Ένα διαφορετικό αφιέρωμα στο πιο επιτυχημένο εμπορικά μοντέλο αυτοκινήτου στον πλανήτη, στην Toyota Corolla.
Για αρκετό καιρό, μια μερίδα φίλων του αυτοκινήτων είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι το λατινογενές όνομα «Corolla» προέκυψε αποκλειστικά από τα πέταλα μιας ομάδας μικρών λουλουδιών που υπάρχουν σε αφθονία στην Ιαπωνία, αλλά και αλλού. Η ερμηνεία ήταν πως κάθε λουλούδι αποπνέει μια διακριτική ευγένεια, που θα ορκιζόσουν πως πραγματικά υπάρχει σε κάθε γενιά του μοντέλου.
Ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, αφού η ονομασία που έδωσε η Toyota το 1966 στο πρωτοεμφανιζόμενο αυτοκίνητό της, είχε σχέση με τη δική της γενεαλογία: Το μεγάλο της μοντέλο λεγόταν Crown (στέμμα) και αυτό που ήταν ένα σκαλοπάτι κάτω από εκείνο Corona (κορώνα), οπότε το επόμενο στη σειρά προς τα κάτω δεν θα μπορούσε παρά να είναι το «μικρό στέμμα» (Corolla).
H ερμηνεία του εργοστασίου έχει λογική συνέχεια και προφανώς δεν αμφισβητείται. Ποιητική αδεία λοιπόν, σε πιο ελεύθερη μετάφραση δυνάμεθα να αποκαλέσουμε την Corolla «μικρή εστεμμένη». Έτσι κι αλλιώς, η απόλυτα επιτυχημένη εμπορική πορεία της στην παγκόσμια αγορά εδώ και έξι σχεδόν δεκαετίες, το επιβάλλει…
Στα χρόνια των δύο πρώτων γενεών της Toyota Corolla, στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και λίγο αργότερα, η ιαπωνική τεχνολογία πέρασε σύσσωμη σε μια ολομέτωπη επίθεση, σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις αγορές της Γης. Και νίκησε παντού, σχετικά εύκολα.
Αν θυμάστε την εποχή ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, που ήταν η πιο χαρακτηριστική, τα ιαπωνικά ρολόγια που σάρωναν στις πωλήσεις και κόντεψαν να μειώσουν το ΑΕΠ της Ελβετίας, τα κομπιουτεράκια και τις αριθμομηχανές, τα συστήματα ήχου, τα pik-up, τα ραδιόφωνα κι ένα σωρό άλλα προϊόντα που είχαν κατατροπώσει τον ανταγωνισμό παγκοσμίως. Κι ακόμη ένα βροντερό παράδειγμα ήταν οι ιαπωνικές μοτοσικλέτες μεσαίου και μεγάλου κυβισμού, που σχεδόν εξαφάνισαν την βρετανική βιομηχανία μοτοσικλέτας, αλλά και την ιταλική, κλυδωνίζοντας και την αμερικάνικη.
Σε αυτή την καθαρά «ιμπεριαλιστική» επίθεση, από την οποία απουσίαζαν τα όπλα και όλες οι εξ αυτών εκβιαστικές καταστάσεις, τα ιαπωνικά αυτοκίνητα ήταν η πρώτη γραμμή κρούσης. Σχετικά με την κατάκτηση μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μιας καλής θέσης στη δυσκολότερη και μέχρι πρόσφατα μεγαλύτερη αγορά του κόσμου, δηλαδή της αγοράς των ΗΠΑ, η Nissan το έκανε επιτυχημένα με το Datsun 510 και η Toyota με την Corolla.
Ποιες από τις 12 γενιές και τις πολυάριθμες εκδόσεις του αυτοκινήτου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι πιο σημαντικές; Αναμφίβολα η πρώτη γενιά (1966-1970), που άνοιξε το δρόμο. Στη συνέχεια το τρίθυρο liftback coupe της τρίτης γενιάς (1974-1979) και η πισωκίνητη ΑΕ 86. Ακολουθούν η πρώτη υβριδική και ας είχε η hatchback έκδοσή της το αδιάφορο όνομα Auris, όπως και η GR Corolla των ημερών μας.
Η «μικρή εστεμμένη», 57 χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στον κόσμο της Αυτοκίνησης, έχει κατακτήσει όλες τις αγορές, στις οποίες δραστηριοποιήθηκε. Επιπλέον, κατασκευάζεται σε 16 χώρες σε όλο τον κόσμο με τρία και τέσσερα διαφορετικά αμαξώματα, σε άλλες εκδόσεις για την Ευρώπη, άλλες για την Αμερική και άλλες για την Ασία. Ο συνδυασμός όλων αυτών, μαζί με την πληθώρα (παλαιότερα, έστω) τον επιλογών σε κινητήρες μεταφράζεται σε μια πρωτόγνωρη ευελιξία για την εμπορική κινητικότητα του μοντέλου, με ισχύ σε παγκόσμια βάση: Να λοιπόν ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα για την διαχρονική δημοφιλία του μοντέλου, που μπορείς άφοβα να το πεις «παγκοσμιοποίηση», αλλά αυτό δεν είναι το μόνο…
Οι πάντες γνωρίζουν πια πως οι δώδεκα γενιές της Toyota Corolla έχουν τις περισσότερες πωλήσεις από οποιοδήποτε άλλο μοντέλο στην ιστορία της μηχανολογίας. Αρχικά ξεπέρασαν το Ford Model T, στη συνέχεια τον σκαραβαίο της Volkswagen και στο τέλος το VW Golf. Το σύνολο της παραγωγής τους ξεπερνά πια τις 50 εκατομμύρια μονάδες. Πώς τα κατάφεραν να φτάσουν τόσο μακριά;
Το ένα από τα βασικά αίτια της επιτυχίας, που είναι από τα πιο σημαντικά, το αναφέραμε ήδη προηγουμένως. Ακόμη ένα έχει να κάνει με τη σχεδίαση, που δεν ήταν ποτέ πρωτοποριακή, αλλά χαρακτηριζόταν πάντα από μια «διακριτική ευγένεια». Κι αν αυτό το συμπέρασμα είναι λίγο αυθαίρετο (είναι σχετικό το τι αρέσει στον καθένα) κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι το μοντέλο ποτέ δεν φόρεσε κάποιον κινητήρα από το «στοκ» της εταιρείας, καθώς πάντα εφοδιαζόταν με ό,τι πιο σύγχρονο, προηγμένο και εξελιγμένο διέθετε η Toyota από πλευράς μηχανικών συνόλων.
Επιπλέον, σε συνάρτηση πάντα με τις ανάγκες και το μάρκετινγκ κάθε εποχής, το ιαπωνικό εργοστάσιο δεν ήταν ποτέ φειδωλό με το μοντέλο σε ζητήματα εξοπλισμού. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και την διαχρονική αξιοπιστία, δεν χρειάζεστε πολλά περισσότερα, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη…
Ναι, είναι και αυτή η πανάρχαια ιαπωνική φιλοσοφία, που σε θέλει αφοσιωμένο στο σκοπό σου και στους ανθρώπους που σε εμπιστεύονται είτε είσαι φούρναρης, είτε στρατιώτης, είτε έμπορος ή κατασκευαστής αυτοκινήτων. Και η Toyota έχει καταφέρει να περάσει αυτό το μήνυμα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Με όλα αυτά τα εφόδια ως παρακαταθήκη, είμαστε βέβαιοι πως η Toyota Corolla θα εξακολουθήσει να πρωτεύει εμπορικά για πολλά ακόμη χρόνια…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Toyota Corolla 1.8 Hybrid 140 PS: Δοκιμάζουμε τον συνεχιστή της υβριδικής δυναστείας