Το μεγαλύτερο SUV της VW περνά σε μια νέα εποχή, έχοντας υιοθετήσει τις τεχνολογίες που ορίζουν την πολυτέλεια εντός του πλαισίου της κατηγορίας. Το καλύτερο όλων όμως είναι ότι δε θυσιάζει τον αυθεντικό του χαρακτήρα στο βωμό των πωλήσεων.
Από καταβολής του, το 2002, του είχαμε μια αδυναμία. Τόσο το πρώτης όσο και το δεύτερης γενιάς Touareg ήταν πάντα κάπως σαν τη μύγα μες στο γάλα. Σε ένα χώρο όπου για να επιβιώσεις έπρεπε να βγάζεις χλιδή μέχρι και από τις ζάντες, το VW Group, έχοντας την ευχέρεια να «πουλάει όνειρο» μέσω του Audi Q7 και πολύ περισσότερο μέσω της βασίλισσας Porsche Cayenne, μπορούσε να στοχεύσει με το Touareg σε αγοραστές που άντεχαν μεν το οικονομικό βάρος της κτήσης του, αλλά οι απαιτήσεις τους ξεπερνούσαν το φαίνεσθαι του αυτοκινήτου. Χάρη και στο όνομά του, που παρέπεμπε στην ομώνυμη αφρικανική φυλή ώστε να τονιστούν οι εκτός δρόμου ικανότητές του, το Touareg ανέκαθεν είχε ένα προφίλ αισθητά πιο μάχιμο από αυτό που ορίζει η κατηγορία. Σε αναζήτηση αντιπάλου του, αμέσως η σκέψη πήγαινε στο Toyota Land Cruiser, αν και εκ των υστέρων μπορούμε να πιστοποιήσουμε πως όλο αυτό ήταν άδικο για πλήθος άλλων μεγάλων SUV, αφού με την πάροδο των ετών οι τετρακινήσεις, που αρχικά είχαν χαρακτηριστεί έως και «φλώρικες», έχουν αποδείξει ότι είναι πολύ πάνω από τις γνώσεις αλλά και τα κότσια των περισσότερων οδηγών. Άλλο θέμα αυτό, ωστόσο.
Σήμερα, με δεκαέξι χρόνια στην πλάτη του, το μεγαλύτερο SUV της VW δεν ανανεώνεται απλώς, αλλά παίρνει και ρόλο: αυτόν της ναυαρχίδας του εργοστασίου, όπως επίσης το χαρακτηρισμό του πρώτου πολυτελούς VW! Οι φαν του, φυσικά, δεν έχουν κανένα λόγο ανησυχίας. Η αυξημένη απόσταση από το έδαφος εννοείται πως διατηρείται και στην τρίτη γενιά του μοντέλου, όπως αναλλοίωτος είναι ο χαρακτήρας του με τη στάνταρντ τετρακίνηση σε όλες τις εκδόσεις του, οι οποίες, ως άλλη απόδειξη του μεγέθους του, ξεκινούν από τα 3,0 λίτρα. Γιατί, ως γνωστόν, στα μεγάλα, ψηλωμένα αμαξώματα, σαν τη ροπή… δεν έχει. Έτσι, αρχικά θα διατίθεται με τον 3λιτρο V6 TDI σε εκδόσεις 231 και 286 ίππων με 500 και 600 Nm ροπής, αντίστοιχα, ενώ αργότερα θα ακολουθήσουν και εκδόσεις με αντίστοιχης χωρητικότητας V6 βενζινοκινητήρα (340 ίπποι), όπως και με 4λιτρο V8 τουρμποντίζελ (421 ίπποι) με 900 Nm ροπή! Τον κύκλο θα κλείσει μια plug-in υβριδική έκδοση, που συνδυαστικά θα αποδίδει 367 ίππους και η οποία θα ξεκινήσει την πορεία της από την αγορά της Κίνας. Το μοντέλο που έχουμε στη διάθεσή μας φοράει τον 6κύλινδρο TDI με τους 286 ίππους και, πέρα από το στάνταρντ αυτόματο 8άρι κιβώτιο, είναι εξοπλισμένο και με την έξτρα αερανάρτηση του εργοστασίου, όπως και με τετραδιεύθυνση, που πάντα αποτελεί ένα μεγάλο συν σε αυτοκίνητα αυτού του όγκου. Κάπως έτσι, αρχίζουμε να ψάχνουμε προορισμό, με τους περιορισμούς από πλευράς τόσο άνεσης προσέγγισης όσο και οικονομίας να μην παίζουν ρόλο. Μιλάμε για ένα αυτοκίνητο που στο εσωτερικό του παραπέμπει σε αναπαυτικό σαλόνι, με ένα ρεζερβουάρ 75 λίτρων (διατίθεται και με 90 λίτρων προαιρετικά), που όταν το φουλάρεις εμφανίζει ένα μεγαλοπρεπές «1.000 χλμ.» στην ένδειξη αυτονομίας.
Δρομέας
Η Ευηνολίμνη έπεσε στο τραπέζι εντελώς τυχαία. Πρόκειται για τεχνητή λίμνη που φτιάχτηκε μόλις το 2002 μέσω ενός φράγματος μήκους 610 μ. και ύψους 124 μ., που αποταμιεύει νερά του Ευήνου κοντά στο χωριό Άγιος Δημήτριος, στην ορεινή Ναυπακτία. Κρυμμένη πίσω από τα Ναυπακτιακά όρη και κάτω από τις πρώτες κορυφές των βουνών της Ευρυτανίας, είναι ακόμη πολύ νέα και δεν έχει αξιοποιηθεί σε επίπεδο οικοτουρισμού. Οι γύρω περιοχές, πάντως, έχουν κερδίσει μία θέση ανάμεσα σε αυτές που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, με τα μονοπάτια πεζοπορίας και ποδηλασίας να ξεφυτρώνουν σχεδόν σε κάθε χωριό και να ενώνουν δασικούς ή οικιστικούς δρόμους. Ορίζουμε ως αφετηρία μας τη Ναύπακτο και επιλέγουμε να την προσεγγίσουμε από την ΕΟ Αθηνών-Λαμίας, καθαρά για λόγους κόστους, αφού η περίπου μισή ώρα που κερδίζεις πηγαίνοντας από Ρίο-Αντίρριο δεν αξίζει το πολλαπλάσιο κόστος των διοδίων, αν πρόκειται καθαρά για εκδρομή.
Το νέο Touareg καταθέτει τα διαπιστευτήριά του από την αρχή του ταξιδιού. Βασισμένο στην πλατφόρμα MLB, που προορίζεται για μοντέλα με διαμήκη τοποθέτηση κινητήρα και κιβωτίου, συγκριτικά με τον προκάτοχό του είναι μακρύτερο (+77 χλστ.) και φαρδύτερο (+44 χλστ.), όντας ελαφρώς πιο χαμηλό (-7 χλστ.). Έτσι, με 4,878 μ. μήκος, 1,984 μ. πλάτος και 1,702 μ. ύψος, δείχνει αισθητά πιο δυναμικό από το μοντέλο που αντικαθιστά, έχει σημαντικά πιο στιβαρό πάτημα και αποδεικνύεται ακλόνητο στους πραγματικά πολύ ισχυρούς ανέμους που φυσούν εκείνη τη μέρα. Σε ό,τι αφορά την εμφάνιση, εμπρός ξεχωρίζει η μεγάλη χρωμιωμένη μάσκα, που, πλαισιωμένη από τα νέα φωτιστικά σώματα (σ.σ.: με τα 128 LED σε κάθε προβολέα όπως τονίζει το εργοστάσιο) δίνει μια πιο εκλεπτυσμένη εικόνα στο μεγάλο γερμανικό SUV. Θα σημειώσουμε εδώ πως το «δικό μας» δυστυχώς δε διέθετε το σύστημα Night Vision, το οποίο μέσω μιας θερμικής κάμερας αναγνωρίζει ανθρώπους ή ζώα στο σκοτάδι, οπότε -πολύ αργότερα- αρκεστήκαμε στα κατά τα άλλα πολύ καλά, απλά LED. Οι μεγάλοι θόλοι φιλοξενούν ζάντες από 18 έως και 21 ίντσες, με τη δική μας έκδοση να φορά τις μεγαλύτερες διαθέσιμες, ενώ την πίσω πλευρά χαρακτηρίζουν οι φαρδείς ώμοι πάνω από τους πίσω τροχούς και τα επίσης νέα LED φωτιστικά σώματα. Συνολικά, και παρά το αυξημένο του μέγεθος, το χαρακτηρίζεις κομψό, χωρίς τις υπερβολές που σε αρκετές περιπτώσεις συναντάς σε αυτοκίνητα της κατηγορίας.
Τις εντυπώσεις πάντως κλέβει το εσωτερικό του. Φυσικά οι χώροι είναι άφθονοι για πέντε επιβάτες και τις αποσκευές τους (810 λίτρα – επιπλέον 113 συγκριτικά με το προηγούμενο), την ώρα που σε επίπεδο πολυτέλειας το Touareg έχει ανέβει πολλά επίπεδα πάνω. Η ελληνική αντιπροσωπεία επέλεξε να το ρίξει στην αγορά βαριά εξοπλισμένο, κάτι που σημαίνει ότι, μεταξύ άλλων, στάνταρντ διαθέτει τα νέα δερμάτινα πολυλειτουργικά καθίσματα, που αποδείχθηκαν εξαιρετικά στο ταξίδι, αλλά και το Innovision Cockpit (προαιρετικό σε άλλες αγορές), που αποτελεί και το highlight του μοντέλου. Πρόκειται για έναν ψηφιακό πίνακα οργάνων με οθόνη 12 ιντσών, ο οποίος «προεκτείνεται» στο σύστημα infotainment Discover Premium με οθόνη 15 ιντσών, που φτάνει μέχρι το μέσον του αναβαθμισμένου ποιοτικά ταμπλό. Συνδυαστικά προβάλλουν και ελέγχουν οτιδήποτε σχετικό με πληροφόρηση και επικοινωνία, καταργώντας ουσιαστικά τα συμβατικά πλήκτρα και τους διακόπτες, με απεριόριστες δυνατότητες εξατομίκευσης. Μέχρι και το σημείο που από την ΕΟ βγαίνουμε προς Κάστρο, ασχολούμαστε με αυτό, παίζοντας ουσιαστικά σε ένα απύθμενο μενού, που δε θέλει γνώσεις από οποιονδήποτε μυημένο σε smartphone ή ταμπλέτα, παρά μόνο όρεξη μέχρι να ανακαλύψει τις αμέτρητες ρυθμίσεις εξατομίκευσης και τις δυνατότητες προβολής. Κατά τα άλλα, ταξιδεύουμε σαν στο ρελαντί, και πρέπει να εστιάσεις στο ψηφιακό ταχύμετρο για να συνειδητοποιήσεις ότι η ταχύτητα δεν είναι… καθωσπρέπει.
Στην εθνική οι αλλαγές στο αυτόματο κιβώτιο σχεδόν δε γίνονται αισθητές, ενώ, παρά τη στάνταρντ τετρακίνηση 4MOTION, που σε τέτοιους ρυθμούς μεταφέρει μέσω ενός κεντρικού διαφορικού με χαρακτηριστικά ασύμμετρης κατανομής το 70% στους εμπρός τροχούς (σ.σ.: όταν παραστεί ανάγκη μπορεί να μεταφέρει στιγμιαία στους πίσω έως και το 80%), η κατανάλωση «κάθεται» στα 8 λίτρα/100 χλμ. Το δικό μας Touareg είναι εξοπλισμένο με αερανάρτηση, κάτι που σημαίνει ότι, εκτός από τα προγράμματα Comfort, Eco, Individual και Sport, έχουμε και πρόγραμμα Off Road που, πέραν των άλλων παραμετροποιήσεων (κινητήρα-κιβώτιο-τιμόνι-κλιματισμό- Adaptive Cruise Control και ανάρτηση), έχουμε και τη δυνατότητα ανύψωσης του αμαξώματος κατά 25 χλστ. Εν προκειμένω, θέλοντας ίσως ένα πιο βαρύ τιμόνι, περνάμε στο Sport, αλλά το «σφίξιμο» της ανάρτησης αφαιρεί κάτι από τον άνετο χαρακτήρα του αυτοκινήτου, οπότε καταλήγουμε και πάλι στο νορμάλ, που επιτρέπει αισθητά πιο μεγάλες κλίσεις, με ράθυμες κινήσεις των αξόνων, αλλά χωρίς καμία τάση παρέκκλισης από την πορεία του, ακόμα και στις κατηφορικές στροφές της Δεσφίνας, που δεν ευνοούν μια τόσο μεγάλη καρότσα.
Ο δρόμος μέχρι τη Ναύπακτο ξεδιπλώνεται σε ανάλογο μοτίβο και -κυριολεκτικά- ούτε που καταλαβαίνεις για πότε έφτασες. Από εκεί, ο «στόχος» είναι η Άνω Χώρα. Προσοχή, ανεφοδιαστείτε στη Ναύπακτο. Οι… ανέσεις τελειώνουν ουσιαστικά εκεί, και στην πραγματικότητα το ταξίδι ξεκινά μετά την περιοχή «Φιλοθέη» στο Ευπάλιο, όπου και η τελευταία μεγάλη (περίπου 500 μ.) ευθεία της διαδρομής. Από εκεί και μετά το σκηνικό αλλάζει, με τη μία στροφή να διαδέχεται την άλλη εν ριπή οφθαλμού. Και αυτό σε καμία περίπτωση λόγω ταχύτητας. Ο δρόμος στενεύει τόσο, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθείς αγκαλιά με τον απέναντι, ενώ και η άσφαλτος, που σε αρκετά σημεία έχει βουλιάξει, δε σε εμπνέει ούτε για συγκριτικό μικρών GTI. Πολύ περισσότερο με το Touareg που, όσο άνετο κι αν είναι, κάνει σύντομα τον πίσω επιβάτη να έχει μετανιώσει που επέλεξε να μας συνοδέψει. Είναι αδύνατον να γλιτώσεις το κούνημα σε ένα δρόμο όπου το υψόμετρο από στροφή σε στροφή αυξάνεται κατά τουλάχιστον 10 μέτρα, και το μοναδικό θέμα συζήτησής μας στην καμπίνα του Touareg είναι ότι μας έχει… σώσει η τετραδιεύθυνση που διαθέτει ως έξτρα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι σε ταχύτητες μικρότερες των 37 χλμ./ώρα, όπως εδώ, οι πίσω τροχοί στρίβουν αυτόματα σε γωνία αντίθετη με τους εμπρός, αυξάνοντας την ευελιξία του μοντέλου (σ.σ.: στις μανούβρες βελτιώνεται κατά 1 μέτρο ο κύκλος στροφής – από τα 12,19 στα 11,19 μέτρα), ενώ όταν η ταχύτητα ξεπεράσει τα 37 χλμ./ώρα οι πίσω τροχοί στρίβουν στην κατεύθυνση που στρίβουν και οι εμπρός. Σε τέτοιους δρόμους καταλαβαίνεις πολύ εύκολα τη λειτουργία του συστήματος.
Με τα πλατάνια και τις καρυδιές από το χωριό Τερψιθέα να δίνουν τη θέση τους στα έλατα, φτάνουμε στην Ελατού με τους πρώτους ξενώνες της περιοχής. Κανονικά, λίγο μετά πρέπει να βγεις από την κεντρική αρτηρία για να πας στην Ευηνολίμνη, αλλά μιας που φτάσαμε ως εδώ συνεχίζουμε για την Άνω Χώρα, που αποτελεί και το πιο οργανωμένο χωριό της ευρύτερης περιοχής. Το ότι ακόμα και τώρα έχει κόσμο που περιδιαβαίνει τον κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο της με τις ταβέρνες και τα καφενεία επιβεβαιώνει ότι η περιοχή έχει τουρισμό σχεδόν δώδεκα μήνες το χρόνο. Φεύγουμε από Άνω Χώρα για Κρυονέρια και Περδικόβρυση, που αποτελεί και τον τελευταίο σταθμό, 4 χλμ. πριν από τη λίμνη. Έχοντας εκμεταλλευθεί στο ακέραιο τα 600 Nm της ροπής αυτού του TDI, έχουμε ανέβει στα 1.500 μ. υψόμετρο χωρίς καν να το καταλάβουμε, αν και η ένδειξη της κατανάλωσης που έχει σκαρφαλώσει στα 9,5 λίτρα/100 χλμ. μας υπενθυμίζει ότι, εκτός από τρόπο, ήθελε και κόπο για να ανηφορίσουμε. Ο δείκτης του καυσίμου πάντως δεν έχει φτάσει ακόμη στη μέση, παρά τα 400 χλμ. που έχουμε γράψει με τις βόλτες για τις απαραίτητες φωτογραφίες.
Η διαδρομή συνολικά είναι από τις πιο κουραστικές για κάποιον τρελό που θέλει να δει τα βουνά της Ορεινής Ναυπακτίας αυθημερόν. Οι τοπικοί -όχι άδικα- τα λένε Κράβαρα, που μεταξύ άλλων σημαίνει και τόπος άγριος. Έχοντας συναντήσει πολλά κατσίκια, αλλά και το πρώτο μας ζαρκάδι, κολλάμε σε μια κατολίσθηση μεταξύ Περδικόβρυσης και λίμνης – έτσι, για να γίνει ακόμα πιο δραματική η βόλτα. Ευτυχώς, σύντομα ο δρόμος καθαρίζεται από χωματουργικά, και τελικά προσεγγίζουμε το στόχο. Το τοπίο είναι μοναδικό, με τη μικρή λίμνη ουσιαστικά να είναι ένα φραγμένο τμήμα του Ευήνου μέσα στο δάσος, αλλά δυστυχώς χωρίς σημαντικές προσβάσεις. Κάποιοι ψαρεύουν στα καταπράσινα νερά της, αλλά πέραν αυτών κανένα σημείο ζωής. Ο γύρος της είναι μόλις 32 χλμ., αλλά για μια πανοραμική της άποψη οι ντόπιοι συστήνουν στον επισκέπτη να ανηφορίσει μέχρι τη «δική τους» Αράχοβα ή και τα Κλεπά, που βρίσκονται λίγα χιλιόμετρα αργότερα. Σταματάμε και στα δύο χωριά, όπου η εικόνα είναι πραγματικά για καρτ ποστάλ, και για την επιστροφή επιλέγουμε να κινηθούμε προς Μακρακώμη, αφού μας δίνεται και η εναλλακτική αυτή από την Αράχοβα. Ποντάραμε σε μια πιο ανοιχτή διαδρομή συγκριτικά με αυτήν που μας έφερε μέχρι εδώ, αλλά φευ! Όταν πια, έπειτα από περίπου 80 χλμ., φτάνουμε στον Τυμφρηστό, νομίζουμε ότι κινούμαστε σε όαση, και όχι στο δρόμο που υπό άλλες συνθήκες μας μοιάζει Γολγοθάς.
Αλλαγή πορείας
Πίσω στην ΕΟ και ανασυγκροτώντας τη σκέψη μας, καταλήγουμε πως και αυτό το Touareg φτιάχτηκε για τα δύσκολα. Δε βγαίνεις με πολλά αυτοκίνητα ατσαλάκωτος από μια τέτοια αυθημερόν διαδρομή, άλλωστε. Είναι και ο ανταγωνισμός, ωστόσο, δύσκολος, και πλέον δεν μπορείς να τον κάνεις στην άκρη, προτάσσοντας στα συν σου τις εκτός δρόμου ικανότητες. Αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους το εργοστάσιο, που πλέον συνδυάζει αυτά τα χαρακτηριστικά με άφθονη τεχνολογία. Πέρα από τα προαναφερθέντα, σημειώστε το σύστημα υποβοήθησης διατήρησης λωρίδας κυκλοφορίας Roadwork Lane Assist, το σύστημα υποβοήθησης ελέγχου εμπρός διασταυρούμενης κυκλοφορίας Front Cross Traffic Assist (αναγνωρίζει οχήματα που διασταυρώνονται με την πορεία του Touareg) κ.ά., που συνθέτουν τη σύγχρονη εκδοχή του μοντέλου, με το οποίο η VW αξιώνει στα ίσια ένα μερίδιο στο χώρο των πολυτελών SUV. Το κόστος των 84.000 ευρώ της έκδοσης αυτών των σελίδων επιβεβαιώνει κατά κάποιον τρόπο την παρεχόμενη ποιότητα, την ώρα που η άνεση πλέον από εμάς θεωρείται δεδομένη._ Ε. Ξ.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ: ΑΘΗΝΑ – ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ – ΕΛΑΤΟΥ – ΑΝΩ ΧΩΡΑ – ΠΕΡΔΙΚΟΒΡΥΣΗ – ΑΡΑΧΟΒΑ – ΜΑΚΡΑΚΩΜΗ – ΛΑΜΙΑ – ΑΘΗΝΑ ΟΔΗΓΟΙ: ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΑΚΗ, ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 790 ΥΨΟΜΕΤΡΟ: ΑΠΟ 2 ΕΩΣ 1.538 Μ.
VW TOUAREG 3.0 V6 TDI ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 2.967 κ.εκ. ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ: 286 ίπποι ΜΕΓ. ΡΟΠΗ: 600 Nm ΚΙΝΗΣΗ: Σε όλους τους τροχούς ΜΗK. XΠΛ. XΥΨ.: 4.878 x1.984 x1.702 χλστ. ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.894 χλστ. ΒΑΡΟΣ*: 1.995 κιλά 0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ*: 6,1 δλ. ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ*: 238 χλμ./ώρα ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ**: 8,2 λίτρα/100 χλμ. ΕΚΠΟΜΠΗ CO2*: 182 γρ./χλμ. ΤΙΜΗ: 84.000 ευρώ *ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ **ΤΙΜΗ 4Τ
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΑΚΗ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ