Προσωπικές μαρτυρίες-εμπειρία. Σε κάθε περίπτωση, ένιωσα πολύ λίγος, μια σταλίτσα, σε σχέση με το P.I.C.K., γεγονός που συμπλήρωσε δέκα χρόνια ζωής και εμείς το ζήσαμε μόλις σημερα.
Μια σταλίτσα μπροστά στον κ. Στέλιο Καγιάφα και στους συνεργατες του στα Κ, όλοι τους ικανοί να συμμετέχουν σε σεμινάριο για να διδάξουν τους ειδικούς (;) ex-ράλλυ κριτές, στις πίστες. Αν τους είχες σήμερα εκεί τους «κουρασμένους», θα είχε εξελιχθεί η πίστα στο «Ροντέο» που ζούσαμε πιτσιρικάδες.
Είχε τη συμπάθειά μου και την εκτίμησή μου αυτός ο Πατρινός, ο Καγιάφας, η «τυπάρα» με το δίκυκλο και την τσάντα στον ώμο, έχει και το σεβασμό όλων. Στο πρόσωπο του κ. Γιάννη Λέγουρα, σεβασμός και εκτίμηση σε όλους, κριτές και άλλους της οργάνωσης.
Αυτή η παρέα, η άμυνα της εκδήλωσης με «Νοβοσέλατς ή Ζαετς» τον Στέλιο, ξεπερνάει προέδρους και επιχειρηματίες και είναι αυτοί που φροντίζουν για το κύρος του ελληνικού motorsport. Συνδεδεμένο εδώ με την ασφάλεια όλων.
Στην επίθεση, μικροί και μεγάλοι θεοί και ημίθεοι στα κόκπιτ που «έπαιξαν» με άνεση play station στο γλιστερό, όντας και πειθαρχημένοι και αποφασισμένοι. Ένα συγκλονιστικό κοκτέιλ με μαέστρους να προσαρμόζονται στο ελληνικό Μόντε Κάρλο και να δημιουργούν με στοιχεία αυτοσεβασμού και σεβασμού προς κάθε κατεύθυνση, στοιχεία που δεν βρίσκεις στα παλικάρια με τα εργαλεία τους, όποτε εμφανίζονται στην Τρίπολη ή στα Μέγαρα. Άλλωστε μόνο σύμπτωση δεν είναι ότι οι καρτίστες στο ενιαίο διδάσκουν τρόπο και στα «βαριά κορμιά» του θεσμού, χωρίς τη συγκλονιστική εμπειρία από το μικρό μονοθέσιο.
Κρίμα που δεν ηταν εκεί σήμερα ο ΣΟΑΑ και τα Fabia, αλλά οκ, «αυτά δεν πουλάνε». Πουλάνε αυτοκίνητα-κατασκευές εκτός τόπου και εννοείται πως δεν θα συμφωνήσουμε με ό,τι κάνει πολύ θόρυβο και «γυρίζει» με 1η στην έξοδο, με άλλοθι ότι αρέσει και πουλάει. Αν φέρνει διαφήμηση στα κάγκελα, να πάμε πάσο, να την υποστούμε την προσβολή και μέχρις εκεί… Σεβασμός και θαυμασμός στο ντρίφτ, αλλά στο φυσικό του χώρο.
Εμείς, με ευαισθησία στους ανθρώπους και στα μονοθέσια των Πανεπιστημίων μας και βέβαια δίπλα στους δικούς μας ανθρώπους. Στους «EKO Dirt Games» που δίδαξαν ποιότητα μέσα από την κλάση τους και όποιος κατάλαβε. Αυτός ειναι ο χώρος μας άλλωστε. Εκεί νιώθουμε ασφαλείς και εκεί είναι όπως στο σπίτι, ή μάλλον, είναι το σπίτι, όπου η συνεννόηση με τους δημιουργούς και τους συμμετέχοντες γίνεται με τα μάτια.
Υπέροχη εικόνα και στα πιτς, με τους γονείς ανάμεσα σε αθλητές και τεχνικούς. Αντιθέσεις στις τέντες. Άλλοι εκεί με την αγωνία τους στα κόκκινα, άλλοι στα κάγκελα, πολλοί, πήγαινε-έλα στα πιτς, στην πλατεία. Άλλοθι τα προστατευτικά και τα πεζοδρόμια που άλλωστε είαι μακριά από τα όρια της πίστας». Η ουσία έχει να κάνει με το συναγωνισμό και σήμερα, γλυκόπικρο κερασάκι, το γλιστερό βρεγμένο οδόστρωμα.
Εμείς, στο «πέφτω δεν πέφτω» με τα πόδια και αυτοί, όλοι οι αθλητές, σε συγκλονιστικό δέσιμο με το μπάκετ να ελέγχουν με το γκάζι και το τιμόνι σ’ ένα μοναδικό κρεσέντο που το συμπληρώνει η κίνηση με το σώμα. Συνδυασμός που δεν τον βρίσκεις ούτε στην «πολύ γόμα» στην Ιταλία, ούτε στη μαγεία του Γκένκ. Πρόκειται για κάτι το διαφορετικό, σε συνδυασμό με τη μαεστρία των πιλότων μας και κρίμα που σε συνεργασία με Rotax και ΙΑΜΕ δεν έχουμε και ξένους πιλότους στο δικό μας, πολύ special χώρο.
Για λεπτομέρειες σε σχέση με το συναγωνισμό, υπάρχουν οι ειδικοί. Κρατάμε τη χειραψία σε κίνηση του κ. Ιωάννου με το φίλο μου, Στέλιο Σαγανά, που πετούσε και την άνεση-αρχοντιά του Γιώργου Καφαντάρη στη μίνι, έχοντας να αντιμετωπίσει τοπικούς μικρούς υπέροχους ήρωες με τσαγανό και στιλ. Λατρεμένοι. Με τον «Αλ» μας εκτός από νωρίς και το μυαλό ήδη στην επόμενη μάχη όπως αρμόζει στη σωστή διαχείριση των αγώνων. Η κρίση, η δύσκολη άσκηση είναι αυτή που φέρνει την επιτυχία. Αποδεδειγμένα.
Θα ολοκληρώσουμε το σχόλιο, με μπράβο και για την εξαιρετική τηλεοπτική μετάδοση από την ΕΡΤ. Άλλωστε, από τον άψογο, Άγγελο Σταθακόπουλο, η «σίνιορ» δεν ηταν σένιορ και το «ντέρτ», δεν ήταν ντίρτ – έλεος.
Και του χρόνου λοιπόν και ποτέ δεν είναι αργά. Μακάρι η δεύτερη δεκαετία να ξεπεράσει την εκδήλωση- γιορτή και να εξελιχθεί σε κάτι πολύ δυνατό. Σε οξυγόνο των αγώνων κάρτνγκ και γενικότερα των ελληνικών αγώνων. Συγχαρητήρια, ούτως η άλλως._Σ. Χατζηπαναγιώτου, Στρατισίνο
