Συγκρίνουμε: VW Beetle 1.2 TSI – MINI One

«ΓΡΑΦΤΗΚΕ στην ιστορία με χρυσά γράμματα» είναι ένα από τα κλισέ που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν κάποιοι επιθυμούν να χαρακτηρίσουν ένα αυτοκίνητο που έχει αφήσει διαχρονικά το στίγμα του. Αν υπήρχε στην πραγματικότητα, όμως, η Χρυσή Βίβλος της Αυτοκίνησης, δύο μοντέλα δικαίως θα μπορούσαν να υπερηφανεύονται ότι το όνομά τους θα φιγουράριζε στις πρώτες σελίδες της. Ο λόγος για τα VW Beetle και Mini Cooper. Δύο brand name (όπως λέμε στη σημερινή εποχή) όχι απλώς ισχυρά, αλλά και αναγνωρίσιμα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και τάξης.

Με 21,5 εκατ. πωλήσεις από το 1950 έως και σήμερα, αλλά και ένα σχήμα που ανήκει στα τέσσερα πιο αναγνωρίσιμα παγκοσμίως, χωρίς αυτό να έχει να κάνει με το είδος, το Σκαθάρι δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Από την άλλη μεριά, το καμάρι του Αλέξανδρου Ισιγόνη έχει να επιδείξει αντίστοιχη αναγνωρισιμότητα, έχοντας μάλιστα ψηφιστεί ως το 2ο πιο σημαντικό μοντέλο του 20ού αιώνα μετά το Ford Model T… Σήμερα, την εποχή της νέας τάξης πραγμάτων που έρχονται, η VW και η Mini εκμεταλλεύονται την απήχηση των συγκεκριμένων μοντέλων, παρουσιάζοντας τις σύγχρονες εκδοχές τους. Και αν το Mini έχει καταφέρει να κερδίσει μεγάλη μερίδα των φίλων της αυτοκίνησης, δεν ισχύει το ίδιο για το Beetle, το οποίο στην προηγούμενη έκδοσή του, που παρουσιάστηκε το 1998, είχε περισσότερο ρετρό χαρακτήρα, απευθυνόμενο στους ρομαντικούς. Κάτι που η γερμανική εταιρεία θέλει να αλλάξει με τη νεότερη έκδοσή του.

 

Στη διάθεσή μας είχαμε τις δύο «μικρές» εκδοχές των εν λόγω μοντέλων. Το Beetle ήταν εφοδιασμένο με το 1.200άρη υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα του γκρουπ VAG, ο οποίος και αποδίδει 105 ίππους, σε αντίθεση με το Mini που διέθετε το ατμοσφαιρικό σύνολο των 1.600 κ.εκ. με τους 98 ίππους, ακολουθούμενο από το… επίθημα «One». Δε χρειάζεται να είσαι ο πλέον παρατηρητικός άνθρωπος του κόσμου για να συνειδητοποιήσεις ποιες είναι οι ρίζες και των δύο μοντέλων, το πνεύμα και η φιλοσοφία τους, πάντα προσαρμοζόμενα στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής. 

Το Mini ύστερα από αρκετά χρόνια παρουσίας στην αγορά, διατηρεί ακόμη τη φρεσκάδα του και τη γοητεία του ρετρό χαρακτήρα του. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, όμως, είναι πάντα το καινούργιο, και το VW Beetle του 2011 δείχνει να ξεφεύγει από τη μέτρια εικόνα της προηγούμενης γενιάς του. Το σχεδιαστικό τμήμα της γερμανικής εταιρείας ακολούθησε ρητά το μότο «Design the new original», και το αποτέλεσμα είναι σαφώς ανώτερο. Οι διαστάσεις του έχουν αλλάξει τελείως και οι γραμμές του παραπέμπουν περισσότερο πλέον σε ένα κουπέ αμάξωμα, ξεφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο από το υπερβολικά «στρογγυλεμένο» σχήμα του προκάτοχου. Το νέο Beetle βασίζεται στο δάπεδο του Golf και είναι 84 χλστ. φαρδύτερο, 12 χλστ. χαμηλότερο και 152 χλστ. μακρύτερο από τον πρόγονό του! Την ίδια ώρα τα μετατρόχια είναι αυξημένα κατά 22 χλστ. εμπρός και κατά 49 χλστ. πίσω, ενώ το μεταξόνιο είναι επίσης μεγαλύτερο κατά 22 χλστ. Όλα τα παραπάνω δεν αλλάζουν μόνο την εικόνα του Σκαθαριού, αλλά και τα δυναμικά χαρακτηριστικά του, όπως επίσης τους χώρους στο εσωτερικό! Είναι χαρακτηριστικό ότι ιδιαίτερα αυξημένος είναι ο χώρος για τους επιβαίνοντες, ιδιαίτερα πίσω, σημείο κλειδί απέναντι στο Mini, το οποίο είναι αυστηρά 2+2, ενώ, στην περίπτωση που ο οδηγός ξεπερνά το 1,90, μετατρέπεται και σε 2+1… Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο χώρος αποσκευών, ο οποίος και αγγίζει τα 310 λίτρα, σε αντίθεση με αυτόν του Mini, που περιορίζεται στα 160. 

Περνώντας στο εσωτερικό, το Beetle είναι σαφώς βελτιωμένο σχεδιαστικά, την ώρα που η ποιότητα είναι αντίστοιχη με αυτήν που έχουμε συνηθίσει από τη VW. Τα ρετρό στοιχεία δεν απουσιάζουν, όπως το ντουλαπάκι στο επάνω μέρος του ταμπλό (σήμα κατατεθέν του πρώτου Σκαθαριού), ενώ διαφορετικός σε σχέση με των υπόλοιπων μοντέλων της γερμανικής σειράς είναι και ο πίνακας οργάνων, τον οποίο διαπερνά ένα μεταλλικό φιλέτο ανάλογα με το χρώμα του αμαξώματος. Πάντως, το στοιχείο που ικανοποιεί ευχάριστα είναι η θέση οδήγησης, με όλο το ταμπλό να είναι «χτισμένο» γύρω από τον οδηγό, δίνοντας μια σαφώς πιο οδηγοκεντρική αίσθηση. 

Περνώντας στο Mini One, εύκολα θα βρει κανείς την ιδανική θέση οδήγησης, ειδικά αν η προτίμησή του είναι να κάθεται αρκετά χαμηλά. Το σχεδιαστικό κομμάτι παραμένει όσο ιδιαίτερο ήταν και στο παρελθόν, διατηρώντας φυσικά όλα τα εκείνα τα στοιχεία που το έκαναν να ξεχωρίζει, ενώ και η ποιότητα παραμένει στα υψηλά επίπεδα που έχουμε συνηθίσει. 

 

[[PAGEBREAK]] 

Το νέο Beetle θα διατίθεται με τρεις βενζινοκινητήρες 1.200, 1.400 και 2.000 κ.εκ. απόδοσης 105, 160 και 200 ίππων, αντίστοιχα, ενώ στην γκάμα υπάρχει και ένας 1.600άρης πετρελαιοκινητήρας με 105 ίππους. Στη διάθεσή μας, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, είχαμε τη μικρότερη έκδοση 1.2. Το υπερτροφοδοτούμενο 4κύλινδρο σύνολο άμεσου ψεκασμού είναι γνωστό από την παρουσία του σε αρκετά μοντέλα του γκρουπ. Αποδίδει 105 ίππους στις 5.000 σ.α.λ. και 17,8 χλγμ. ροπής, αλλά από τις 1.550 έως τις 4.100 σ.α.λ.!

Στην αντίπερα όχθη, το Mini One έχει να αντιπαραθέσει ένα ατμοσφαιρικό σύνολο 1.600 κ.εκ., που αποδίδει 98 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και ροπή της τάξεως των 15,6 χλγμ. στις 3.000 σ.α.λ., εν ολίγοις αρκετά χαμηλά, τηρουμένων των αναλογιών. Παρά το μεγαλύτερο βάρος του Beetle (1.274 κιλά, έναντι 1.060 του Mini) και τη χρήση ελαστικών σε διάσταση 17 ιντσών, με τη γλώσσα των αριθμών το Σκαθάρι αποδεικνύεται ταχύτερο τόσο στο «0-100» όσο και στις επιταχύνσεις εν κινήσει. Για τα πρώτα 100 χλμ. από στάση η διαφορά δεν είναι μεγάλη (11,7 δλ. το Beetle, έναντι 12,1 του Mini), αλλά η ψαλίδα ανοίγει σημαντικά στις ρεπρίζ. Το ρόλο του παίζει ο υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας με τις μεγάλες τιμές ροπής στις χαμηλές στροφές, την ώρα που το One χάνει σημαντικά έδαφος από τις μακριές σχέσεις μετάδοσης, οι οποίες δείχνουν να ταιριάζουν περισσότερο σε ένα τούρμπο αυτοκίνητο. Να σημειώσουμε, για του λόγου το αληθές, αναφερόμενοι πρώτα στο Beetle: με 3η «50-80»: 5,4/7,7 δλ., με 4η «80-110»: 8,4/10,8 δλ., με 5η «120-140»: 10,1/14,4 δλ. Η μοναδική περίπτωση που το One αποδεικνύεται ταχύτερο είναι με 6η σχέση στο κιβώτιο στη διαδικασία του «120-140», όπου και χρειάζεται 16,1 δλ., σε αντίθεση με το Beetle, που απαιτεί 18,3. Βέβαια, η πλάστιγγα της κατανάλωσης γέρνει προς τη μεριά του Mini, με μέση κατανάλωση που μόλις ξεπερνά τα 8,0 λίτρα, ενώ στην περίπτωση του Beetle αγγίζει τα 8,4 λίτρα/100 χλμ., όταν το μεγαλύτερο βάρος του VW αποτελεί βασικό παράγοντα στην εξίσωση, κάνοντας τη διαφορά και στο φρενάρισμα. Το γερμανικό μοντέλο ακινητοποιείται από τα 120 χλμ. σε 60,4 μ., την ώρα που το Mini χρειάζεται για την ίδια διαδικασία 55,9! 

 

 

Το είπαμε από την αρχή. Με το… κακό παρελθόν της προηγούμενης γενιάς του Beetle, η πρόκληση της VW ήταν η δημιουργία ενός ανταγωνιστικού συνόλου στην κατηγορία. Ο κινητήρας, καταρχήν, αλλάζει το χαρακτήρα του Σκαθαριού, όντας σύμφωνος με τις προσταγές της σύγχρονης εποχής. Η ροπή είναι εμφανής από χαμηλά, η απόκριση στο γκάζι ικανοποιητική και ουσιαστικά ο οδηγός μετακινείται χωρίς να καταφεύγει στον επιλογέα. Βέβαια, σε συνθήκες πίεσης το σύνολο των 1,2 λίτρων αποδεικνύεται «λίγο» για το βαρύ αμάξωμα και δεν ενθουσιάζει, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στις επιδόσεις σε σχέση με το Golf. Η ποιότητα κύλισης είναι αντίστοιχη με των γερμανικών μοντέλων της εταιρείας, όταν η μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. 

Παρʼ όλα αυτά, o ημιάκαμπτος πίσω άξονας (μόνο η 2λιτρη έκδοση διαθέτει διάταξη τεσσάρων συνδέσμων) έχει ξερές αντιδράσεις απόσβεσης στις εγκάρσιες ανωμαλίες του οδοστρώματος. Η μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης μπορεί να κάνει εντέλει άνετη τη μετακίνηση των επιβατών, αλλά επηρεάζει και τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Σε γενικές γραμμές, το Beetle έχει την τάση να υποστρέφει, όντας όμως φιλικό και εύκολα ελεγχόμενο. Ο επιλογέας είναι «κλασικός» γερμανικός, σαφής, χωρίς να ενθουσιάζει σε αίσθηση. Αντίστοιχο είναι το σύστημα διεύθυνσης, το οποίο διακρίνεται από ασάφεια γύρω από την ευθεία, αν και υδραυλικό, και δε θυμίζει εκείνο των Golf και Polo. 

Περνώντας στο εσωτερικό του Mini, από τα πρώτα χιλιόμετρα καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για κατασκευή με διαφορετική φιλοσοφία. Το επίπεδο άνεσης είναι σαφώς κατώτερο, αφού η ρύθμιση της ανάρτησης είναι αρκετά πιο σκληρή σε σχέση με του Beetle, ενώ ο κινητήρας δε διαθέτει την απόκριση του γερμανικού συνόλου. Για αυτό δεν ευθύνεται τόσο ο κινητήρας, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την απαιτούμενη ζωντάνια, όσο η μακριά κλιμάκωση του κιβωτίου. Ωστόσο, τη στιγμή που τη θέση της ευθείας παίρνουν οι στροφές κάθε είδους το Mini μεταμορφώνεται σε μια ευχάριστη έκπληξη, ικανή να χαρίσει το χαμόγελο στον οδηγό. Εξαιρετικό σε αίσθηση και πληροφόρηση τιμόνι (ένα από τα κορυφαία στην κατηγορία, και όχι μόνο) και αντίστοιχου επιπέδου επιλογέας. Από εκεί και πέρα, η οδική συμπεριφορά είναι το ατού του Mini, ακόμα και στη μικρή έκδοση One. Διασκεδαστικό και ευχάριστο, μπορεί να κινηθεί ανάλογα με τις προσταγές του χειριστή, με το πίσω μέρος να αποτελεί υπό συνθήκες συμπαραστάτη του οδηγού. Η ρυθμίσιμη με το γκάζι οδική συμπεριφορά και, ιδιαίτερα, ο τρόπος με τον οποίο τοποθετείται πριν από τη στροφή το καθιστούν εντέλει ένα από τα πλέον ξεχωριστά αυτοκίνητα στο συγκεκριμένο τομέα. 

 

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μια τάση να νοσταλγούμε το παρελθόν, αναπολώντας στιγμές -στην περίπτωσή μας αυτοκίνητα- παλιότερων δεκαετιών. Το καινούργιο VW Beetle και το Mini One φροντίζουν, έστω και νοερά, να μας ταξιδεύουν σε αυτές τις εποχές, σύμφωνα όμως με τις προσταγές και τις ανάγκες της νέας εποχής. Το Mini αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση, εφόσον η χρηστικότητα περνά σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας έμφαση στα δυναμικά χαρακτηριστικά και στην οδηγική ευχαρίστηση. Θα απολαύσει κανείς κάθε στιγμή στο τιμόνι του, αλλά θα δυσκολευτεί όταν αποφασίσει να μετακινηθεί με περισσότερους από δύο επιβάτες, ακόμα και χωρίς τις αποσκευές τους. Την ίδια ώρα το κόστος κτήσης είναι αρκετά υψηλό, αφού η βασική έκδοση, που περιλαμβάνει τα απολύτως απαραίτητα, αγγίζει τα 19.000 ευρώ… Τιμή που εκτοξεύεται, αν μπει κανείς στη διαδικασία να «αντιμετωπίσει» τον πλούσιο κατάλογο εξοπλισμού.

Στην αντίπερα όχθη, το νέο Σκαθάρι κόβει τους δεσμούς με το -τουλάχιστον πρόσφατο- παρελθόν. Η προγενέστερη αναβίωσή του ήταν μια ιδιαίτερη έκδοση, η οποία απευθυνόταν σε συγκεκριμένο κοινό, εστιάζοντας στο ρετρό χαρακτήρα. Το Beetle του 2011 διαθέτει ό,τι είναι απαραίτητο για να αποτελέσει μια ανταγωνιστική λύση στην κατηγορία. Η άνεση, η ποιότητα κύλισης, οι χώροι αλλά και η σχεδίασή του είναι μερικά από τα προτερήματα του, την ώρα που το κόστος κτήσης δεν είναι απαγορευτικό, αφού ξεκινά από τα 17.560 ευρώ. Με λίγα λόγια, δε θα ενθουσιαστείς, αλλά θα συμβιώσεις μαζί του εκμεταλλευόμενος τα πλεονεκτήματα που έχει να σου προσφέρει…_ 4Τ

 

ΥΠΕΡ Σχεδίαση/Κινητήρας/Χώροι

ΚΑΤΑ Αίσθηση τιμονιού/Απόδοση φρένων

 

ΥΠΕΡ Οδική συμπεριφορά/Τιμόνι

ΚΑΤΑ Χώροι πίσω επιβατων/Κλιμάκωση κιβωτίου

 

– Το εσωτερικό του Beetle με τα ρετρό στοιχεία

– Η αίσθηση καρτ που έχει κανείς στο τιμόνι του Mini

– Η κουπέ αισθητική του Beetle

– Ο επιλογέας του One

 

– Το κάθισμα του Beetle με την κακή πλευρική στήριξη

– Το ESP στο Mini… Χωρίς την παρουσία του το One θα διέγραφε μοναδικές τροχιές

 

– Το Beetle να έχει και στις μικρότερες εκδόσεις ανάρτηση τεσσάρων σημείων πίσω

– Να έχει πιο κοντές σχέσεις κιβωτίου το Mini

Ο κινητήρας των 1.200 κ.εκ. του Beetle διατίθεται σε δύο εκδόσεις. Τις Cult και Design, με την πρώτη να αποτελεί και τη βασική. Τιμή εκκίνησης είναι τα 17.560 ευρώ και ο εξοπλισμός είναι πλήρης, αφού διαθέτει όλα τα ηλεκτρονικά καλούδια που κάνουν εύκολη τη ζωή μας στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, όπως παράθυρα, καθρέφτες, κλειδαριές, κλιματισμό, αλλά και cruise control και Hill Hold Assist. Παράλληλα, προσφέρει τέσσερις αερόσακους και όλα τα απαραίτητα -πλέον- συστήματα ασφαλείας, όπως ABS, ESP και ASR. Η έκδοση Design περιλαμβάνει μεγαλύτερους τροχούς και ρετρό πινελιές στο αμάξωμα, όπως χρώμιο στην εμπρός εισαγωγή αέρα, και κοστίζει 18.440 ευρώ.

Το Mini One έχει βασική τιμή υψηλότερη από ό,τι το Beetle, αφού ξεκινά από τα 18.950 ευρώ, με τον εξοπλισμό να αποτελείται από τα απαραίτητα: τέσσερις αερόσακους, ABS, κλιματισμό, ηλεκτρικά παράθυρα, καθρέφτες και κλειδαριές.