Mediterraneo! Στο Καστελλόριζο με Opel Combo Life

Ποιος θα το φανταζόταν πως ένα επιβατικό βανάκι, και πιο συγκεκριμένα το Opel Combo Life, που εντάχθηκε το 2019 στο στόλο των αυτοκινήτων μας για δοκιμή μακράς διάρκειας, θα αποδεικνυόταν ένα από τα πλέον περιζήτητα αυτοκίνητα της συντακτικής ομάδας; Κι αυτό τόσο για λόγους ευκολίας, αφού οι μεγάλοι και πρακτικοί χώροι του το καθιστούν… ελβετικό σουγιά για κάθε μεταφορική ανάγκη, όσο και ως μέσο διασκέδασης, καθώς, σε πείσμα της μόδας των SUV, ένα τέτοιο όχημα έρχεται να υπηρετήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο εξορμήσεις με την οικογένεια ή τα κατοικίδια, αλλά και κάθε είδους δραστηριότητες ή χόμπι. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που η τριάδα των Citroen Berlingo / Opel Combo / Peugeot Partner κατέκτησε τον τίτλο όχι μόνο του Van Of The Year για το 2019, αλλά και του θεσμού Autobest. Πρακτικά, οι επιβατικές εκδόσεις των van της Opel, τα Combo Life και Zafira Life, έχουν υποκαταστήσει στην γκάμα της εταιρείας τα πολυμορφικά μοντέλα της.

Το Combo Life προσπαθεί να συνδυάσει το σχεδιαστικό χαρακτήρα ενός van με στοιχεία που παραπέμπουν σε επιβατικό αυτοκίνητο. Εντούτοις, η τελείως κατακόρυφη πίσω πόρτα, οι μεγάλες πλευρικές επιφάνειες και το αδικαιολόγητα ανασηκωμένο ρύγχος (καθώς ο κινητήρας βρίσκεται σημαντικά πιο χαμηλά από το καπό) το διαφοροποιούν από τα εξίσου υπερυψωμένα SUV. Λογικό, άλλωστε, αφού εδώ τον πρώτο λόγο έχει η πρακτικότητα. Το ίδιο ισχύει στο ευάερο και ευήλιο εσωτερικό με την υψηλή θέση οδήγησης, όπου ακόμα και οι μεγάλες επιφάνειες με σκληρό πλαστικό στοχεύουν στην αντοχή. Από εκεί και πέρα, οι πλούσιοι χώροι, το χαμηλό κατώφλι φόρτωσης, οι πρακτικές συρόμενες πόρτες για την πίσω σειρά επιβατών και οι άφθονοι συμπληρωματικοί χώροι στην καμπίνα (έως 28) σε προδιαθέτουν για εξορμήσεις χωρίς το άγχος της… ολιγαρκούς αφθονίας των αποσκευών. Αυτό ακριβώς πράξαμε, σε οικογενειακή σύνθεση αυτήν τη φορά, με το μικρότερο μέλος της οικογένειας να εκστασιάζεται με το συγκεκριμένο τύπο αμαξώματος. Γιατί όχι, άλλωστε, βλέποντας με πόση ευκολία υποδέχθηκε κάθε (περιττό…) αξεσουάρ που ετοίμαζε για τις εκδρομές μας, αλλά και… ολόκληρο το ποδήλατό του.

Αφορμή για την εξόρμησή μας στάθηκε η προοπτική μιας απρόσμενης συνάντησης με την οικογένεια Τεμπερίδη. Το όνομα είναι ασφαλώς οικείο στους αναγνώστες μας, από τα άρθρα που υπέγραφε ο Άκης στο περιοδικό μας έως και πρόσφατα, κυρίως όμως για το γύρο του κόσμου που πραγματοποίησε μαζί με τη σύντροφό του, Βούλα Νέτου, από τον Απρίλιο του 2007 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2010, πίσω από το τιμόνι ενός Discovery III. Το μεγάλο αυτό ταξίδι δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, όπως επισημαίνει και ο ίδιος, χωρίς την υποστήριξη του περιοδικού, μέσα από τις σελίδες του οποίου μας ταξίδεψε σε προορισμούς που σπάνια επισκέπτεται ο μέσος ταξιδιώτης.

Στο μεταξύ πολλά άλλαξαν στην καθημερινότητα όλων μας, όμως, ακόμα κι αν σήμερα οι αντικειμενικές συνθήκες είναι πιο αποτρεπτικές, τα ερεθίσματα από το πρώτο ταξίδι αποδείχθηκαν τόσο εθιστικά, ώστε το ζευγάρι προετοιμάζεται για ένα ακόμα μεγαλύτερο, αυτήν τη φορά μαζί με την 7χρονη κόρη τους, την Αναστασία. Ένα ειδικά διαμορφωμένο αυτοκινούμενο Iveco VM90 3,5 τόνων, ο «Karibuni Safari» («Καλώς ήρθατε στο ταξίδι» στα σουαχίλι), θα αποτελέσει τη στέγη τους για τα επόμενα χρόνια. Το νέο τους όχημα το απέκτησαν από έναν Ιταλό, λίγο πριν εγκαταλείψουν το σπίτι τους στην Εμίλια Ρομάνια, όπου μετοίκησαν στο μεσοδιάστημα των δύο ταξιδιών τους.

Το εγχείρημα λοιπόν αυτήν τη φορά είναι σαφώς πιο σύνθετο και, προκειμένου να βρουν τα πατήματά τους, ξεκίνησαν ένα μίνι-The World Offroad, περιηγούμενοι τα νησιά Αιγαίου. «Ελάτε να μας βρείτε σε κάποιο νησί», έριξε την ιδέα ο Άκης, την οποία και σπεύσαμε να υλοποιήσουμε με ενθουσιασμό, πόσω μάλλον όταν ανακαλύψαμε ότι το νησί στο οποίο θα μπορούσαν να συγκλίνουν τα προγράμματά μας ήταν το Καστελλόριζο. Πρόκειται για ένα κομμάτι της πατρίδας μας με συμβολισμούς όχι μόνο πολιτικούς και εθνικούς, αλλά και συναισθηματικούς για την οικογένεια των συνταξιδιωτών μας, αφού λίγο μετά το πέρασμά τους από εκεί, στο πιο ανατολικό σημείο της Ελλάδας, θα ανοίξουν τα φτερά τους για το μεγάλο τους ταξίδι. Σε προσωπικό επίπεδο, το Καστελλόριζο αποτελούσε ένα απωθημένο όνειρο που έως τώρα δεν είχε εκπληρωθεί, καθώς το νησί είναι ξεκομμένο από οποιοδήποτε άλλο σημείο της Ελλάδας – 72 ναυτικά μίλια από τη Ρόδο (σχεδόν 4 ώρες με το πλοίο) και 328 από τον Πειραιά. Την ίδια στιγμή, απέχοντας μόλις 1,25 μίλι από την Τουρκία, ο στρατηγικός του ρόλος είναι σημαντικός, καθώς παρεμβάλλεται ανάμεσα στην τουρκική και την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Επιβιβαζόμαστε, λοιπόν, και εμείς οικογενειακώς στο σύγχρονο, πολυτελές και πεντακάθαρο Blue Star Patmos μαζί με το Opel Combo, ενθουσιασμένοι που θα απολαύσουμε off-season τον ξεχωριστό αυτόν προορισμό. Το πλοίο, που υπηρετεί τη γραμμή των Δωδεκανήσων, πιάνει κατά περίπτωση τα εξής λιμάνια: Κάλυμνος, Κως, Ρόδος, Ικαρία, Φούρνοι, Αστυπάλαια, Πάτμος, Λειψοί, Λέρος, Νίσυρος, Τήλος, Σύμη, Κάρπαθος, Κάσος και Καστελλόριζο, το οποίο είναι και ο τελικός προορισμός του ταξιδιού ύστερα από περίπου 22 ώρες. 

Το επόμενο μεσημέρι από εκείνο της αναχώρησής μας το πλοίο φτάνει στον προορισμό του και με έναν εντυπωσιακό ελιγμό βολεύεται στο μικρό, κλειστό, φυσικό λιμάνι του Καστελλόριζου. Η θέα μαγευτική, καθώς γύρω μας εκτείνεται ο μοναδικός οικισμός του νησιού, με τα χαρακτηριστικά δίπατα -κατά κύριο λόγο- αρχοντικά, ενώ οι κεραμοσκεπές τους σχηματίζουν τον απαραίτητο χρωματικό σύνδεσμο με τον κοκκινωπό βράχο που υψώνεται ακριβώς από πίσω.

Ταξίδι στο χρόνο

Το Καστελλόριζο ή Μεγίστη (όνομα που κατά μία εκδοχή πήρε από το γεγονός ότι είναι το μεγαλύτερο από ένα σύμπλεγμα νησιών) έχει μεγάλη ιστορία, που πάει πίσω στη νεολιθική εποχή. Το νησί στη συνέχεια αποικήθηκε από τους Δωριείς, ενώ η ονομασία «Καστελλόριζο» προέκυψε το 14o αιώνα μ.Χ., όταν οι Ιωαννίτες ιππότες έχτισαν ένα κάστρο στον κοκκινωπό βράχο που ορθώνεται πάνω από το συνοικισμό (castello rosso). Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας άνθησε η ναυτιλία στο νησί, που με ένα στόλο από περίπου 500 ιστιοφόρα πραγματοποιούσε εμπόριο από την Ανατολή μέχρι την Αφρική και την Ιταλία. Ο στόλος αυτός αξιοποιήθηκε στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, εντούτοις το Καστελλόριζο παρέμεινε υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Τότε γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του, με τους κατοίκους του να αγγίζουν τις 15.000. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Μεγίστη περιήλθε στους Γάλλους, και εν συνεχεία το 1921 πωλήθηκε στους Ιταλούς, που την αξιοποίησαν ως σταθμό ανεφοδιασμού για τα υδροπλάνα τους, τα οποία από εκεί συνέχιζαν το ταξίδι τους μέχρι και την Ινδία. Το Καστελλόριζο, υπό την ιταλική κυριαρχία σε συνδυασμό με τη μικρασιατική καταστροφή, πέφτει σε μαρασμό, και πολλοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία. Τη χαριστική βολή έδωσε το 1926 ένας σεισμός 8 Ρίχτερ.

Η στρατηγική θέση του νησιού το κατέστησε κέντρο ανεφοδιασμού για άλλη μία φορά, και πιο συγκεκριμένα για τους συμμάχους στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Είναι το πρώτο κομμάτι ελληνικής γης που απελευθερώθηκε το 1943, με την κατάπλευση του αντιτορπιλικού «Ναύαρχος Κουντουριώτης». Όπως ήταν αναμενόμενο, το νησί στη συνέχεια βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς και οι κάτοικοί του κατέφυγαν στις ακτές της Τουρκίας, και άλλοι σε έναν καταυλισμό στην Παλαιστίνη. Ο μοναδικός κάτοικος που έμεινε πίσω ήταν η Δέσποινα Αχλαδιώτη, γνωστή και ως «κυρά της Ρω», η οποία παρέμεινε στην ομώνυμη βραχονησίδα υψώνοντας την ελληνική σημαία για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Ό,τι δεν κατάφεραν οι βομβαρδισμοί το πέτυχε μια μεγάλη φωτιά, η οποία έκαψε 1.400 σπίτια. Ξεκίνησε από τις αποθήκες καυσίμων – ή, κατά μία άλλη εκδοχή, την έβαλαν οι Σύμμαχοι για να καλύψουν το πλιάτσικο που είχαν κάνει στα εγκαταλελειμμένα σπίτια.

Στην πρόσφατη πλέον ιστορία, την άνοιξη του 2003, το Καστελλόριζο φιλοξένησε τη Σύνοδο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί ελληνικής προεδρίας, ενώ στο μυαλό όλων μας το νησί είναι ταυτισμένο με το διάγγελμα του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, στις 22 Απριλίου του 2010, για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ.

Πέρα από το κινηματογραφικό σκηνικό

Το νησί, που σε πολλούς έγινε γνωστό από τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία Mediterraneo, διαθέτει σήμερα περί τους 500 κατοίκους και καταφέρνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να βρίσκεται στην επικαιρότητα, όπως τη μέρα της άφιξής μας, με την επανάληψη ενός ακόμα θερμού επεισοδίου στον εναέριο χώρο της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση, οι ντόπιοι παραμένουν ψύχραιμοι και διατηρούν φιλικές σχέσεις με τους γείτονές μας, περνώντας συχνά απέναντι στο Κας κυρίως για ψώνια, ενώ και εκείνοι με τη σειρά τους επισκέπτονται το Καστελλόριζο για διακοπές.

Δε χρειάζεται να οδηγήσεις πολύ στους λιγοστούς δρόμους για να αντιληφθείς την έντονη παρουσία του στρατού, ενώ φυλάκια και πολυβολεία είναι διάσπαρτα σε όλο το νησί. Ένα πολεμικό πλοίο, που είχε ανοιχτεί για να κάνει χώρο στο λιμάνι, ξαναπλεύρισε εκεί όπου πριν από λίγο είχε δέσει το Blue Star Patmos.

Διανύουμε με το Combo ήδη τα πρώτα μέτρα, ανηφορίζοντας μέσα από το συνοικισμό του Καστελλόριζου, που αποτελείται από τις συνοικίες Πηγάδια, Χωράφια και Μανδράκι, και παρακολουθούμε στον καθρέφτη μας τον Karibuni Safari καθώς στενεύεται μέχρι να ανοιχτεί στο δρόμο που έπειτα από 4 χλμ. οδηγεί στο αεροδρόμιο του νησιού. Η αναζήτηση του κατάλληλου χώρου για τη «στρατοπέδευση» του Iveco αποτελεί το αρχικό μέλημα και για τους επιβάτες του. Όσο για εκείνους του Combo, θα μπορούσαν να είχαν πάρει μαζί τη σκηνή τους και όλον το συναφή εξοπλισμό, αξιοποιώντας τα 597 λίτρα του πορτ μπαγκάζ του (850 στη μακρύτερη έκδοση), αλλά αυτήν τη φορά προτίμησαν τη βολή τους. Κατευθυνόμαστε, λοιπόν, έπειτα από μια περιπλάνηση στους δρόμους του Καστελλόριζου, στο Αγνάντι, το όνομα του οποίου δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το σκηνικό που απλώνεται μπροστά στα δωμάτιά του. Αριστερά μας εκτείνεται ένα μονοπάτι ανάμεσα στον απόκρημνο βράχο και τη θάλασσα, που οδηγεί στο λιμάνι.

Ο περίπατος στην προκυμαία εκστασιάζει μικρούς και μεγάλους. Κατά μήκος της, κάμποσα ταβερνάκια και καφέ προσφέρουν στους επισκέπτες την ευκαιρία να ξαποστάσουν και να βυθιστούν στο μοναδικό αυτό σκηνικό.

Γεγονός είναι πως το Καστελλόριζο μπορείς να το ανακαλύψεις εύκολα με τα πόδια, ενώ διαθέτει και ένα ταξί, σε περίπτωση που θελήσετε να απομακρυνθείτε από το λιμάνι. Άλλωστε, σε αντίθεση με άλλα νησιά, δεν υπάρχουν παραλίες προς εξερεύνηση, καθώς η μοναδική παραλία βρίσκεται στο Μανδράκι, κοντά στο νεκροταφείο. Ουσιαστικά το αυτοκίνητο θα φανεί χρήσιμο σε περίπτωση που θέλετε να κινηθείτε προς το μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου. Για όσους ενδιαφέρονται, πάντως, υπάρχει πρατήριο στο νησί. Τη μικρή αυτήν εξόρμηση την αφήνουμε για την επόμενη μέρα, καθώς ανακαλύπτουμε πως ένα λάστιχο του Karibuni χάνει αέρα – και η αλλαγή του τροχού δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, αν αναλογιστεί κανείς πως ζυγίζει περί τα 70 κιλά.

Έτσι κι αλλιώς είναι ώρα η μικρή Αναστασία να κάνει τα μαθήματά της. Για όσους αναρωτηθούν, οι σπουδές της πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως, επικοινωνώντας μέσω viber με τη δασκάλα της στο Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης.

Αναμφίβολα το… sequel του The World Offroad θα είναι μια πιο σύνθετη «παραγωγή», από πολλές απόψεις. Μεταξύ άλλων, στόχος αυτήν τη φορά είναι ένα πιο ουσιαστικό και πιο βαθύ, κατά συνέπεια και πιο αργό ταξίδι, που αναμένεται να διαρκέσει έξι χρόνια, διασχίζοντας κατά σειρά Ασία, Αυστραλία, Βόρεια και Νότια Αμερική και Αφρική. Την πρώτη φορά, λένε, ένιωθαν σαν κάποιος να τους κυνηγούσε… Τώρα ο ρυθμός του Iveco, θέλοντας και μη, διαμορφώνει το τέμπο του μεγάλου αυτού οδοιπορικού, καθώς η τελική του ταχύτητα είναι κοντά στα 100 χλμ./ώρα, στην πράξη όμως η ιδανική ταχύτητα κίνησης είναι κοντά στα 70 χλμ./ώρα, για αυτό και αποδεικνύεται βασανιστική η κίνηση στον αυτοκινητόδρομο.

Εννοείται πως το Opel Combo Life σε ανάλογες συνθήκες ταξιδεύει πολύ πιο άνετα, ακόμα και με τη βασική πετρελαιοκίνητη έκδοση των 100 ίππων. Μέσα στην πόλη η ροπή των 250 Nm, που αποδίδεται από τις 1.750 σ.α.λ., κρίνεται επαρκής, και μόνο στο επαρχιακό δίκτυο, με το αυτοκίνητο φορτωμένο, θα επιθυμούσε κάποιος την ισχυρότερη έκδοση ή -αν μη τι άλλο- μια 6η σχέση στο κιβώτιο, που θα προσέφερε μια πυκνότερη κλιμάκωση. Σε κάθε περίπτωση, η λειτουργία του 1.500άρη είναι ομαλή και ο θόρυβος στην καμπίνα λογικός για την κατηγορία.

Στον οδηγικό τομέα, το τιμόνι είναι σχετικά ελαφρύ, διαθέτει όμως ικανοποιητική αίσθηση και κόβει αρκετά, έτσι που το Combo, παρά το μεγάλο του μεταξόνιο (2.785 χλστ.), να ελίσσεται με άνεση. Στο παρκάρισμα μας λείπει η απουσία αισθητήρων στάθμευσης ή η κάμερα οπισθοπορείας, που όμως προσφέρεται ως έξτρα μαζί με μια πληθώρα εξοπλιστικών στοιχείων.

Στο μεταξύ, το λάστιχο του Iveco έχει αντικατασταθεί χάρη και… στη βοήθεια του κοινού. Έτσι, το κονβόι των δύο αυτοκινήτων ξεκινάει για τον Άγιο Γεώργιο του Βουνού, με το φόβο όμως ότι ακόμα ένα λάστιχο μπορεί να μας καθηλώσει.

Εννοείται πως το οδικό δίκτυο του Καστελλόριζου δεν προσφέρεται για την αξιολόγηση της οδικής συμπεριφοράς ενός αυτοκινήτου. Σε κάθε περίπτωση, το Opel Combo είναι ασφαλές, χωρίς να προδιαθέτει φυσικά να κινηθείς σε υψηλούς ρυθμούς. Τα ηλεκτρονικά συστήματα υποβοήθησης είναι εκεί για τις δύσκολες στιγμές, που βέβαια δύσκολα θα μας φανούν χρήσιμα εδώ, πόσω μάλλον -ελλείψει οποιασδήποτε διαγράμμισης- το σύστημα επαναφοράς στη λωρίδα κυκλοφορίας… Πάντως, η μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης το καθιστά ξεκούραστο ακόμα και στο τσιμεντένιο κομμάτι της διαδρομής, πλησιάζοντας προς το μοναστήρι, με την πανοραμική θέα από τη μία στην Τουρκία και από την άλλη στη Ρω, ενώ στις πιο μεγάλες ανωμαλίες, και με άδειο το αμάξωμα, παρατηρούνται κάποιες αναπηδήσεις στο πίσω μέρος.

Φυσικά, για όσους σκοπεύουν να πραγματοποιήσουν μακρινά ταξίδια, η κατανάλωση παίζει ρόλο, με το μέσο όρο από μια συνολική χρήση του αυτοκινήτου περίπου τριών μηνών να διαμορφώνεται στα 6,6 λίτρα/100 χλμ. (4,2 η επίσημη μέση κατανάλωση). Όσο για το βαρύ και παλαιάς τεχνολογίας Iveco, θα χρειαστεί περί τα 16 λίτρα/100 χλμ., ακόμα και με το νωχελικό τρόπο που μετακινείται.

Κάπου εδώ, όμως, ολοκληρώνεται το οδοιπορικό μας στο τόσο ξεχωριστό Καστελλόριζο και χωρίζουν οι δρόμοι μας με μια αγαπημένη οικογένεια που διψάει για νέες εμπειρίες, με την οποία μοιραστήκαμε τα όνειρα, τις αγωνίες και την τρέλα τους. Πού ξέρεις, μπορεί να ξανασμίξουμε μια μέρα, κάπου ακόμα πιο μακριά…_ Μ. Σ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αξίζει να επισκεφθείτε

> Το αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο πάνω από το αναπαλαιωμένο τζαμί, στην είσοδο του λιμανιού.

> Το κάστρο των ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, που χτίστηκε το 14ο αιώνα, το οποίο βρίσκεται πάνω στον κόκκινο βράχο που υψώνεται πίσω από τον οικισμό του νησιού.

> Το Γαλάζιο Σπήλαιο και το νησί της Ρω με ένα από τα βαρκάκια που μπορείτε να νοικιάσετε από το λιμάνι.

> Τον Άγιο Γεώργιο του Βουνού στην περιοχή του Παλαιόκαστρου. Μέσα στην εκκλησία υπάρχει δίοδος που οδηγεί σε μια κατακόμβη στην οποία ρέει το νερό μιας πηγής.

> Στην άκρη του λιμανιού τον κόκκινο βράχο, από τον οποίο προέρχεται η ονομασία «Καστέλλο Ρόσσο». Εκεί φιλοξενείται το κάστρο των Σταυροφόρων Ιπποτών του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη (14ου αιώνα).

> Το κατάστημα του Πανταζή (που εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του θέση στην Αυστραλία, για να ζήσει στο Καστελλόριζο), προκειμένου να συνδεθείτε στο Ίντερνετ ή να αποκτήσετε κάποιους από τους γρίφους-αναμνηστικά που σχεδιάζει μόνος του.

Opel Combo Life

Ο υποψήφιος αγοραστής του Opel Combo Life μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στην κανονική και τη μακριά έκδοση, δύο κινητήρες βενζίνης (1.2 110 PS MT6, 1.2 130 PS AT) και δύο πετρελαίου (1.5 100 PS ΜΤ5, όπως το δικό μας, και 1.5 130 PS MT6 ή ΑΤ8). Η τιμή εκκίνησης με το βασικό βενζινοκινητήρα διαμορφώνεται στα 17.280 ευρώ και για τον αντίστοιχο ντίζελ στα 17.780 ευρώ. Πέρα από τα τρία διαθέσιμα επίπεδα εξοπλισμού, υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος πρόσθετων εξοπλιστικών στοιχείων, όπως αλουμινένιες ζάντες 16 και 17 ιντσών, head-up display, κάμερα οπισθοπορείας, πανοραμική οροφή με αποθηκευτικό χώρο, δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε τρία συστήματα infotainment, ηλεκτρικό χειρόφρενο, σχάρα οροφής, διαχωριστικό χώρου αποσκευών κτλ.

Karibuni Safari

Ο «Karibuni Safari», όπως η Αναστασία έχει βαφτίσει το αυτοκίνητό τους, βασίζεται στο Iveco VM90, τη στρατιωτική έκδοση του γνωστού επαγγελματικού Daily, η οποία αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την ιταλική εκδοχή του Unimog. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο έχει υποστεί διάφορες τροποποιήσεις, καθώς το σασί του επιμηκύνθηκε κατά 60 εκ., ενισχύθηκε η ανάρτηση και εφοδιάστηκε με νέο 2.8 πετρελαιοκινητήρα (την τελευταία γενιά προ common rail (έτσι που να είναι δεκτικό σε κάθε ποιότητα πετρελαίου), που με άμεσο ψεκασμό και intercooler αποδίδει 114 ίππους.

Ατού της συγκεκριμένης κατασκευής είναι η κίνηση εκτός δρόμου, χάρη στην κατ’ επιλογή τετρακίνηση, που συνδυάζεται με κοντές σχέσεις και μηχανικό μπλοκάρισμα αμφότερων των διαφορικών. Την όλη προσπάθεια υποστηρίζει στο κομμάτι της δορυφορικής επικοινωνίας η εταιρεία Navarino, ενώ υπάρχει η αμέριστη υποστήριξη της Παύλος Ι. Κοντέλλης, που τους παρέχει πλήρη τεχνική υποστήριξη όπου κι αν βρίσκονται. Οι Blue Star Ferries και ΑΝΕΚ διευκόλυναν τις μετακινήσεις τους στο ελληνικό κομμάτι του ταξιδιού τους, το podilato.eu τους εξασφάλισε τρία mountain bikes Bottecchia, ενώ στους υποστηρικτές τους συγκαταλέγονται ακόμα η Michelin BF Goodrich, οι μεμβράνες Lummar και η Autohome για τη σκηνή οροφής.