Κακά τα ψέματα, δεν έλειψαν τα παραλειπόμενα σε αποστολές στο εξωτερικό - και όχι μόνο.
Στον τελευταίο γύρο, και πριν από την καρό σημαία του τερματισμού, ο Σ.Χ. θυμάται και σχολιάζει, με γεγονός πως την αθώα εποχή του ειδικού Τύπου, ακόμα και τα στραβά τα θυμάσαι και τα καταγράφεις με νοσταλγία, χωρίς πικρία…
Το «γράφε όπου τρέχεις» με πρεμιέρα το Ράλλυ Φθιώτιδος το 1980, μια αστοχία συνολικά, εξελίχθηκε στο «πάμε να φωτογραφίσουμε, έχετε χρόνο;».
Πληθυντικός τότε, και ήταν ο αγαπημένος τρόπος του Καββαθά, όπως και του Μανιατόπουλου, στο περιθώριο των ειδικών διαδρομών.
Η πρώτη μας φωτογράφιση ακόμα ένα βατερλό, με VW Polo και Suzuki Alto, αφού δεν ανταποκρίθηκα στην εντολή για πιο θεαματικά… Ανηφόρα γαρ, και ούτε 50 ίπποι, αλλά τι να εξηγήσεις στον θεό;… Το 1980 ήμουν 25, και ήταν 40άρης στο φόρτε του.
Την ίδια χρονιά και η πρώτη δημοσιογραφική αποστολή για το νέο Autobianchi Α112 με τους προβολείς στον προφυλακτήρα. Αποστολές τότε μόνο από το Gruppo, και για τη Lancia είχε και την ανάλογη συναισθηματική φόρτιση. Κάμποσοι στο ταξίδι, αλλά από τη μία ο οικοδεσπότης-συμμαθητής μου, ο Χ.Δ., και από την άλλη ο Άρης Σταθάκης, με πάθος στη στήριξη των νέων, σε συνδυασμό με την Ιταλία και με την έκδοση Abarth, οπότε η πρεμιέρα καταγράφεται με θετικό πρόσημο. Τότε που οδηγούσες δύο ημέρες και, αν ήσουν 4T και αστοχούσες στην προσπάθεια να φωτογραφίσεις, καλύτερα να πήγαινες για «φορτώνω-ξεφορτώνω» στο λιμάνι στη Γένοβα. Θύμωναν οι φωτογράφοι,τους κακοφαινόταν ότι φωτογράφιζαν οι δημοσιογράφοι, οπότε προεξέχοντες οι «ένας για δύο», όπως δίδαξε ο Κ.Κ., και έτσι ήταν ο Κλεάνθης, ο Μιχάλης και ο Κώστας Δημητρέλης, που είχαν και τον εξοπλισμό τους.
Αργότερα ο Άκης -ένας είναι ο Α.Τ.- και ο Παναγιώτης Τριτάρης αξιοποίησαν και την πιο σύγχρονη, την πιο γενναιόδωρη προσέγγιση του Θανάρα, και υποστήριξαν το ταλέντο τους με φακούς και πλήκτρα, όντας ακόμη λαμπεροί. Σήμερα, στην ομάδα 4T ο Μανώλης Σαλούρος έχει εξελιχθεί σε μαέστρο με το drone του, και δικαιολογημένα τον αναζητάει ο Θάνος, ένας ωραίος παλιός ο Θ.Η., σε κάθε ευκαιρία.
Μόνο Ιταλία
Εκεί αποζητούσες να ταξιδεύεις. Τότε στο Τορίνο, είτε μέσω Ελβετίας είτε μέσω Ρώμης. Ο Νίκος Ταγκούλης, ο «Τάγκος», «αρχηγός» στη Fiat κ.α., προτιμούσε τη Swiss, o Δαμάσκος την Alitalia, και είχαμε πτυχίο για τη χρήση του DC9 και για τη διαχείριση των προϊόντων στα αφορολόγητα στη Ρώμη, στο Fiumicino. Από τα σκευάσματα της Pupa για την Πέλλυ και την Αθηνά, μέχρι τις Guzzi σε τιμές πολύ πιο προσιτές από τις απλησίαστες στην Ελλάδα του 1980, αν και με ΠΑΣΟΚ.
Στο Τορίνο, λοιπόν, με διαμονή στο «Principede Piemonte» και γεύμα στο αγαπημένο «Urbani» με τη διαχρονική αξία, όπως πρόσφατα διαπιστώσαμε με τον Μ.Σ. και τον φίλο Γιώργο Κούκο, που δημιουργεί στην Ιταλία για τον Κινέζο αυτοκράτορα.
Τα καλά όμως ταξίδια είχαν προορισμό το Μιλάνο για το Μπαλόκο, και την Μπολόνια για το Μαρανέλο.
Στο Μπαλόκο
Ακούγονται τα πάντα όλα αλλιώς εκεί, και είναι μαγική η ατμόσφαιρα, ακόμα και όταν πρόκειται για το Fiat 500. Το απλό, το πρώτο, το Αυτοκίνητο της Χρονιάς με παρουσίαση στο ναό και οδήγηση εντός και εκτός πίστας σε πλήρη σύνθεση. Με οικοδέσποινα την Κορίνα Πατέλη, σε συνεννόηση με τα μάτια με την Πάολα Γκαντόλφο, κορυφαία στο ρόλο της, και εμείς με Μπι-Τζι-Βασίλη Γιαννακόπουλο και Γιάννη Σκουφή. Αρχισυντάκτης τότε σε 4T o «Ζάρκο», σήμερα αρχηγός στο News Auto του ΤΤ, κορυφαίο ελληνικό site για το αυτοκίνητο, στην αποστολή για να πάρει συνέντευξη από τον τότε επικεφαλής της Fiat, που μέχρι να προσγειωθούμε είχε απολυθεί. Ήταν η προ του Μαρκιόνε εποχή και οι μετακινήσεις-καρατομήσεις ήταν απρόβλεπτες, και ούτε ο ειδικός και γνώστης στην περί Μιραφιόρι ατμόσφαιρα, ο Giancarlo Perini, μπορούσε να προβλέψει.
Οι πρέσβεις του 4T σε διάφορες χώρες όπου προέκυπταν ειδήσεις για την αυτοκίνηση αποτέλεσαν άλλη μία πρωτοπορία του Κ.Κ., και ήταν δική του η επιλογή τους και η επιμέλεια-μετάφραση των κειμένων, όπως και ο συντονισμός του Αντιλόγου, ενώ αποτελούσε και ιεροτελεστία η διαχείριση των επιστολών των αναγνωστών…
Να μείνουμε στο Μπαλόκο, και ήταν πύραυλος η λευκή 147 GTA σε πρωτότυπη εκδοχή, με αφορμή την παρουσίαση της GT, ενώ αργότερα ήταν απολαυστικός εκεί ο Α.Τ. με την 8C, και μην αναρωτιέστε το πώς ήταν δύο του 4T εκεί σε παρουσίαση.
Στο Μπαλόκο, αποστολή-υπέρβαση εν μέσω Covid με Ιάκωβο Κρομμύδα και «carteblanche» από τον Γιώργο Μπακόπουλο, έναν πραγματικό Alfista, που πουλάει με μαεστρία τα Fiat και διαχειρίζεται την Jeep καλύτερα από Ιταλό, για την Giulia GTAm– και ποια M4; Τυχερός σήμερα εκεί ο Τούντας, τυχεροί και οι «Ιταλοί» στη Βιλτανιώτη με τον Άρτζη, αλλά δεν είναι της παρούσης…
Στο Μαρανέλο
Μαζί με τον Άκη και στο Μαρανέλο για την Enzo(!), ενώ ήταν δικό του το Ferraroring, τίτλος του Κ.Κ., με Κουνίτη και Σαλούρο, με τρεις Ferrari και ένα Falcon 2000.
Σε αντίστοιχη πτήση με Κ.Κ. και Βασίλη στην Μπολόνια για άλλες Ferrari με πιλότο τον αείμνηστο Κώστα Φωστηρόπουλο, αλλά ξεχωρίζει η εμπειρία στο Φιοράνο με Κάγκα και Ταγκούλη για την F50 και την «550». Αγαπημένη η κλασική με τον κινητήρα εμπρός. Δύστροπη και γοητευτική με το κλασικό κιβώτιο, και τότε ζούσες ώστε το χέρι σου να ταξιδέψει στο χτένι – σημείο αναφοράς στην προ paddles εποχή…
Η κορυφαία φωτογραφία στο Φιοράνο από τον Θ.Η. με τη Scuderia σε χρώμα California blue, μια μαγική αποστολή με οδήγηση της κορυφαίας Ferrari στην καρδιά, εντός και εκτός πίστας. Διαδικασία που, αν βρισκόμασταν στη Γερμανία, θα είχαμε οδηγηθεί μαζί στη φυλακή…
Εύκολα πάντως θα μπορούσαμε να έχουμε συλληφθεί σε διάφορες χώρες με τον Καββαθά, που δεν τη διαπραγματευόταν την εξαιρετική εικόνα, με τον Μιχάλη που δεν έκανε εκπτώσεις στην ποιότητα, ζωγραφίζοντας με F40, 348, 4C, AMG GT κ.ά., ενώ ο Βασίλης κατάφερνε να δημιουργεί ακόμα και όταν οι συνθήκες ήταν απαγορευτικές.
Ο Θάνος;
Σαράντα χρόνια μαζί με τον Ηλιόπουλο, «έπεσε» στη μάχη σε ώρα εργασίας στο αγαπημένο του ΡΑ και, αφού δίδαξε αξιοπρέπεια, σήμερα υγιέστατος, έτοιμος για όλα, στον νέο κύκλο 4Τ με την Ελένη, τον Σωτήρη, τον Μανώλη, τον Χρήστο, τον κ. Σπύρο και τον J.Kal., ομάδα που μας ξεπέρασε και αποδεικνύεται πολύ σκληρή για να λυγίσει, παρά τις δυσκολίες σε Σαφάρι του άλλοτε…
Ο Θάνος και οι Γιάννηδες τα θηρία, με τον Άλμπα πληγωμένο και τον Κουσκούτη professor συμπεριφοράς, πέρα από φωτογράφο-καλλιτέχνη, δίνουν το καλύτερο υλικό του πλανήτη στην κ. Ρεβέκκα Καλιμτζάκη ώστε, παρά τις αντιξοότητες, να προσφέρει η ομάδα το καλύτερο αποτέλεσμα στον αναγνώστη, με σεβασμό στην ιστορία του 4Τ και στο μέγεθος της «Καθημερινής», σε συνάντηση κορυφής. Το καλύτερο αποτέλεσμα στα ασύντακτα άρθρα του Σ.Χ. από την Ε.Ξ. και στα ανορθόγραφα από την Εύη.
Σε έσοδα 4Τ το καλύτερο από την κ. Σωτηρία Πετσοδήμου, και μείνετε συντονισμένοι._ Σ. Χ.