Δοκιμάζουμε: Toyota Avensis 1.6 D-4D

Τα μεσαία αυτοκίνητα έχουν χάσει την πάλαι ποτέ αίγλη τους, τόσο σε απόλυτα νούμερα πωλήσεων, όσο και στην αύρα που συνόδευε ανέκαθεν το σύνδρομο της κούρσας, καθώς τα κάθε λογής crossover επελαύνουν διαρκώς. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κατηγορία D θα σβηστεί από τον εμπορικό χάρτη, κάτι που αποδεικνύεται από τις κινήσεις που κάνουν βαριά ονόματα, όπως το Ford Mondeo και το VW Passat. Σε αυτά συγκαταλέγεται αναμφίβολα και το Toyota Avensis,  για το οποίο έφθασε η στιγμή της ανανέωσης. Αν και συνεχίζει να επιμένει αυστηρά στο σεντάν αμάξωμα (για κάτι πρακτικότερο θα πρέπει να στραφεί κανείς στην στέισον έκδοση) την στιγμή που όλοι σχεδόν οι ανταγωνιστές προσφέρουν και 5θυρες παραλλαγές. το Avensis προτάσσει τις σύγχρονες γραμμές της σιλουέτας του και ένα αρκετά «προχωρημένο» προσωπείο (το οποίο ουσιαστικά ευθύνεται και για την κατά 40 χλστ. αύξηση του συνολικού μήκους).

Στο εσωτερικό που παραμένει υπόδειγμα ποιότητας, οι μεγαλύτερες αλλαγές εστιάζονται στην κεντρική κονσόλα, με επίκεντρο την νέα οθόνη αφής 8’ του συστήματος πολυμέσων Toyota Touch 2 (στάνταρ από την δεύτερη έκδοση εξοπλισμού). Το μέγεθος της εξασφαλίζει λειτουργικότητα και αναγνωσιμότητα, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η οθόνη του πίνακα οργάνων. Mερικές ενστάσεις έχουμε σχετικά με κάποιους «παραπεταμένους» διακόπτες που βρίσκονται κάπου χαμηλά στο αριστερό πόδι του οδηγού (ειδικά μάλιστα όταν ένας εξ αυτών προορίζεται για την ρύθμιση του συστήματος αυτόματου φρεναρίσματος, Toyota Safety Sense, με το οποίο πλέον εξοπλίζεται και το Avensis), καθώς και με την χωροταξική εκμετάλλευση του χώρου μεταξύ των καθισμάτων (όπου υπάρχουν μία ποτηροθήκη και ένα αχανές υποβραχιόνιο – ντουλαπάκι). Από πλευράς χώρων πάντως δεν υπάρχουν γκρίνιες, μιας και στις πίσω θέσεις θα βολευτούν ακόμα και τρεις ενήλικες χάρις και στο αρκετά επίπεδο δάπεδο, ενώ το πορτ μπαγκάζ έχει χωρητικότητα 509 λτ.

Η πλέον ουσιαστική διαφοροποίηση εντοπίζεται κάτω από το καπό, όπου πλέον μπορεί να βρει κανείς έναν προσιτό πετρελαιοκινητήρα. Το σύνολο των 1.6 λίτρων με τις γερμανικές ρίζες, αποδίδει 112 ίππους και 270 Nm ροπής. έχει την ελαστικότητα που έλειπε μέχρι τώρα από τα βενζινοκίνητα αδελφάκια του, αλλά ο συνδυασμός των 1.455 κιλών και της αρκετά μακριάς κλιμάκωσης του κιβωτίου, δεν τον αφήνουν να δείξει τις πραγματικές του ικανότητες. Βρίσκεται περίπου στα ίδια επίπεδα με ένα 1600αρη ντίζελ Mondeo (άμεσα πάντως αναμένεται η έκδοση με τον νέο 1500αρη πετρελαιοκινητήρα της Ford), ενώ ένα Passat 1.6 TDI Bluemotion αποδεικνύεται λίγο πιο σβέλτο στις περισσότερες ρεπρίζ.  Από την στιγμή λοιπόν που δεν έχεις κάποιον λόγο να πιέζεις, η κατανάλωση διατηρείται κατά μέσο όρο οριακά πάνω από τα 7 λτ./100 χλμ.

Στον δρόμο όλα περιστρέφονται γύρω από ένα ταξιδιάρικο χαρακτήρα, με την καλή ηχομόνωση, τις μαλακές ρυθμίσεις της ανάρτησης και τους 16ρηδες τροχούς να συμβάλουν τα μέγιστα προς αυτό τον σκοπό.  Το τιμόνι είναι άμεσο αλλά σχετικά ελαφρύ, τα φρένα έχουν μάλλον αδιάφορη αίσθηση (αλλά ξεχώρισαν στην αποτελεσματικότητα ακινητοποιώντας το αυτοκίνητο από τα 120 χλμ./ώρα σε 56,5 μ.), ενώ απόλυτα ικανοποιημένους μας άφησε ο επιλογέας του κιβωτίου.

Σε ότι αφορά το κόστος, η βασική έκδοση Classic είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική (22.570 ευρώ με απόσυρση), αλλά θεωρούμε ότι πρέπει κανείς να στραφεί στην επόμενη έκδοση Elegant (25.020 ευρώ, όπου συμπεριλαμβάνεται η οθόνη 8 ιντσών, ζάντες αλουμινίου, αυτόματος διζωνικός κλιματισμός, αισθητήρες φώτων και βροχής, αναδιπλούμενοι καθρέφτες και το πλήρες πακέτο Toyota Safety Sense), με την πολύ καλή σχέση εξοπλισμού τιμής._4Τ