Υποβαθμίζει την ιστορία του Αγώνα -μακριά από τη φιλοσοφία των δημιουργών του, με άλλοθι την εξέλιξη του- η απεικόνιση στο ντοκιμαντέρ για τα εβδομήντα χρόνια του ΡΑ. Στις οθόνες «καθυστερημένα και με λάθος τίτλο», όπως σχολιάζει ο «Στρατισίνο».
«Τυχερός», και ως συνδρομητής του ΑΝΤ+, εκτιμώ ως αθώα χωρίς παρασκήνιο την παρέμβαση του σταθμού στο ΡΑ, με την απορία: γιατί όχι στην ΕΡΤ το «έργο» της πολιτείας; Ειδικά σήμερα με την ERTFlix σε πτήση.
Αποτέλεσμα που χωρίς δημοσιογραφική επιμέλεια, υποστηρίζει την άποψη για την αστοχία που χαρακτηρίζει την παραγωγή, πέρα από το ποιοι συναθλητές μου ή νεότεροι σχολίασαν, όλοι επιτυχώς, αλλά και ποιοι ξεχάστηκαν. Σύμφωνοι, δε χωράμε όλοι, αρκεί όμως η επιλογή να έχει αντικειμενικά κριτήρια.
Καλά δουλεμένο τεχνικά το ντοκιμαντέρ και με κόπο από τους συντελεστές, και το σημείωμα-άποψη συνδυάζεται με την ευρύτερη προσπάθεια του εορτασμού των εβδομήντα ετών του ΡΑ, που ουσιαστικά δεν προέκυψε.
Τρανταχτές οι απουσίες στο γυαλί, συνδεδεμένες με την καταγεγραμμένη ιστορία σε βάθος χρόνου, υπόθεση όλων, όπως εύστοχα σχολίαζε ο Δημήτρης Μιχελακάκης. Ο ίδιος βέβαια, παρά την αξιοπρέπειά του, δεν αναγνωρίζει το αυτονόητο, τον κυρίαρχο ρόλο της ΕΛΠΑ, μέχρι που κατέρρευσε, η αρχαιοτέρα.
Ευτυχώς για το αληθές του αφηγήματος, η κ. Πασαλή θυμίζει την Ιστορία με κάθε αφορμή.
Το ντοκιμαντέρ
Καμία σχέση με την ουσία το σόου του -εξαιρετικού στη διαχείριση χορηγών- μετρ στην αξιοποίηση διεθνών σχέσεων, Παύλου Αθανασούλα, με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Αθανασέκο, εξαιρετικός, όπως κ.ά., ως συντονιστής ομάδας κριτών. Οι ουσιαστικοί παρουσιαστές του ντοκιμαντέρ.
Η ιστορία του αγώνα εκφράζεται υποδειγματικά στο εξαιρετικό λεύκωμα για την επέτειό του, όπου την ελληνική αγωνιστική προσπάθεια διαχειρίζεται περίτεχνα ο Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης. Συνολικά ευθύνη της κ. Ελένης Ξενάκη, με ό,τι αυτό σημαίνει ως υπεραξία μιας συλλεκτικής έκδοσης.
Ό,τι δεν ισχύει για το ντοκιμαντέρ, όπου δεν προκύπτει δημοσιογραφική επιμέλεια, γενικώς και ειδικώς, με σεβασμό στην ιστορία, ως και θεματοφύλακας μιας συγκλονιστικής διαδρομής… Αφήγημα χωρίς ίχνος παρέμβασης για το ρόλο του ειδικού Τύπου στην ιστορία, στη διαδρομή και στην καθιέρωση του ΡΑ.
Εκτός πλάνου. Τα μηνιαία περιοδικά, με εμβληματικούς επικεφαλείς, οι καθημερινές εφημερίδες, οι ώρες στα ερτζιανά και ειδικά στη συχνότητα του ΑΝΤ1, ο κόπος του Λυκάκη κ.α πίσω απο την κάμερα. Λεπτομέρεια, που προφανώς το αίμα-επένδυση του Καββαθά και ο κόπος του Σταθάκη, του Γιώργου Λιβέρη κ.α. δεν σχετίζεται με την εξασφάλιση τηλεθέασης, η πετυχημένοι όπως κρίνεται ασίστ για την εξυπηρέτηση και την προοπτική των χορηγών.
Κακά τα ψέματα
Μόνο το «επεισόδιο»-ανατριχίλα με τους θεατές έχει αρχή, μέση και τέλος. Στα άλλα «επεισόδια», άναρχο κοκτέιλ, με αγωνία να προβληθούν, ευτυχώς κάποιοι λαμπεροί, σπουδαίοι που δεν κατατάσσονται, ίσως και ημέτεροι, όπως και ορισμένοι για ξεκάρφωμα, ενώ δεν έλειψαν και συμπτωματικοί, όπως σχολιάστηκε, Φτηνή πρακτική, που δεν ταιριάζει στο ΡΑ.
Καμία προσπάθεια προβολής και επικοινωνίας της φιλοσοφίας μιας ελληνικής υπέρβασης, εβδομήντα χρόνια στο παγκόσμιο στερέωμα, με ψυχή της, τον ανώνυμο κριτή-εθελοντή, τον χωρίς χορηγό Έλληνα οδηγό αγώνων, που δεν είναι αργόσχολος όπως άστοχα χαρακτηρίστηκε, τους τεχνικούς του και τους υποστηρικτές τους. Τα θεμέλια του Ράλλυ.
«Επικοινωνία» με απόντες κατασκευαστές όπως η Nissan και ηToyota, με τη συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών πληρωμάτων στη ράμπα. Ντοκιμαντέρ όπου «κινείται» με τακτ ο Τάκης Πουρναράκης, που όμως με την εμπειρία του δεν προστάτευσε τους συνεργάτες του, οπότε εκτίθεται το αποτέλεσμα. Συνολικά απών ο Νίκος Τσάδαρης, παρά τις συμμετοχές του και τοθεσμικό του ρόλο, οπότε και θα επικοινωνούσε υποδειγματικά τη συμμετοχή του Έλληνα συντάκτη στα εβδομήντα χρόνια ΡΑ.
Εκθέτει όλους όσοι…
Η απουσία του Λευτέρη Αυγενάκη, του αρχιτέκτονα της επιστροφής του αγώνα στο WRC, creator της Motorsport Greece. Εξήγηση ότι δεν αρέσει στους «κυβερνητικούς», αν ισχύει κάτι τέτοιο, οπότε να το μάθουμε. Εκτός αν η Δημοκρατία, απο την παράταξη μου τη ΝΔ εξελίσσεται με τίτλο “εξαρτάται”, μακριά απο την έννοια της αξιοκρατίας.
Με την ευκαιρία, υποστηρίξτε την αγωγή σας με μια στάλα τακτ και λιγότερη πολιτική. Εβδομήντα και ένας χρόνος ιστορία δεν είναι κυβερνητικό έργο και πρόκειται για γεγονός που δεν αντέχει σε αφεντικά, αλλά σε δημιουργούς.
Είναι υπόθεση του ικανού Έλληνα ιδιώτη που ορθά υποστηρίζεται από την πολιτεία.
Απόντες και άλλοι σημαντικοί…
Ο Αλέξανδρος Μανιατόπουλος, ευεργέτης των ελληνικών αγώνων. Δεν τον βρήκατε; Να τον απαγάγετε. Αλλιώς; Να το αναβάλλετε, αφού δεν εχετε τη δυνατότητα, το δημοσιογραφικό τακτ της αναφοράς με πλάνα που τον αφορούν. Απλά, ο ευεργέτης!
Ο Τάκης Θεοχαράκης, υποστηρίζοντας τη διαφορά στο βαθμό εμπλοκής του Έλληνα στο ΡΑ, εξασφαλίζοντας την εργοστασιακή συμμετοχή του ονείρου σε ελληνικά πληρώματα. Με προεξάρχοντα τον αείμνηστο Γιώργο Μοσχού, για τον οποίο ένας γνώστης της ιστορίας θα αφιέρωνε, όπως και για τον Ραπτόπουλο και για τον Τζώννυ, ένα λεπτό σιωπή για τους απόντες, inmemoriam, ώστε να ανατριχιάσουν και οι δέκτες της πληρωμένης σύνδεσης.
Η Nissan δίπλα και στους ιδιώτες με τα Micra, εμπλέκοντας και το δίκτυό της.
Η Toyota Ελλάς με αντίστοιχη προσφορά, όντας με αγωνιστική ιστορία που ξεπερνάει την πρόσφατη χορηγία. Αυτονόητη υποχρέωση ο σεβασμός σε θρύλους οδηγούς-συνοδηγούς και μηχανικούς. Ότι δεν απεικονίζεται, παρά την εξαιρετική τοποθέτηση του legend Μανώλη Παναγιωτόπουλου.
Απών και ο Μάριος Ηλιόπουλος. Ο Seajets, που στήριξε τον αγώνα όταν εύρωστοι πολυλογάδες κρύφτηκαν, τότε που από τα ψηλά βρέθηκε το ΡΑ στα χαμηλά.
Εκτός κάδρου, η αγωνιστική Λαμία των θρύλων, παρά την εξαιρετική εικόνα που καταγράφει ο Χρυσόστομος Καρέλλης. Όμως έχουμε να απεικονίσουμε εβδομήντα χρόνια διαδρομή, με υγιείς τους Γεμενή, Χρ. Πανουργιά και Σ. Χατζητσοπάνή Ντ’ Αρτανιάν ο Πάνος Χατζητσοπάνης, ο τετράκις Πρωταθλητής.
Απούσα και η ΟΜΑΕ με πολλές ευκαιρίες ιδανικής έκφρασης, κυρίως από τον Μανώλη -ΡΟΝ- Χαλιβελάκη, έναν Τογιοταίο με ιστορία· είναι ο ιδρυτής της Ομοσπονδίας, που συνδυάζει εμπειρία με εντιμότητα και τσαγανό σε πολλές δραστηριότητες. Ο Μανώλης ο μόνος που μπορεί να εξηγήσει και τη μετάβαση απο την ΕΛΠΑ στην ΟΜΑΕ, με ότι αυτή η εξέλιξη αφορά στο ΡΑ.
Η ΟΜΑΕ, άμεσα συνδεδεμένη με το ΡΑ, κλειδί ευθύνης στην οργάνωσή του.
Με την ευκαιρία
Αγαπητοί της δημιουργίας, όταν απουσιάζουν από το εγχείρημα κυρίες-κριτές και στελέχη με ιστορία στα βουνά και αγωνιστικά, οι αδελφές κυρίες Παυλή, δεν προβάλλεις τη μηδενική διαδρομή με το ύφος περίσσευμα, επειδή δήθεν χαρακτηρίζεται η προοπτική.
Οπότε και έχει χαθεί το «σεμνά και ταπεινά» που χαρακτηρίζει το χώρο στη βάση του.
Άλλαξαν οι εποχές
Προσβάλλει όμως όλο αυτό. Προδίδει μια σύγχρονη συμπεριφορά χωρίς αρχές. Με ύφος εκτός ιστορίας η δομή του ντοκιμαντέρ και η επιλογή ομιλητών, σε συνδυασμό με κραυγαλέες απουσίες.
Το σημειώνει ένας πολύ παλιός με διαδρομή στο ΡΑ και εκτός μπάκετ, με στοχευμένη απουσία από το τρέιλερ-αναγγελία και ισορροπημένη παρουσία στη σειρά. Υπερπαραγωγή που συνολικά δεν είναι του ονείρου και, μόλις ανατριχιάζεις, γρήγορα προβληματίζεσαι και στο τέλος απογοητεύεσαι. Μένεις με μια γλυκόπικρη γεύση που δημιουργεί το «γιατί έτσι», αφού δεν προκύπτει πραγματική αναδρομή στην ιστορία του αγώνα.
Άστοχο και το παιχνίδι με το συναίσθημα. Το αποτέλεσμα διαγράφει τη συναισθηματική διάσταση, παρά την προσπάθεια της αλυτάρχη και αγωνιζόμενων-θηρίων. Που όμως δεν αρκεί, αφού αποτελούν μειοψηφία σε εγχείρημα που συνολικά απογοητεύει. Κρίμα γιατί είχατε την ευκαιρία να μας στείλετε για χαρτομάντιλα ενώ μας οδηγήσατε σε κατάθλιψη όσοι προδομένοι.
Σωστά, για τα «κλικ» , απλά αυτή η πρακτική δεν συνάδει με την ιεροτελεστία που αφορά σε ένα εθνικό γεγονός που μας ξεπερνάει._ «Στρατισίνο»