Με αφορμή τον εορτασμό της εκατονταετίας της το 2014, η Aston Martin παρουσίασε το πρωτότυπο CC100, εμπνευσμένo από την DBR1 που νίκησε στο Le Mans το 1959.
Με αφορμή τον εορτασμό της εκατονταετίας της το 2014, η Aston Martin παρουσίασε το πρωτότυπο CC100, εμπνευσμένo από την DBR1 που νίκησε στο Le Mans το 1959.
Με το μήκος του να ανέρχεται στα 4,5 μέτρα και το βάρος του να είναι λιγότερο από 1.200 κιλά, το πρωτότυπο CC100 εφοδιάζεται με V12 κινητήρα, που συνεργάζεται με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων των έξι σχέσεων. Για την επιτάχυνση από στάση έως τα 100 χλμ./ώρα χρειάζεται περίπου 4 δευτερόλεπτα, ενώ η τελική ταχύτητά του είναι ηλκετρονικά περιορισμένη στα 290 χιλιόμετρα την ώρα. Για την εξέλιξη του CC100 απαιτήθηκαν περίπου έξι μήνες δουλειάς στις εγκαταστάσεις της Aston Martin στο Gaydon της Μεγάλης Βρετανίας.
DBR 1: O εμπνευστής
Τη δεκαετία του ʼ50 στους διεθνείς αγώνες σπορ αυτοκινήτων, η Αston Martin ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές. Το Μάιο του 1959 κέρδισε τα 1.000 χλμ. του Νurburgring για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, έχοντας στο cockpit της «DBR1/1» τους κορυφαίους πιλότους της εποχής, τους Στίρλινγκ Μος και Τζακ Μπράμπαμ. Στις «24 ώρες» του Μαν η ομάδα παρουσιάστηκε καλά οργανωμένη, συμμετέχοντας με τρία αυτοκίνητα και συγκεκριμένη αγωνιστική στρατηγική. Ο Στίρλινγκ Μος με την «DBR1/3» τέθηκε επικεφαλής τις πρώτες ώρες του αγώνα, επιβάλλοντας φρενήρεις ρυθμούς, για να εξαντλήσει τις τέσσερις πανίσχυρες Ferrari που είχε στείλει στη Γαλλία το ιταλικό εργοστάσιο. Ώσπου το αυτοκίνητό του να εγκαταλείψει με μηχανικά προβλήματα, δύο από τα αγωνιστικά της Scuderia είχαν τεθεί εκτός μάχης. Μόλις αποσύρθηκε και το τρίτο, η «DBR1/2» των Κάρολ Σέλμπι και Ρόι Σαλβαντόρι τέθηκε επικεφαλής και παρέμεινε εκεί έως τη λήξη του αγώνα. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε η «DBR1/4» των Μορίς Τρεντινιάν και Πολ Φρερ, ολοκληρώνοντας το θρίαμβο για την Αston Martin. Όμως, υπήρχαν και ακόμη καλύτερα νέα για τους Βρετανούς, ως το τέλος εκείνης της αξέχαστης περιόδου: Η «DBR1/2» μετά το Le Mans νίκησε και στο «Tourist Trophy» με οδηγούς τους Κάρολ Σέλμπι, Τζακ Φέρμαν και Στίρλινγκ Μος. Στην τέταρτη θέση είδε τη σημαία του τερματισμού η «DBR1/4» των Μορίς Τρεντινιάν και Πολ Φρερ, προσφέροντας στην Aston Martin τους απαραίτητους βαθμούς για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Σπορ Αυτοκινήτων, δύο μόλις περισσότερους από τη Ferrari!
ΑSTON MARTIN DBR1
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Body design: Ted Cutting
Κινητήρας: 6κύλινδρος σε σειρά
Kυβισμός: 2.996 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 84 mm x 90 mm
Σχέση συμπίεσης: 9.3:1
Καρμπιρατέρ: 3 Weber 45 DCO
Ισχύς: 254 ίπποι στις 6.250 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: David Brown CG537 5 σχέσεων
Μήκος: 4.026 χλστ.
Πλάτος: 1.626 χλστ.
Ύψος: 978 χλστ.
Μεταξόνιο: 2.286 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.308 χλστ.
Μετατρόχιο πίσω: 1.308 χλστ.
Βάρος: 800 κιλά
Περίοδος δράσης: 1956-1959
Μονάδες κατασκευής: 5
Έτσι άρχισαν όλα…
Για να βρούμε την αρχή της ιστορίας της Aston Martin πρέπει να γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω, στην εποχή που ήταν έτοιμος να ξεσπάσει ο Aʼ παγκόσμιος πόλεμος. Tότε, το 1914, οι Pόμπερτ Mπάμφορντ και Λάιονελ Mάρτιν προσάρμοσαν με επιτυχία στο σασί μιας μικροσκοπικής Isotta-Fraschini έναν κινητήρα της Coventry-Simplex. Mε το αυτοκίνητο που τους «προέκυψε» από αυτόν τον συνδυασμό, έτρεξαν σε ορισμένους αγώνες. Ωστόσο, για την πρώτη πραγματική Aston Martin θα περιμένουμε ως το 1919, που ένα πρωτότυπο των 40 ίππων με κινητήρα 1.5 λίτρων και οδηγό τον Άντις κέρδισε το χρυσό κύπελλο στο London-Edinburgh Trial. Oι επιτυχίες στο Mπρούκλαντς και αλλού οδήγησαν τους δύο δημιουργούς στην ίδρυση της εταιρείας «Bamford and Martin Ltd» το 1922 στο Λονδίνο. Tέσσερα χρόνια αργότερα η επιχείρηση μετονομάστηκε σε «Aston Martin Motors» και με αυτό καθιερώθηκε ως σήμερα, παρά τις όποιες διοικητικές αλλαγές σημειώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
