Μία ενδελεχής τεχνική ματιά στο 2λιτρο διαμάντι των Βαυαρών που θα δούμε φέτος να λάμπει στο DTM αλλά και στον πρώτο αγωνιστικό κινητήρα τους με τούρμπο που παρουσιάστηκε πριν 50 ακριβώς χρόνια.
Το 1969 η BMW κέρδισε το στέμμα στο European Touring Car Championship με οδηγό τον αυστριακό Dieter Quester και «όπλο» την 2002 TI γράφοντας τη δική τους ιστορία στους αγώνες με αρωγό τον πρώτο καθαρόαιμο κινητήρα με τούρμπο των Βαυαρών: τον διάσημο Μ121. Πενήντα χρόνια μετά και με κάμποσους υπερτροφοδοτούμενους κινητήρες να κοσμούν έκτοτε το γερμανικό στρατόπεδο στις ανά τον κόσμο πίστες, η BMW παρουσιάζει σήμερα ένα ακόμα «κόσμημα: τον 2λιτρο και 4κύλινδρο P48, που φέτος θα πραγματοποιήσει το επίσημο ντεμπούτο του στην Κατηγορία 1 του πρωταθλήματος DTM στο «σώμα» της BMW M4 DTM. Που; Στην πίστα του Hochenheim στις αρχές Μαΐου, όταν και θα δοθεί για πρώτη φορά το πράσινο φώς για την πρεμιέρα του φετινού θεσμού.
Μπορεί να τους χωρίζουν πλέον πέντε ακριβώς δεκαετίες, όμως και οι δύο διαθέτουν αρκετά κοινά «βασικά» χαρακτηριστικά. Όπως είναι, για παράδειγμα, ο αριθμός των κυλίνδρων, η διάταξή τους, η χωρητικότητά τους και φυσικά το σύστημα υπερτροφοδότησης. Ωστόσο, η πίεση με την οποία τροφοδοτείται ο αέρας στους δύο κινητήρες, όπως και η συνολική απόδοσή τους, είναι δύσκολο να συγκριθούν πια. Με πίεση 0,98 bar, ο Μ121 απέδιδε εν έτι 1969 περί τους 280 ίππους στις 6.500 σ.α.λ., όταν ο P48, ο οποίος λειτουργεί με πίεση 2,5 bar, αποδίδει σήμερα 600 ίππους στις 9.000 σ.α.λ. Ουσιαστική διαφορά σε σχέση με το παρελθόν αποτελεί επίσης το ξηρό κάρτερ, το οποίο συνδέεται απευθείας με τον βασικό «κορμό» του P48. Βοηθητικά εξαρτήματα και μονάδες, όπως η μίζα και η γεννήτρια, δεν βρίσκονται πλέον «πάνω» στον P48 κινητήρα, αλλά στο κιβώτιο ταχυτήτων που είναι παρατεταγμένο κατά το διαμήκη άξονα, ακριβώς πίσω από τον κινητήρα. Ομοίως, οι ίνες άνθρακα (carbon) έχουν αντικαταστήσει την «παρωχημένη» πλέον κατασκευή συγκόλλησης και χύτευσης αλουμινίου στο θάλαμο καύσης. Την ίδια στιγμή, η πεταλούδα γκαζιού στον P48 κινείται ηλεκτρικά και όχι μηχανικά, όπως συνέβαινε πριν μισό αιώνα με τον M121.
Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του P48 είναι η χαμηλή του κατανάλωση, καθώς οι κανονισμοί της Κατηγορίας 1 στο DTM περιορίζουν από φέτος τη ροή του καυσίμου στα 95 κιλά/ώρα – με τη χρήση του συστήματος push-to pass, η ροή αυτή αυξάνεται για περιορισμένο διάστημα κατά 5 Kg/ώρα προσφέροντας επιπλέον 30 ίππους. Οι μηχανικοί της BMW υπολογίζουν επ’ αυτού πως το σημερινό τους διαμάντι – το οποίο έχει τη δυνατότητα να περιστρέφεται έως τις 9.500 σ.α.λ. ζυγίζοντας μόλις 85 κιλά – είναι έως και 50% πιο ολιγαρκές στις απαιτήσεις του σε καύσιμο σε σύγκριση με τον θρυλικό πλέον M121 της 2002 Ti. Κάτι, φυσικά, που έγινε πραγματικότητα με τη βοήθεια τ0υ συστήματος άμεσης έγχυσης καυσίμου σε συνθήκες υψηλής πίεσης. Ένας ακόμα άσσος στο μανίκι του P48 είναι η μακροζωία του «αντέχοντας» χωρίς επισκευή έως και 6.000 αγωνιστικά χιλιόμετρα.
Ο υπερσυμπιεστής του 2λιτρου P48 τροφοδοτεί τον κινητήρα με 400 λίτρα αέρα ανά δευτερόλεπτο – ποσότητα κατά 3.500 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που αναπνέει ο άνθρωπος στον ίδιο χρόνο. Τα έμβολα δε του 4κύλινδρου επιταχύνουν από τα 0 στα 100 χλμ./ώρα σε λιγότερο από 1 χιλιοστό του δευτερολέπτου – με άλλα λόγια, 1.200 φορές ταχύτερα από την επιτάχυνση ενός πυραύλου κατά τη διαδικασία της εκτόξευσής του. Με τη σειρά της, η αντλία νερού του P48 είναι σε θέση να διαχειρίζεται περί τα 18.000 λίτρα ανά ώρα – ρυθμός που είναι ικανός να γεμίσει μια μπανιέρα σε περίπου 20 δευτερόλεπτα. Για τη συναρμολόγηση του κινητήρα που θα φιλοξενεί η M4 DTM, οι μηχανικοί της BMW Motorsport χρειάστηκε να… ενώσουν ακριβώς 2.000 μεμονωμένα τμήματα, τα οποία, αν τοποθετηθούν το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτουν μία επιφάνεια της τάξης των 250 τ.μ._X.A.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
