Alpine A110 Premiere Edition: τα βλέπω όλα μπλε!

Αν όλες οι σελίδες του περιοδικού είχαν γεμίσει, αν το μελάνι έφτανε για μόλις επτά χαρακτήρες, αν είχες μόνο ένα δευτερόλεπτο και μία και μοναδική λέξη για να περιγράψεις το μοντέλο που μόλις οδήγησες, στην περίπτωση της Alpine δε θα χρειαζόταν ιδιαίτερη σκέψη για την επιλογή: «ελαφριά». Και αυτό όχι βέβαια με την έννοια ενός στείρου αριθμού στα τεχνικά χαρακτηριστικά και μιας πομπώδους αναφοράς στο press-kit του τύπου: «με την ευρεία χρήση ελαφρών υλικών στα κατάλληλα σημεία, οι τεχνικοί της εταιρείας μας κατάφεραν μπλα, μπλα, μπλα…». Όχι, είναι η ουσία του χαρακτήρα της η εσάνς που διαχωρίζει το καλό από το καλύτερο. Η Alpine Α110 σχεδιάστηκε εξαρχής με στόχο να είναι ελαφριά, μικρή και με χαμηλό κέντρο βάρους. Να διαθέτει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που προσδίδουν ένα σαφή χαρακτήρα, τα οποία τη διαφοροποιούν τελείως από την πεπατημένη και τη φέρνουν πιο κοντά σε υπερελαφριά οδηγικά εργαλεία -συνήθως περιορισμένης παραγωγής-, όπως π.χ. οι Lotus και τα Caterham. Παράλληλα, όμως, το διθέσιο κουπέ θα έπρεπε να είναι ένα κανονικό, άνετο αυτοκίνητο, που δεν απαιτεί συμβιβασμούς στην καθημερινή χρήση, έτσι ώστε να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους Γερμανούς premium ανταγωνιστές. Και να πώς ξεκίνησαν όλα.

Από λευκό χαρτί

Η πορεία ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη από το 2012, όταν και ανακοινώθηκε η αναβίωση της Alpine, την οποία ακολούθησε τέσσερα χρόνια αργότερα η παρουσίαση του πρωτοτύπου Alpine Vision στο Μονακό και της A110 Premiere Edition στην Έκθεση της Γενεύης του 2017. Από λευκό χαρτί ξεκίνησαν όλα, αφού οι ιθύνοντες της θυγατρικής της Renault δε θέλησαν να βασιστούν σε κάποιο έτοιμο δάπεδο, αλλά να δημιουργήσουν κάτι τελείως ξεχωριστό: με αρχικό στόχο τα 1.100 κιλά, τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολα ούτε για την Alpine ούτε για τους προμηθευτές της. Το αλουμίνιο ήταν η μοναδική επιλογή για την κατασκευή του πλαισίου και των πάνελ του αμαξώματος (τα ανθρακονήματα γρήγορα απορρίφθηκαν, λόγω κόστους και περιορισμών στη σχεδίαση). Εδώ εξελίχθηκε μια δομή παρόμοια της Lotus, με ένα μεγάλου μεγέθους διελασμένο κομμάτι αλουμινίου σε κάθε πλευρά της καμπίνας επιβατών και τα τμήματα πλαισίου και αμαξώματος κολλημένα ή πριτσινωμένα επάνω του. Η μοναδική συγκόλληση εντοπίζεται στο πίσω υποπλαίσιο, για λόγους αντοχής στη συνεχόμενη έκθεση στις υψηλές θερμοκρασίες του κινητήρα. Τα μπάκετ καθίσματα της Sabelt ζυγίζουν μόλις 13,1 κιλά έκαστο, τα ηχεία μόλις 470 γρ., ενώ τα ελαφριά φρένα της Brembo εμπεριέχουν το χειρόφρενο στην κύρια πίσω δαγκάνα, εξοικονομώντας συνολικά επιπλέον 8,5 κιλά. Από αλουμίνιο κατασκευάζεται και η νέα ανάρτηση με διπλά ψαλίδια, μια διάταξη που εξασφαλίζει ιδανικό έλεγχο του κάμπερ και μέγιστη δυνατή πρόσφυση υπό πίεση, ενώ κάνει δυνατή και τη χρήση ελαφριών, κοίλων αντιστρεπτικών. Επίσης προσφέρει σχετικά μεγάλη διαδρομή αναρτήσεων, πράγμα το οποίο, σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος του αυτοκινήτου, επιτρέπει την επιλογή αρκετά μαλακών ελατηρίων. Οι σφυρήλατες ζάντες 18 ιντσών της Otto Fuchs εξοπλίζονται με Michelin Pilot Sport 4 σε διάσταση 205/40 εμπρός και 235/40 πίσω.

Στο κέντρο του αμαξώματος είναι τοποθετημένος ο 4κύλινδρος υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας άμεσου ψεκασμού 1,8 λίτρων, ο οποίος βασίζεται στo μπλοκ της σειράς «Μ» της Renault και έχει άμεση συγγένεια με τον TCe 225 που τοποθετείται κάτω από το καπό του Espace (με διαφοροποιήσεις σε τούρμπο, εισαγωγή και εναλλάκτη θερμότητας) και πρόκειται να χρησιμοποιηθεί και στο Renault Megane RS. Μετά τις περιποιήσεις των τεχνικών της Alpine, αποδίδει 252 ίππους/6.000 σ.α.λ. και 320 Nm/2.000 σ.α.λ. και κινεί -όπως άλλωστε θα περίμενε κανείς- τον πίσω άξονα της Α110. Συνδυάζεται με το αναβαθμισμένο 7τάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη της Getrag, με διαφορετικές σχέσεις μετάδοσης και υγρούς συμπλέκτες, που προσφέρουν ταχύτερες και ομαλότερες αλλαγές. Η θέση του κινητήρα και η τοποθέτηση του ρεζερβουάρ εμπρός -ακριβώς πίσω από τον εμπρός άξονα- συμβάλλουν στην ιδανική, για κεντρομήχανο αυτοκίνητο, κατανομή βάρους 44% εμπρός και 56% πίσω, ενώ, σε αντίθεση με άλλα πολύ ελαφριά αυτοκίνητα, δεν έχει αποφευχθεί η χρήση των σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων ενεργητικής ασφάλειας. Είπαμε: το Α110 ορίστηκε εξαρχής ως ένα ελαφρύ και μικρό, αλλά φιλικό στην καθημερινή χρήση σπορ διθέσιο. Υπάρχουν, μάλιστα, εκτός από το launch control και τρία προγράμματα λειτουργίας, Normal, Sport και Track, τα οποία επεμβαίνουν σε απόκριση πεντάλ γκαζιού, υποβοήθηση τιμονιού, αλλαγές σχέσεων, ήχο εξάτμισης και σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, ενώ απενεργοποιούμενο είναι το ESP, ανεξαρτήτως προγράμματος.

Σε φόντο γαλλικό

Βρισκόμαστε στην επίσημη παρουσίαση της νέας Alpine, στην Προβηγκία, όπου μας περιμένει οδήγηση σε πίστα και δρόμο. Με την πρώτη κιόλας ματιά γίνεται σαφές πως η Α110 έχει όχι μόνο το όνομα, αλλά και αρκετά σχεδιαστικά στοιχεία, καθώς και τις βασικές αναλογίες, δανεισμένες από το θρυλικό, ομώνυμο μοντέλο της δεκαετίας του ‘50, χωρίς όμως να γίνεται «ρετρό». Οι κλασικές γραμμές συναντούν τη σύγχρονη αισθητική και τεχνολογία, όπως στην περίπτωση των φωτιστικών σωμάτων με LED, συνθέτοντας εντέλει εν καθ’ όλα όμορφο όσο και ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Το επίπεδο δάπεδο σε συνδυασμό με τον πίσω διαχύτη προσφέρει την απαραίτητη αρνητική άντωση (190 κιλά στα 250 χλμ./ώρα), χωρίς να απαιτείται η συμβολή άλλων αεροδυναμικών βοηθημάτων, όπως σπόιλερ, που σύμφωνα με τους σχεδιαστές θα χαλούσαν την αισθητική αρμονία του αυτοκινήτου. Με μήκος 4.180 χλστ., πλάτος 1.798 και ύψος 1.252 χλστ., η Αlpine είναι ένα μικρό αυτοκίνητο, στο οποίο όμως εύκολα θα επιβιβαστείς, ακόμα κι αν δε διαθέτεις ιδιαίτερη… ελαστικότητα. Δεν τον λες και τεράστιο το διαθέσιμο χώρο, αλλά από τη θέση οδήγησης δε θα έχουν παράπονο ούτε οι ψηλότεροι των οδηγών. Για τις αποσκευές υπάρχει ένας μικρός αποθηκευτικός χώρος 100 λίτρων πίσω και ένας ακόμα μικρότερος, 96 λίτρων, μπροστά. Στο εσωτερικό, τα δύο μεγάλα σταθερά paddles πίσω από το μικρό, το ασύμμετρο δερμάτινο τιμόνι, η οθόνη TFT 10 ιντσών στον πίνακα οργάνων, τα αλουμινένια πεντάλ, το footrest του συνοδηγού και τα ανθρακονήματα δίνουν αμέσως το στίγμα, ενώ δε λείπουν και οι απαραίτητες παραπομπές στην τρικολόρ…

Θα βρεις αμέσως τη σωστή θέση οδήγησης, αν και, για περαιτέρω μικροβελτιώσεις, θα χρειαστείς ξεβίδωμα και βίδωμα, μιας και τα μπάκετ είναι μονοκόμματα και πατούν σε αγωνιστικές βάσεις. Ο κινητήρας ξυπνά με ένα βροντερό ήχο που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: τα πράγματα είναι σοβαρά! Από τα πρώτα κιόλας μέτρα, αυτό που σε μαγεύει είναι η αμεσότητα του τιμονιού και η απουσία υστέρησης στις εντολές του οδηγού. Στην αρχή ενδεχομένως το τιμόνι να σου φανεί κάπως ελαφρύ, αλλά από τις πρώτες στροφές καταλαβαίνεις την ευεργετική επίπτωση του χαμηλού βάρους και της έλλειψης αδράνειας που συνεπάγεται. Με 2,2 στροφές από άκρη σε άκρη είναι και αρκετά γρήγορο, γεγονός που θα σου επιτρέψει να έχεις πάντα τον έλεγχο, όταν η πίσω κίνηση και οι 252 ίπποι του κινητήρα συνδυαστούν σε ένα οδηγικά διασκεδαστικό πακέτο. Στη θέση Track, εκτός από τα δυνατά σκασίματα στα κατεβάσματα, το ESP θα επιτρέψει αρκετά μεγάλη ελευθερία στον πίσω άξονα, ενώ το αμάξωμα θα πάρει κλίσεις που δε θα επηρεάσουν περαιτέρω – η πρόσφυση είναι ένα από τα δυνατά σημεία του διθέσιου αυτοκινήτου. Στην πίστα, με απενεργοποιημένα τα συστήματα ασφαλείας, το Α110 θα συμπεριφερθεί ουδέτερα, και λογικά θα απαντήσει με ελαφριά υποστροφή αν το παρακάνεις στην είσοδο. Βολεύει σίγουρα η ακρίβεια του τιμονιού και η αμεσότητα αντιδράσεων στην τοποθέτηση στις στροφές, αλλά και η θέση οδήγησης κοντά στο κέντρο βάρους, που σου επιτρέπει να γίνεις ένα με το αυτοκίνητο. Ρυθμίσιμη με το γκάζι είναι η υπερστροφή, η οποία είναι και σχετικά προοδευτική, δεδομένου μάλιστα πως πρόκειται για ένα αυτοκίνητο με κεντρικά τοποθετημένο κινητήρα και κοντό μεταξόνιο (2.420 χλστ.). Χωρίς να είναι το τέρας ισχύος, το 4κύλινδρο σύνολο επιταχύνει με μεγάλη ευκολία το ελαφρύ αμάξωμα, προσφέροντας επιδόσεις επιπέδου supercar, με 0-100 χλμ./ώρα σε 4,5 δλ. και τελική ηλεκτρονικά περιορισμένη στα 250 χλμ./ώρα. «Αρπάζει» με τη μία μετά τις 2.000 σ.α.λ., αποδεικνύεται γραμμικός, γεμάτος και με αρκετά αποθέματα ροπής. Στη διαδρομή στους ανοιχτούς δρόμους της ορεινής Προβηγκίας (που δε φημίζονται ιδιαίτερα για την ποιότητά της ασφάλτου τους) η Αlpine δείχνει πολύ άνετη, καταπίνοντας τις ανωμαλίες του οδοστρώματος, ενώ παράλληλα διατηρεί στο ακέραιο όλα τα χαρακτηριστικά που την κάνουν διασκεδαστική στην οδήγηση. Στο τέλος της ημέρας, η A110 είναι ένα από αυτά τα αυτοκίνητα που δύσκολα θα αποχωριστείς για να μπεις στο αεροπλάνο της επιστροφής. Fun to drive με όλη τη σημασία της λέξης. Τα 1.955 αντίτυπα της πρώτης έκδοσης Ρremiere Εdition έχουν ήδη προπωληθεί στην τιμή των 58.500 ευρώ έκαστο και θα παραδοθούν στους ιδιοκτήτες τους μέσα στην τρέχουσα χρονιά. Κατόπιν θα ξεκινήσει η παραγωγή δύο νέων εκδόσεων, των Pure και Legende: η πρώτη με έμφαση στο χαμηλό βάρος και στο σπορ χαρακτήρα, η δεύτερη στην άνεση και την αισθητική, σε τιμές μεταξύ 55.000 και 60.000 ευρώ (στη Γαλλία πάντα). Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή για μια ενδεχόμενη νέα συνάντηση…_ Ν. Κ.

Επιστροφή στις ρίζες

H Αlpine χρωστά την ύπαρξή της στο μηχανικό και οδηγό αγώνων Ζαν Ρεντελέ, ο οποίος διατηρούσε εμπορία Renault στη γενέτειρά του, Διέππη, και συμμετείχε, στις αρχές της δεκαετίας του ‘50, σε ράλλυ με ένα Renault 4CV. Επινόησε και κατασκεύασε ο ίδιος διάφορες αγωνιστικές τροποποιήσεις, όπως ειδικά 5τάχυτα κιβώτια (προς αντικατάσταση του εργοστασιακού 3τάχυτου) ή ελαφριά αμαξώματα από αλουμίνιο για τους αγώνες του Λε Μαν και του Ζέμπρινγκ. Είχε, μάλιστα, και μια σειρά νικών στην κατηγορία του στα διάσημα ράλλυ Mille Miglia και Coupe des Alpes. Οι επιτυχίες προσέλκυσαν νέους πελάτες, και έτσι το 1955 δημιούργησε σε συνεργασία με τους -πρωτοπόρους της χρήσης υαλονημάτων σε αμαξώματα- αδελφούς Σαπ το πρώτο του αυτοκίνητο, βασισμένο στο δάπεδο του 4CV: την Alpine A106. Eπέλεξε το όνομα προς τιμήν της νίκης στο ράλλυ Critirium des Alpes, τη μεγαλύτερη έως τότε αγωνιστική του επιτυχία. Οι αλπικοί δρόμοι δεν καθόρισαν, όμως, μόνο το όνομα των αυτοκινήτων του, αλλά και το χαρακτήρα τους: σύμφωνα με τον Ρεντελέ, δεν ήταν η ισχύς η σημαντικότερη παράμετρος σε ένα ράλλυ, αλλά το χαμηλό βάρος, οι συμπαγείς διαστάσεις και η ευελιξία. Τρία χρόνια αργότερα παρουσιάστηκε το δεύτερο αυτοκίνητο, η Α108, ένα κουπέ 2+2 θέσεων με κινητήρα 845 κ.εκ. δανεισμένο από το Dauphine Gordini, που σε μεταγενέστερες εκδόσεις διέθετε χωρητικότητα 904 και 998 κ.εκ.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60 η Alpine συνεργαζόταν στενά με τη Renault και τα αυτοκίνητά της πωλούνταν και συντηρούνταν στο δίκτυο της τελευταίας. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1962, όταν εξέλιξε τη διάδοχο της Α108, βασισμένη αρχικά σε μηχανικά μέρη του Renault R8. Η Α110 Berlinette δε σημείωσε μόνο καλές πωλήσεις, αλλά έκανε αισθητή την παρουσία της και στους αγώνες ράλλυ. Το 1971, με τα μηχανικά μέρη του Renault 16 πλέον, κατάφερε να βρεθεί σε όλες τις θέσεις του πόντιουμ στον αγώνα του Μόντε Kάρλο, κάτι που επαναλήφθηκε και το 1973 και συνδυάστηκε, αυτήν τη φορά, με τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ Κατασκευαστών, απέναντι σε εταιρείες μεγαθήρια, όπως είναι οι Porsche, Lancia και Ford. Η ζήτηση αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς, και το 1969 ο Ρεντελέ εγκαινίασε το νέο του εργοστάσιο στη Διέππη, το ίδιο όπου σήμερα κατασκευάζεται η νέα Α110. Το τελευταίο μοντέλο που εξέλιξε η Alpine ως ανεξάρτητη εταιρεία ήταν το Α310, το 1971, αφού δύο χρόνια αργότερα εξαγοράστηκε από τη Renault. Μία ακόμα τεράστια αγωνιστική επιτυχία ήρθε το 1978, όταν η υπερτροφοδοτούμενη Renault Alpine A442B κατέκτησε την 1η θέση Γενικής του αγώνα του Λε Μαν. Στα αυτοκίνητα παραγωγής, την Α310 ακολούθησαν το 1985 η Alpine GTA και η A610 το 1991. Αυτό ήταν και το τελευταίο μοντέλο της γαλλικής εταιρείας, η παραγωγή του οποίου τερματίστηκε στις 7 Απριλίου του 1995. Μέχρι τότε είχε κατασκευάσει συνολικά πάνω από 30.000 αυτοκίνητα και περισσότερα από 100 μονοθέσια και πρωτότυπα αγωνιστικά. Το εργοστάσιο συνέχισε, ωστόσο, να χρησιμοποιείται για τη συναρμολόγηση διάσημων σπορ μοντέλων της Renault, όπως είναι τα Renault Sport Spider, Clio Williams και R5 Turbo.

ALPINE A110 PREMIERE EDITION ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.798 κ.εκ. ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 252 ίπποι/6.000 σ.α.λ. ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 320 Νm/2.000 σ.α.λ. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ Διπλά ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος ΦΡΕΝΑ ΕΜΠΡΟΣ Αεριζόμενα δισκόφρενα 320 χλστ. ΦΡENA ΠΙΣΩ Αεριζόμενα δισκόφρενα 320 χλστ. ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΕΜΠΡΟΣ 205/40 R18 ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΠΙΣΩ 235/40 R18 ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ. 4.180×1.798×1.252 χλστ. ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.420 χλστ. ΒΑΡΟΣ 1.103 κιλά (έκδοση παραγωγής 1.080 κιλά) 0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ 4,5 δλ. ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 250 χλμ./ώρα ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 6,1 λίτρα/100 χλμ. ΕΚΠΟΜΠΗ CO2 138 γρ./χλμ. ΤΙΜΗ 58.500 ευρώ (στη Γαλλία)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ALPINE A110 PREMIERE EDITION ΟΔΗΓΟΣ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΙΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ LE PUY-SAINTE-REPARADE, ALPES-DE-HAUTE-PROVENCE, CIRCUIT DU GRAND SAMBUC, LE PUY-SAINTE-REPARADE ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ 220

ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΙΤΗΣ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ NTENI MONIE