Ταξιδεύουμε “ηλεκτρικά” στα Τζουμέρκα με τη Mercedes EQC 400 4Matic

Είναι απλώς επαγγελματική διαστροφή, γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις το γεγονός ότι τη στιγμή που επρόκειτο να ταξιδέψεις στα Τζουμέρκα, αντί να επιλέξεις το πιο οικονομικό και ταξιδιάρικο ντίζελ που σταθμεύει στο πάρκινγκ του περιοδικού, σπεύδεις να διεκδικήσεις την ηλεκτρική Mercedes EQC προκειμένου να διαπιστώσεις πόσο συγχρονισμένη είναι η χώρα μας με τη νέα εποχή στις μετακινήσεις;

Αφορμή για τη συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν μια προγραμματισμένη συνάντηση με την οικογένεια του φίλου Άκη Τεμπερίδη, παλιού συναδέλφου, που βάλθηκε να περάσει τα επόμενα χρόνια (ξανα)γυρίζοντας τον κόσμο. Τον πρόλαβε όμως η πανδημία, και επέστρεψε εσπευσμένα στη χώρα μας. Ούτε που καταλάβαμε πότε πέρασε ένας χρόνος από την περυσινή μας συνάντηση στο Καστελλόριζο, και το ραντεβού ξαναδόθηκε, αυτήν τη φορά στην περίπου διαμετρικά αντίθετη θέση στο χάρτη, στους γραφικούς Καλαρρύτες του νομού Ιωαννίνων. Αναμφίβολα ένα αρκετά μακρύ και κουραστικό ταξίδι, ιδίως για το νεότερο μέλος της παρέας. Και δεν είναι μόνο ο χρόνος που επρόκειτο να περάσουμε στο δρόμο σε αυτήν τη διήμερη εξόρμηση, αλλά και εκείνος που θα χρειαζόταν να αναλώσουμε κατά τη διάρκεια των ανεφοδιασμών του ηλεκτρικού μας συνταξιδιώτη.

Με την ονομαστική αυτονομία της EQC να τοποθετείται μεταξύ 445 και 471 χλμ. κατά το πρότυπο NEDC και στα 360 χλμ. με τον ρεαλιστικότερο κύκλο WLTP, είναι προφανές ότι για το συγκεκριμένο ταξίδι των περίπου 1.000 χλμ. -μετ’ επιστροφής- θα χρειάζονταν κάμποσες ενδιάμεσες φορτίσεις. Φυσικά, δεν πήγαμε στα τυφλά, δεδομένου ότι τόσο ο άξονας της Κορίνθου-Πατρών όσο και η Ιόνια Οδός είναι γνωστό πως διαθέτουν σταθμούς ταχείας φόρτισης. Πριν μάλιστα ξεκινήσουμε, επιβεβαιώσαμε τηλεφωνικά ότι οι σταθμοί βρίσκονται σε λειτουργία.

Η Mercedes EQC, που έρχεται να συμπληρώσει την κατηγορία των ηλεκτρικών SUV πολυτελείας, απαρτιζόμενη ήδη από τα Tesla Model X, Jaguar I-Pace και Audi e-tron, είναι σαφώς και αυτή ένα αυτοκίνητο που δεν περιορίζεται αυστηρά στα όρια της πόλης. Ήταν πραγματικά ευκαιρία, λοιπόν, να την αξιολογήσουμε σε πιο γρήγορους ρυθμούς, τσεκάροντας στην πράξη την επάρκεια των υφιστάμενων υποδομών φόρτισης.

Παραλάβαμε το αυτοκίνητο με φουλαρισμένη την μπαταρία των 80 kWh και την ένδειξη της αυτονομίας των 300 χλμ. να μας βάζει σε σκέψεις, κατά πόσο δηλαδή η συγκεκριμένη εκτίμηση θα αναθεωρηθεί προς τα κάτω μόλις βγούμε στην εθνική οδό.

Ευτυχώς οι φόβοι μας από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα διαψεύστηκαν, καθώς η μείωση των υπολειπόμενων χιλιομέτρων πρακτικά συνέπιπτε με την απόσταση που είχαμε ήδη διανύσει. Έτσι, αναγκαστικά οι σχετικοί υπολογισμοί έπρεπε να γίνουν με χαρτί και μολύβι. Για τα περίπου 460 χλμ. της διαδρομής επιλέξαμε ως πρώτο σημείο ανεφοδιασμού τον ΣΕΑ Ψαθοπύργου, στο 200ό χλμ. καθ’ οδόν προς την Πάτρα, ακριβώς πριν από την έξοδο του Ρίου.

Εδώ είναι το ταξίδι

Το πρώτο πράγμα που σε εντυπωσιάζει στην EQC είναι το πόσο ήσυχα ταξιδεύει, ακόμα και για ηλεκτρικό αυτοκίνητο, κάτι που είχαμε επισημάνει και στην πρώτη μας επαφή στη Νορβηγία. «Η EQC διαφοροποιείται ακόμα και από τον premium ηλεκτρικό ανταγωνισμό, καθώς η διαπεραστική συχνότητα του ηλεκτροκινητήρα δε βρίσκει το δρόμο της προς την καμπίνα, ούτε οι αεροδυναμικοί θόρυβοι, χάρη στην απίστευτη δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της ηχομόνωσης», γράφαμε πριν από μερικούς μήνες. Η σωστή αεροδυναμική μελέτη επιβεβαιώνεται όχι μόνο από την απουσία θορύβων στις υψηλές ταχύτητες, αλλά και από την εξαιρετική ευστάθειά της, ακόμα κι όταν μετά τα τούνελ της Κακιάς Σκάλας έπνεαν πολύ ισχυροί άνεμοι.

Παρά το υπερυψωμένο δάπεδο το οποίο φιλοξενεί την μπαταρία, ο οδηγός κάθεται όσο ψηλά χρειάζεται και θα βρει εύκολα την ιδανική του θέση. Εντυπωσιάζει η καλή περιφερειακή ορατότητα, με τις εμπρός κολόνες να μην περιορίζουν σημαντικά το οπτικό πεδίο του οδηγού.

Ο γνώριμος παραλληλόγραμμος πίνακας οργάνων με το ενσωματωμένο σύστημα infotainment MBUX συνδυάζεται με την προσδοκώμενη αίσθηση ποιότητας και πολυτέλειας. Το μήκους 4,761 χλστ. αμάξωμα φιλοξενεί με σχετική άνεση επιβάτες και 500 λίτρα αποσκευών στο σχετικά ρηχό πορτ μπαγκάζ. Η πίσω σειρά καθισμάτων θα φιλοξενήσει άνετα έναν ψηλού αναστήματος επιβάτη, όμως το παραδόξως ογκώδες κεντρικό τούνελ (τη στιγμή που δεν υπάρχει άξονας μετάδοσης) θα φέρει για άλλη μία φορά στη μεσαία θέση τον λιλιπούτειο επιβάτη της παρέας. Η κίνηση εξασφαλίζεται από δύο ηλεκτρικά μοτέρ, ένα για κάθε άξονα, με τη συνδυαστική ισχύ τους να φτάνει τους 408 ίππους και μέγιστη ροπή τα 760 Nm! Σε χαμηλά ή μέτρια φορτία ενεργοποιείται το εμπρός μοτέρ, ενώ το πίσω παρεμβαίνει όταν ο οδηγός επιδιώξει να κινηθεί πιο γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση, η κατανομή της ροπής από τα δύο μοτέρ διαμορφώνεται ανάλογα με την πρόσφυση των τροχών, προσφέροντας έτσι χαρακτηριστικά τετρακίνησης.

Εννοείται πως κάθε απρέπεια με το δεξί πεντάλ εκτοξεύει τα 2.495 κιλά της κατασκευής, από τα οποία τα 652 τα χρεώνεται η μπαταρία. Τα πρώτα 100 χλμ./ώρα έρχονται μέσα σε 5,1 δλ., κάνοντας κάθε καυτό GΤi να χλομιάζει από ζήλια, ενώ η τελική ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 180 χλμ./ώρα.

Πέρα από κάποιες μικρές στιγμές αδυναμίας, καταφέρνουμε και δεν υποκύπτουμε στον πειρασμό του δεξιού πεντάλ, επιτυγχάνοντας να φτάσουμε στο πρώτο σημείο ανεφοδιασμού, με το οδόμετρο του αυτοκινήτου μας να έχει διαγράψει 219,2 χλμ. και την υπολειπόμενη φόρτιση (28%) να επιτρέπει ακόμα 82 χλμ. ταξιδιού. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε -αν μη τι άλλο- μέχρι τον ΣΕΑ Αμφιλοχίας, εντούτοις προτιμήσαμε την ΕΚΟ του Ψαθόπυργου, που προσφέρει ακόμα δωρεάν τις υπηρεσίες φόρτισης.

Σύμφωνα με τη Mercedes, η φόρτιση DC (ταχεία φόρτιση) της EQC μπορεί να πραγματοποιηθεί μέχρι τα 110 kW, οπότε, για παράδειγμα, η πλήρωση από το 10% έως το 80% της μπαταρίας πραγματοποιείται μέσα σε 40 λεπτά. Αναμενόμενα, στους 50άρηδες ταχυφορτιστές των ελληνικών αυτοκινητοδρόμων, ο χρόνος φόρτισης είναι αναλογικά μεγαλύτερος. Η ένδειξη στον πίνακα οργάνων του αυτοκινήτου μάς ενημερώνει πως χρειαζόμαστε σχεδόν 2 ώρες μέχρι η στάθμη της μπαταρίας να φτάσει στο 100%, όμως είναι γνωστό ότι η πλήρωση πάνω από το 80% γίνεται εξαιρετικά αργά. Πόσο χρόνο θα χρειαστούμε λοιπόν για να διαγράψουμε χωρίς άγχος τα 164 χλμ. ως τον ΣΕΑ Φιλιππιάδας, όπου θα πραγματοποιήσουμε την επόμενη φόρτιση;

Ευκαιρία για ένα πρόχειρο γεύμα, αλλά και για τα διαβάσματα του σχολείου, οπότε και επιστρατεύεται το βιβλίο της Γλώσσας. Με τις μαθητικές υποχρεώσεις να έχουν απορροφήσει όλη την οικογένεια, όταν επιστρέφουμε στο φορτιστή ύστερα από 66 λεπτά και 50,5 kWh, η πληρότητα της μπαταρίας έχει φτάσει στο 87% και η αυτονομία έχει σκαρφαλώσει στα 252 χλμ.

Εννοείται πως σε κάθε στάση η EQC αποτελεί πόλο έλξης. Εξωτερικά, αν και μεγαλύτερη, οι αναλογίες της παραπέμπουν στην GLC, στο δάπεδο της οποίας άλλωστε βασίζεται. Ξεχωρίζει η διαφοροποιημένη μάσκα με το ευμέγεθες αστέρι πάνω, εντούτοις η EQC δείχνει λιγότερο ογκώδης από ένα κλασικό SUV.

Συνεχίζουμε αυξάνοντας περιστασιακά το ρυθμό μας, χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις στην αυτονομία. Απολαμβάνουμε το ταξίδι που προσφέρει η EQC, που πέρα από ήσυχο χαρακτηρίζεται και από την εξαιρετική ποιότητα κύλισης της ανάρτησης. Το είχαμε επισημάνει και στην πρώτη μας επαφή, όπου το αυτοκίνητο φορούσε τροχούς 21 ιντσών με 40άρια λάστιχα, το επιβεβαιώσαμε και στους ελληνικούς δρόμους, με την πιο συμβατή διάσταση ελαστικών – 235/45 R20.

Χωρίς άγχος, πλέον

Το ταξίδι ως τη Φιλιππιάδα κυλάει ξεκούραστα. Χωρίς άγχος πλέον για την επάρκεια της μπαταρίας, δοκιμάζουμε διαδοχικά τα πέντε προγράμματα οδήγησης (Comfort, Eco, Max Range, Sport και Individual), τα οποία επεμβαίνουν σε διάφορες παραμέτρους του αυτοκινήτου, με πιο χαρακτηριστική την απόκριση στο γκάζι. Αντίθετα από άλλα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, κάθε εναλλαγή στα προγράμματα δεν επαναπροσδιορίζει την τιμή της υπολειπόμενης εμβέλειας, το οποίο θεωρούμε λογικό, καθώς είναι τελικά το στυλ της οδήγησης που κατ’ ουσίαν θα διαμορφώσει την κατανάλωση.

Προσεγγίζουμε τη Shell της Φιλιππιάδας με 30% διαθέσιμη φόρτιση και, πριν καλά καλά ξεκινήσουμε τη φόρτιση, έχουμε ήδη ανοίξει το βιβλίο των Μαθηματικών! Υπολείπονται κάπου 77 χλμ. ανηφορικής διαδρομής και, καθώς στους Καλαρρύτες δεν υπάρχει δυνατότητα φόρτισης, προτιμάμε να φουλάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την μπαταρία. Ύστερα από 69 λεπτά, 53,2 kWh και 19,75 ευρώ, η μπαταρία μας έχει φτάσει στο 92% και το range στα 259 χλμ.

Την ίδια στιγμή που εμείς εγκαταλείπουμε τον αυτοκινητόδρομο, οι ταξιδιώτες φίλοι μας ανηφορίζουν από τα Γιάννενα με το αυτοκινούμενο Iveco τους σε μια αντίστοιχης απόστασης διαδρομή. Σκεφτόμαστε πως το πλεονέκτημα της ταχύτητας και της ευελιξίας της EQC μάς δίνει ένα πλεονέκτημα, έτσι που, μέχρι το ραντεβού μας στον γνωστό ξενώνα του Ναπολέοντα Ζάγκλη, μας περισσεύει κάμποσος χρόνος να αναλώσουμε για τη φωτογράφιση του αυτοκινήτου. Η δαιδαλώδης διαδρομή μέχρι τον προορισμό μας σκαρφαλώνει σταδιακά ως το υψόμετρο των 1.120 χλμ. Η εντυπωσιακή ροπή των ηλεκτροκινητήρων κάνει την οδήγηση απολαυστική στη στριφτερή και ανηφορική διαδρομή, όταν οι κλασικοί κινητήρες ασθμαίνουν περισσότερο ή λιγότερο όσο αυξάνει το υψόμετρο. Το σύστημα διεύθυνσης διαθέτει ικανοποιητική αίσθηση, ενώ η υποβοήθηση είναι αρκετά έντονη, χωρίς το τιμόνι να βαραίνει ιδιαίτερα στη ρύθμιση Sport. Η μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης δε σε προδιαθέτει να κινηθείς πιο επιθετικά, όπως με μια Ι-Pace, ενώ στις διαδοχικές ανωμαλίες οι τροχοί του αυτοκινήτου θα αναπηδήσουν με τον τρόπο που συνηθίζουν οι βαριές εξηλεκτρισμένες κατασκευές. Ακόμα και στο απαιτητικό αυτό κομμάτι της πορείας μας, η υποσχόμενη αυτονομία της EQC δεν καταρρέει, δίνοντάς μας το άλλοθι για κάμποσες παρακάμψεις, μικρότερες ή μεγαλύτερες. Φυσικά δεν παραλείψαμε να προσεγγίσουμε το γεφύρι της Πλάκας, η ανακατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε πρόσφατα.

Σαν το μύθο του λαγού με τη χελώνα, λόγω όλων αυτών των παρακάμψεων, η εκρηκτική EQC κατάφερε να φτάσει τελευταία στον τερματισμό… Το σημαντικό, με ακόμα 136 διαθέσιμα χλμ., ικανά για κάποιες πέριξ εξορμήσεις και απροβλημάτιστη επιστροφή. Μέχρι στιγμής το ηλεκτρικό αυτοκίνητο δε μας άγχωσε στο μακρινό αυτό ταξίδι, εντούτοις είχαμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να το ολοκληρώσουμε.

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε

Στο ως επί το πλείστον κατηφορικό κομμάτι της επιστροφής πειραματιστήκαμε αρκετά με τα paddles πίσω από το τιμόνι, με τα οποία ρυθμίζεται σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα ο βαθμός ανάκτησης κατά την επιβράδυνση. Με τη μέγιστη δυνατή ανάκτηση ο οδηγός μπορεί να κινείται κατά κύριο λόγο μόνο με το δεξί πεντάλ, αλλά αυτό είναι τελικά θέμα προτίμησης.

Προσεγγίζουμε τον ΣΕΑ Φιλιππιάδας, αυτήν τη φορά στην κατεύθυνση προς το Ρίο, με τη στάθμη της μπαταρίας στο 36%. Συνδεόμαστε με τη συσκευή φόρτισης, ολοκληρώνεται επιτυχημένα η απαραίτητη επικοινωνία με το αυτοκίνητο, αλλά η ένδειξη «Start» στην οθόνη αφής του φορτιστή αρνείται να ανταποκριθεί, με αποτέλεσμα να αναζητήσουμε εναλλακτικές λύσεις. Η αυτονομία μας επαρκούσε για να προσεγγίσουμε τον ΣΕΑ Αμφιλοχίας (ο ενδιάμεσος της Αμβρακίας έχει φορτιστή μόνο στο ρεύμα προς Ιωάννινα), ωστόσο στάθηκε αδύνατο να επικοινωνήσουμε, προκειμένου να βεβαιωθούμε ότι ο αντίστοιχος φορτιστής βρίσκεται σε λειτουργία. Τηλέφωνο του συγκεκριμένου σταθμού εξυπηρέτησης δεν υπάρχει πουθενά καταχωρισμένο, δεν το γνώριζαν ούτε στον ΣΕΑ Φιλιππιάδας, ούτε στην Τροχαία της περιοχής, ενώ το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών της Shell λειτουργούσε μόνο εργάσιμες μέρες. Μάλλον είναι πλέον καιρός να γίνει πραγματικότητα η διασύνδεση των σταθμών φόρτισης.

Προτιμήσαμε, λοιπόν, να περάσουμε στον -δοκιμασμένο- απέναντι σταθμό της Φιλιππιάδας, παρ’ ότι η παράκαμψη θα μας στοίχιζε επιπλέον 10 χιλιόμετρα. Κάναμε μια επανάληψη στο κεφάλαιο της Νεολιθικής Περιόδου και ύστερα από 43 λεπτά και 13,26 ευρώ είχαμε πλέον 236 χλμ. αυτονομίας, ικανά να μας φτάσουν με άνεση ως τον Ψαθόπυργο, όπου και θα πραγματοποιούσαμε το τελικό μας φουλάρισμα. Λίγο πριν από τις 10 το βράδυ, με 48 εναπομείναντα χλμ. αυτονομίας και την μπαταρία στο 15%, σπεύσαμε στο εστιατόριο του σταθμού, που για κακή μας τύχη έκλεινε ύστερα από 10 λεπτά…

Το υπόλοιπο διάστημα της φόρτισης το περάσαμε στο αυτοκίνητο. Σκεφθήκαμε πως, αν το οικογενειακό μας αυτοκίνητο ήταν ηλεκτρικό, ο χρόνος που θα αναλώναμε στους σταθμούς φόρτισης αναμφίβολα θα διαμόρφωνε έναν αριστούχο μαθητή! Εντούτοις, φοβούμενοι καταγγελία από το… Χαμόγελο του Παιδιού, δεν ανασύραμε το βιβλίο των Αγγλικών, ούτε θα περιμέναμε ως τις 11:35 να γεμίσει τελείως η μπαταρία. Εκκινήσαμε μισή ώρα νωρίτερα, με το 80% να μας φέρνει με άνεση πίσω στη βάση μας.

Εύλογες συγκρίσεις

Κάνοντας έναν απολογισμό, θα λέγαμε πως η EQC είναι ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο, με τις αναμενόμενες διαφοροποιήσεις σε σχέση με το τι προσφέρει ο premium ανταγωνισμός. Υστερεί κάπως σε χώρους έναντι του μεγαλύτερου Audi e-tron, αποδεικνύεται όμως αρκετά πιο εκρηκτική σε επιδόσεις, χωρίς ωστόσο να χαρακτηρίζεται από τον οδηγοκεντρικό προσανατολισμό της Jaguar I-Pace. Παρ’ ότι η λιανική της τιμή προ φόρων δεν την εντάσσει στα νέα κίνητρα, χάρη στην απαλλαγή από το ειδικό τέλος ταξινόμησης που ισχύει για όλα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, διαθέτει μια ανταγωνιστική τιμή για την κατηγορία των πολυτελών SUV. Έτσι, με κόστος 82.000 ευρώ, είναι φθηνότερη για παράδειγμα από την 3λιτρη GLC 43 AMG των 367 ίππων, που τιμάται στα 89.700 ευρώ.

Το συμπέρασμα από το συγκεκριμένο οδοιπορικό είναι πως ένα σύγχρονο ηλεκτρικό αυτοκίνητο μπορεί να καλύψει με άνεση και τις ανάγκες ενός μεγάλου ταξιδιού, παρ’ ότι το κόστος ταχυφόρτισης είναι σαφώς πιο τσιμπημένο από εκείνο της οικιακής φόρτισης. Εντούτοις, ακόμα κι έτσι, με κατανάλωση 28,7 kWh/100 χλμ. που «έκαψε» κατά μέσο όρο η θηριώδης EQC, εξακολουθεί να είναι πιο οικονομική στο «πρατήριο» (κοντά στα 10 ευρώ/100 χλμ.) από ένα αντίστοιχο πετρελαιοκίνητο SUV.

Η μεγάλη της μπαταρία, όπως και όλων των ομοειδών οχημάτων, εύλογα συνεπάγεται μακρύτερους χρόνους φόρτισης στους υφιστάμενους 50άρηδες ταχυφοριστές των ελληνικών αυτοκινητοδρόμων, κάτι που θα αποθαρρύνει αρκετούς από το να εγκαταλείψουν τα όρια της πόλης. Με άλλα λόγια, κάθε βήμα που κάνει η αυτοκινητοβιομηχανία σε επίπεδο αυτονομίας, θα πρέπει να συνοδεύεται από την ανάλογη αναβάθμιση των υποδομών φόρτισης._ Μ. Σ.

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Με τιμή εκκίνησης τα 82.000 ευρώ, η Mercedes EQC έρχεται εξοπλισμένη με το πακέτο ατμοσφαιρικού φωτισμού, καλώδιο 4 μ. για wallbox και δημόσιους φορτιστές, κάμερα οπισθοπορείας, το σύστημα Active Parking Assist και τροχούς 19 ιντσών. Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας διέθετε επιπλέον δερμάτινες επενδύσεις, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα εμπρός καθίσματα, ηλιοροφή, head-up display, ασύρματη φόρτιση, κάμερα στάθμευσης 360 μοιρών και το πακέτο ευεξίας Energizing Plus.

MERCEDES EQC 400 4MATIC

> ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Δύο ασύγχρονοι ηλεκτροκινητήρες, ένας σε κάθε άξονα > ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ: 408 ίπποι > ΜΕΓ. ΡΟΠΗ: 760 Nm

> ΚΙΝΗΣΗ: Σε όλους τους τροχούς > ΜΗK.xΠΛ.xΥΨ.: 4.761×1.884×1.623 χλστ. > ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.873 χλστ.

> ΒΑΡΟΣ: 2.495 κιλά > ΜΠΑΤΑΡΙΑ: 80 kWh > ΦΟΡΤΙΣΗ ΑC: 7,4 kW > ΦΟΡΤΙΣΗ DC: 110 kW > ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 360 χλμ. (WLTP)

> 0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 5,1 δλ. > ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 180 χλμ./ώρα > ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ*: 19,7-20,8 kWh/100 χλμ. (NEDC)

> ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΔΟΚΙΜΗΣ: 28,7 kWh/100 χλμ. > ΕΚΠΟΜΠΗ CO2: 0 γρ./χλμ.

*ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ