Δε συγκρίνονται. Οφείλεις να βρεις τον τρόπο να ζήσεις σε παράλληλη σχέση με αυτά τα δύο τόσο διαφορετικά «όπλα», που όμως έχουν κοινό παρoνομαστή το ελιξίριο ζωής.
Προσωπική μαρτυρία: είναι γεγονός πως σπάνια καταφεύγεις στο κείμενό σου όταν μετά τη γνωριμία στο εξωτερικό επανέρχεσαι με τη δοκιμή στην Ελλάδα. Στο δρόμο για το 2020 αποτελούν λεπτομέρεια οι μετρήσεις, αφού είναι πιο σημαντικό το πώς προσαρμόζεται κάθε κατασκευή στον ελληνικό «παλιόδρομο». Αυτοί όμως είναι οι επαρχιακοί μας δρόμοι, που από την άλλη διαθέτουν την προϋπόθεση για την Τέλεια Διαδρομή. Αρκεί στο περιβάλλον να προσαρμοστούν άνθρωπος και μηχανή.
Το Audi το οδηγήσαμε στη Βαρκελώνη και, έχοντας πλέον δοκιμάσει στην Ελλάδα τα RS3 και RS5, επαναλαμβάνουμε: το TT RS είναι για τον Πραγματικό, τον απαιτητικό Οδηγό το καλύτερο Audi «ever», όντας και το κορυφαίο GTI παραγωγής σε κουπέ συσκευασία. Πρόκειται για δημιουργία των Γερμανών στο Ίνγκολσταντ, μπουνιά και στο ηθικό των Ιταλών, αν έχεις το θάρρος να σταθμεύσεις δίπλα του την 4C. Αυτοκίνητο που αντίστοιχο δε θα βρεις στη νότια πλευρά της Στουτγάρδης, όπου εδρεύει η Mercedes. Θα πρέπει να ανηφορίσεις στο Τσουφενχάουζεν, όπου η συνάντηση με την «718» θα είναι απρόβλεπτη. Τόσο ψηλά βρίσκεται ο πήχης. Είπαμε: το καλύτερο Audi στο δρόμο και στην πίστα, με δεδομένο ότι το R8 δεν είναι sports car, αλλά supercar…
Tην Μ2 τη γνωρίσαμε στην Αμερική και την οδηγήσαμε στη Βουδαπέστη. Καυτό διήμερο, μαζί με M4 Competition Package. Συνδυασμός-όνειρο, και ήταν η «μικρή» που μας ενθουσίασε με το σωστό, το σύγχρονο τρόπο, που μόνο η ΒΜW μπορεί να δώσει στον εραστή της οδήγησης. Σε αυτόν τον «κακομαθημένο» που μετουσιώνει σε Τέλεια τη διαδρομή σπίτι-γραφείο-σπίτι. Ο ίδιος που θα βρει τον τρόπο ώστε να δημιουργήσει ειδικές διαδρομές για να ζήσει τη στιγμή με ένα καθαρόαιμο με την κίνηση πίσω, τέλειες διαστάσεις και τον τέλειο συνδυασμό κάτω από το καπό. Κυβικά και τούρμπο, διαστάσεις-φιλοσοφία Ε46 και σύστημα μετάδοσης που μπορούν να εξελίξουν μόνο στη Βαυαρία αυτοί οι τύποι με τις λευκές ποδιές. Καρδιοχειρουργοί της αυτοκίνησης, με το έμβλημα «Μ» να χαρακτηρίζει κατασκευές που μόνο στην ΑMG της Mercedes θα βρεις, αλλά δε θα συγκρίνεις. Το απαιτεί ο σεβασμός που επιβάλλουν οι δημιουργίες τους.
Δε συγκρίνεις, απολαμβάνεις!
Όπως οι άνθρωποι έχουν μέταλλο, έτσι και οι εξαιρετικές δημιουργίες ανθρώπων διαθέτουν στοιχεία με συναίσθημα που ξεπερνά τις προδιαγραφές τους. Οι τιμές των τεχνικών προδιαγραφών και των επιδόσεων αξιοποιούνται ως σημεία αναφοράς, αλλά μέχρις εκεί… Οι διαφορές, μάλιστα, δεν έχουν να κάνουν με τα συστήματα μετάδοσης, τον τύπο του αμαξώματος ή με τις αντιδράσεις των κινητήρων με τη διαφορετική χωρητικότητα και την «άλλη» αντίδραση στο γκάζι – αντίδραση που επηρεάζεται και από τα συστήματα μετάδοσης. Πρόκειται για το DNA τους που τα διαφοροποιεί, και είναι σαφές πως δεν απευθύνονται στους ίδιους χειριστές. Για να είμαστε ακριβείς, δεν πρόκειται από τις περιπτώσεις που τα θέλεις και τα δύο. Το καθένα για τη στιγμή του, το καθένα για αυτόν που έχει επιλέξει συνειδητά τη μία ή την άλλη φιλοσοφία λειτουργίας. Τα οδηγείς στην ίδια διαδρομή, με αντίστοιχες ρυθμίσεις επιπέδου sport με τα ηλεκτρονικά σε λειτουργία, ώστε να μην παρασυρθείς από την πρόκληση όπως μεταφράζεται η κίνηση μόνο πίσω της ΒΜW. Την τέλεια θέση οδήγησης ρυθμίζεις και τη βρίσκεις. Είναι όμως διαφορετικά με το καλημέρα.
Στο ΤΤ RS κάθεσαι χαμηλά και επιλέγεις να βρεθείς και μια στάλα πίσω από τα συνηθισμένα. Θέλεις να το φορέσεις και να δεθείς. Διαθέτεις το κορυφαίο της σειράς, και όχι το αγαπημένο σου 2λιτρο ντίζελ που επιβάλλει το γοητευτικό ρυθμό κλάσης GT. Εδώ έχεις τους 400 ίππους του σύγχρονου RS3, και είναι τέτοιες οι ρυθμίσεις, που σε παρασύρουν στην άλλη, στην καθαρόαιμη διάσταση. Έχεις το σωστό πηδάλιο και τη σφιχτή ανάρτηση, που θα σε χαλάσει στην πόλη, και για τη συνέχεια τη σωστή μετάδοση. Επιτέλους, οδηγείς ένα Quattro που «γυρίζει» χωρίς προσπάθεια και δίχως να διαταράσσεις την ισορροπία του αυτοκινήτου, κάτι άλλωστε που δε θα του ταίριαζε. Απλώς με το γκάζι -ακόμα και με τα ηλεκτρονικά συστήματα προστασίας ενεργοποιημένα-, όπως στην Μ2, ή περίπου έτσι. Υπερβάλλουμε, ώστε να αντιληφθείτε τη διαφορετική κατεύθυνση που ακολούθησαν στο Ίνγκολσταντ επί του προκειμένου. Αυτό είναι RS TT, σφιχτό και απολαυστικό, σου επιτρέπει και να ρισκάρεις να χαλάσεις την ισορροπία με το δρόμο. Για όλα αυτά θα πρέπει να ευχαριστείς τον αλουμινένιο 5κύλινδρο TFSI, που αποδίδει 400 ίππους και 480 Nm ροπής, η δύναμη του οποίου περνά στο δρόμο μέσα από το 7άρι κιβώτιο διπλού συμπλέκτη και την τετρακίνηση με ηλεκτρονικά ελεγχόμενο πολύδισκο συμπλέκτη. Με τη λειτουργία του launch control μπορείς να εκτοξευθείς, σύμφωνα με τον κατασκευαστή, μέχρι τα 100 χλμ./ώρα σε 3,7 δλ., να φθάσεις μέχρι τα 250 χλμ./ώρα της τελικής ταχύτητας και κατόπιν να βασιστείς στα φρένα που αποτελούνται από αεριζόμενους τρυπητούς δίσκους παντού (370 χλστ. εμπρός με οκταπίστονες δαγκάνες και 310 χλστ. πίσω, ενώ αν δε σας αρκούν μπορείτε να παραγγείλετε το κεραμικό σετ).
H M2 δε θέλει ιδιαίτερες συστάσεις. Ήταν το ’85 όταν οδηγήσαμε την πρώτης γενιάς Μ3 στο Νίρμπουργκρινγκ. Από τότε όλη αυτή η μαγεία μάς πότισε, μας φόρτωσε λαχτάρα που δε σβήνει και εντέλει μας πλημμύρισε με σεβασμό για αυτό το κάτι άλλο που προσθέτει το Motorsport Division στις BMW. Λειτουργεί και αντίστροφα όλο αυτό σε τιμόνι και γενικότερο στήσιμο των ΒΜW, αλλά ας μείνουμε στην Μ2. Έχει κοινά με την Cayman, πέρα από το πού απευθύνεται, αλλά είναι ο χαρακτήρας τους που τις ξεχωρίζει, και όχι η θέση του κινητήρα. Άλλωστε, αν επιφανειακά χαρακτηρίσεις τη διθέσια κεντρομήχανη Porsche μια μικρότερη αλλά σύγχρονη «911», το ίδιο μπορείς να πεις για την ΒΜW σε σχέση με τις σύγχρονες Μ3-M4 ή να τη συνδέσεις και με την ύπουλη 1Μ. Εύκολοι «τίτλοι» όλα αυτά. Επιφανειακή φιλοσοφία. Η ουσία όταν την αγκαλιάσεις, ανέβεις στο πηδάλιο, τη συνηθίσεις, δεθείς μαζί της και την οδηγήσεις. Δεν είναι παιχνίδι για κακά παιδιά, ούτε απευθύνεται σε κυρίους που θέλουν να εντυπωσιάσουν. Άλλωστε, πρέπει να ξέρεις για να την εντοπίσεις. Τα φουσκωμένα της φτερά σε παραπέμπουν στο παρελθόν, ενώ από το πρώτο μέτρο αντιλαμβάνεσαι ότι θέλει την προσοχή σου. Το σεβασμό που δικαιούται και επιβάλλει με τις αντιδράσεις της. Θηλυκού γένους και αυτή η μικρή «Μ», με το «2» να μην προδίδει μόνο διαστάσεις (σε σχέση με μια σημερινή Μ3 της λείπουν 202 χλστ. από το μήκος, 21 χλστ. από το πλάτος και 117 χλστ. από το μεταξόνιο), αλλά και τρόπο.
Δεν είναι δύστροπη, ούτε ύπουλη, απλώς πρέπει να ισορροπήσεις και να την αφήσεις, να της δώσεις χώρο και όταν συνεννοηθείς τότε να συνδυαστείς μαζί της και να πας πολύ μακριά, εκμεταλλευόμενος και την ελαφριά σιλουέτα της, μιας και το βάρος αγγίζει τα 1.520 κιλά (μόλις 40 κιλά επιπλέον σε σχέση με μια M235i). Οι αναρτήσεις αποτελούνται εμπρός από γόνατα με διπλούς συνδέσμους, και πίσω από πολλαπλούς συνδέσμους, ενώ τη διαχείριση της ροπής στους κινητήριους τροχούς έχει αναλάβει και πάλι το Μ Active Differential, το πολύδισκο μηχανικό μπλοκέ με την ηλεκτρονική διαχείριση (με καταγωγή από τις Μ3/Μ4). Έχεις ατού τα πάντα όλα που αφορούν τα μηχανικά της μέρη, και ο δημιουργός συνειδητά έχει διαμορφώσει τις προϋποθέσεις ώστε να σε κουράσει και, όταν τη βρεις, να την εκτιμήσεις. Επιλογή του να αξιοποιήσει τις κόμπακτ διαστάσεις της, αλλά εντέλει, από τη στιγμή που θα την τοποθετήσεις σωστά, σου δίνει τη σιγουριά της Ε46 με πλεονέκτημα τον κινητήρα, όντας πιο γεμάτος σε όλη την κλίμακα των στροφών. Με δανεισμένα από τις M3/M4 πιστόνια και εκκεντροφόρους, αυτός ο 3λιτρος 6κύλινδρος twin power με μια twin scroll τουρμπίνα, διπλό Vanos και σύστημα χρονισμού Valvetronic, αποδίδει 370 ίππους και 465 Nm ροπής. Η Μ2 είναι και άνετη στην πόλη, ενώ αν δε σε εκπλήξει το τιμόνι της, που θεωρείς αναμενόμενα εξαιρετικό, θα διαπιστώσεις ότι στην ΒΜW έχουν ακόμα κάτι να «προσφέρουν» στους ανταγωνιστές τους, ενώ το M-DCT αυτόματο 7άρι διπλού συμπλέκτη με τις ρυθμίσεις «Μ» και launch control σου επιτρέπει να ψαλιδίσεις 2 δέκατα του δευτερολέπτου από την εργοστασιακή τιμή των 4,5 δλ. που καταφέρνει η χειροκίνητη Μ2.
Γιατί Μ2...
Οι προδιαγραφές τους σκοτώνουν εν μέρει τα αντικειμενικά στοιχεία που επιβάλλει μια συγκριτική δοκιμή. Και αν εσείς επιλέξετε με βάση τον τύπο του αμαξώματος, εμείς δε θα πούμε «και τα δύο», όπως για μια 911/991 και για την «488». Αναμφίβολα είναι μεγάλη η γοητεία του «Μ» και των στοιχείων του που σε ενθουσιάζουν ή, αντίστοιχα, σε άλλες περιπτώσεις προβληματίζουν. Επιλέγουμε λοιπόν Μ2, και δε ρίχνουμε ούτε βλέφαρο στον τιμοκατάλογο. Απλώς θα αλλάζαμε τα κακόγουστα νίκελ που περικλείουν τα παράθυρα, ταιριάζουν σε «5άρα» δημάρχου της επαρχίας – με έξτρα τη θωράκιση, αφού αυτοί οι τύποι δεν έχουν μόνο φίλους.
Το TT RS είναι ό,τι βλέπεις. Ένα μαζεμένο R8 που σφραγίζει τόσο το ΤΤ όσο και τις εκδοχές RS της Audi, που τον ήθελαν αυτόν τον πολύ αρσενικό τρόπο έκφρασης. Θα βρεις την παραπάνω δύναμη και την τέλεια ανάρτηση στο RS5, ίδια δύναμη και εξαιρετική ανάρτηση στο RS3, αλλά είναι το TT RS που θα σε ενθουσιάσει στην πίστα και στην ειδική διαδρομή. Ήρεμη δύναμη επιπέδου Audi, αλλά και η αναμενόμενη έκρηξη, που ανησυχεί τον ανταγωνισμό και ικανοποιεί τον οδηγό που θα κινηθεί εκτός λογικής τόσο σε μ.ω.τ όσο και σε τιμές ευχαρίστησης. Αναμφισβήτητα κυκλοφορείς και οπλοφορείς, και στερείς κάθε περιθώριο αντίδρασης στον όποιο θεωρητικό συναγωνισμό. Βλέπετε, σε αυτό το επίπεδο ο ανταγωνισμός στοχεύει στο απόλυτο, και άλλωστε έτσι και μόνο προκύπτει η απόλυτη δικαίωση του καταναλωτή που ονειρεύεται ακόμα και σήμερα._ Σ. Χ.
Στην ευθεία των μετρήσεων
Οι προδιαγραφές των Audi TT RS και BMW M2 εγγυώνται εντυπωσιακές επιδόσεις, κάτι που διαπιστώσαμε στην ευθεία των μετρήσεων στο Ακραίφνιο. Τα νούμερα που δηλώνουν οι κατασκευαστές και στις δύο περιπτώσεις επαληθεύτηκαν, ενώ ο τρόπος που αυτά επιτυγχάνονται μαρτυρεί και ένα μέρος της λειτουργίας του κάθε κινητήρα. Το τετρακίνητο Audi «έσπασε» τα χρονόμετρα στο «0-100», αφού με χρήση launch control σημείωσε μόλις 3,7 δλ. από στάση, με την αίσθηση που αποκομίζει κανείς κατά τη διαδικασία να είναι αντίστοιχη με αυτήν της εκτόξευσης πυραύλου! Το TT RS έχει βαλλιστικές τάσεις, αφού στις μετρήσεις όπου σημαντικότερο ρόλο παίζει η ισχύς του κινητήρα (0-400 μ. και 0-1.000 μ.) είναι ταχύτερο από την Μ2. Η τελευταία, όμως, υπερτερεί στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, καθώς ο twin power τούρμπο αποδίδει καλύτερα στις χαμηλές στροφές, με το TT RS να χρειάζεται να ξεπεράσει το ψυχολογικό όριο των 2.500 σ.α.λ. για να αρχίσει να εμφανίζει μέρος της ισχύος του. Χαρακτηριστικά σας αναφέρουμε τη διαδικασία 50-80 χλμ./ώρα με 3η, όπου η Μ2 χρειάστηκε 2,0 δλ. έναντι 2,5 του TT RS και, αντίστοιχα, στα 80-120 με 4η (3,9 αντί 4,4 δλ.). Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, το μόνο που δε λείπει και στις δύο συγκεκριμένες κατασκευές είναι η ισχύς και οι εντυπωσιακές επιδόσεις._ Π. Τ.
Και Μέγαρα!
Με δύο κατασκευές του είδους, ήταν δύσκολο να μην μπούμε στον πειρασμό για μια γρήγορη βόλτα στο Αυτοκινητοδρόμιο Μεγάρων. Με τον «οδηγό» μας Σταμάτη Κατσίμη να αναλαμβάνει τους γύρους, οι χρόνοι τους αποδείχθηκαν εντυπωσιακοί, ενώ ο ταχύτερος χρόνος πραγματοποιήθηκε από την M2. Συγκεκριμένα, το γερμανικό κουπέ σταμάτησε το χρονόμετρο στο 1:08.63, ενώ το TT RS στο 1:08.98, με το Audi να αποδεικνύεται ταχύτερο από την προηγούμενη γενιά του RS3 (1:09.97), που είχαμε οδηγήσει πριν από ένα χρόνο στα Μέγαρα. Σύμφωνα με τον Σταμάτη, η M2 έχει εξαιρετικά άκαμπτο και στιβαρό πλαίσιο και πολύ καλή είσοδο στη στροφή. Λόγω της πίσω κίνησης έχει την τάση να υπερστρέψει στην έξοδο, αλλά αποδεικνύεται εξαιρετικά ρυθμίσιμη η συμπεριφορά της με το γκάζι. Στον αντίποδα, το Audi ξεχωρίζει για την ισχύ του κινητήρα, αν και σύμφωνα με τον Κατσίμη οι σχέσεις του κιβωτίου αποδεικνύονται λίγο πιο μακριές από αυτό που θα ήθελε στην πίστα των Μεγάρων. Έχει υψηλά περιθώρια πρόσφυσης και, σε σχέση με την M2, χάνει στο απότομο φρενάρισμα και στην είσοδο της στροφής, όπου δεν είναι αντίστοιχα σταθερό και άμεσο στην αλλαγή πορείας, έχοντας τάσεις υποστροφής._ Π. Τ.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΣΤΡΑΤΗΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
