Πώς η πληθωρική συμπεριφορά του Τζέρεμι Κλάρκσον τρόμαξε το συντηρητικό BBC, με αποτέλεσμα το κόψιμο της διάσημης εκπομπής αυτοκινήτου.
Ο Τζέρεμι Κλάρκσον αποτελεί πλέον παρελθόν για το BBC, όπως άλλωστε και το Top Gear, το πιο επιτυχημένο σόου για το βρετανικό κανάλι, πρόγραμμα που αναμεταδιδόταν σε 170 χώρες και απολάμβαναν κάπου 350 εκατομμύρια τηλεθεατές. Αναμφίβολα είναι νούμερα που κόβουν την ανάσα, έτσι που, ακόμα και μόνο υπό αυτό το πρίσμα να το δεις, η απόφαση του σταθμού να «κόψει» τον παρουσιαστή κρίνεται αν μη τι άλλο γενναία, με δεδομένη τη συνεπαγόμενη απώλεια εσόδων. Το επεισόδιο χειροδικίας εναντίον παραγωγού της εκπομπής, το οποίο αποτέλεσε τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ύστερα από μια σειρά «ανάρμοστες» συμπεριφορές, έκανε το γύρο του κόσμου. Η δημοσιοποίηση του γεγονότος (καλώς ή κακώς) από το ίδιο κανάλι το εγκλώβισε σε ένα δρόμο που δεν είχε γυρισμό.
Το (ιδιωτικό) αυτό επεισόδιο ήταν η κατάληξη ενός διαπληκτισμού που ως αφορμή είχε ένα πρόβλημα στο γεύμα του συνεργείου, ύστερα από ένα κουραστικό γύρισμα. Προφανώς αυτή η χειροδικία αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα της στην εικόνα του Κλάρκσον. Η συγκεκριμένη εξέλιξη υπήρξε η αφορμή για μια πληθώρα επικριτικών δημοσιευμάτων, όχι τόσο για το γεγονός αυτό καθαυτό, όσο για τις πολιτικώς μη ορθές απόψεις που κατά καιρούς είχε εκφράσει από την εκπομπή του ή μέσα από τα γραπτά του.
Όμως αυτός ο ίδιος ο τρόπος που εκφραζόταν ο Κλάρκσον αλλά και οι συνεργάτες του είναι που τον ανέδειξαν και τον έκαναν αγαπητό, καθώς κατάφερε να δώσει άλλη διάσταση στις μέχρι πρότινος βαρετές εκπομπές αυτοκινήτου. Το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του και ο λόγος του, που είχε όλες τις διαβαθμίσεις του χιούμορ, από διακριτικούς υπαινιγμούς μέχρι ακραίο σαρκασμό, ο οποίος πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια του καθωσπρεπισμού, ήταν το βασικό συστατικό επιτυχίας μιας εκπομπής που κάθε άλλο παρά δημοσιογραφική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Οι τύποι στο Top Gear το διασκέδαζαν σαν μια παλιοπαρέα, και μαζί τους εκατομμύρια τηλεθεατές, παρακολουθώντας τους πρωταγωνιστές να εκφράζονται απενοχοποιημένα και χωρίς ταμπού, κάτι που κατά καιρούς έφερνε πονοκέφαλο στο κανάλι.
Οι διαμαρτυρόμενοι τηλεθεατές αποτελούσαν μια ισχνή μειοψηφία απέναντι στους φανατικούς οπαδούς της εκπομπής. Εντούτοις, δε χρειάζεται πολύς κόπος για να εντοπίσεις στο Διαδίκτυο (ακόμα και στη wikipedia) τα κατά καιρούς επίμαχα αποφθέγματα από τη σχεδόν τριαντάχρονη τηλεοπτική καριέρα του Κλάρκσον. Και αν ξαφνικά αφυπνίστηκαν όλου του κόσμου οι ηθικολόγοι δημοσιογράφοι ή bloggers, αξίζει να διαβάσει κανείς τα σχόλια του κοινού στο τέλος των άρθρων, που στην πλειονότητά τους τον υπερασπίζονται γιατί περνούσαν καλά μαζί του και γιατί ήταν ένας από τους ελάχιστους μη αποστειρωμένους παρουσιαστές της τηλεόρασης.
Τελικά η ίδια η εκπομπή έπεσε θύμα της αντίφασής της, καθώς, παρ' ότι στη συνείδηση του κοινού πλασάρεται ως δημοσιογραφική εκπομπή, στην ουσία αποτελεί ένα ψυχαγωγικό σόου γυρισμένο εν πολλοίς με προσχεδιασμένο σενάριο και αποκλειστικό σκοπό να ευφραίνει τη μαυρισμένη ψυχή του τηλεθεατή το βράδυ της Κυριακής, λίγες ώρες πριν επιστρέψει ξανά στη δουλειά του. Με δεδομένο ότι η σάτιρα αποτελούσε βασικό συστατικό του Top Gear, το θέμα είναι πόσο αποδεκτό θα μπορούσε να είναι στην παρουσίαση ενός γερμανικού αυτοκινήτου να γίνεται αναφορά στο τσουλούφι του Αδόλφου με την ίδια ευκολία που ο Λαζόπουλος «στολίζει» τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Οι εξελίξεις έδειξαν πως όλη αυτή η προσέγγιση ενοχλούσε.
Δεν ήταν, λοιπόν, η ανάρμοστη συμπεριφορά του σε μια ιδιωτική στιγμή που οδήγησε στο κόψιμο της εκπομπής. Έχουν υπάρξει, άλλωστε, δεκάδες δημόσια πρόσωπα της showbiz με κάθε είδους ανάρμοστη συμπεριφορά. Είναι περισσότερο ότι το Top Gear αποτελούσε ένα ενοχλητικό αγκάθι για τον καθωσπρεπισμό -πείτε το σοβαρότητα και κύρος- ενός καναλιού σαν το BBC._ Μ. Σ.
