Το Περιβαλλοντικό Γραφείο Προστασίας των ΗΠΑ ρίχνει φως στα τεχνικά μυστικά της πέτρας του σκανδάλου #dieselgate.
Δεν πρόκειται για κάποια… μαγική συσκευή παραποίησης των αποτελεσμάτων που προκύπτουν όταν το αυτοκίνητο υποβάλλεται στις προβλεπόμενες δοκιμές πιστοποίησης των εκπομπών ρύπων (σ.σ.: καταχρηστικά επομένως χρησιμοποιείται ο αγγλικός όρος device), ούτε ασφαλώς για κάποιο παράλληλο «εγκέφαλο» που συνοδεύει τους 2λιτρους TDI πετρελαιοκινητήρες με την κωδική ονομασία ΕΑ189, αλλά για ένα «κρυμμένο» λογισμικό που βρίσκεται «μέσα» στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα (Electronic Control Module-ECM). Το λογισμικό αυτό λαμβάνει δεδομένα μέσω των αισθητήρων του αμαξώματος που αφορούν την εκάστοτε γωνία/θέση περιστροφής του τιμονιού, την ταχύτητα κίνησης του οχήματος, την διάρκεια λειτουργίας του κινητήρα. καθώς και τη βαρομετρική πίεση στον περιβάλλοντα χώρο. Σε πρακτικό επίπεδο, όταν όλα τα παραπάνω δεδομένα… μαρτυρούσαν πως τα αυτοκίνητο υποβαλλόταν σε δοκιμή μέτρησης ρύπων, τότε ενεργοποιούταν το πρόγραμμα «dyno», το οποίο και «παρήγαγε» τα επιθυμητά για την VW αποτελέσματα. Όταν το αυτοκίνητο οδηγούνταν στον «κανονικό» δρόμο, τότε αυτοβούλως το παράτυπο λογισμικό «επέβαλε» στην ECM να λειτουργεί στο πρόγραμμα «road», με αποτέλεσμα, σύμφωνα με την EPA, οι εκπομπές NOx να υπερβαίνουν τα επιτρεπτά όρια από 10 έως και 40 φορές.
Ιδού λοιπόν πως ένα άυλο αλλά διόλου «αθώο» προϊόν έχει καταφέρει να φέρει τόσα… υλικά προβλήματα στον Νο1 κατασκευαστή αυτοκινήτων στον κόσμο απειλώντας να πλήξει ανεπανόρθωτα όχι μόνο την τσέπη, αλλά πρωτίστως την αξιοπιστία του. Και όχι μόνο._Χ.Α.
