Στα είκοσι χρόνια λειτουργίας της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου ή «Χαρίλαος Τρικούπης», όπως είναι η επίσημη ονομασία της, έχουν πραγματοποιηθεί 77 εκατομμύρια διελεύσεις οχημάτων.
Η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης» χαρακτηρίστηκε ως ένα «σύγχρονο θαύμα της Μηχανικής», καθώς τόσο ο σχεδιασμός, όσο και η κατασκευή της συνάντησαν σημαντικές προκλήσεις. Είναι χαρακτηριστικό πως το συνολικό ύψος (βάση έως κορυφή) του υψηλότερου πυλώνα της Γέφυρας φτάνει τα 227 μέτρα, ενώ για την κατασκευή της χρειάστηκαν 312.517 κυβικά μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος, 17.700 τόνοι χάλυβα, 238.330 προεντεταμένοι κοχλίες, ενώ τοποθετήθηκαν 368 προεντεταμένα καλώδια ανάρτησης με το συνολικό μήκος χαλύβδινων τενόντων να αντιστοιχεί στην μισή ακτίνα της Γης. Σε αυτά τα 20 χρόνια λειτουργίας έχουν πραγματοποιηθεί 77 εκατ. διελεύσεις οχημάτων από τη Γέφυρα Χαρίλαος Τρικούπης, η οποία εκπληρώνει τον πολλαπλό της ρόλο.
Η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου διευκόλυνε την ζωή των κατοίκων της περιοχής, συνέβαλε στην ανάπτυξη της οικονομίας και σήμερα, δίνει το παράδειγμα, συμβάλλοντας στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, με πολλούς τρόπους.
Στην Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου ισχύει μείωση της τιμής διέλευσης, των ηλεκτρικών οχημάτων κατά 34%, στην τοποθέτηση σημείων φόρτισης πάνω στη γέφυρα, αλλά και στην χρήση ηλεκτρικών οχημάτων για τις μετακινήσεις του προσωπικού. Όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα ενός σύγχρονου φορέα που λαμβάνει σοβαρά, υπόψη του, το ενεργειακό αποτύπωμα.
Το όραμα για την κατασκευή της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, όταν ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους, διατύπωσε δημοσίως αυτή την ιδέα. Ορμώμενος, βέβαια, και από τα δικά του βιώματα. Όπως αναφέρεται σε μια από τις εγκυρότερες βιογραφίες του, το 1873, σε μια επιστολή προς την οικογένειά του, όπου προανήγγειλε την επιστροφή του από την Αθήνα στο Μεσολόγγι, ο Χαρίλαος Τρικούπης σημείωνε ότι το ταξίδι του θα διαρκούσε 54 ώρες και μάλιστα, ακτοπλοϊκώς.
Σήμερα, η ίδια διαδρομή καλύπτεται οδικώς σε περίπου 2 ώρες και 40 λεπτά. Γιατί υπάρχει η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, αλλά και γιατί υπάρχουν η Ολυμπία Οδός και η Ιόνια Οδός. Ο διαγωνισμός για το έργο ξεκίνησε το 1993. Και όταν λειτούργησε η Γέφυρα, πριν από 20 χρόνια, συνέδεε τις δύο εθνικές οδούς που είχαν κατασκευαστεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και μεγάλη προσπάθεια για να φτάσουμε στο σημείο να αποτελεί η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου τη φυσική συνέχεια ενός σύγχρονου δικτύου αυτοκινητοδρόμων που ενώνει τη Δυτική Ελλάδα.
Η διαδρομή της Ολυμπιακής Φλόγας από τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου είναι μια εμβληματική εικόνα που αποτελεί, πλέον, σημείο αναφοράς.
Η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου εγκαινιάστηκε το 2004, πριν την έναρξη της Ολυμπιάδας στην Αθήνα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τα 20 χρόνια στη Γέφυρα, τον Ότο Ρεχάγκελ με την Ολυμπιακή Φλόγα, τον Μαρκ Γουέμπερ με τη Formula 1, το Bridge Experience με κολύμπι, τρέξιμο, ποδήλατο και άλλα πολλά ακόμη.
Στην κατασκευή της γέφυρας συνεργάστηκαν Γάλλοι και Έλληνες μηχανικοί, μεταφέροντας την τεχνογνωσία τους στη χώρα μας. Κάτι πάρα πολύ σημαντικό για τις ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες. Η ώσμωση αυτή μεταξύ των κατασκευαστικών εταιρειών της χώρας και ομίλων όπως η Vinci συνεχίζει να αποτελεί μια πρόκληση για τα επόμενα χρόνια καθώς παράγει προστιθέμενη αξία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
