα.
1987: Υπεύθυνος σχεδίασης της Countach Anniversary.
1989-1993: Κατασκευάζει εξαρτήματα για τον κινητήρα F1 της Lamborghini, εξελίσσει προηγμένα συνθετικά υλικά και συμμετέχει στη σχεδίαση του αμαξώματος της Diablo.
1991: Ιδρύει την εταιρεία Modena Design.
1993: Ξεκινά τη σχεδίαση της Zonda.
1994: Εξελίσσει το υβριδικό πρωτότυπο Next της Renault.
1994-1997: Σχεδιάζει το εσωτερικό αυτοκινήτων της Lamborghini και κατασκευάζει εξαρτήματα κινητήρων για τις F1 της Ferrari και τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες της Aprilia.
1999: Παγκόσμια πρεμιέρα της Pagani Zonda C12 στο Σαλόνι της Γενεύης.
2003: Παρουσίαση Zonda Roadster S 7.3 στο Σαλόνι της Γενεύης.
2007: Παρουσίαση Zonda R στο Σαλόνι της Γενεύης.
2010: Η Zonda R σπάει το ρεκόρ του Νίρμπουργκρινγκ για αυτοκίνητα παραγωγής, με χρόνο 6΄47΄΄.
2007: Παγκόσμια πρεμιέρα της Huayra στο Σαλόνι της Γενεύης, και βάζει την Pagani στην αμερικανική αγορά.
2016: Παγκόσμια πρεμιέρα της Huayra BC στη Σικελία.
2017: Παγκόσμια πρεμιέρα της Huayra Roadster στο Σαλόνι της Γενεύης.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΝΕΤΟΥ, Α.Τ.