Ολοκλήρωσε ο Στήβεν Σύρτης στο στρατηγείο της Κοσμοκάρ στην Αργυρούπολη, και ο Σ.Χ. σχολιάζει για τον φίλο του, εξαιρετικό συνεργάτη μας…
Κλασσικός τύπος Audi, όντας ευθύς και αθλητικός, θα μπορούσε να είναι και απόφοιτος της βαυαρικής σχολής, αλλά τον γνωρίσαμε στη Mercedes.
Το άστρο του Σύρτη έλαμψε στην Κοσμοκάρ με εύστοχες παρεμβάσεις και στην επιλογή στελεχών, συνεργάτες του, που κοσμούν την αγορά και η αναφορά σήμερα με ευκαιρία και αφορμή την ολοκλήρωση της συνεργασίας του με το θηρίο, αφορά στο ότι του οφείλουμε ένα ευχαριστώ από καρδιάς.
Δίπλα στον ειδικό Τύπο γενικώς στην κρίση του 2012 και ειδικά για τους 4Τ είτε με αφορμή την κατάρρευση των εκδόσεων Λυμπέρη, είτε αργότερα με τα capital control. Συνεργάτης του ο Θανάσης Αγγελής, μαζί μας, στην ομάδα μας, το θηρίο η Σύρμω Παπαδοπούλου και από εκείνη τη δύσκολη καμπή που οι 4Τ δεν λύγισαν, κρατάς και θυμάσαι όσους στήριξαν τιμώντας το λόγο τους. Μια ευγενική συνήθεια του Βασίλη Μανδύλα και του Πολυχρόνη Συγγελίδη και ξεχνάς, προσπερνάς όσους ελάχιστους μας αγνόησαν.
Στηβ Σύρτης, ο φίλος, ο σεμνός άνθρωπος που ενέπνεε εμπιστοσύνη και ότι άλλωστε ισχύει διαχρονικά στην Κοσμοκάρ, professor και στη στήριξη των συνεργατών του και ήξερες είχες την αίσθηση ότι ήταν ενήμερος για κάθε άσκηση, χωρίς να έχεις ζητήσει την παρέμβαση του.
Προσιτός στην καθημερινότητα στις κοινές διακοπές του στην Άνδρο όπως και με τον Θοδωρή Τσίκα και το Γιάννη Σταυρόπουλο και ήταν μαγικό το πώς δεν άφηνε περιθώρια συζήτησης για τη δουλειά, τοποθετώντας κόκκινες γραμμές χωρίς να προσβάλλει δημιουργώντας τις προϋποθέσεις της έντιμης φιλίας.
Δεν έχω ιδέα για την επόμενη ημέρα του, δεν πρόκειται για ρεπορτάζ που αφορά στη διαδρομή του, αλλά έτσι απλά για ένα σημείωμα από καρδιάς για ένα στέλεχος μαέστρο στο να συντονίζει τα στοιχεία του σκληρού μάνατζερ με αυτά του φίλου, υπόδειγμα οικογενειάρχη.
Η αγωγή του, υπεραξία της διαδρομής του, όντας και αριστούχος στις προσωπικές του σχέσεις και το μόνο σίγουρο ότι θα μοιραστούμε ξανά ένα πιάτο φαί με ένα ποτήρι κρασί, με ΤΤ, «Σαριμπάλ», Κωστή και άλλους με τη συζήτηση για τη δουλειά, ούτε στο επιδόρπιο.
Εις το επανιδείν «παικταρά» μου._Στράτης Χατζηπαναγιώτου