WRC υπό πίεση, ελληνικοί αγώνες που «δεν περιγράφονται», και μένει η F1 να μας προκαλεί θετικά...
Η F1 που κρατάει ζωντανό το τηλεοπτικό ενδιαφέρον, και αν υπήρχε σύγκριση, αν η περιγραφή ήταν σε αξιοπρεπές επίπεδο, θα σχολίαζες θετικά, παρά το υψηλό κόστος, ότι τη μητέρα των μαχών με «αμάξι» μεταδίδει(;) και το κρατικό κανάλι. Συμβαίνει αξιοπρεπώς στο συνδρομητικό, που καλύπτει και ευρύτερα το χώρο των αγώνων. Ή τουλάχιστον προσπαθούν, με θετικό τρόπο γραφής τα Dirt Games και επιεικώς αμφιλεγόμενο στη συνέχεια, χωρίς να παραβλέπουμε πως ίσως αυτό το ξεπερασμένο τοπίο είναι η πραγματικότητα.
Παράδειγμα η τηλεοπτική κάλυψη του Ράλλυ στον Πύργο, που μας πήγε πολλά χρόνια πίσω όσους αντιδρούμε στο «πάλι καλά». Βλαβερό, ως άποψη…
Σε κάθε περίπτωση
Γεγονός λοιπόν ότι στην Cosmote TV, σε επίπεδο F1, αντιστέκονται με αξιοπρέπεια και ένα δικό τους στυλ, που προδίδει χαρακτήρα. Αντίστοιχα, σε σχέση με το MotoGP, ο Δημήτρης Διατσίδης είναι 1/10 στον κόσμο σε γνώση και γνωριμίες, ενώ εξαιρετικοί είναι και οι συνεργάτες του.
Ευρύτερα στην TV, όταν περιγράφεται η F1 σε σχεδιασμό παρέας όπως στην ΕΡΤ, όσοι οικοδεσπότες, προσβάλλονται από το μικρόβιο της αλαζονείας του μικροφώνου, παρασύροντας ενίοτε και τους προσκεκλημένους φίλους τους, σχολιαστές.
Στην καλύτερη περίπτωση, ανταγωνίζονται τους πρωταγωνιστές, και συχνά μάλιστα τους «ξεπερνούν» υποβαθμίζοντάς τους, με άλλοθι ή και χωρίς. Θεωρούν βαθιά τη γνώση τους, οι επιλογές τους όμως τους εκθέτουν, αφού προδίδουν άγνοια σε σχέση με την ιστορία, την κουλτούρα και την ουσία της περιγραφής.
Καμία κριτική σε σχέση με την ανύπαρκτη οδηγική γνώση κάθε σχολιαστή, που δεν είναι το ζητούμενο, αρκεί να λειτουργείς σοβαρά, με τα πόδια στο έδαφος και με καθαρό μυαλό, με σεβασμό στον τηλεθεατή.
Δύσκολη η άσκηση να μείνεις σεμνός και περιγραφικός, όπως κάποτε ο αείμνηστος Άρης Σταθάκης και όπως το κάνει με συνέπεια εδώ και 25 χρόνια ο Τάκης Πουρναράκης.
Διαφορετικοί οι δρόμοι τους. Ο δάσκαλος Α.Σ. ξεκίνησε και ολοκλήρωσε με το καλά δουλεμένο, εξαιρετικό γραπτό του κείμενο, ενώ ο Τάκης ξεκίνησε με το μικρόφωνο, τοποθετώντας αλλού τον πήχη σε σχέση με ένα θολό περιβάλλον, τότε στο κρατικό κανάλι. Με πλεονέκτημα τη μόρφωσή του και ατού την αγωγή του, ο Τ.Π. προσαρμόστηκε περίφημα και στο γραπτό, ακολουθώντας την οδό «Κώστα Καββαθά».
«Όταν αναφέρεσαι σε Πρωταγωνιστές που οφείλεις να επικοινωνείς το μέγεθός τους σεμνά και έντιμα, δίνεις το χώρο, αποφεύγεις τις υπερβολές, σκοτώνεις το εγώ σου και δημιουργείς προϋποθέσεις για την τέλεια σχέση τους με τον ακροατή και τον αναγνώστη».
Το βάρος του Τάκη στην τεχνολογία, ό,τι κατέχει όσοι ελάχιστοι, και ήρθε ο Πάνος Σεϊτανίδης να προσθέσει τα σωστά στοιχεία του lifestyle, οπότε είναι διαχρονικά αυτή η ομάδα η κορυφαία πίσω από τα μικρόφωνα, όντας και σε ισόρροπη ερωτική σχέση με την εικόνα.
Δυνατός και στο γραπτό ο Πάνος, που τηλεοπτικά συντόνισε την εξαιρετική τους ομάδα σε περίοδο χωρίς τον Τ.Π., προσθέτοντας τα δικά του στοιχεία, έχοντας και τη συνολική ευθύνη.
Χωρίς συμπλέγματα, αμφότεροι ευγενείς και έντιμοι, προσκαλούσαν και φιλοξενούσαν υποδειγματικά περισσότερο ή λιγότερο ειδικούς, με το σεβασμό τους να σε κάνει να νιώθεις όμορφα ακόμα και στην αστοχία σου. Οι προσκεκλημένοι τους με αντικειμενικά κριτήρια, και είναι αυτός ο δρόμος με τα στοιχεία και του αυθορμητισμού που τους χαρακτηρίζει, σε συνδυασμό με τη γνώση τους, που ακολουθούν πιστά και σε κάθε δραστηριότητα. Κάπως έτσι, βλέπεις μόνο αναγκαστικά και χωρίς να ακούς τους κρατικούς (πολύ μόνος ο Φαμπρίτσιο Λαζάκις των 4Τροχών, όποτε προσκαλείται), ενώ με υποκειμενικά κριτήρια σπάνια θα μειώσεις τον ήχο στους συνδρομητικούς, όταν αραιά και πού χάνονται υπό πίεση.
Οι τελευταίοι, με τα αυστηρά κριτήρια που επιβάλλει πλέον η εμπειρία τους και το επαγγελματικό τους ήθος, ενίοτε δυσκολεύονται να διαχειριστούν το απρόοπτο. Το κάτι διαφορετικό, και τότε η άποψή τους, με προσπάθεια ερμηνείας άγραφων νόμων και αντίδρασης υπό πίεση που οι ίδιοι δεν έχουν διανοηθεί, προδίδει τη φυσιολογική έλλειψη εμπειρίας. Καμία σχέση με ημιμαθείς. Τους αδικεί, ενώ είναι γεγονός πως ειδικά ο κ. Κώστας Ψάρρας παραμένει φανατικά προσηλωμένος στο ρόλο του, χωρίς «ματιές» προς κάθε κατεύθυνση που συνδέεται με τροχούς και εκτρέφει φιλοδοξίες.
Σχόλιο για ανθρώπους με δυνατότητες, όπως και ο Ιωάννης Μάριος Παπαδόπουλος, που τους ακολουθείς με συνέπεια, και για αυτό σε ευαισθητοποιεί η έκφρασή τους σε μια τόσο απαιτητική άσκηση.
Αντίστοιχα, δε σχολιάζεις και αγνοείς τη σχετική περιγραφή του πολύπαθου φέτος WRC, με το κανάλι του Αμαρουσίου να αδιαφορεί, όπως προδίδει η αδιόρθωτη περιγραφή.
Με την ευκαιρία
Σε σχέση με το WRC, χαμογελάς με ικανοποίηση διαβάζοντας Νώντα Δουζίνα, που «ακολουθεί» με τον δικό του τρόπο τον Π.Τ., τον κ. Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη, πλέον του GOCΑR. Rally editor ο Πάνος, που μας ξεπέρασε με τακτ, επικοινωνώντας το θεσμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Με ή χωρίς τον Θάνο, τον κ. Ηλιόπουλο δίπλα του, ο Π.Τ. είναι ο Δ.Δ. του WRC, και αρκεί μία βόλτα μαζί τους στο service park για να το αντιληφθείς.
Όπως και με τον Δ.Δ., μαζί τους περίπατος ουσίας με στοιχεία σεβασμού από και προς κάθε κατεύθυνση, μακριά από χαζοχαρουμενιές και άλλα φλύαρα, επιφανειακά και με ημερομηνία λήξης, με άλλοθι κάποιες χρυσοπληρωμένες ευκαιριακές προσωπικές σχέσεις μιας άλλης εποχής.
Άνεση στο paddock της F1, με σοβαρές προσωπικές γνωριμίες σε επίπεδο κορυφής έχει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, ενώ αν θέλεις ενημέρωση περί πιστών σε σχέση με μονοθέσια, πρωτότυπα και καρτ σε διεθνές επίπεδο, ακολούθησε τον κ. Κώστα Λεώνη, τον @go forpole. Χρυσάφι!
Τυχεροί, έχουμε βρεθεί με τον Τάκη Πουρναράκη σε δείπνο με πιλότους F1, ενώ έχουμε «περπατήσει» στα pits on top με τον Πάνο Σεϊτανίδη.
Κοινό χαρακτηριστικό τους η σεμνότητα, ενώ μένουν φανατικά πίσω από τη σκηνή. Πεισματικά σε δεύτερο ρόλο στην επικοινωνία, επιλέγοντας τον έντιμο διάλογο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, μακριά από την προσπάθεια του εντυπωσιασμού με θεωρητική γνώση.
Τυχεροί-2, στην ομάδα μας συμμετέχει και πλέον έχει την ευθύνη-F1 στο site μας ο νεαρός κ. Δημήτρης Μπίζας, που συχνά πιέζει τα όρια του νευρικού συστήματος του παλιού – με τη χρήση των social media που θεωρούμε υπερβολική. Πιο συχνά όμως μας προσγειώνει στη σύγχρονη πραγματικότητα ανοίγοντας μόνος του επικοινωνιακούς δρόμους και ερμηνεύοντας τα πεπραγμένα με τον έντιμο ενθουσιασμό που λείπει.
Σε πρώτο πρόσωπο
Η κακοτυχία αρχίζει και τελειώνει στην επικοινωνία των ελληνικών αγώνων. Μεγάλη η ευθύνη μας, όπως ίσως και σημαντικών συναθλητών με ήθος και γνώση, αλλά και τέχνη στο να περιγράφουν. Γεγονός ότι δεν έλειψαν από την ομάδα μας γνώστες και έντιμοι στην περιγραφή των ελληνικών αγώνων, όπως ο κ. Θωμάς Ευθυμίου, σήμερα στην «AthensVoice» και στο «Traction», καθώς και άλλοι τα νεότερα χρόνια.
Σήμερα πληκτρολογούν για τα ελληνικά πεπραγμένα με πάθος και γνώση, αλλά και φιλότιμο, σε διάσταση που ξεπερνάει τη μηδενική προοπτική, οι «Auto Moto Patras», οι Νικόλας και Μάρκος Καπετανάκης, ο «GRally» Χάρης Κλαμούρης και ο «321Go» Γιώργος Λαμπράκης, με τον Τόλη Παλάτο να διδάσκει χαμηλούς τόνους έγκυρης γνώσης. Προσφορά του η ελληνική παρουσία στο e.wrc-results.com.
Κρίμα που η εποχή και οι συνθήκες δεν αφήνουν περιθώριο για την υπέρβαση που απαιτεί ο χώρος ώστε να ξεπεραστεί η μιζέρια. Εκφράζεται μάλιστα και περίπου τηλεοπτικά, ενίοτε και στα ερτζιανά, και επί του προκειμένου, για το φτηνό αυτό σενάριο που προσβάλλει, ευθύνη έχουν και οι συμμετέχοντες προσκεκλημένοι. Κολακευμένοι(;) από κάποια δευτερόλεπτα δημοσιότητας(;) που κοκκινίζει τα ποσοστά κιτρινισμού με την έκχυση δηλητηρίου ως τρόπο επικοινωνίας.
Γνώμη μας πως είναι πολύ ψηλά τα όρια του χώρου σε επιδόσεις, ποιότητα και συναίσθημα, οπότε και δικαιούνται αντιμετώπιση με την αρχοντιά που λείπει στην επικοινωνία-προβολή, και όχι μόνο.
Ευθύνη μας, θα συμφωνήσουμε, αφού έχοντας στο χέρι ατού και ευκαιρίες, επιβάλλεται να κριθούμε αυστηρά και για ό,τι δεν καταφέραμε. Δεν αναζητάμε ποσοστά στην αστοχία, ούτε δικαιολογίες, ούτε «απειλούμε» πως θα επανέλθουμε, αφήνοντας χώρο στη διαδρομή όποιων εκτιμούν πως μας ξεπέρασαν στη σύγχρονη εποχή.
Με σεβασμό στον Έλληνα αγωνιζόμενο._ Σ. Χ.