Η ενδογερμανική αντιπαράθεση στην κλάση των ανοιχτών αυτοκινήτων καλά κρατεί, ιδιαίτερα όταν στη «συζήτηση» μπαίνουν οι κορυφαίες σήμερα εκδόσεις των νέων BMW Ζ4 και Porsche Boxster!
Ό,τι καλύτερο, δηλαδή, για ακόμα μία… ενδογερμανική αντιπαράθεση!
Χάρμα οφθαλμών!
Μα, συγκρίνονται; Οι απόψεις… διίστανται. Το βέβαιο, πάντως, είναι πως, ακόμα και στο μάτι, οι μεταξύ τους διαφορές βγάζουν… μάτι. Και εξηγούμαστε. Απέναντι στο σπορτίφ ταμπεραμέντο της Boxster S και στη διαχρονικότητα που απορρέει από τις… πάγιες σχεδιαστικές επιλογές των δημιουργών της (σ.σ.: τα νέα φωτιστικά σώματα εμπρός και πίσω και οι ανασχεδιασμένοι προφυλακτήρες απλώς ανανεώνουν, χωρίς να αλλοιώνουν το προφίλ της), οι Βαυαροί αντιπαραθέτουν ένα πιο θηλυκό και chic σχήμα, με μακρύ ρύγχος, μικρούς προβόλους και έντονα τα στοιχεία της σχεδιαστικής ταυτότητας BMW, από όποια γωνιά και αν την αντικρίσεις. Αναμφίβολα, η νέα Ζ4 όχι μόνο δείχνει, αλλά και είναι μεγαλύτερη από την προκάτοχό της (+228 χλστ. σε μήκος, αλλά μόλις 9 χλστ. σε πλάτος), χωρίς όμως να ξεπερνά στις συγκεκριμένες διαστάσεις τη φαινομενικά μικρότερη Boxster S, η οποία μετρά, συγκριτικά με τη μεγάλη Ζ4, ούτε λίγο ούτε πολύ 103 και 11 χλστ. περισσότερα, όσον αφορά το μήκος και το πλάτος του αμαξώματός της. Σε κάθε περίπτωση, οι γενναίες για το είδος διαστάσεις των δύο αυτοκινήτων, σε συνδυασμό με την πάντοτε προσεκτική δουλειά των σχεδιαστών, έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στον τομέα τόσο των χώρων όσο και της κατανομής των μαζών, με τη μεγάλη Ζ4 να μοιράζει τα συγκριτικά παραπανίσια κιλά της (1.630 το σύνολο…) σε ποσοστό 51,8/48,2 εμπρός-πίσω, όταν την ίδια στιγμή τα μόλις 1.395 κιλά της «κεντρομήχανης» Γερμανίδας κατανέμονται 50,3/49,7, αντίστοιχα. Αν μη τι άλλο, αυτό λέει πολλά σχετικά με το χαρακτήρα και τον προσανατολισμό των δύο αυτοκινήτων. Τουλάχιστον, στη θεωρία…
Εξίσου διακριτές είναι οι διαφορές των δύο αυτοκινήτων στον εσωτερικό τους διάκοσμο, με τη Ζ4 να πλεονεκτεί σε επίπεδο χρηστικότητας. Αν μη τι άλλο, η ευκολότερη πρόσβαση στο κόκπιτ της Βαυαρής, σε συνδυασμό με την παρουσία του απλοποιημένου και πιο εύχρηστου πλέον πολυδιακόπτη του συστήματος iDrive, παίζει το ρόλο της απέναντι στον πιο στενό… θάλαμο διακυβέρνησης της Boxster S και στους αναρίθμητους διακόπτες της κεντρικής κονσόλας, αντίστοιχα. Στο ίδιο μήκος κύματος η θέση οδήγησης, με τον οδηγό της λευκής Ζ4 να κάθεται μεν σωστά, σχεδόν… πάνω στον πίσω άξονα του αυτοκινήτου, πλην όμως λιγότερο επιθετικά, σε σχέση με τον αντίστοιχο της Boxster S, ο οποίος «φορά» το αυτοκίνητο κρατώντας στα χέρια του ένα σαφώς πιο χαρισματικά τοποθετημένο πηδάλιο. Από εκεί και πέρα, τώρα, στα υπόλοιπα σημεία σημειώσατε… Χ, με τις οροφές να ανοίγουν εύκολα και γρήγορα (σ.σ.: η σκληρή της Ζ4 ανοίγει σε μόλις 20 δλ. με το πάτημα ενός διακόπτη, σε αντίθεση με την πιο παραδοσιακή μαλακή της Boxster, που απαιτεί προηγουμένως την απασφάλιση του κεντρικού αγκίστρου), τον εξοπλισμό να εντυπωσιάζει και την ποιότητα των υλικών -απλώς- να ξεπερνά τις προσδοκίες ακόμα και του πλέον απαιτητικού.
Το κυρίως πιάτο…
… δεν είναι άλλο φυσικά από ό,τι καταφέρνουν να επιτελέσουν στην πράξη τα δύο ανοιχτά διθέσια της δοκιμής μας· σε σχέση τόσο με τις επιδόσεις των κινητήρων τους (που φαντάζουν τόσο ίδιοι, αλλά τόσο διαφορετικοί συγχρόνως) όσο και με τον τρόπο που «πατούν» στην ελληνική άσφαλτο. Ξεκινώντας από την Ζ4, τα -καλά- νέα αρχίζουν από τον (γνωστό από τις Σειρές 1 και 3, ασφαλώς) 6κύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 2.979 κ.εκ., ο οποίος, με τη βοήθεια δύο υπερσυμπιεστών σχετικά χαμηλής πίεσης, αποδίδει 306 ίππους στις 5.800 σ.α.λ. και ροπή της τάξης των 40,8 χλγμ. ήδη από τις 1.300 σ.α.λ. Στην αντίπερα όχθη, οι… έτεροι Γερμανοί προχώρησαν στην αναμενόμενη -προ καιρού- εξέλιξη του γνωστού και πάντοτε αποτελεσματικού μπόξερ κινητήρα τους (σ.σ.: με ίδιο αριθμό κυλίνδρων, σε διάταξη αντικριστών ζευγών), ο οποίος, όντας τοποθετημένος στο κέντρο του αμαξώματος, υπερβαίνει ελαφρώς σε χωρητικότητα τα 3,4 λίτρα και με… φυσική αναπνοή αποδίδει, χάρη και στο σύστημα άμεσου ψεκασμού που πλέον διαθέτει, 310 ίππους στις 7.200 σ.α.λ. και ροπή 36,7 χλγμ. στις 4.750 σ.α.λ. Στην πράξη, καθένας έχει να προτάξει ό,τι ακριβώς… προτάσσει η φιλοσοφία του δημιουργού του, με τον 6κύλινδρο της BMW να εντυπωσιάζει από την πρώτη κιόλας στιγμή με την άφθονη, σχεδόν πληθωρική ροπή του, χαρακτηριστικό που συνδυάζεται με μια απόλυτα μεστή λειτουργία έως τον κοφτή, δείγμα της πιο… τουριστικής λογικής και αυτής της Ζ4. Η ηχητική δε συναρπάζει, αλλά και δεν απογοητεύει, κάτι που μάλλον αθροίζει ένα μικρό, πλην όμως αισθητό «μείον» όσον αφορά τις επιδόσεις του 6κύλινδρου συνόλου. Απέναντί του ο γνωστός μπόξερ από το Τσουφενχάουζεν φαντάζει σε επίπεδο αίσθησης λες και ξαφνικά ξεπήδησε από κάποια πίστα, με το στακάτο, μεταλλικό ήχο στις υψηλές στροφές (σ.σ.: ελάχιστα πιο φιμωμένος σε σχέση με το παρελθόν) και την εντυπωσιακή ευστροφία μέχρι και τις 7.600 σ.α.λ. κυριολεκτικά να σε συνεπαίρνουν. Μοιραία, στην απευθείας αντιπαράθεση των δύο κινητήρων ο μπόξερ χάνει μόνο στις χαμηλομεσαίες στροφές, εκεί δηλαδή όπου οι υπερσυμπιεστές της BMW… πιάνουν δουλειά, καθαρίζοντας το παιχνίδι των ρεπρίζ. Ενδεικτικά, και ανεξαρτήτως σχέσης, η Ζ4 κερδίζει σε όλες τις δοκιμασίες την Boxster S με μια διαφορά που κυμαίνεται από 0,3 έως και 1 δλ. Στις επιταχύνσεις από στάση, το εξαιρετικό launch control της Boxster, αντίστοιχο με εκείνο των Carrera, σε συνδυασμό με το χαμηλότερο βάρος του αμαξώματος χαρίζουν στην τελευταία ένα καθαρό προβάδισμα στα τυποποιημένα «0-100» και «0-1.000» της τάξης των 0,4 και 0,3 δλ., αντίστοιχα. Συγκριτικά, το μεγαλύτερο τίμημα τη στιγμή του ανεφοδιασμού -έστω και οριακά- καλείται να το πληρώσει ο 6κύλινδρος της BMW, ο οποίος χρειάστηκε κατά μέσο όρο 14,2 λίτρα/100 χλμ., έναντι 13,4 λίτρων/100 χλμ. του επίπεδου συνόλου της Boxster S.
Όσον αφορά τα προηγμένα σε τεχνολογία κιβώτια ταχυτήτων των δύο αυτοκινήτων, αμφότερα στέκονται στο ύψος των περιστάσεων με τον τρόπο που αποδίδουν. Μπορεί, πράγματι, και στις δύο περιπτώσεις να απαιτείται ένας εύλογος χρόνος εξοικείωσης του οδηγού με τον τρόπο… χειρισμού των αντίστοιχων «μπουτόν» στα μπράτσα των δύο τιμονιών (κακά τα ψέματα, θα θέλαμε τα κλασικά paddle με τις ενδείξεις «+» και «-» δεξιά και αριστερά, αντίστοιχα, που κερδίζουν σε ευχρηστία, χωρίς συγχρόνως να πονοκεφαλιάζουν τη στιγμή της… επίθεσης!), από εκεί και πέρα όμως και τα δύο οχήματα ολοκληρώνουν τις όποιες αλλαγές με αστραπιαίο τρόπο, ειδικά στo πρόγραμμα Sport+ στην περίπτωση της BMW (σ.σ.: μην ψάχνετε, όμως, για τις πολλαπλές επιλογές όσον αφορά την ταχύτητα διαδοχής των 7 πραγματικών σχέσεων που συναντά κανείς στην εξαιρετική Μ3…) αλλά και στο Sport Plus των αντίστοιχα 6 διαθέσιμων σχέσεων της Boxster S.
Flat out!
Οδηγώντας επί τριημέρου τα δύο γερμανικά ρόουντστερ, δεν αργείς να συνειδητοποιήσεις το διαφορετικό οδηγικό ποιόν τους και, κατ’ επέκταση, το διαφορετικό εντέλει κοινό στο οποίο απευθύνονται. Κακά τα ψέματα, η Boxster S ήταν και παραμένει και στη νεότερη εκδοχή της ένα… μαχητικό διθέσιο με μαλακή για την περίσταση οροφή, ένα αυτοκίνητο που σε προκαλεί να το οδηγήσεις, ένα κλασικό ρόουντστερ, με άλλα λόγια, το οποίο «φοράς» άλλοτε για να μετακινηθείς απλά και… καθημερινά εντός της πόλης και άλλοτε για να πυροβολήσεις σε κάποια από τις αναρίθμητες «Ε.Δ.» της χώρας μας. Βασικά συστατικά του χαρακτήρα αυτού είναι το εξαιρετικό πηδάλιό της -βαρύ, ακριβές αλλά και άμεσο, μεταφέρει ανά πάσα στιγμή στα χέρια σου κάθε χρήσιμη πληροφορία- και, από εκεί και πέρα, οι σφικτές αναρτήσεις, που εκμηδενίζουν κάθε είδους ανεπιθύμητης κλίσης. Το ζύγισμά της, χάρη και στον κεντρικά τοποθετημένο κινητήρα, είναι ιδανικό, με τις όποιες αντιδράσεις στο γλιστερό οδόστρωμα να εξαρτώνται σε αναλογία 1:1 από τις προθέσεις αλλά και από τις… ικανότητες του οδηγού. Τι εννοούμε; Οδηγώντας επιθετικά και με περίσσεια… ορμής στην είσοδο των στροφών, η Boxster S θα αντιδράσει υποστροφικά πριν ο ηλεκτρονικός φύλακας άγγελος επέμβει, ενώ, σε αντίθετη περίπτωση, αν κατέχεις την τέχνη του οδηγείν (αλλά και εκείνη της σύνεσης ασφαλώς στο πάτημα του δεξιού πεντάλ!), τα πάντα εξελίσσονται με μια ελαφριά και απολαυστική τάση υπερστροφής, η οποία ελέγχεται υποδειγματικά κάτω από όλες τις συνθήκες. Η πρόσφυση των 19άρηδων τροχών χάνεται, μόνο αν ο δρόμος θυμίζει… γυαλόχαρτο, ενώ, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, τα χαμηλά ελαστικά της με το «35άρι», για την περίσταση, προφίλ σπάνια θα φέρουν σε δύσκολη θέση τα μαλακά μόρια των επιβατών της. Αυτή είναι η Boxster S, ένα all around roadster με σπορτίφ DNΑ, στοιχείο που έρχεται να επιβεβαιώσει, με τη σειρά της, η απόδοση των αναβαθμισμένων σε προδιαγραφές φρένων, που την ακινητοποιούν από τα 120 χλμ./ώρα σε μόλις 51 μ.!
Και η Ζ4 πώς τα καταφέρνει εδώ; Αν εξαιρέσει κανείς τον κορυφαίο κινητήρα, ο σπορτίφ χαρακτήρας της κατασκευής παραμένει -εσκεμμένα, προφανώς- στο… παρασκήνιο. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση της «23i». Μπορεί το τιμόνι με την ηλεκτρική πλέον υποβοήθηση να διαθέτει τη βαριά αίσθηση που περιμένει κανείς από μια BMW, από εκεί και πέρα όμως δε διαθέτει την κοφτερή «αντίληψη» εκείνου μιας Μ3, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Βαυαρών. Πιέζοντας σε δρόμους με στροφές το -πράγματι- εξαιρετικά άκαμπτο γερμανικό πλαίσιο, εύκολα συνειδητοποιείς το συγκριτικό έλλειμμα στην ακρίβεια του εμπρός μέρους, που δε σε βοηθά να σημαδέψεις ιδανικά και πάντα με την ίδια ακρίβεια στην είσοδο της στροφής. Αν ο δρόμος γλιστρά παραπάνω απ’ όσο πρέπει, δε, η σφικτή ανάρτηση της μεγάλης Ζ4 σε συνδυασμό με τα «σκληρά» run flat ελαστικά επιταχύνουν τις ώρες… εργασίας του διακριτικού σε παρεμβατικότητα συστήματος ελέγχου ευστάθειας, επιβαρύνοντας συγχρόνως (και μάλιστα, σημαντικά) την άνεση. Σ’ αυτό ασφαλώς επιδρά αρνητικά και το υπερβολικά χαμηλό προφίλ των ελαστικών του αυτοκινήτου μας, επιλογή που ανεπιφύλακτα συνιστούμε να αποφύγετε. Από εκεί και πέρα, επιλέγοντας το πρόγραμμα Sport+ και με το DSC σε πλήρη… αδράνεια, η απουσία ενός κλασικού μηχανικού ελεγχόμενου διαφορικού στον πίσω άξονα γίνεται αμέσως αισθητή. Με ποιον τρόπο; Όπως συμβαίνει και με τις αντίστοιχες εκδόσεις της οικογένειας BMW με τον 3λιτρο Biturbo κινητήρα, μέσω του ανεπιθύμητου σπιναρίσματος του πίσω εσωτερικού τροχού, χαρακτηριστικό που -αν μη τι άλλο- σε αποθαρρύνει ώστε να… διεκδικήσεις το κάτι παραπάνω σε επίπεδο απόλαυσης. Κακά τα ψέματα, και αυτή η Ζ4 δεν κατασκευάστηκε για να αποζημιώσει τους λάτρεις της καθαρόαιμα σπορ οδήγησης, ούτε καν εκείνους που αρέσκονται σε θεαματικές πλαγιολισθήσεις, αλλά εκείνους που αναζητούν ένα ευχάριστο και ομολογουμένως ταχύ ρόουντστερ με ομοιογενή συμπεριφορά κάτω απ’ όλες τις συνθήκες. Μήπως, όμως, όλα τα παραπάνω, με εξαίρεση τις επιδόσεις ασφαλώς, μπορούν να σας τα προσφέρουν, με χαμηλότερο μάλιστα κόστος, οι ατμοσφαιρικές εκδόσεις των 2,5 και 3,0 λίτρων;
Εν κατακλείδι
Το αποτέλεσμα μετά το πέρας του debate είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο: Η Boxster S παραμένει ο βασιλιάς του είδους απέναντι και στη νέα Ζ4. Το παραπάνω σχόλιο/συμπέρασμα ασφαλώς και δεν έχει να κάνει μόνο με τη δεδομένα υψηλότερη «υπεραξία» του ονόματος «Porsche» (κακά τα ψέματα, παίζει και αυτή το δικό της, αποφασιστικό ρόλο, πόσω μάλλον όταν κανείς ανέβει ψηλά, πλησιάζοντας ή και ξεπερνώντας την τάξη των 60.000 ευρώ…), αλλά, πάνω απ’ όλα, με τις ικανότητες του διθέσιου «όπλου» από το Τσουφενχάουζεν, που εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά οδηγοκεντρικό και απολαυστικό. Απέναντί του η μεγάλη Ζ4 αντιπαραβάλλει την κομψότητα αλλά και το «2 σε 1» περιτύλιγμά της, στοιχεία που, σε συνδυασμό με τον 3λιτρο κινητήρα και τη συγκριτικά χαμηλότερη τιμή, θα κερδίσουν αυτούς που επιθυμούν κάτι λιγότερο επιθετικό και πιο… ήπιο σε χαρακτήρα.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Οι τιμές εκκίνησης των αυτοκινήτων «μας» μόνο ως ενδεικτικές μπορούν να εκληφθούν, με δεδομένα τα αναρίθμητα στοιχεία εξοπλισμού (άνεσης και αισθητικής, κυρίως), τα οποία και προσθέτουν συνήθως οι δυνητικοί αγοραστές τους εκτοξεύοντας το τελικό κόστος αγοράς. Ωστόσο, για να έχετε ένα μικρό, ενδεικτικό στοιχείο σύγκρισης, να σημειώσουμε πως η αφετηρία για την Boxster S είναι τα 71.500 ευρώ και για τη μεγάλη Ζ4 τα 56.532 ευρώ.
BMW Z4 sDrive 35i
ΥΠΕΡ
– ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΕΙΣ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ
– ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ «2 ΣΕ 1»
ΚΑΤΑ
– ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΠΟΡΤΙΦ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
– ΑΝΕΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
PORSCHE BOXSTER S PDK
ΥΠΕΡ
– ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
– ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΙΜΟΝΙΟΥ
– ΑΠΟΔΟΣΗ ΦΡΕΝΩΝ
ΚΑΤΑ
– ΤΙΜΗ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
– Η ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΤΗΣ BOXSTER S
ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ
– ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ «30ΑΡΙΑ» ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ Ζ4
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ…
-ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΒΑΡΥ ΑΜΑΞΩΜΑ Η Ζ4…
«Απέναντι στο σπορτίφ ταμπεραμέντο της Boxster S, οι Βαυαροί αντιπαραθέτουν ένα πιο θηλυκό και chic σχήμα, με μακρύ ρύγχος, μικρούς προβόλους και έντονα τα στοιχεία της σχεδιαστικής ταυτότητας BMW.»
Άφθονη ροπή από τις χαμηλές στροφές για τον 6κύλινδρο των Βαυαρών, που αποδίδει 306 ίππους στις 5.800 σ.α.λ.
Άριστο ζύγισμα, βαρύ… πηδάλιο, κορυφαία φρένα. Με μία φράση: καθαρόαιμη συμπεριφορά κάτω από όλες τις συνθήκες.