Κάπως έτσι γράφεται μια ιστορία με πολύ touring, αρκετό sport, άφθονη τεχνολογία εφαρμοσμένη σε δύο ή τέσσερις τροχούς, σε μια διαχρονικά όμορφη διαδρομή και την απαραίτητη λίμνη ως φόντο. Άντε μετά να γυρίσεις σπίτι στην ώρα σου.
TAYTOTHTA
HMΕΡΟΜΗNIA: 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
OXHMATA: BMW 220i CABRIO KAI HONDA VFR 1200F
ΟΔΗΓΟΙ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΑΝΤΙΛΗΣ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: ΑΘΗΝΑ – ΛΟΥΤΡΑΚΙ – ΠΕΡΑΧΩΡΑ – ΛΙΜΝΗ ΗΡΑΙΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΩ
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 220
Η ΕΝΝΟΙΑ του τουρισμού είναι αρκετά ευρεία και επιδέχεται πολλούς ορισμούς και επεξηγήσεις. Κατ' αρχάς, φυσικά και δε μιλάμε για αυτούς που ταξιδεύουν για ψυχαγωγία. Εδώ ασχολούμαστε με τη μετάβαση ανθρώπων (οπωσδήποτε τουλάχιστον ενός οδηγού, και από εκεί και πέρα ό,τι παραπάνω νομίζει εκείνος πως εμπίπτει στον ορισμό της καλής παρέας) και μηχανών σε έναν προορισμό. Ο τελευταίος δεν έχει και τόση σημασία, όση ο τρόπος.
Αυτό που στον κόσμο των δύο τροχών ονομάζεται «sport touring» και στο τετράτροχο σύμπαν αναφέρεται ως «gran turismo» εμείς το ονομάζουμε απλώς «γρήγορη βόλτα». Όπως λοιπόν υπάρχουν τουρίστες του σακιδίου αλλά και του… ξενοδοχείου, έτσι και τα μέσα μπορούν να ποικίλλουν αναφορικά με το είδος αλλά και με το πρεστίζ που κουβαλάνε. Και, μιας και το sport touring για εμάς συνεπάγεται άμεση επαφή με τον αέρα και το περιβάλλον, επιλέξαμε ένα κάμπριο και μία μοτοσυκλέτα.
Οι συμμετοχές
Ανοιχτά αυτοκίνητα υπάρχουν πολλά. Τα κάμπριο, όμως, με γαργαλιστικό χαρακτήρα έχουν αρχίσει να εκλείπουν. Βλέπετε, τα ρόουντστερ εξαφανίστηκαν και το νέο ΜΧ-5 αργεί ακόμη – ούτε στο στρατό δε μετρούσαμε ανάποδα τις ημέρες με τέτοια προσμονή. Όσο μάλιστα επικεντρώνεται κανείς στην ελληνική πραγματικότητα, τόσο λιγοστεύουν οι διαθέσιμες επιλογές. Ένα σίγουρο αποκούμπι, ωστόσο, θα είναι πάντοτε το μαγαζί της BMW, μιας και εκεί ξέρεις ότι θα βρεις αυτό που ζητάς, σε ένα σωστό συνδυασμό δύναμης με πίσω κίνηση (στους άλλους δύο Γερμανούς νιώθεις ότι υπάρχει κάποιο θέμα με τη δοσολογία αυτών των συστατικών).
Σε ό,τι αφορά τους Βαυαρούς, μπορεί η Ζ3, μεγαλώνοντας σε Ζ4 και μετέπειτα σε Ζ4 CC, να απώλεσε κάτι από την αρχική της αίγλη, υπάρχουν όμως και τα 4θέσια καμπριολέ. Ιδανική από πλευράς μεγέθους η «2άρα», και μάλιστα όχι μόνο σε απόλυτες διαστάσεις, αλλά και σε βάρος. Και αυτό γιατί δεν είναι μόνο πιο κόμπακτ από την αντίστοιχη «3άρα», αλλά συνεχίζει να φορά και υφασμάτινη οροφή, κάτι που μεταφράζεται σε γερή δίαιτα έναντι των κάθε λογής CC με μεταλλικά αναδιπλούμενες οροφές. Στη διάθεσή μας, λοιπόν, έχουμε την BMW 220i, ήτοι αυτή με το 2λιτρο τούρμπο κινητήρα των 184 ίππων. Σίγουρα έχει περισσότερα περιθώρια από το βασικό μοντέλο με τον 3κύλινδρο 1.500άρη, αλλά, αν ρίξεις μια ματιά στην γκάμα, το μάτι πέφτει θέλοντας και μη στην εξαιρετική 228i των 245 ίππων. Τουλάχιστον εδώ έχεις τη συνεισφορά του απολαυστικού αυτόματου κιβωτίου των 8 σχέσεων, που και αυτό από την πλευρά του ταιριάζει γάντι στην περιρρέουσα… sport touring ατμόσφαιρα. Η πυκνή κλιμάκωση αντιπαρέρχεται τα 1.593 κιλά που ζυγίζει το αμάξωμα, ενώ η μακριά τελευταία σχέση έχει overdrive ταξιδιωτικές διαθέσεις.
Στην αντίπερα όχθη, αν κάποια μοτοσυκλέτα έχει ταυτιστεί με την κατηγορία των sport touring, αυτή είναι η VF της Honda, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1982, ενώ με τα χρόνια, προσθέτοντας τα γράμματα «R» και «F» πριν και μετά τον κυβισμό της, έχτισε με ευλαβική προσήλωση την εικόνα της. Χρησιμοποιήσαμε αόριστο, γιατί το 2010 το VFR της Honda ανέβηκε επίπεδο, σε σημείο μάλιστα που η εταιρεία προχώρησε στην αλλαγή της ονομασίας της υποκατηγορίας. Η «road sport», όπως ονομάστηκε, προσπαθεί εδώ και πέντε χρόνια να περιφράξει το δικό της οικόπεδο σε όλη αυτήν την έκταση που μεσολαβεί μεταξύ των supersport και των touring μοτοσυκλετών. Το να αποπειραθεί κανείς να περιγράψει με λόγια τι πρεσβεύει αυτή η υποκατηγορία είναι μάλλον μάταιο. Αντίθετα, έπειτα από μερικές ημέρες πάνω στη σέλα του VFR, όλα γίνονται πιο εύπεπτα.
Όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά, η μεγάλη διαφορά εντοπίζεται στον κινητήρα. Έχουμε να κάνουμε με ένα V4 σύνολο, το οποίο κατάφεραν να χωρέσουν μέσα στο πλαίσιο χάρη στη μικρή περιεχόμενη γωνία των 76 μοιρών, ενώ η κίνηση μεταφέρεται μέσω ενός άξονα, οι διαστάσεις του οποίου παραπέμπουν περισσότερο σε πολυαξονικό τροχοφόρο, παρά σε μοτοσυκλέτα.
Η μεγαλύτερη τεχνολογική καινοτομία, όμως, έχει να κάνει με το κιβώτιο. Αυτή που οδηγήσαμε είχε μεν ένα συμβατικό 6άρι, δε θα μπορούσαμε όμως να μην αναφερθούμε στο DCT με τους δύο συμπλέκτες. Βλέπετε, για τα αυτοκινητικά δεδομένα μια τέτοια λύση ίσως να μην ακούγεται πια τόσο εξωτική, όσο όταν την πρωτοέβαλε στο λεξιλόγιό μας το γκρουπ VW (μιλάμε πάντα για ευρεία παραγωγή, και όχι για αγωνιστικά πρωτότυπα), αλλά σε δίτροχο επίπεδο αγγίζει ακόμα και σήμερα τα όρια του εξωπραγματικού.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τη σχεδίαση του VFR, με δεδομένο ότι μιλάμε πάντα για μια μοτοσυκλέτα (όπου σαφώς οι σχεδιαστές έχουν πολύ μικρότερα περιθώρια δημιουργίας σε σχέση με τα αυτοκίνητα), αλλά και το γεγονός ότι ήδη μετράει πέντε χρόνια παρουσίας στην αγορά. Παρ' όλα αυτά, συνεχίζει να προκαλεί. Το φέρινγκ της μοιάζει με ύφασμα που την καλύπτει (τα διάφορα τμήματά του αλληλοκαλύπτονται, με αποτέλεσμα να μη βλέπεις πουθενά γυμνές βίδες), πλαισιωμένο από τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες στα φώτα, στην εξάτμιση, στο ρεζερβουάρ και στους καθρέφτες. Για να καταλάβετε για τι μιλάμε, το εμφανισιακό ισοδύναμο της VFR σε BMW θα ήταν το alter ego των supercar, το i8. Όχι ότι η ανοιχτή «2άρα» στερείται στυλ, αλλά η γερμανική εταιρεία έχει τυποποιήσει έτσι τις σχεδιαστικές φόρμες των επιβατικών αυτοκινήτων της, που μερικές φορές μπερδεύεσαι.
Η βόλτα
Επ' ουδενί, πάντως, δεν μπορείς να μπερδέψεις το συναίσθημα του αέρα που χτυπάει το πρόσωπο καθώς οδηγείς στον ανοιχτό δρόμο. Ναι, πολύ καλά καταλάβατε, έχουμε βγει στην εθνική προς Κόρινθο και, εκεί που ρουφιέσαι για να καλυφθείς πίσω από τη ζελατίνα του VFR, ο Π.Τ. με τον Θάνο είναι άρχοντες μέσα στην BMW. Mε ανοιχτή την οροφή (μια διαδικασία που διαρκεί 20 δλ. και μπορεί να γίνει εν κινήσει με ταχύτητα μέχρι και 50 χλμ./ώρα) και ανεβασμένα τα παράθυρα, το εσωτερικό είναι άκρως ευάερο, αλλά και συνάμα κατάλληλο για κουβέντα (αν μάλιστα τοποθετήσεις και το μεγάλο ανεμοθραύστη στα πίσω καθίσματα, τότε μπορείς να την ανοίγεις ακόμα και το χειμώνα). Κατά τα άλλα, η 220i Cabrio είναι όσο άνετη χρειάζεται για ένα ωραίο ταξίδι για τους εμπρός επιβάτες, αφού, όσο και αν βελτιώθηκε σε σχέση με το μοντέλο που αντικατέστησε, οι πίσω θέσεις είναι στριμωγμένες και δεν προσφέρονται για μεγάλες διαδρομές.
Από την άλλη, πάνω στη σέλα του VFR είσαι πολύ πιο εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης, αλλά η μοτοσυκλέτα βρίσκεται στο στοιχείο της. Έχοντας εκφράσει τη δυσαρέσκειά της μέσα στην πόλη, με τον κινητήρα να βράζει και το βεντιλατέρ να δουλεύει υπερωρίες, κυριολεκτικά απελευθερώνεται στον ανοιχτό δρόμο. Εκεί, όμως, πρωταγωνιστούν ο κινητήρας και η μετάδοση. Από όποια ταχύτητα και αν ανοίξεις το γκάζι, υπακούει αμέσως, προσφέροντας απλόχερα μια μεστή ώθηση και, προτού καλά καλά το καταλάβεις, έχεις βρεθεί να φλερτάρεις με την τελική της ταχύτητα. Δεν έχει την υστερία των μικροκαμωμένων supersport, αλλά αυτήν τη γλυκιά γραμμική απόκριση που απορρέει από την αφθονία κυβικών εκατοστών. Παλιότερα κάτι αντίστοιχο, σε τέσσερις τροχούς όμως, μπορούσες να το ζήσεις και στην BMW, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτήν της προηγούμενης Ζ4, και ειδικότερα εκείνης της μαύρης si με το 3λιτρο μεταξένιο 6κύλινδρο διαμάντι των 265 ίππων.
Πίσω στο σήμερα, νιώθεις σαν η έξοδος για Λουτράκι να ήρθε πιο γρήγορα από ό,τι άλλες φορές. Αφήνοντας πίσω την παραλιακή πόλη, αρχίζουν οι ανηφορικές στροφές με τη μέτρια άσφαλτο. Εκεί με το VFR χρειάζεται να δώσεις την απαιτούμενη προσοχή, μιας και το βάρος των 277 κιλών, που μέχρι τώρα είχε μείνει στο παρασκήνιο, είναι πλέον αισθητό στις συνεχόμενες αλλαγές πορείας. Τουλάχιστον μπορείς να «ακουμπάς» με εμπιστοσύνη στις χορταστικών προδιαγραφών αναρτήσεις και στο αποστομωτικό σύστημα πέδησης, που δίνει μια μοναδική διάσταση στον όρο «φρενάρισμα από μεγάλες ταχύτητες». Μετά την Περαχώρα, στρίβοντας αριστερά για τη λίμνη Ηραίου, σε περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη. Η φρεσκοστρωμένη άσφαλτος αναμενόμενα σε ωθεί να βάζεις στην άκρη αρκετούς εσωτερικούς δισταγμούς. Ανοίγεις περισσότερο τη δεξιά μανέτα, οι κλίσεις μεγαλώνουν στις σφιχτές αυτές στροφές, και πλέον έχει ξεκαθαρίσει αρκετά αυτό που η Honda οριοθετεί ως «road sport».
Σε όλη αυτήν τη διαδρομή η BMW επιβεβαιώνει υποδειγματικά το χαρακτήρα της, που είναι μερικά «κλικ» ρυθμισμένος προς το touring, παρά το sport. Οι επιπλέον ενισχύσεις έχουν αυξήσει το βάρος κατά 150 κιλά σε σχέση με της κλειστής αδελφής της, η οποία με το πακέτο «Μ» και τα 245 άλογα της ενισχυμένης έκδοσης του 2λιτρου κινητήρα θα ικανοποιήσει τις σπορτίφ απαιτήσεις ενός πιο απαιτητικού κοινού. Εκεί, λοιπόν, που με την κουπέ θα τα έκλεινες όλα (παράθυρα, ραδιόφωνο και ESP) για να ανεβάσεις το τέμπο, εδώ ανοίγεις οροφή και παράθυρα για να πλημμυρίσει ο αέρας το χώρο των επιβατών, χαμηλώνεις έτσι κι αλλιώς τη μουσική (λόγω αέρα, και όχι για να απολαύσεις κάποια ιδιαίτερη ηχητική υπόκρουση από τον κινητήρα ή την εξάτμιση) και αφήνεις το Dynamic Traction Control να διαχειριστεί τις όποιες ατασθαλίες (συνήθως αυτές εστιάζονται σε κάποιες μικρές υποστροφικές τάσεις, καθώς η δύναμη και το βάρος δεν αποσταθεροποιούν εύκολα την ουρά). Δίνεις και μία μικρή ώθηση στον επιλογέα προς τα αριστερά για να ενεργοποιήσεις το σπορ πρόγραμμα, μιας και η χειροκίνητη λειτουργία του κιβωτίου είναι μάλλον περιττή σε αυτό το «mood» οδήγησης.
Ζήτημα συμπεράσματος, λοιπόν, δεν τίθεται, λόγω των ανόμοιων μεγεθών σε όλα τα επίπεδα. Και τα δύο τροχοφόρα, πάντως, επιτελούν το σκοπό τους σε αυτήν τη βόλτα, που δεν είναι άλλος από την… αργοπορία. Όχι γιατί έπεσες σε κίνηση, αλλά γιατί κατάφεραν με τον τρόπο τους να σε κάνουν να αφεθείς και να ξεχαστείς._ Σ. Τ.
BMW 220i CABRIO
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.997 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 184 ίπποι/5.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 270 Nm/1.250 σ.α.λ.
ΚΙΒΩΤΙΟ Αυτόματο 8 σχέσεων
ΚΙΝΗΣΗ Στους πίσω τροχούς
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ Γόνατα, αντιστρεπτική/Πολλαπλών συνδέσμων, αντιστρεπτική
ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ. 4.432×1.774×1.413 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.690 χλστ.
ΒΑΡΟΣ* 1.593 κιλά
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ* 7,9 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ* 226 χλμ./ώρα
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ* 10,5 λίτρα/100 χλμ.
ΕΚΠΟΜΠΗ CO2 144 γρ./χλμ.
ΤΙΜΗ 42.050 ευρώ (44.550 auto)
*ΤΙΜΗ 4Τ
HONDA VFR 1200F
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.237 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 173 ίπποι/10.000 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 129 Nm/8.750 σ.α.λ.
ΚΙΒΩΤΙΟ 6 σχέσεων
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Με άξονα
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ/ΠΙΣΩ Ανεστραμμένο πιρούνι/Μονόμπρατσο ψαλίδι με ρυθμιζόμενο μονό αμορτισέρ, Pro Link
ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ. 2.250x755x1.220 χλστ.
ΒΑΡΟΣ 277 κιλά
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ* 270 χλμ./ώρα
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ* 8,8 λίτρα/100 χλμ.
ΤΙΜΗ 13.900 ευρώ (16.400 auto)
*ΤΙΜΗ 4Τ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ