Οδηγούμε το νέο Suzuki Alto

Η πανευρωπαϊκή παρουσίαση στους εκπροσώπους του ειδικού τύπου πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη, όπου είχαμε την πρώτη ζωντανή επαφή με το μοντέλο που κατασκευάζεται στην Ινδία.  

Σύμφωνα με τους ανθρώπους της εταιρείας, προτεραιότητα δόθηκε στον οικολογικό χαρακτήρα και πράγματι αυτό επιβεβαιώνεται, αφού ο τρικύλινδρος αλουμινένιος κινητήρας των 1.000 κ. εκ. καταναλώνει 4,4 λίτρα (βάση των τυποποιημένων μετρήσεων) και παράγει μόλις 103 γρ. CO2 ανά 1.000 μ.

 

Ωστόσο και ο σχεδιασμός βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση αφού κατορθώθηκε αεροδυναμικός συντελεστής 0,30. Η αισθητική πάντως είναι σε γενικές γραμμές ενδιαφέρουσα αν εξαιρέσεις το πίσω μέρος που μοιάζει γνωστό καθώς μοιάζει ιδιαίτερα με το Twingo. Εσωτερικά η εικόνα είναι  αποδεκτή μεν χωρίς κάποια σχεδιαστική πρωτοτυπία. Τα πλαστικά είναι σκληρά και γενικότερα δίνουν μια αποδεκτή εικόνα ποιοτικά αλλά σε σχέση με τον ανταγωνισμό όχι ικανή να ξεχωρίσει. Από πλευράς χώρων εμπρός νιώθεις άνετα και ίσως σε μεγαλύτερο αυτοκίνητο λόγω του ταμπλό που φτάνει αρκετά ψηλά.

 

Πίσω όμως τα πράγματα είναι λιγότερο άνετα από όσο θα περίμενε κανείς δεδομένου του μεγάλου για την κατηγορία μεταξονίου (2.400 χιλ.). Για παράδειγμα το μεταξόνιο του i10 είναι οριακά μικρότερο ωστόσο ο χώρος για τα γόνατα των πίσω επιβατών είναι μικρότερος αλλά και γενικότερα η ευρυχωρία δεν είναι από τα στοιχεία που τα καταγράφεις στην πλευρά των θετικών. Οι χώροι κινούνται στο μέσο όρο της κατηγορίας ενώ για τις αποσκευές ακόμα πιο κάτω δίνοντας περιθώριο μόλις 129 λίτρων. Πρακτικά πρέπει να βγάλεις την εταζέρα αν θέλει να στριμώξει δυο χειραποσκευές. Πάντως, τα πίσω καθίσματα πέφτουν σε ποσοστό 50:50 αν θέλει κανείς να μεταφέρει κάτι πιο ογκώδες αυξάνοντας το διαθέσιμο χώρο ως στα 367 λίτρα αλλά αυτό δεν αρκετό για να κρύψει το μέτρια επίπεδο ευκολιών και πρακτικότητας.

 

Ο μοναδικός κινητήρας αποδίδει 68 ίππους και 9,2 χλγμ. ροπής.

Στο ρελαντί παρουσιάζει ένα ελαφρύ τρεμούλιασμα το οποίο χάνεται αμέσως μόλις οι στροφές ανέβουν. Ο ήχος είναι ο γνωστός που περίπου παράγει η διάταξη των 3 κυλίνδρων αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι ακουστός μόνο στην φάση της επιτάχυνσης και κοντά στο όριο των στροφών. Τα 100 χλμ./ώρα επισήμως έρχονται σε 14 δλ. ενώ η τελική ταχύτητα φτάνει τα 155 χλμ./ώρα. Στους δρόμους της Ιταλίας η ανάρτηση παρότι δεν διακρίνεται για τη προχωρημένη σχεδίασή της (άκαμπτος άξονας με 3 σημεία στήριξης, ράβδος πανάρ) αποδεικνύεται και αρκετά άνετη και με πολύ καλή ποιότητα κύλισης. Η συμπεριφορά του είναι ισορροπημένη χωρίς να εντυπωσιάζει κιόλας ενώ τα χειριστήρια έχουν σαν αίσθηση αρκετή συνάφεια με αυτά του Splash.

 

Οι τιμές δεν είναι ακόμα προσδιορισμένες, ωστόσο υπάρχουν δυο επίπεδα εξοπλισμού GL και GLX τα οποία θα προσφέρουν τουλάχιστον 4 αερόσακους, ηλεκτρικά παράθυρα εμπρός (τα πίσω έτσι κι αλλιώς δεν ανοίγουν απλά «σκάνε» όπως στο Aygo), A/C, ηχοσύστημα και κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειρισμό.­_Σ.Σ.