Όταν τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα πως το κοινό προτιμά SUV, ο έχων την τεχνογνωσία δεν εφησυχάζει. Οπότε το να δημιουργηθούν παρακλάδια από τις υπάρχουσες προτάσεις ήταν απλώς ζήτημα χρόνου. Ιδού λοιπόν η Χ2, η μικρότερη «Χ» της BMW, που έρχεται να πλαισιώσει την X1, σφίγγοντας περισσότερο τον κλοιό απέναντι στις πιο σπορτίφ προτάσεις τις κατηγορίας.
Ο όρος «SUV» στην πραγματικότητα θα έπρεπε να θεωρείται ξεπερασμένος. Το ότι χρόνο με το χρόνο μοντέλα με αυξημένη απόσταση από το έδαφος εμφανίζονται σαν τα μανιτάρια δε σημαίνει ότι αυτά πρεσβεύουν την απλή ιδέα που όρισε τα πρότυπα, πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Τότε μιλούσαμε για τη μετάβαση από τα πλαίσια τύπου σκάλας στα αυτοφερόμενα αμαξώματα και για την αντικατάσταση των κιβωτίων υποπολλαπλασιασμού σχέσεων με συνεκτικούς συμπλέκτες. Σήμερα το μόνο που διατηρείται είναι η αυξημένη απόσταση από το έδαφος. Κατά τα λοιπά, τα άλματα προόδου είναι τέτοια, που το… στρίβειν με ένα σύγχρονο SUV μπορεί να είναι ποιοτικότερο ακόμα και αυτού των χάτσμπακ, την ώρα που η παρεχόμενη άνεση συγκριτικά είναι αλλού.
Κάπου εδώ έρχεται η BMW X2. Ο ζυγός αριθμός «2» πίσω από το κλασικό «X», όπως και στα αντίστοιχα μεγαλύτερα βαυαρικά μοντέλα, σημαίνει ότι πρόκειται για μια περισσότερο σπορτίφ πρόταση, με γνωστές ωστόσο καταβολές. Εδώ το αρχικό μοτίβο είναι θεωρητικά η Χ1, η οποία αφήνεται να παίξει το ρόλο της παραδοσιακής πρότασης, με την Χ2 να έρχεται ολομέτωπα απέναντι σε ανταγωνιστικά μοντέλα, όπως τη Mercedes GLA, την Jaguar E-Pace, το Range Rover Evoque και -γιατί όχι;- το Audi Q2, που μπορεί να υπολείπεται ελαφρώς σε διαστάσεις, αλλά όσο το επερχόμενο Q3 είναι σε αναμονή, θα βρίσκει μπροστά του ό,τι παρατάσσει ο ανταγωνισμός.
Με αισθητές διαφορές μεν…
Εν προκειμένω επικεντρώνουμε στην αίσθηση, που άλλωστε είναι και το στοιχείο που κάνει την BMW να αισιοδοξεί για το μέλλον της X2, όταν αντίστοιχα η X6 αρχικά και η Χ4 στη συνέχεια δεν «έπεισαν» ώστε να προσελκύσουν ικανό αριθμό αγοραστών από τη… θαλπωρή που παρέχουν οι Χ5 και Χ3, αντίστοιχα. Εδώ όμως μιλάμε για μικρότερη κατηγορία, πιο νεανικό κοινό, ενδεχομένως με λιγότερες υποχρεώσεις και ίσως πιο ανήσυχο αναφορικά με τα οδηγικά «θέλω». Απέναντι στην ολοκαίνουργια X2, το Audi Q2 καλείται να δείξει, για πρώτη φορά ίσως, ότι πέρα από την αρτιότητα της κατασκευής του μπορεί να διακριθεί και σε επίπεδο χαρακτήρα. Κάπως έτσι, δε θα σταθούμε στους συγκριτικά μικρότερους χώρους του, όπως αυτός των αποσκευών, που υπολείπεται κατά 115 λίτρα, τιμή απόλυτα λογική αν αναλογιστεί κανείς ότι η X2 είναι κατά 17 εκ. μακρύτερη. Το Q2, παρ’ όλα αυτά, δεν υπολείπεται αισθητά σε χώρους για τους δύο πίσω επιβάτες. Τουναντίον, αυτό το λίγο που χάνουν όσον αφορά το διαθέσιμο χώρο για τα γόνατά τους το κερδίζουν σε αίσθηση, αφού οι υπερυψωμένες πίσω θέσεις της Χ2, σε συνδυασμό με το σχεδόν κουπέ τελείωμα της οροφής και τις παχιές κολόνες (που εξωτερικά φιλοξενούν το σήμα του εργοστασίου – για πρώτη φορά μετά τις 2000 CS και 3.0 CSL της δεκαετίας του ‘70), περιορίζουν ελαφρώς τα κεφάλια των πίσω, αλλά και την ορατότητα του οδηγού. Κατά τα λοιπά, εκείνοι που ορκίζονται στο μίνιμαλ καλούπι του Q2 με τα φουσκώματα πίσω αλλά τις απόλυτα… Audi γραμμές εμπρός, ενδεχομένως να βρουν φλύαρη την Χ2, που έχει αφήσει στην άκρη τα αλά στέισον στοιχεία. Εδώ οι πιο παρατηρητικοί αμέσως θα προσέξουν τα -για πρώτη φορά- ανάποδα τοποθετημένα νεφρά στη μάσκα, και όσον αφορά την αισθητική σίγουρα δε θα είναι λίγοι εκείνοι που θα βρουν «κάπως» το τετραγωνισμένο τελείωμα του αμαξώματος. Η «δική μας» πάντως, στην έκδοση M Sport X, κολακεύεται από το συνδυασμό του χρυσαφί χρώματος με τις γκρι λεπτομέρειες περιμετρικά του αμαξώματος.
Στην έκδοση 25d με στάνταρντ τετρακίνηση, οι απολήξεις της εξάτμισης, οι μεγάλες εισαγωγές αέρα εμπρός και η αεροτομή πίσω έρχονται να συμπληρώσουν την εξωτερική εικόνα, την ώρα που στο εσωτερικό την παράσταση κλέβουν τα καθίσματα, που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη έκδοση και διακρίνονται για την εξαιρετική τους πλευρική στήριξη. Πέραν αυτών, το σκηνικό είναι γνώριμο από την X1. Το μεγαλύτερο μέρος του ταμπλό καλύπτεται από μαλακά πλαστικά, ενώ ξεχωρίζουν ο πίνακας οργάνων τεχνολογίας black panel και η οθόνη του συστήματος πολυμέσων στο κέντρο του ταμπλό. Απέναντι στην Χ2 το μικρότερο «Q» της Audi προβάλλει μια πιο καθαρή εικόνα, με ανάλογης ποιότητας υλικά, αλλά με την πιο κομψή κεντρική του οθόνη να έχει να διαχειριστεί ένα infotainment που σε επίπεδο τόσο χρηστικότητας όσο και συνολικής σχεδίασης υπολείπεται εκείνου της BMW. Συνολικά, πάντως, η εικόνα του Audi εντός συνθέτει ένα πιο φιλικό περιβάλλον, που σίγουρα δε θα κουράσει σε βάθος χρόνου.
Brutal vs comme il faut
Με δεδομένο ότι η γκάμα της νέας X2 από πλευράς ντίζελ περιλαμβάνει τη 2λιτρη έκδοση 20d, που με τετρακίνηση και 190 ίππους είναι ταμάμ με το Quattro Q2 αυτών των σελίδων με τον 2λιτρο TDI και τους 190 ίππους, επί του παρόντος οι επιδόσεις περνούν σε δεύτερο πλάνο. Ο λόγος είναι ότι στη διάθεσή μας έχουμε την κορυφαία 2λιτρη πετρελαιοκίνητη Χ2. Αυτό σημαίνει ότι κάτω από το καπό της βρίσκεται ο 4κύλινδρος TwinPower Turbo, o οποίος με δύο τούρμπο μεταβλητής γεωμετρίας, άμεσο ψεκασμό και τεχνολογία common rail «παράγει» 231 ίππους/4.400 σ.α.λ., με τα 450 Nm της ροπής του να αποδίδονται ήδη από τις 1.500 σ.α.λ. και μέχρι τις 3.000. Ως εκ τούτου, ο TDI, παρά τα 400 Nm/1.900-3.300 σ.α.λ., είναι καταδικασμένος απέναντι στο βαυαρικό σύνολο, το οποίο συνεργάζεται με το αυτόματο 8άρι με μετατροπέα ροπής της Aisin, που χρησιμοποιείται και από άλλους κατασκευαστές. Αναφορικά με το κιβώτιο, έχοντας καλομάθει τόσα χρόνια στα οκτάρια ZF που συνοδεύουν σχεδόν κάθε κατά μήκος τοποθετημένο κινητήρα της BMW, σε αφήνει με ένα «γιατί;», ήδη από τη στιγμή που θα σπρώξεις το σκληρό σε αίσθηση επιλογέα με την παραδοσιακή διάταξη στη θέση D. Ας όψεται το ότι εδώ ο κινητήρας είναι τοποθετημένος εγκάρσια.
Έχοντας καθίσει χαμηλότερα συγκριτικά με την Χ1 στη θέση του οδηγού, δε χρειάζεται να βγεις εκτός πόλης για να εντοπίσεις τις μεταξύ τους διαφορές. Η Χ2, παρ’ ότι είναι 8 εκ. πιο κοντή από το αδελφό «Χ» και 7,5 πιο χαμηλή, έχει αισθητά πιο στιβαρό πάτημα, την ώρα που οι τροχοί των 19 ιντσών της έκδοσης M Sport X, τουλάχιστον με αργές ταχύτητες, δε μεταφέρουν στο χώρο των επιβατών τις κακοτεχνίες των δρόμων. Το τιμόνι με το μεταβλητό βήμα, επίσης μέρος της έκδοσης, όπως και η χαμηλότερη κατά 10 εκατοστά και σφιχτότερη ανάρτηση σε κερδίζουν αμέσως με την ακρίβειά τους. Σαφέστατα ρυθμισμένα με γνώμονα την ακρίβεια στους γρήγορους χειρισμούς, όχι απλώς δεν κουράζουν στην καθημερινή χρήση, αλλά δίνουν και το στίγμα του μοντέλου, που πάει ένα βήμα παραπέρα, χωρίς να θυσιάζει την άνεση.
Απέναντί του, το Q2 είναι στα πάντα πιο αέρινο. Μαλακότερο, με ελαφρύτερα χειριστήρια, αποσβένει μεν τα πάντα, αλλά -συγκριτικά και μόνο- δείχνει πιο ευπαθές στις κακοτεχνίες. Σαν να είναι πιο λεπτεπίλεπτο -ή καλύτερα η Χ2 περισσότερο brutal σε αυτήν την αντιπαράθεση-, έρχεται η στιγμή που διαπιστώνεις ότι πρέπει να το πιέσεις αρκετά για να την ακολουθήσει, και αυτό όχι λόγω της παραπάνω δύναμής της, αλλά του εξαιρετικού της ζυγίσματος. Θα μπει πιο αποφασιστικά στις στροφές, με μεγαλύτερη ακρίβεια και με μια τάση του πίσω άξονα να ανοίξει την τροχιά του στην έξοδο, κάτι που ακόμα και με το ESP στη θέση off ελέγχεται απόλυτα από το γρήγορο τιμόνι, που δίνει τα πάντα χωρίς καν να επιλέξεις τη θέση Sport, όπου βαραίνει αχρείαστα πολύ. Το Q2, που εν προκειμένω δε διαθέτει έξτρα προγράμματα, κινείται κλασικά σαν τρένο, ωστόσο, φτάνοντας στα όριά του γίνεται υποστροφικό, κάτι που επιβάλλει ένα διακριτικό «άσε», όταν η Χ2 με τις σχεδόν μηδαμινές κλίσεις υπό γωνία πλασάρεται και συνεχίζει, και μόνο το έξτρα βάρος από τα run-flat ελαστικά μπορεί να διαταράξει στιγμιαία την πληροφόρηση που παίρνει ο οδηγός για τα τεκταινόμενα στο δρόμο.
Θα θέλαμε σίγουρα πιο γρήγορες αλλαγές στη χειροκίνητη λειτουργία του κιβωτίου της, κάτι που επιτυγχάνει το 7άρι S tronic του Q2, από το οποίο ωστόσο μας έλειψαν τα έξτρα paddles πίσω από το τιμόνι.
Στο επίκεντρο ο οδηγός
Με την Χ1 τελευταίας γενιάς να έχει καταφέρει να διαγράψει ό,τι ενδεχομένως την πονούσε, όπως οι περιορισμένοι χώροι ή το γερασμένο εσωτερικό, η BMW με την Χ2 προχώρησε αρκετά βήματα παραπέρα. Κρατώντας ό,τι αποδεδειγμένα αρέσει, όπως το πλαίσιο, τα ποιοτικά υλικά και φυσικά τους κινητήρες, έχει συνθέσει ένα αυτοκίνητο με κυριολεκτικά σπορτίφ χαρακτηριστικά, που όμως θα οδηγηθεί από τον καθένα. Έχοντας ως μείον της το υψηλό κόστος κτήσης, η συγκεκριμένη 25d θα βρει πάντως απέναντί της την κατά μόλις 1.200 ευρώ φθηνότερη 20d, η οποία υπολείπεται και κατά 41 ίππους. Όσο για το Q2; Οδηγοκεντρικά μιλώντας, η αρτιότητά του στα πάντα εδώ δεν αρκεί για να ισορροπήσει τη διαφορά που προκύπτει υπέρ της BMW στην οδηγική αίσθηση, και τελικά θα πρέπει να περιμένουμε το μεγαλύτερο Q3, που και με κόστος μάλλον ανάλογο της X2 θα κληθεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά._
Ευχαριστούμε το Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου (ΤΠΠΛ), που μας άνοιξε τις πύλες του για τις ανάγκες της φωτογράφισης. Το ΤΠΠΛ, που ιδρύθηκε το 1992 με πρωτοβουλία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, βρίσκεται στη θέση της παλαιάς Γαλλικής Εταιρείας Λαυρίου, και είναι ένας οργανισμός επιστημονικής έρευνας, εκπαίδευσης, επιχειρηματικής δραστηριότητος και πολιτισμού. Ο χώρος του ΤΠΠΛ αποτελεί μοναδικό μνημείο βιομηχανικής αρχαιολογίας και αρχιτεκτονικής. Σήμερα αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό Τεχνολογικό Πάρκο στην περιοχή της Αττικής που εξειδικεύεται σε τομείς-κλειδιά της σύγχρονης εφαρμοσμένης τεχνολογίας, όπως είναι η πληροφορική, η ηλεκτρονική τεχνολογία, οι τηλεπικοινωνίες, η ρομποτική, η τεχνολογία laser, η περιβαλλοντική τεχνολογία, η εξοικονόμηση ενέργειας, η ναυπηγική, η θαλάσσια τεχνολογία κ.ά.
AUDI Q2 ΥΠΕΡ/ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΙΒΩΤΙΟΥ ΚΑΤΑ/ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΥΜΕΣΩΝ (ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ) BMW X2 ΥΠΕΡ/ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ/ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΤΑ/ ΤΙΜΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ