Έπεσε, έφυγε η σκόνη, το ελληνικό motorsport άλλαξε ταχύτητα και πάει Θεσσαλονίκη.
Σήμερα η συνέντευξη Τύπου από τον ΑΟΘ για το ΔΕΘ, το Σαββατοκύριακο αγώνας επιπέδου ERC. Αύριο το Φθινοπώρου στην Ιτέα από το Σωματείο μου, το ΑΣΜΑ. Χωρίς διάθεση κριτικής, και πλέον μόνο αυτοκριτικής, κρίμα που δεν προσμετράει σε θεσμό και για τα Ιστορικά. Ήδη έρχεται στο μυαλό μου η ταξιαρχία των Sporting Ιστορικών στα χέρια συναθλητών, και εδώ κάπου εκφράζεται όλη μας η διαδρομή. Συνδυάζεται μάλιστα περίφημα με τη Regularity εκδοχή, και οι Έλληνες οικοδεσπότες, οργανωτές και αγωνιζόμενοι έστρωσαν χαλί για τους ξένους που θα έρθουν στο ΙΡΑ της ΟΜΑΕ. Για να ζήσουν Ελλάδα με αύρα ΡΑ…
Το πρώτο εσπρέσο
Μετά τον κακό καφέ το τετραήμερο του αγώνα, ο πρώτος εν ηρεμία αφήνει μια πικρή γεύση που ξεπερνάει το «σκέτος». Ήταν ένα δύσκολο πενθήμερο από την πλατεία μέχρι τα βουνά, ενώ κακό είναι και το ξεκίνημα της εβδομάδας.
Πήραν φωτιά τα πλήκτρα, αλλά σήμερα απαιτείται πυροσβεστήρας. Άλλωστε, σε σχέση με τις επιδόσεις των Ελλήνων, πρόκειται στην πλειονότητά τους για απροπόνητους (όλοι ερασιτέχνες), και αφού οι φίλοι τους στο FB ανταποκρίνονται, με άλλοθι τους χορηγούς τους, δικαίωμά τους να πανηγυρίζουν.
Δρόμο που δεν ακολούθησε το on sale team, διδάσκοντας επικοινωνία.
Από εκεί και πέρα
Ο καθένας κάπου κάτι κέρδισε στο ΡΑ-2023, με το SR να σκοτώνει το αφήγημα του τερματισμού και τις διαφορές ανάμεσα στις κατηγορίες να ακυρώνουν συγκρίσεις, όπως και την άτυπη κατάταξη.
Εφεύρεση Σ.Χ. το «πρώτοι Έλληνες» από το 2021, και, αγαπητοί, ας αφήσουμε τον θεατή να κρίνει. Όπως και πόσο Έλληνας είναι ο καθένας, τι πέτυχε, πότε ολοκλήρωσε και τι δεν κέρδισε… Απλώς, το να βαφτίζουμε συναγρίδα το χοιρινό με ξεπερνάει και προσβάλλει την ιστορία του Έλληνα στο ΡΑ. Καλό το αφήγημα περί διαφορετικής εποχής, αλλά και ψυχραιμία, με γεγονός ότι ο θεατής βλέπει, κρίνει, κατατάσσει και βέβαια γελάει και μαζί μας για τον ενθουσιασμό που επικοινωνούμε και δεν κρατάμε χαμηλά τους τόνους.
Ευθύνη μου η υπερεκτίμηση…
Σημεία των καιρών η αναβάθμιση των επιδόσεων -για την επικοινωνία ρε γαμώτο-, και κάπου εδώ χρωστάμε συγγνώμη σε όσους πήγαν στο βουνό και απογοητεύθηκαν.
Φτάνει
Αντιπαθής αλλά ειλικρινής, και δε θα βαφτίζουμε Έλληνες, ενώ δε θα χαρακτηρίζουμε επιδόσεις το ταξίδι, υποτιμώντας και όσους οδήγησαν και όσους στο παρελθόν διακρίθηκαν.
Συγκλονιστικές οι διαφορές του «παροπλισμένου» Αθανασούλα με τον ελληνικό συναγωνισμό, και κρίμα που αυτός ο ευφυέστατος παλίκαρος καταγράφει δικαιολογίες και αναλύει την έξοδο, ενώ γνωρίζει την πραγματικότητα σε σχέση με την αστοχία-καταστροφή…
Από εκεί και πέρα, οδήγησαν τέρμα γκάζι οι Καρανικόλας και Χατζημάρκος, και κρίμα που δεν ολοκλήρωσαν.
Σε ισορροπία το άτυπο βάθρο με τους Έλληνες, αξιοπρεπείς οι κύριοι με τα Rally3, και σε αυτό το επίπεδο ξεχωρίζει ο Τέο Καλαμάρας με Rally4.
Η έντιμη απεικόνιση του πραγματικού ερασιτέχνη, που έζησε υποδειγματικά τη στιγμή μέσα από τη σκληρή πραγματικότητα ενός αγώνα στο WRC.
Tέο Καλαμάρας-Δημήτρης Λαμπράκης με το Delta 208 Rally4 by Μάριος Χρυσάφης. Η ποιότητά τους στη μέγιστη τιμή, εντός και εκτός ειδικών διαδρομών.
Οι νικητές της καρδιάς
Ο κριτής στο τραπεζάκι, οι ενδιάμεσοι και οι μάγκες στα STOP. Σε συνδυασμό με τη σοφία των συντονιστών και την εμπειρία των πληρωμάτων στα «S» και στα «000» και «00», είχαμε τον αγώνα.
Με ασφάλεια και από αέρος, με κυβερνήτη «ΕΛ-ΕΜ».
Για το οπλοστάσιο του «0», μείνετε συντονισμένοι…_ «Στρατισίνο»