Πάει ο παλιός ο χρόνος

Δεν υπάρχουν αναλογίες και ποσοστά όταν κρίνεις, και, το κυριότερο, όταν κοιτάς στον καθρέφτη, έχοντας στην οθόνη σου τα Excel της αγωνίας… Έγινε συνήθεια όλο αυτό από την οκταετία στο Χαλάνδρι, όπου έζησα με το πιστόλι στον κρόταφο. Πήρε μάλιστα χρόνο η προσαρμογή στην ηρεμία, χάρη στη δομή της Νίκης Εκδοτικής, που έχει πλέον τη συνολική ευθύνη της Alpha Editions, η οποία εκδίδει και το 4ΤΡΟΧΟΙ. Με σεβασμό στην ιστορία του Μέσου και στη διαδρομή των ανθρώπων του. Νέοι άνθρωποι στο κόκπιτ του μαχητικού στη Γράμμου, με τέχνη στην άμυνα και όραμα στη δημιουργική επίθεση. Ήθελε χρόνο η προσαρμογή, και ό,τι για το καλό το στηρίζεις, ακόμα και όταν αισθάνεσαι άβολα.

Άλλωστε, οι συνεργάτες σου σε κερδίζουν με το έργο τους και, στην περίπτωσή μας, είχαμε δείγμα γραφής της Κρίθαρη όταν ασχολήθηκε και φρόντισε για την αξιοπρέπειά μας, ενώ διαχειρίστηκε με μαεστρία τα 50 χρόνια του περιοδικού. Με τακτ και σεβασμό, αλλά και με τον τσαμπουκά που επιτρέπει το θηρίο. Μάθημα το «12 ευρώ, Στράτη μου, πίστεψε στη δουλειά σας».

Ήρθε η Μουλά. Αεράτη, με δυνατό παλμαρέ. Έμαθε γρήγορα τις ιδιαιτερότητες, έφτιαξε ομάδα, και δεν πανηγυρίζουμε στη θετική υπέρβαση, αφού ξέρουμε ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα έρθει και η στραβή, και εδώ δεν προκύπτει πανικός. Ούτε ένταση, αλλά η ψύχραιμη αντίδραση που επιβάλλεται. Προκύπτει το αποτέλεσμα και, αφού δικαιώνονται, τις πιστεύεις και προχωράς. Το σύστημά μας με έδρα το Κορωπί, όπου οι χαμηλοί τόνοι όλων εκφράζουν μια δυναμική σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Σιγουριά για τον εργαζόμενο, σεβασμός για την αγορά, και το ξέρετε ότι στο βάθος της ευγένειας προκύπτει αυτό «το φόβο μας να έχουν», ό,τι εμπνέει ειδικά τον παλιό πρωταθλητή. Ό,τι ένιωθα και το 2006-2009, ό,τι σου επιτρέπει να ομιλείς με το κεφάλι ψηλά. Συνεργασία σε επίπεδα καλής εποχής, με εξαιρετικούς στο Κορωπί. Σεμνούς και ικανούς, και είναι λεπτομέρεια τα ονόματα. Άλλωστε ο Μπάμπης, ο Μάκαρος και ο κ. Σεραφείμ ξέρουν.

Γεγονός πως δε βρέθηκαν τυχαία οι 4ΤΡΟΧΟΙ στην «Καθημερινή» της Κυριακής. Δουλεύτηκε όλο αυτό, και είμαστε τυχεροί γιατί συνεργαζόμαστε με εξαιρετικούς στο Νέο Φάληρο.

Σε κάθε περίπτωση, και συνολικά, είναι σημαντικό να μαθαίνεις στα 66 σου με διαχείριση του εγωισμού σου, που συνδέεται με το παρελθόν σου. Μεταπτυχιακό η προσαρμογή σε διάφορα επίπεδα με πολλές παραμέτρους. Στη διαχείριση της προσαρμογής, αν δεν προσέξεις, μπορεί από γραφικός να καταλήξεις παρανοϊκός.

Το ατού αυτήν τη φορά δεν έχει να κάνει με υλικά αγαθά ή το βάθος χρόνου που βιολογικά και με ρεαλισμό δεν υφίσταται, αλλά με την ποιότητα των συνεργατών μας. «Δεν υπάρχουν» αυτοί οι τύποι στην ταυτότητα του περιοδικού, με Μ.Σ., Ε.Ξ., «Σώτερ» λαμπάδες. Προσαρμόστηκαν στο Κορωπί-πρώτη φάση, άντεξαν στη δεύτερη άγρια φάση, δε «μάσησαν» στο «γκαράζ» στην Κηφισίας, με ντρίπλες ανάμεσα σε ντουλάπια και γραφεία. Ο ίδιος χώρος, σήμερα αλλιώς.

Στα καθ’ ημάς, οδηγός μας το έργο της Δήμητρας, που το συνδυάζει με χαμόγελο, και εγγύηση η ευγένεια-ήρεμη δύναμη της κ. Αναστασίας Σμυρνιωτάκη, οπότε να ’μαστε μια μπουνιά. Δημιουργικός ο Σύμβουλος, μαέστρος στο «κοιτάμε μπροστά», δεν πέρασε μία ημέρα όταν το 2006 ζωγράφιζε με τον μπλε μαρκαδόρο projects με προοπτική, ό,τι σκότωσε η κρίση.

Σε πτήση η κ. Art μας, η μηχανή μας με φωτογράφους για Όσκαρ που συντονίζει ο κολοσσός, ο Ηλιόπουλος, και ας μην το καταλαβαίνει.

Βγήκαν πολλά σουτ, κερδίσαμε και φάουλ και πέναλτι μέσα σε μια τρελή αγορά, όπου ουδείς μάς γύρισε την πλάτη. Λειτουργούμε πολιτισμένα το site μας, και έτσι θα συνεχίσουμε ως σλόγκαν ζωής, σε συνδυασμό με την κληρονομιά ότι «δεν πουλάμε εξώφυλλα», ό,τι μας κάνει να νιώθουμε όμορφα και να αισιοδοξούμε για το αύριο, ό,τι επί του προκειμένου εκφράζει και τον βασικό μας ανταγωνιστή, και όλο αυτό προδίδει υγεία. Έχουμε όπλα για το site, εξαιρετικούς εξωτερικούς συνεργάτες, και δεν αναβαθμίστηκε τυχαία το Φόρουμ, η σημαία-καθρέφτης στην επικοινωνία με τον αναγνώστη.

Το site, με περιεχόμενο by Αποστολόπουλος, στήριξη Χατήρα, social από τον Σαλούρο σε διαρκή παροξυσμό ουσίας, και να τος ο «Τσινάβιος». Ο νεοφερμένος, αλλά το ξέρετε. Από Δουζίνα και WRC ξεκινάω, και στον Λαζάκι F1 καταλήγω. Αδυναμίες…

Πίκρα μου

Ότι δεν έχουμε και ελληνικούς αγώνες, που παραμένουν εσωστρεφείς. Θα ήταν η ευκαιρία ο σωστός χρόνος, ειδικά σήμερα, που εξελίσσονται με ευθύνη του Δημήτρη Μιχελακάκη και με «υπουργό Αγώνων» τη Φωτεινή Ψαρράκου. Φίλοι μου, οι καλύτεροι στη θέση τους, με εξαιρετική ομάδα η Φωτεινή, η κυρία 1/3, και τα καταφέρνει και της ταιριάζει ο ρόλος, σχόλιο που ξεπερνάει την αδυναμία στο να συνεργαστούμε. Δέχτηκα (κακώς) την πρόταση και δοκιμάσαμε να δουλέψουμε μαζί, αλλά τζίφος. Η αστοχία ξεπερνάει τη στιγμιαία παρεξήγηση, και η ευθύνη του αδιεξόδου είναι και υπόθεση όλης της παρέας, μελών της ΕΠΑ.

Η κακή συνέχεια δική μου ευθύνη, όντας μετεξεταστέος στη διαχείριση της προσβολής. Ελπίζω ότι παραμένω πτυχιούχος στην άσκηση της προβολής με ερωτηματικό στο αν τη θέλουν οι σύγχρονοι συναθλητές μου, δεδομένου ότι στο καρτ αποδεδειγμένα τη μισούν…

Ό,τι διαχειρίζονται επιφυλακτικά στο χώρο της Regularity, με professor της εξωστρέφειας τον συνεργάτη μας, Γιάννη Καράμπελα. Παγκόσμιος

Λεπτομέρειες τα παραπάνω

Τα ισοπέδωσε το θηρίο, ο Λευτέρης Αυγενάκης, με την επιστροφή του Ράλλυ Ακρόπολις στο WRC, με σωματοφύλακες την Ανίτα Πασαλή και τον Παύλο Αθανασούλα. Άσκηση πολλών καρατίων, με προεκτάσεις που διεισδύουν βαθιά στην κοινωνία μας, και να παραδεχτούμε πως ο πρόεδρος Τάκης Πουρναράκης ξεπέρασε κάθε προσδοκία σε σχέση με το ρόλο του, και η επιμονή του να υπογράφει δελτία Τύπου αθλητή ως μήνυμα «σας έχω γραμμένους» δε μετριάζει την ποιότητά του γενικώς και ειδικώς σε σχέση με τον κυβερνητικό του ρόλο στο ΡΑ, που του ταιριάζει και τον τιμάει. Με ειλικρίνεια, θα ήταν ο μόνος ρόλος που θα ευαισθητοποιούσε, και δεν το έχω κρύψει.

Γεγονός πως πλέον σπάνια και μόνο για καφέ με Παύλο, Μαρία και Ελένη η ευκαιριακή επίσκεψη εκεί, και τίποτα άλλο. Είπαμε, οι ηρωισμοί έχουν όρια συνδεδεμένα με αξιοπρέπεια. Όπως την υποστηρίξαμε στον υπεύθυνο ρόλο του πλοηγού με τον Δημήτρη Βαζάκα και, για να ησυχάσουν οι ανήσυχοι φίλοι, αφού θα είμαι υγιής, το 2022 θα απολαύσω από τον καναπέ και τον πλοηγό.

Να θυμίσω ότι απολαμβάνουμε ιδιαίτερα όσους οδηγούν με την υποστήριξή μας.

Με την ευκαιρία

Από τα ωραία, 4Τ/projects η συμμετοχή του συγγενή μου Νίκου Τσάδαρη, συνεργάτη μας, άξιου σήμερα προέδρου μας, σε τέσσερα αληθινά ΡΑ στο πάνω ράφι, έργο Σ.Χ.

Εύκολα θα οδηγούσα τότε το Saxo x2, το «106» και το ΕVΟ. Όντας χορτάτος στο max, έκρινα ότι του άξιζε και μας δικαίωσε. Οπότε, χαρά μεγάλη ένα μπουκαλάκι νερό στο STOP στο Ελευθεροχώρι. Όπως χαρά όταν τον απολαμβάνω με την RSR. Ένας άλλος Ν.Τ. όταν πυροβολεί.

Υγεία πάνω απ’ όλα, αγαπητοί…

Κακά τα ψέματα

Δε γνωρίζουμε τι όνειρο έχει δει ο Υφυπουργός με τον αγώνα 4×4 στη Φλώρινα, όταν έχει ανάγκη την υποστήριξή του το Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις, την ώρα που το κάρτινγκ απαιτεί βουβά αλλά με πάθος το ενδιαφέρον της πολιτείας.

Συμμετέχουν παιδιά, και έχεις χίλιους λόγους να στηρίξεις αναζητώντας τα ταλέντα που θα λάμψουν εκτός Ελλάδας, υπεράνω της οικογενειακής οικονομικής δύναμης. Σε αυτές τις ηλικίες απαιτείται συνδυασμός ταλέντου και παροχών. Όπως απαιτείται ευαισθησία για τον συμμετέχοντα στο Kart Academy. Στα δικά μας μάτια και ενδιαφέρον. Ήταν ο Στυλιανός Πετρίσης, ήρθε ο Αλέξανδρος Παπαευθυμίου, και τον Έλληνα που σε εκπροσωπεί τον σέβεσαι και τον στηρίζεις ουσιαστικά και θεσμικά μέσα από μια σωστή προκήρυξη με τον τρόπο της υποτροφίας.

Οι υποσχέσεις σε παιδιά που δεν τηρούνται, πληγώνουν…

Περί 4x4

Ο συγκεκριμένος αγώνας 4×4 στα βόρεια, σε θολή διεθνή διάσταση χωρίς τη συμμετοχή Ελλήνων, με ανύπαρκτη ενημέρωση ως στρατηγική και όσων το στηρίζουν. Οι ίδιοι που σκότωσαν τον αγώνα του Γιάννη Αθανασίου, αυτοί που εξόντωσαν και τους αγώνες 4×4 σε εθνικό επίπεδο.

Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιον ακούει ο Υφυπουργός για την κυβερνητική στρατηγική στο ελληνικό motorsport υπεράνω Ράλλυ Ακρόπολις. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας Κρητικός δημοκράτης που εκλέγεται και δεν είναι το αφεντικό που πληρώνει, έχει ψαρώσει μία ολόκληρη κοινότητα και, αντί να συνεργάζονται μαζί του και να αντιδρούν, βαράνε προσοχές.

Από κάποιους έχεις απαιτήσεις, και σε αυτούς κατατάσσω και τον πρόεδρο Δημήτρη Μιχελακάκη, που λογικά τον πνίγει το άγχος ώστε η ΟΜΑΕ να είναι οικονομικά ανεξάρτητη, αλλά και η αγωνία για το βόλεμα, την τακτοποίηση συνεργατών του. Του χρωστάνε, δεν τους χρωστάει, έλεος με τις εμμονές του. Κλοτσάει με πάθος την ευκαιρία να αφήσει έργο, ψηφίζοντας επιτέλους την εξωστρέφεια. Ό,τι έχει ανάγκη ο χώρος, που από κακές συμπτώσεις αποδεικνύεται και με αμυντικά προβλήματα, εκτεθειμένος και σε επίπεδο ασφάλειας. Σεμινάριο ασφαλείας το Παλάδιο της Start Line, κακά τα ψέματα…

Για την προβολή τι να πούμε;

Η γύμνια με το Rally Star, που προκηρύχθηκε νύχτα και εξελίχθηκε σε βαριά συννεφιά, παρά τις γερές ρίζες που δημιουργούν προϋποθέσεις προοπτικής. Η συνεργασία ΟΜΑΕ και επιτροπής Motorsport μόνο καλό θα κάνει, και θα πρέπει να πεθάνει η ανασφάλεια και να προκύψει το δημιουργικό ρίσκο, που ταιριάζει στο χώρο και στους πρωταγωνιστές του.

Η αναβάθμιση θα ωφελήσει και θα θωρακίσει την Ομοσπονδία, η οποία έτσι θα κερδίσει τη θέση της στην κοινωνία ως θεσμός-σημείο αναφοράς. Αν τρέμουν τον ημιώροφο, ό,τι θα τους πάρει τις σφραγίδες, και ταμπουρώνονται διεκδικώντας χρήματα τύπου χορηγίας, απλώς καμία ελπίδα.

Δεν κρύβεται

Οι 4ΤΡΟΧΟΙ στην «Καθημερινή», έργο Νίκης, στην κορυφή και το Ακρόπολις στο WRC με τον Λάμπρο Αθανασούλα στην αφετηρία -αυτά αποτελούν το βάθρο Σ.Χ. για το 2021, χωρίς να υποτιμώ την επιστροφή του «θείου» στο γραφείο του στο υπόγειο του ΟΑΚΑ.

Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά. Με σεβασμό σε όσους έφυγαν, και με αγωνία για όσους υποφέρουν. Με αγωνιστικές -και όχι μόνο- ευχές και χαιρετισμούς._ Σ.Χ., άλλοτε «Στρατισίνο»

ΥΓ.: Κρίμα που δεν πωλείται το λεύκωμα με τα 60 χρόνια της σχέσης Θεοχαράκη-Nissan, έργο Ηλία Καφάογλου. Έχω την τιμητική μου, και θα το προσέφερα στα δύο μου βαφτιστήρια και στη σύντροφό μου. Μεγάλη υπόθεση η καταγραφή της ιστορίας σου σε χρυσό φόντο.