Θα μπορούσε η Κίνα, η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων στον κόσμο, να συμβάλλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση της απειλής που αφορά στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη αν όλα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους της είναι ηλεκτρικά; Η απάντηση δεν είναι τόσο προφανής όσο πολλοί νομίζουν.
Η Κίνα έχει κάνει πραγματικά άλματα τα τελευταία χρόνια στον τομέα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Οι καταναλωτές της αγόρασαν πάνω από 350.000 ZEV τη χρονιά που μας πέρασε με το μερίδιό τους να ανέρχεται αυτή τη στιγμή στο 2%, ενώ περισσότερα από 5.000.000 αναμένεται να είναι στους δρόμους της μεγαλύτερης σε πληθυσμό χώρας του πλανήτη έως το 2020. Πρόσφατα μάλιστα η «τοπική» κυβέρνηση ανακοίνωσε τολμηρά σχέδια εκδηλώνοντας την πρόθεσή της να εγκαταστήσει στο εγγύς μέλλον στην ευρύτερη γεωγραφική περιφέρεια της χώρας ένα μεγάλο πλήθος νέων εργοστασίων στα οποία θα κατασκευάζονται μπαταρίες που θα τοποθετούνται σε ηλεκτρικά οχήματα που θα παράγονται στη χώρα.
Σε πρώτη φάση, τα Zero Emission Vehicles δείχνουν εξαιρετικά φιλικά προς το περιβάλλον σε σχέση με τα συμβατικά –ντίζελ και βενζίνης. Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα και περίπλοκα, μιας και η κατασκευή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων συνεπάγεται εξορυκτικές διαδικασίες σπάνιων στοιχείων, όπως το λίθιο, το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον στην κατασκευή των μπαταριών τους, που είναι ζημιογόνες για το περιβάλλον. Το κυριότερο «μείον» ωστόσο είναι άλλο, καθώς η πραγματική περιβαλλοντική ευαισθησία των εν λόγω οχημάτων και η «καθαρότητά» τους, εν γένει, δεν κρίνεται μόνο από τους μηδενικούς τους ρύπους, αλλά από εκείνους που κατά τόπους εκλύονται στην ατμόσφαιρα για την παραγωγή της ενέργειας που στη συνέχεια θα αποθηκευτεί στις μπαταρίες τους.
Σύμφωνα με το Argonne National Laboratory, το μέσο ηλεκτρικό αυτοκίνητο στις Η.Π.Α. έχει κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του συνολικά το ήμισυ του αντίκτυπου σε ότι αφορά στα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε σχέση με ένα συμβατικό όχημα. Ο σχετικός μάλιστα δείκτης είναι ακόμα μικρότερος στις δυτικές, νότιες και βορειοανατολικές περιοχές της χώρας, στις οποίες οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή και η αιολική.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη γηραιά ήπειρο. Σύμφωνα με Νορβηγούς ερευνητές, εάν συνυπολογίσει κανείς την περιβαλλοντική επιβάρυνση στην «πηγή», εκεί δηλαδή όπου παράγεται η ενέργεια που εν συνεχεία θα «διοχετευτεί» στις μπαταρίες, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο συνεισφέρει σε σχέση με ένα συμβατικό μόλις κατά 10% στη μείωση των βλαβερών σωματιδίων που δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Επομένως, η πραγματική πρόκληση για τη συγκράτηση των εκπομπών ρύπων που σχετίζονται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με την αυτοκίνηση, βρίσκεται πρωτίστως στις αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη, όπως σε εκείνη της Κίνας, το βιομηχανικό μοντέλο της οποίας αυτή τη στιγμή βασίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στα ορυκτά καύσιμα και εν γένει σε μορφές ενέργειας με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα. Μια ακόμα σημαντική παράμετρος στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος κάθε οχήματος είναι και αυτή της ανακύκλωσης. Επ’ αυτού, σχετική μελέτη αναφέρει πως στις ΗΠΑ ο χάλυβας ανακυκλώνεται αυτή τη στιγμή σε ποσοστό που φτάνει το 70%, όταν στην Κίνα το αντίστοιχο ποσοστό δεν υπερβαίνει το 11%.
Ας μην γελιόμαστε λοιπόν: η πραγματική ενεργειακή δομή μιας χώρας, μας αρέσει δε μας αρέσει, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτά καθ’ αυτά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στην περιφέρειά της. Αν μη τι άλλο, τα ηλεκτρικά οχήματα σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν την Κίνα, αλλά και οποιαδήποτε άλλη χώρα, να μειώσει τις εκπομπές που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όμως μόνο στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αλλά και βαθύτερης στροφής της χώρας προς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Κάτι που ασφαλώς δεν εμπίπτει μόνο στην περίπτωση της πολυπληθέστερης χώρας του πλανήτη._Χ.Α.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
