Μια λύση που εφαρμόζεται ανά τον κόσμο υπόσχεται να προσφέρει λύση στα προβλήματα που προκύπτουν λόγω της υπερθέρμανσης των φρένων βαρέων οχημάτων μετά από έντονες κατωφέρειες.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί βαρέων οχημάτων μετά από παρατεταμένες κατωφέρειες είναι η υπερθέρμανση των φρένων που τα καθιστά μη λειτουργικά χωρίς να αγνοούμε το ενδεχόμενο εκδήλωσης φωτιάς.
Ειδικά σε πλήρη φορτίου οχήματα η επιβράδυνση που προσφέρει ο περιοριστής ταχύτητας από κάποιο σημείο κα μετά δεν αρκεί, με αποτέλεσμα τα οχήματα να καθίστανται ακυβέρνητα και ο χειρισμός τους να αγγίζει τα όρια του επικίνδυνου.
Από πλευράς ενεργητικής ασφάλειας υπάρχουν βοηθήματα επιβράδυνσης για τα βαριά οχήματα όπως το μηχανόφρενο της Volvo (VEB, Volvo Engine Break) γνωστά τα περισσότερα στο πιο ευρύ κοινό και ως «κλαπέτο» που χρησιμοποιούν το φρένο του κινητήρα. Υπάρχουν όμως και υδροδυναμικές διατάξεις που συμπιέζουν μέσω ρότορα και στάτορα είτε το λιπαντικό της μετάδοσης οπότε ονομάζονται intarder, είτε χρησιμοποιούν εξωτερική μονάδα οπότε λέγονται retarder και μπορούν να τοποθετηθούν, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και εκ των υστέρων (retrofiting).
Όμως τα μηχανικά μέσα έχουν τα όριά τους και η εμπειρία των οδηγών δεν μπορεί να υπερισχύσει της ορμής 40 τόνων.
Μια λύση που εφαρμόζεται σε ορεινές διαδρομές είναι διάδρομοι, λωρίδες ή έξοδοι διαφυγής στρωμένες με υλικά όπως χαλίκι, χαλαρό χώμα ή άμμο όπως στις αμμοπαγίδες που οριοθετούν το τέλος της ασφάλτου στις πίστες της Formula 1. Σε κάποιες περιπτώσεις καταλήγουν σε αμμόλοφο ή συστάδα χαμηλής βλάστησης ως τελευταίο δίχτυ ασφαλείας. Ενίοτε έχουν και ανηφορική κλίση όμως έχει ακουστεί αντίλογος για αυτήν την πρόταση καθώς υπάρχει κίνδυνος το όχημα να μην μπορεί να ακινητοποιηθεί και να αρχίσει να οπισθοχωρεί ξανά προς τον δρόμο.
Έχουν δοκιμαστεί και μηχανικές λύσεις με την χρήση ελαστικών ιμάντων ή διατάξεων από μπαριέρες αλλά απαιτούν συντήρηση και υπό συνθήκες δεν μπορεί να διασφαλιστεί η προστασία των επιβατών σε διαφορετικού τύπου και μεγέθους οχήματα, ενώ και οι σοβαρές υλικές ζημιές που μπορούν να προκαλέσουν αποτελούν σοβαρά αντεπιχειρήματα.
Η χρησιμότητα των εξόδων αυτών δεν περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις αστοχίας των συστημάτων επιβράδυνσης ενός οχήματος αλλά επεκτείνονται και σε περιπτώσεις ολισθηρού οδοστρώματος ή μειωμένης ορατότητας και κινδύνου καραμπόλας.
Το ανάγλυφο του δρόμου, οι καιρικές και κυκλοφοριακές συνθήκες λαμβάνονται υπ’όψιν κατά τον σχεδιασμό μίας τέτοιας λύσης.
Τα σημεία που επιλέγονται είναι πριν από ζώνες όπου τα οχήματα θα έπρεπε να επιβραδύνουν αναγκαστικά όπως στροφές ή διαστυρώσεις και -φυσικά- υπάρχει ειδική προειδοποιητική σήμανση.
Αν στο ταξίδι σας συναντήσετε τέτοιο κομμάτι δρόμου μην κατηγορήσετε τον εργολάβο για κακοτεχνία και -φυσικά- μην κλείσετε την είσοδο και μην χρησιμοποιήσετε την αμμοπαγίδα αν δεν αντιμετωπίζετε πρόβλημα γιατί θα ακινητοποιηθείτε.
Το ακόλουθο σύντομο βίντεο δείχνει την εφαρμογή στην πράξη
