Mercedes 280 SL, γνωστή και ως «παγόδα», εξαιτίας του σχήματος της σκληρής οροφής της. Ένα απολαυστικό ταξίδι πίσω στο χρόνο με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μοντέλα της Mercedes και γενικότερα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ακόμα ένα «διαμάντι» προερχόμενο από το εξειδικευμένο τμήμα της Ismailos Classics, στα χέρια μας. Ο λόγος για μια άριστα αναγεννημένη Mercedes SL (με κωδικό «W113»), κατά κόσμον… «παγόδα». Η ιδιαίτερη αυτή ιστορία για την παγκόσμια αυτοκίνηση ξεκινάει το Mάρτιο του 1963 (έως το 1971, περίπου 49.000 αντίτυπα), όταν ο γερμανικός κολοσσός αποφάσισε να παρουσιάσει στην Έκθεση της Γενεύης τον αντικαταστάτη της 190 SL αλλά και της εμβληματικής 300 SL.
Κείμενο: Μανώλης Σαλούρος / Φωτογραφίες: Γιάννης Κουσκούτης
Η ιστορία της για την παγκόσμια αυτοκίνηση ξεκινάει το Mάρτιο του 1963 στην Έκθεση της Γενεύης.
Πριν όμως ξεκινήσει η Τέλεια Διαδρομή μας, οφείλουμε μια απάντηση στο «γιατί παγόδα;». Η αιτία βρίσκεται στη χαρακτηριστική σκληρή οροφή του γερμανικού κάμπριο, διά χειρός Πολ Μπρακ, ο οποίος τη σχεδίασε έχοντας στο μυαλό του και εργονομικούς λόγους. Ως εκ τούτου, δημιουργήθηκε ένα όμορφο ή -αν προτιμάτε- ξεχωριστό κάμπριο, με τους επιβάτες του να έχουν περισσότερο διαθέσιμο αέρα πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες εξασφάλιζαν καλή ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Ας την απολαύσουμε…
«Στο στάβλο του!»
Το «δικό μας» μοντέλο μπορεί να πει κάποιος ότι είναι και 100% ο τομέας της εταιρείας Αντώνης Ισμαήλος ΑΕ, αφού από το 1990 είναι εξουσιοδοτημένος διανομέας και επισκευαστής της Mercedes-Benz. Το μεγαλύτερο ποσοστό ενασχόλησης της Ismailos Classics έχουν, αναμενόμενα, οι SL από τη δεκαετία του ’60 και μετά. Για τα ιστορικά μοντέλα με το «αστέρι», στο Κορωπί -όπου και η έδρα τους- βρίσκουν τα πάντα, και μάλιστα απευθείας από το μουσείο της «μαμάς» εταιρείας, όπως και ξεχασμένα κομμάτια από συναδέλφους τους σε όλον τον κόσμο.
«Αυτό το μοντέλο ουσιαστικά φτιάχνεται μέσα στο σπίτι του, στον στάβλο του!», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Αντώνης Ισμαήλος. Οι «παγόδες», σε ένα ποσοστό κοντά στο 80%, βρίσκονταν στην Αμερική. Αυτό είχε ως συνέπεια η ευρύτερη περιοχή του Τέξας να είχε και τα πιο πολλά αντίτυπα αυτού του μοντέλου, μέρος από όπου προέρχεται και η συγκεκριμένη, η οποία ξαναζεί χάρη σε ελληνικά χέρια.
Για να γίνει όπως ήταν καινούργια, «γδύθηκε» εντελώς και ξεκίνησε το «κέντημα» σύμφωνα με τις νόρμες του εργοστασίου. Για το κόστος ενός τέτοιου πρότζεκτ, υπολογίστε ότι η αγορά ενός καλού τέτοιου μοντέλου ως βάσης κοστίζει περίπου 60.000 ευρώ, ενώ χρειάζονται άλλα τόσα για να φτιαχτεί σε αυτό το επίπεδο. Φυσικά, το ακριβές κόστος εξαρτάται από το πόσα χρήματα είναι διατεθειμένος να προσθέσει ο κάθε πελάτης για να κάνει την «παγόδα του» ακριβώς όπως την έχει ονειρευτεί. Οπότε μια Mercedes 280 SL όπως αυτή της δοκιμής μας κοστίζει περίπου 120.000 ευρώ.
Οι εξωτερικοί συνεργάτες που ασχολήθηκαν με τη συγκεκριμένη, η οποία σε ταξιδεύει στην εποχή της, είναι ο Τάκης Ρέλλας για το εσωτερικό και τα δέρματα, ενώ η κουκούλα και η μοκέτα ήρθαν από τη Γερμανία. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τα μηχανικά του αυτοκινήτου (κινητήρας, αναρτήσεις κτλ.) έχουν γίνει στην Ismailos Classics, ενώ την τελική υπογραφή στο πρότζεκτ έχει βάλει ο κ. Σωτήρης Παπαδόπουλος.
Όνειρο ζω!
Η εμπειρία μαζί της ξεκινάει όπως κάθε μεγάλος έρωτας, παρατηρώντας την εμφάνισή της. Το γοητευτικό αυτό κάμπριο διέφερε ριζικά σε σχέση με τους προκατόχους του, ήταν όμως αναμφισβήτητα μια Mercedes. Οι καμπύλες που χαρακτήριζαν τα προηγούμενα μοντέλα αντικαταστάθηκαν από καθαρές γραμμές, που μπορεί να δημιουργούν μια πιο συντηρητική σιλουέτα απέναντι στην αδιαμφισβήτητη αισθητική και φινέτσα των ιταλικών αυτοκινήτων της εποχής, αλλά αποτελούσαν σήμα κατατεθέν για τη μετάβαση της γερμανικής εταιρείας από το μπαρόκ στυλ της δεκαετίας του ’50 στην πιο σύγχρονη και κομψή αισθητική.
Έχει διαστάσεις 4.285×1.760×1.305 χλστ. και μεταξόνιο 2.400 χλστ., ενώ, σε αντίθεση με την παλαιότερη 300 SL, δεν είναι βασισμένη πάνω σε κάποιο χωροδικτύωμα, αλλά σε αυτοφερόμενο αμάξωμα από πρεσαριστό χάλυβα. Οι δε πόρτες, όπως και τα εμπρός και πίσω καπό, είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Το σήμα κατατεθέν του μοντέλου, η οροφή του, εκτός των εργονομικών της προσόντων, είναι ειδικά σχεδιασμένη ώστε να προσφέρει και ένα εντυπωσιακό -για την εποχή της- επίπεδο παθητικής ασφάλειας, όντας τόσο στιβαρή, ώστε να αντέξει βάρος ενός τόνου χωρίς να παραμορφωθεί.
Σε τέτοια άριστη κατάσταση, η δοκιμή -ιεροτελεστία- μετατρέπεται σε απόλαυση!
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου είναι στα 1.360 κιλά και περίπου 48 κιλά ζυγίζει το hard top. Το μειονέκτημα της συγκεκριμένης οροφής βέβαια, όπως ίσως θα έχετε αντιληφθεί παρατηρώντας την, είναι στην αεροδυναμική, μιας και το περίεργο σχήμα της και το μεγάλο ύψος της μεταφράζονται σε χειρότερο αεροδυναμικό συντελεστή από εκείνον που έχει όταν συνδυάζεται με υφασμάτινη κουκούλα.
Μπαίνουμε με αποφασιστικότητα στο εσωτερικό και πραγματικά νιώθουμε ότι μπορούμε να δούμε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, εξαιτίας των μεγάλων γυάλινων επιφανειών. Όλα λειτουργούν άψογα, οπότε μας δίνουν το «αγχολυτικό» δικαίωμα να απολαύσουμε το μαγικό ταξίδι στο χρόνο. Το αυτοκίνητο ποτέ δεν ήταν τόσο σπορ όσο, για παράδειγμα, η Jaguar E-Type ίδιας εποχής, για την οποία διαβάσατε στο τεύχος 4Τ Απριλίου, προσέφερε όμως έναν ιδανικό συνδυασμό, τον οποίο μας αποκαλύπτει ακόμη και τώρα, που είμαστε μαζί της στο γοητευτικό κομμάτι των δρόμων στην Αττική.
Όλα λειτουργούν άψογα, οπότε μας δίνουν το “αγχολυτικό” δικαίωμα να απολαύσουμε το μαγικό ταξίδι στο χρόνο.
Σε σχέση με τον κινητήρα, σε αυτή την έκδοση η αύξηση της διαμέτρου των κυλίνδρων σε 86,5 χιλιοστά έφερε την αύξηση του μήκους του μπλοκ, και βέβαια του στροφαλοφόρου, του επικεφαλής εκκεντροφόρου και της κυλινδροκεφαλής, με όλα τα παραπάνω να έχουν ως συνέπεια την αύξηση του βάρους του αυτοκινήτου.
Παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσμα σε κάνει να χαμογελάς ακόμη και σήμερα. H ισχύς φτάνει στους 170 ίππους στις 5.750 σ.α.λ. και η ροπή στα 240 Nm στις 4.500 σ.α.λ., νούμερα που της εξασφάλιζαν επιδόσεις επιπέδου 9,4 δλ. για την επιτάχυνση από στάση και ως τα πρώτα 100 χλμ./ώρα και τελική ταχύτητα περίπου 200 χλμ./ώρα. Σημειώστε ότι στα αυτοκίνητα για τις HΠA η ισχύς δεν ξεπερνούσε τους 155 ίππους, λόγω των αυστηρών προδιαγραφών εκπομπής ρύπων.
Τεχνολογικό highlight για την εποχή της, στον τομέα του κατά τα άλλα συμβατικής τεχνολογίας μοτέρ με δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο και με μόνο έναν εκκεντροφόρο επικεφαλής, ήταν χωρίς αμφιβολία το σύστημα άμεσου μηχανικού ψεκασμού. O κινητήρας συνδυαζόταν στο 90% των περιπτώσεων με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, όπως του αυτοκινήτου της δοκιμής μας (από πάνω έως κάτω: 2, 3, 4, N, R και P), ενώ για τους λάτρεις των μηχανικών κιβωτίων υπήρχαν δύο εναλλακτικές: το 5άρι της ZF, που συνδυαζόταν με μπλοκέ διαφορικό και ήταν διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας -από την περίοδο παραγωγής της 250 SL-, και το πιο σύνηθες 4 σχέσεων, κατασκευής Mercedes.
Δεν είναι όμως μόνο ο εξαιρετικός συνδυασμός κινητήρα και αυτόματου κιβωτίου, αλλά και τα καλά φρένα (σ.σ.: κορυφαία για εκείνην την εποχή – δίσκοι 273 χλστ. εμπρός και 279 πίσω), ό,τι επισημαίνεις οδηγώντας την εξαιρετική Mercedes 280 SL της δοκιμής μας. Ο τομέας των αναρτήσεων δουλεύτηκε τότε με τρόπο, ώστε να συνδυάζεται με ράντιαλ ελαστικά. Η ιστορία αναφέρει ότι ο υπεύθυνος της Mercedes, Pούντολφ Oύλενχαου, είχε πιέσει πολύ έντονα τις εταιρείες ελαστικών Continental και Michelin να εξελίξουν ελαστικά που θα ταίριαζαν ιδανικά με το χαρακτήρα της SL.
Mercedes 280 SL: GT εποχής ακόμη και για το σήμερα
Όλα παίζουν το ρόλο τους για να εξελιχθεί, και ελπίζουμε να αποτυπωθεί τόσο καλά μια παρουσίαση ενός κλασικού αυτοκινήτου και να καταφέρει το μοντέλο να μας ταξιδέψει στη δική του εποχή με τόση συνέπεια, λες και ζήσαμε στις μέρες του. Όταν είναι σε τέτοια άριστη κατάσταση, η δοκιμή -ιεροτελεστία για εμάς- μετατρέπεται σε απόλαυση, ενώ χαμογελάς ακόμα και την ώρα που την επιστρέφεις, κλείνεις το A/C και το αναλογικό ράδιο εποχής, στο οποίο εκτιμάς ακόμη και το χαρακτηριστικό «σκρατς» που ακούγεται, και θες να τη βολέψεις στο πάρκινγκ, με το έργο σου να γίνεται παιχνιδάκι από την ύπαρξη του υδραυλικού τιμονιού. Εξάρτημα σπάνιο για ένα σπορ αυτοκίνητο εκείνης της εποχής. Η «παγόδα» παραμένει ένα ωραίο GT, που συνδυάζει ιδανικά την οδηγική συμπεριφορά με την άνεση, την εργονομία, τον εξοπλισμό και την αξιοπιστία του «αστεριού» της αυτοκίνησης, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Εμείς ονειρευόμαστε ότι ταξιδεύουμε μαζί της και σε άλλες πανέμορφες διαδρομές της χώρας μας μέσα από τα Ismailos Classics Tour, μαγεμένοι και από το αποτέλεσμα της ανακατασκευής!_ Μ. Σαλ.
Mercedes SL (1963-1971)
H 230 SL ήταν το πρώτο μοντέλο της νέας γενιάς SL, που παρήγαγε η γερμανική εταιρεία σε τρεις εκδόσεις μεταξύ 1963-1971. Οι εκδόσεις της «παγόδας» που ακολούθησαν το 1967 (250 SL) και το 1968 (280 SL) δεν είχαν εμφανισιακές, αλλά μηχανικές διαφορές, που αφορούσαν την αύξηση της χωρητικότητας του κινητήρα από 2.308 κ.εκ. (150 ίπποι/196 Nm) σε 2.496 κ.εκ. (150 ίπποι/216 Nm) και 2.778 κ.εκ. (170 ίπποι/240 Nm), αντίστοιχα. Πουλήθηκαν συνολικά 48.912 αντίτυπα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
