Η Mercedes S-Class W116 έγινε το 1978, χάρη στην αρωγή της Bosch, το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που χρησιμοποίησε ένα ηλεκτρονικό σύστημα αντιμπλοκαρίσματος των τροχών και στους τέσσερις τροχούς.
Διατήρηση του πλήρη ελέγχου του συστήματος διεύθυνσης του αυτοκινήτου ακόμα και σε περίπτωση πέδησης έκτακτης ανάγκης. Αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος φρένων, το γνωστό πλέον σε όλους, ABS. Η Mercedes, σε αγαστή συνεργασία με την Bosch, αποκάλυψαν την παγκόσμια αυτή καινοτομία για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής από τις 22 έως και τις 25 Αυγούστου του 1978 σε μία πίστα δοκιμών στο εργοστάσιο της Daimler-Benz στο Untertürkheim.
Η Mercedes εξήγησε την αρχή του συστήματος στο σχετικό φυλλάδιο που εξέδωσε πριν από σαράντα χρόνια, λέγοντας τα εξής:
«Το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος των φρένων χρησιμοποιεί έναν υπολογιστή για να παρακολουθεί τη μεταβολή της ταχύτητας περιστροφής του κάθε τροχού κατά τη διάρκεια της πέδησης. Εάν η ταχύτητα επιβραδύνεται πολύ γρήγορα (όπως όταν φρενάρει κανείς σε ολισθηρή επιφάνεια) και ο τροχός κινδυνεύει να κλειδώσει, ο υπολογιστής μειώνει αυτόματα την πίεση πέδησης. Ο τροχός επιταχύνει πάλι και η πίεση πέδησης αυξάνεται και πάλι, με αποτέλεσμα να φρενάρει ο τροχός. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται πολλές φορές σε λίγα δευτερόλεπτα».
Αυτό που μπορεί να ακουγόταν τότε τόσο περίπλοκο σε μια εποχή αναλογικών ηλεκτρικών συστημάτων, απεδείχθη με το καλημέρα αρκούντως πειστικό στην πράξη: ακόμη και σε υγρές, παγωμένες ή και χιονισμένες επιφάνειες, το ABS επέτρεπε στον οδηγό να έχει τον απόλυτο έλεγχο ακόμα και σε περίπτωση πέδησης έκτακτης ανάγκης.
Μετά την πρεμιέρα του συστήματος πριν 40 χρόνια, το ABS έκανε το ντεμπούτο του ως προαιρετικό «αξεσουάρ» στη Mercedes-Benz S-Class (σειρά W116) στα τέλη του 1978 κοστίζοντας την εποχή εκείνη 2.217,60 μάρκα. Δύο χρόνια αργότερα, ήταν προαιρετικά διαθέσιμο σε κάθε επιβατικό αυτοκίνητο της εταιρείας από τη Στουτγάρδη. Το 1981, η Mercedes εισήγαγε το σύστημα ABS στα επαγγελματικά της οχήματα. Από τον Οκτώβριο του 1992 δε, το ABS αποτέλεσε στοιχείο του βασικού εξοπλισμού σε όλα τα επιβατικά της αυτοκίνητα.
Η «υπόθεση ABS» χρονολογείται για τη Mercedes από τη δεκαετία του ‘50. Πιο συγκεκριμένα, το 1953, ο Hans Scherenberg, ο τότε επικεφαλής του τμήματος σχεδιασμού της εταιρείας, υπέβαλε αίτηση για ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα σύστημα που εμπόδιε το «κλείδωμα» των τροχών κατά το φρενάρισμα. Παρά το γεγονός ότι παρόμοιες λύσεις υπήρχαν ήδη στην αεροπορία, καθώς και στους σιδηροδρόμους, το πρωτότυπο σύστημα που χρησιμοποιήθηκε την εποχή εκείνη ήταν περίπλοκο με ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις σε αισθητήρες και επεξεργασία σήματος και έλεγχο.
Μολαταύτα, η εντατική δουλειά και η συνεχής ανταλλαγή γνώσεων μεταξύ των ίδιων των ερευνητικών και αναπτυξιακών εταίρων της εταιρείας οδήγησε τελικά σε επιτυχία. Το 1963 στο φως ήρθε ένα ηλεκτρονικό-υδραυλικό σύστημα ελέγχου των φρένων από την Daimler-Benz AG. Το 1966, η εταιρεία άρχισε να συνεργάζεται με την εξειδικευμένη στον τομέα των ηλεκτρονικών εταιρεία, Heidelberg Teldix, η οποία αργότερα αντικαταστάθηκε ως βασικός συνεργάτης από τη Bosch. Το 1970, ο Hans Scherenberg παρουσίασε το αναλογικό ηλεκτρονικό σύστημα «Mercedes-Benz / Teldix Anti-Bloc System» στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ωστόσο, οι δημιουργοί του συστήματος συνειδητοποίησαν ότι μία ηλεκτρονικά ελεγχόμενη μονάδα ήταν η σωστή επιλογή και προσέγγιση για ένα σύστημα μαζικά παραγόμενο, που θα είναι πιο αξιόπιστο, λιγότερο περίπλοκο, αλλά και πολύ πιο ισχυρό σε σχέση με εκείνο που υποστηρίζοντας από αναλογικές μονάδες. Μαζί με τη Bosch, λοιπόν, άρχισε αμέσως η εξέλιξη του ABS δεύτερης γενιάς, που «πέρασε» τελικά στα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής της μάρκας το 1978._Χ.Α.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
