Για τον Έλληνα ερασιτέχνη, ο αξιόπιστος Ιάπωνας έκανε τη διαφορά στο Ράλλυ Ακρόπολις και την εποχή των Escort, που έβαλαν και την ευχαρίστηση στην αγωνιστική μας ζωή.
Σχολίαζε το ‘78-‘79 ο Βασίλης Πόλιτο, ένας ωραίος άνθρωπος πραγματικός ραλίστας, αυθόρμητος και με τις αξίες από το πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου για αρσενικούς.
Πικάντικο το σχόλιο του, με το αστείρευτο χιούμορ του: «Όπως τις παπαρούνες στο γρασίδι», τα προσπερνάω αυτά τα Escort σταθμευμένα, η στο γρύλο και με ανοιχτό καπό. Συμπλήρωνε: «Νικητής», από αυτούς, όποιος έφτασε στην Ξηρονομή και τότε ήταν η ευφυΐα του Γιάννη Κωσταντακάτου σε συνδυασμό με το πείσμα του ΕΛΕΜ που έφεραν στον τερματισμό το Escort 1.3.
Ο Βασίλης Πόλιτο -εξαιρετικός και με moto- οδηγούσε με ψυχή το Datsun 710, την «καμπούρα», το SSS. Όταν με τέχνη το οδηγούσε ο κ. Τάσος Γεμενής. Αυτοκίνητο νικητής το ‘76 σε γκρουπ IV, με τους αείμνηστους Σέλστρομ-Μπίλσταμ (ο Παγκόσμιος Φερτάκης). Πολεμική μηχανή που το 1977 έλαμψε με τους Σιρόκο-Μακρινό.
Αλλαγή εποχής, όταν ήρθαν στο πάρτι τα Escort, με υπογραφή Δημήτρης Παντελεϊμονίτης-Ιαβέρης. Γεγονός πως στον κακό δρόμο αστόχησαν και δεν προσαρμόστηκαν με εξαίρεση τον Ιαβέρη και στη σύγχρονη εποχή τον Παναγιώτη Παραδείση. Σημαντικός όμως ο ρόλο τους στην αναβάθμιση του Έλληνα οδηγού. Διδάχτηκε το γρήγορο τιμόνι, το μπλοκέ, τους έντιμους κινητήρες έργο Μπούμπη, όπως και να συνεργάζεται με το μηχανικό του. Η αφεντιά μου με τον Γιάννη Λουκόπουλο και το Δημήτρη Γιαλούρη. Επιστήμονας υψηλού επιπέδου ο Speedcraft, γεννημένος νικητής ο Σάτον!
Αντίστοιχα, «Violet αδικημένο αλλά ποτέ νικημένο» και με το τετράθυρο Datsun που οδηγήσαμε, έλαμψε ο sportsman Βασίλης Χαλκιάς. Ο μπαμπάς του Θέμη, ο ιδρυτής της Nissan Halkias. Ένας γνήσιος!
Datsun vs Toyota
Κοινός παρανομαστής η αξιοπιστία τους και το χρυσό νόμισμα έχει δύο όψεις. Από τη μία, η Nisan-Νικ. Ι. Θεοχαράκης, η κορυφαία ομάδα της χώρας, βασικός συνεργάτης του εργοστασίου με προσανατολισμό πρωταθλητή. Από την άλλη, η Toyota, ο στυλοβάτης του Έλληνα ερασιτέχνη, που δεν πρόδωσαν ποτέ. Στο βάθος του χρόνου, η Toyota-Κασιδόπουλος με συνέπεια από τον ιδρυτή και πάθος, από τον αλησμόνητο Ανδρέα Παπατριανταφύλλου.
Τα νεότερα χρόνια η εμπλοκή με υπογραφή Κώστας Πρεζεράκος και τότε μετά το 1996-7 υπήρξε η σύγκλιση με τη Nissan.
Απογείωσαν το χώρο τα cup. Starlet-Yaris και Corolla από τη μία και Micra με σφραγίδα Nissan Sporteam από την άλλη. Ενιαίου τύπου θεσμοί με κόντρα μεταξύ τους, αλλά και με τους απέναντι. Οι μάχες σε υψηλά επίπεδα και συμπεριφοράς. Δίδαξε ο Παναγιώτοπουλος, οδηγώντας για 40 χρόνια Toyota όλων των τύπων, με εξαιρετική ομάδα και κορυφαίους συνοδηγούς. Πρώτευσαν οι ώριμοι με ταλέντο WRC όπως ο Σκαλτσάς και ο Ζήβας, έδωσαν χρώμα ο Βαζάκας και ο Ζιάκας, ποιότητα ο Αργυρίου, διάρκεια και αγωνιστικό ήθος οι Τοψής και Χαλκιάς, Ξανθάκος, ταχύτητα ο Μίχος, χαμηλούς τόνους ο Αντωνόπουλος, ηρεμία ο Λουκάς και πρωταθλήματα ο Νιώρας. Ο «μπάτσος» της καρδιάς και θέλεις να τον δεις τον Γρηγόρη σε φωτογραφία με τον Γιάννη Πλάγο. Πρέσβεις της προστασίας του πολίτη, άλλοτε και τώρα.
Ο καλύτερος…
Ο αείμνηστος Κώστας Τανούσης με Starlet 1.3 S και τον κ. Νικόλα Παυλίδη δίπλα του, χωρίς να υποτιμούμε το ρεσιτάλ με Σάκη Βασιλόπουλο την εποχή με τα Cup. Με Micra, η καλύτερη ομάδα, η Nissan-Κυριακούδης είχε οδηγό έναν πραγματικό rally-man, τον Σωτηρη Σκαλτσά. Ατού, ο Τάκης Σκαλτσάς στα πιτς και σημαντικοί δίπλα του. Με την ευκαιρία, οδήγησαν εξαιρετικοί τα πρώτα Starlet στο ΡΑ. Με την πίσω κίνηση και εξέλιξη από τον Γκάλλο με τον Μανώλη Παναγιωτόπουλο να τα καθιερώνει.
Πυροβολάρχες, οι Κώστας Λαμπρόπουλος, Σώτος Κοκκίνης, Σταμάτης Αθανάσουλας, Γ. Κασιδόπουλος, Νικόλας Κανδιανόπουλος, Στάθης Μαρίνος, Χρ. Πλατής όπως και ο Νότης Γιαγνίσης. Ακόμα τα οδηγούν, Βαζάκας και Κουτσίκος, όταν απολαμβάνουν ο MonteKristo και ο Θανάσης του Σταμάτη. Όχημα-σχολείο, στα χέρια του κ. Μιχάλη Νομικού. Σε πτήση και οι επόμενοι, αλλά η διαφορά αργότερα, από την άφιξη των καρτ champions. Τριάδα φωτιά, με Νίκο Γκίκα, Ζάχο και Τάκη Καϊτατζή. Μεγέθη κορυφής που ξεπερνούν την Α5, αλλά δεν έμειναν στις ειδικές διαδρομές.
Σε ποιότητα…
Ο Τσάδαρης έβαλε στοιχεία συνδεδεμένα με ότι υψηλού επιπέδου συνολικά τον χαρακτηρίζει και κέρδισε τίτλο vs όλοι με διπλό ατού. Τον αγαπητό Κώστα Μαλιώρα και την κ. Μαρία Παυλή-Κορρέ. Ο «μάστορας» ένας υπέροχος άνθρωπος υπεύθυνος για τους πυροβολισμούς και των Τροφώνιος-Χαιρόπουλος με τη λευκή Corolla. Εθελοντές-γιατροί χωρίς σύνορα, για κάποιους και της ψυχής.
Η Corolla, με κίνηση εμπρός σε δύο εκδοχές, παιχνίδι στα χέρια του Ζήβα που την οδήγησε εκτός ορίων με Φάκαλη, Πατρικούση, σε χρώμα «Tsokas». Φοβεροί συνδυασμοί, ανατριχίλα, αποτέλεσμα σεβασμού. Γενικότερα, σημαντική η συμμετοχή των dealers όπως Γιανίτσας, Πασπαλιάρης, Κανελόπουλος και άλλοι από τη Θεσσαλονίκη, με την οικογένεια Γαζετά να ξεχωρίζει. Ο Σάκης, μηχανικός και οδηγός, ένας σεμνός αθλητής, λάτρης των μεγάλων αποστάσεων και αργότερα, ο Μπάμπης Πρωταθλητής.
«Έγιναν»…
Τι να γράψεις για το «μας’; Σκέπτεσαι τι όνειρο είδε ο Πρωθυπουργός με το rotation και που θα μπορούσε να μας πάει ο Αυγενάκης με τους Motorsports σε συνεργασία με την ΟΜΑΕ. Για την ουσία, μίλησαν στις ειδικές, Μανιαδάκης, Αθανασούλας και Αναγνωστάκος με Νικόλα Μουζάκη. Ντ’Αρτανιαν, ο ΝικόλαςΚούλης. Στο δρόμο, Πρωταθλητές, Ακράτος και Λευκαδίτης. Πανεπιστήμιο τα Yaris με αριστούχο τον κ. Γιάννη Μπαντούνα.
Μνήμες…
Φεύγοντας από το Λαγονήσι ακριβώς στο περίπτερο, το 1973, η κίτρινη Corolla με Λαίλαψ-Παπατριανταφύλλου, πρώτοι Έλληνες. Μετά από δέκα χρόνια, οδηγός ο Ανδρέας ένας σπάνιος, νικητές με τον ζωντανό θρύλο τον Κώστα Στεφανή. Στην ΚΕ 35, αυτοκίνητο που όπως ο Μανώλης Χαλιβελάκης, ο ΡΟΝ κανείς άλλος, διδάσκοντας το πάτημα με φόρα στην κατηφόρα. Ότι ακριβώς σήμερα προκύπτει από τον παντός εδάφους Δημήτρη Αμαξόπουλο. Ο ΡΟΝ αυθόρμητα και με ψυχή, ο Δημήτρης προσθέτοντας και τέχνη.
Οι χρόνοι του Ζήβα
Με την περίπου ενιαίο Corolla στο ΡΑ, το 2002 και στους Τογιοταίους απονέμεις τον τίτλο για τον φονιά του γίγαντα σε ιδιαίτερο περιβάλλον.
Σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα για τη συμμετοχή στο ΡΑ-WRC, με τον Τογιοτισμό να δίνει φως στο ΙΡΑ που μας ενώνει. Άλλωστε με μια ΑΕ 86 θέλουν όλοι να πάνε εκεί, αφού στο δεν σπάει, δεν χαλάει, προσθέτεις το πάει. Απαραίτητο, ώστε να μη χαθείς στη σκόνη του Δημήτρη και της κ. Χαράς. Το υψηλού επιπέδου σημείο αναφοράς._ Σ.Χ.
ΥΓ: Από έναν Ντατσουναίο, για τους Τογιοταίους… Άξιοι!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
