Με αυτή την τόσο δημοφιλή σήμερα λόγω του Διαδικτύου ονομασία έμεινε στην ιστορία το Troll, το μοναδικό νορβηγικό αυτοκίνητο, που δεν του δόθηκε η ευκαιρία να παλέψει για την επιβίωσή του.
Το Troll ήταν ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης, που κατασκευαζόταν από την Troll Plastik & Bilindustri στην Lunde της Νορβηγίας από το 1956 έως το 1958. Το αμάξωμά του, διαμορφωμένο στην τελική του μορφή ως 2+2 coupe, ήταν κατασκευασμένο από ενισχυμένο πλαστικό (fiberglass). Οι εμπνευστές του είχαν την φιλοδοξία να το καθιερώσουν το πρώτο ευρωπαϊκό αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής που για την κατασκευή του χρησιμοποιούσε αυτό το υλικό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής υπήρχαν ήδη μοντέλα με αμάξωμα από fiberglas, όπως η Chevrolet Corvette για παράδειγμα, που σταδιοδρομούσαν επιτυχημένα στην αγορά. Στη γηραιά ήπειρο δεν υπήρχε ακόμη κάτι τέτοιο, με εξαίρεση το δικύλινδρο Trabant της Ανατολικής Γερμανίας. Το fiberglass ήταν ένα σχετικά νέο υλικό στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας κατασκευής στον χώρο του αυτοκινήτου ήταν αρκετά: Δεν υπήρχε περίπτωση να σκουριάσει, ήταν κατά 130 κιλά ελαφρύτερο από ένα ισοδύναμο μοντέλο και η παραγωγή του ήταν σημαντικά απλούστερη, συνεπώς και κατά πολύ φθηνότερη.
Τεχνικές λεπτομέρειες
Το Troll, που δε μπορούσες να το χαρακτηρίσεις και ιδιαίτερα όμορφο από εμφανισιακής πλευράς, είχε κτιστεί στο πάτωμα ενός Gutbrod Superior, το οποίο είχε επιμηκυνθεί κατά 15 εκατοστά. Ο δίχρονος δικύλινδρος κινητήρας του είχε χωρητικότητα 700 κυβικών εκατοστών, που προερχόταν επίσης από το γερμανικό Gutbrod και διέθετε ψεκασμό καυσίμου της Bosch. To συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο συνδυαζόταν με κιβώτιο ταχυτήτων των τριών σχέσεων της Hurth. Με τον κινητήρα αυτόν, που απέδιδε 22 ίππους, το Troll ανέπτυσσε τελική ταχύτητα 130 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ η μέση κατανάλωσή του σε καύσιμο ανερχόταν σε 5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Στα μελλοντικά σχέδια του αυτοκινήτου συμπεριλαμβανόταν η προμήθεια κινητήρων από τη σουηδική Saab, ωστόσο αυτό το πρόγραμμα δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί ποτέ.
Το ξεκίνημα…
Ψυχή του μοντέλου ήταν ο μηχανικός Per Kohl-Larsen, ενώ ο σχεδιασμός του φέρει την υπογραφή του Hanns Trippel, του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία ως ο πατέρας του αμφίβιου αυτοκινήτου. Το πρώτο Troll αποκαλύφθηκε στον Τύπο τον Οκτώβριο του 1956. Δεν είχε ολοκληρωθεί πλήρως και παρόλο που η μορφή του ήταν οριστική, το αυτοκίνητο δεν μπορούσε να οδηγηθεί. Μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε ως πρωτότυπο, ενώ υπέστη πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια των δοκιμών του. Τα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης και ο ξένος Τύπος έδειξαν μεγάλο ενθουσιασμό για το μικρό coupe με το πλαστικό αμάξωμα, μη διστάζοντας να το συγκρίνουν με τα μοντέλα της Porsche, της Citroen και της Saab. Ο πρώτος πελάτης παρέλαβε το αυτοκίνητό του την 1η Μαΐου του 1957.
Από την παραγωγή στην πτώχευση
Ο Per Kohl-Larsen από την αρχή του εγχειρήματός του ήξερε πως έπρεπε να δουλέψει σκληρά για να πάρει άδεια από την κυβέρνηση για να πουλήσει το αυτοκίνητο, καθώς είχε δικαίωμα να διαθέσει μόνο 15 αυτοκίνητα στη Νορβηγία. Η αιτία του περιορισμού ήταν μια συνθήκη που είχε υπογραφεί με την τότε Σοβιετική Ένωση και τα άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης για να αγοραστούν αυτοκίνητα από αυτές τις χώρες, σε αντάλλαγμα της προμήθειας αλιευτικών προϊόντων από τη Νορβηγία. Η κυβέρνηση φοβόταν ότι η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων θα διαταράξει αυτή την ισορροπία συναλλαγών. Κατόπιν αυτού, ο Kohl-Larsen προσανατολίστηκε στην εξαγωγή αυτοκινήτων στη Γερμανία και τη Δανία. Εξετάστηκε επίσης και η πιθανότητα ζήτησης από άλλες χώρες, όπως η Φινλανδία και το Βέλγιο. Σε κάποιο σημείο υπήρχαν σχέδια για την κατασκευή 2.000 μονάδων σε ετήσια βάση, αλλά μετά από μια περισσότερο ρεαλιστική μελέτη οι άνθρωποι της κατασκευάστριας εταιρείας κατέληξαν πως θα ήταν ευχαριστημένοι αν ολοκλήρωναν ένα αυτοκίνητο την ημέρα.
Ωστόσο, η εταιρεία δεν μπόρεσε ποτέ να πουλήσει περισσότερα από αυτά τα 15 αυτοκίνητα στη νορβηγική αγορά. Επιπλέον, οι επικεφαλής της δεν πήραν στα χέρια τους το απαραίτητο κεφάλαιο για να ξεκινήσουν τις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας στην παραγωγή οχημάτων. Όταν η κυβέρνηση κατέστησε σαφές ότι δεν θα υποστήριζε ποτέ το Troll, όλοι οι δυνητικοί επενδυτές αποχώρησαν απογοητευμένοι από τις διαπραγματεύσεις. Ως εκ τούτου, μία από τις λίγες επιχειρήσεις της Νορβηγίας στην παραγωγή τετράτροχων οχημάτων πτώχευσε στις αρχές του 1958, έχοντας καταφέρει να κατασκευάσει μόλις πέντε αυτοκίνητα.
