Σε πρώτο πρόσωπο ο Σ.Χ. κυκλοφορεί, δεν οπλοφορεί, αλλά ανατριχιάζει.
Δυστυχώς, η χρήση του κινητού οδηγώντας εξελίσσεται, και καθημερινά διακρίνεις επικίνδυνους να στέλνουν μηνύματα ή να συνομιλούν μέσω FaceTime ενώ οδηγούν(;).
Αντίστοιχα, σε κάποιες περιοχές της πόλης, όπως π.χ. στο αγαπημένο μου Γκύζη, η μετακίνηση θυμίζει ειδική διαδρομή. Τέρμα γκάζι όλοι, ασχέτως προτεραιότητας, και θα το γράφω όσο μπορώ να χρησιμοποιώ τα πλήκτρα. Αδιανόητο να μην ελαττώνουμε ταχύτητα και να μην κινούμαστε επιφυλακτικά σε οποιαδήποτε διασταύρωση, ακόμα και όταν πιστεύουμε στην προτεραιότητα της από δεξιά κίνησης. Καταστροφικό-έγκλημα το τέρμα γκάζι σε δρόμο διπλής κατεύθυνσης με ενδιάμεσο πεζοδρόμιο-νησίδα και σταθμευμένα αυτοκίνητα και στις δύο πλευρές του δρόμου. Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το παιδί που ενδεχομένως θα πεταχτεί ή τον ηλικιωμένο ανάμεσα από τα σταθμευμένα. Αντίστοιχα, επικίνδυνο να μην ελαττώνεις ταχύτητα στη διασταύρωση όπου βρίσκεται το σούπερ μάρκετ, ή να μη διακρίνεις την πιθανή δυσκολία που επιβάλλει άμυνα όταν πλησιάζεις ή περνάς από την ΕΛΙΝ.
Αναρχία παντού, και προκύπτει ανατριχίλα αλλά και απογοήτευση, αφού η πολιτεία σε σχέση με την οδική ασφάλεια εφαρμόζει πολιτική, ενώ αρμόζει στρατηγική. Δε λειτουργεί «υπερκομματικά», ακόμα και εσωτερικά σε μπλε χρώμα, με πλάνο και ευθύνη, υπό την εποπτεία μάλιστα του πρωθυπουργού. Τόσο ψηλά…
Οι υπουργοί αλλάζουν, και ξανά από την αρχή, και δε γελάς, αλλά θυμώνεις με διάφορα ευτράπελα που προκύπτουν με την αλλαγή των αρμοδίων-ανευθύνων, με μηδενική ευαισθησία για την ουσία της άσκησης που σκοτώνει ή σώζει ζωές, οπότε και λευκό χαρτί, συνήθως για τις εντυπώσεις, σκοπιμότητες, αλλά και προσωπικές σχέσεις, και επομένως δικαιολογημένα αναρωτιέσαι για το πόσο αθώες είναι…
Δηλαδή, κ. Οικονόμου, είστε τόσο τεράστιος και με τόση αυτοπεποίθηση, οπότε σε σχέση με την ασφάλειά μας στους δρόμους, διαγράψατε τη δουλειά-ιεροτελεστία της κ. Αλεξοπούλου, που συνεργάστηκε με τον Τάκη Πουρναράκη, και ξανά από την αρχή;
Γιατί; Πώς νομιμοποιείστε ηθικά και στα μάτια του πολίτη για την αλλαγή με νέα πρόσωπα και χωρίς εμπειρία, με ή χωρίς θεσμικό ρόλο; Έγινε δουλειά, και εσείς στα σκουπίδια, και πουθενά π.χ. ο Κωνσταντίνος Μαρκουίζος, ο «Ιαβέρης Jr», ο μόνος εκλεγμένος Έλληνας ώστε να υπηρετήσει την οδική ασφάλεια.
Οι πολίτες παρακολουθούμε, και αναρωτιέμαι πότε θα τσαντιστεί το θηρίο ο Χρήστος Σταϊκούρας, ο Χ.Σ. και του Ράλλυ Ακρόπολις, και θα ζητήσει εξηγήσεις, ακόμα και παραλαμβάνοντας επιτέλους ο ίδιος την καυτή πατάτα. Σε τριάντα ημέρες, με απασχόληση τριάντα ώρες, ο Χ.Σ. βάζει τάξη με θεμέλια, και τότε στηρίζεις, ξεπερνώντας και το «φτύσιμο», γιατί απλώς αυτόν εμπιστεύεσαι…
Αντίστοιχα, αναρωτιέμαι αν πορεύεται το project Αυγενάκη, όπου συνδυάζεται το motorsport με την οδική ασφάλεια με αιχμή του δόρατος τον Τάκη Πουρναράκη και ατού τον Νίκο Τσάδαρη, κοσμήματα σε ΔΣ συνονθύλευμα για το ΡΑ, με Γενική Συνέλευση τρέχα γύρευε…
Ο Τάκης και ο Νίκος, ex-4Τ συνάδελφοί μας και μηχανικοί, αληθινοί του ΕΜΠ, με ευαισθησία-εμπειρία ο Τ.Π. και εξειδίκευση ο Ν.Τ. στο πώς κινούμαστε με ασφάλεια, οι δυο τους professors εντιμότητας, σε εποχή που χαρακτηρίζεται σπάνιο είδος.
Τυχερός ως Έλληνας πολίτης, και μάλιστα χωρίς ίχνος ειδικής σχέσης, παρά μόνο συναισθηματικής, γνωρίζω πόσο ευαίσθητος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την καθημερινότητά μας, με την οδική ασφάλεια αποδεδειγμένα σημαντική στο αποτύπωμά του, ο ίδιος λάτρης και της περί ατομικής ευθύνης φιλοσοφίας, που συχνά όμως προδίδεται από συνεργάτες του…
Κάποιοι μάλιστα διακρίνονται στο να συνεργάζονται με αμφιλεγόμενους, αντίθετους πολιτικά, αντί με ικανούς της παράταξης που κυβερνάει τη χώρα με συντριπτική πλειοψηφία…
Το σχόλιο αφορά τη συμπεριφορά ομοϊδεατών-συνεργατών που δε συμπεριφέρθηκαν όπως αρμόζει στον Νικόλα Κερερέ, εορτάζοντα σήμερα, που έκανε το λάθος να θέλει να απογειώσει το χώρο των ελληνικών αγώνων, οι οποίοι αρνούνται την αναβάθμισή τους, και μάλιστα με πείσμα…
Πολιτική, ο φονιάς της αξιοκρατίας… και ακόμα μία φορά, αγαπητοί αρμόδιοι. Επιβεβαιώστε αυτόν τον κανόνα με εξαίρεση τη σοβαρή απασχόληση για την ασφάλεια στους δρόμους.
Το χρωστάμε στον Έλληνα, που δε σεβόμαστε, και αυτό κοστίζει…_ Σ. Χ.
