Mystery Event by Triskelion – Πλουραλισμός

Αιτία της διαφορετικότητας το ενδιαφέρον, η ανησυχία αν προτιμάτε του δημιουργού, ώστε οι εκδηλώσεις να έχουν χαρακτήρα. Αντιγράφουμε από τον creator, κ. Γιάννη Καράμπελα, την ερμηνεία για το Mystery Event, με αφορμή τη δεύτερη συμμετοχή μας, οπότε και λύνονται οι όποιες απορίες:

«Το Mystery Event δημιουργήθηκε το 2022 από την ομάδα του Triskelion. Στόχος ήταν ένα απλό μεν event, με όλα όμως εκείνα τα στοιχεία που θα άφηναν στον συμμετέχοντα την αίσθηση ενός αυτοκινητιστικού “νουάρ”• έτσι αποφασίσαμε η συμμετοχή να είναι κατόπιν πρόσκλησης, να είναι άγνωστη η αφετηρία και ο προορισμός, όπως άγνωστοι θα είναι και στους συμμετέχοντες οι υπόλοιποι συμμετέχοντες. Υποχρεωτικό φυσικά το χαμόγελο και η καλή διάθεση. Το Mystery Event κλείνει την αυλαία της “αγωνιστικής” χρονιάς του Τρισκέλιον, αποτελεί δε το μόνο ελληνικό event κλασικού αυτοκινήτου με χρονολογικό όριο εισόδου αυστηρά έως το 1981. Αυτοκτονικό ίσως για το ποθητό break-even που όλες οι λέσχες προσδοκούν, πιστό όμως στις αρχές μας για τη διατήρηση της αυτοκινητιστικής ιστορίας. Υπενθύμιση ίσως για το γεγονός πως όλοι μας οφείλουμε να προσφέρουμε αυτό το μικρό “λιθαράκι”, θυσιάζοντας ίσως κάτι, προκειμένου να δούμε πάλι στις εκδηλώσεις παλιά οχήματα με “νέα” πληρώματα…»

Επαλήθευση
Οι αρχές της προκήρυξης επαληθεύονται από τον τρόπο της προσέγγισης, της πρόσκλησης και της επικοινωνίας. Η ουσία με SMS στις 6.00 του Σαββάτου, οπότε γνωρίζεις ότι στις 12.00 εκκινεί η εκδήλωση από το Λεβίδι. Η συνέχεια βήμα βήμα, μέχρι την ολοκλήρωση στην Κυπαρισσία στις 17.00. Στην πατρίδα του κ. Νίκου Κερερέ, και δεν προκύπτει ούτε black humor στην υγιή σύμπτωση.

Με την Alfa…
Με ποια Alfa; «Με τη Veloce του κ. Άρη», που μας εμπιστεύεται και ανταποδίδουμε, αφού δε σε έχει προδώσει ποτέ αμάξι του «house of Georgosopoulos». Με υπεραξία η συγκεκριμένη, όντας έργο Νικόλα Λουκά, που αντιμετωπίζει σεμνά και έντιμα τη γνήσια ανακατασκευή με σεβασμό στην ιστορία. Με τον ιδιοκτήτη της, πέρα από φίλοι, είμαστε ανταγωνιστικοί σε κιλά, όντας και οι δύο πιστοί στο ασανσέρ βάρους, ενώ είναι πιο ψηλός κατά 10 εκ. και βάλε. Αντίστοιχα, η κομψή κυρία Άρη, η γοητευτική Ελένη Παπανικολάου, καθηγήτρια οικογενειακού δικαίου στο πανεπιστήμιο της ζωής, απέχει από την κ. Ειρήνη, που δε χάνει το χιούμορ της, ενώ δε διαπραγματεύεται την καλή της διάθεση.

Εύκολη πάντως η προσαρμογή στο black leather σαλόνι μας, με τις ζώνες τριών σημείων να μας ταξιδεύουν στο παρελθόν με εμβληματικό αυτοκίνητο 52 ετών, αντίστοιχης γενιάς με τη σύντροφο-σύντροχο, που όταν πρέπει προσαρμόζεται και στο ρόλο της υποστήριξης σε εκδηλώσεις ακριβείας. «Δεν είναι αγώνες, Στράτη», σχολιάζει εύστοχα φίλος «καρδινάλιος», αλλά τόλμα να συμφωνήσεις, θα μας σταυρώσουν ακόμα και στη «γιάφκα» των πολιτισμένων με άποψη, στη Μεταμόρφωση.
Ευτυχής, λοιπόν, η κ. Γκίνη του Σ.Χ., πληρώνει τα 22 ευρώ για ετήσια συνδρομή και κατεβάζει το πρόγραμμα «Speed Pilot» στο 16άρι της, προσαρμόζει το Garmin, σκονισμένο στο ΡΑ, εμπλέκει και το ρετρό 12άρι κινητό του Σ.Χ., αξιοποιεί τη βάση Kontopos στο ταμπλό, και να ’μαστε.

Με αριθμό συμμετοχής «14» στην κίτρινη (Veloce), ακριβώς μετά το «12» στην κόκκινη (Fulvia) των πρωταθλητών. Το ζεύγος Αρβανίτη, ο Sir Nik με την κ. Ιωάννα Χαραλαμπάκη, επέστρεψαν και θα μείνουν δίνοντας υπεραξία με κάθε ευκαιρία, σε εκδηλώσεις που συμμετέχουν με ατού την κουλτούρα τους, πέρα από την εμπειρία τους. Η νέα τους προσέγγιση με περισσότερη διάθεση τύπου Touring και λιγότερα Κύπελλα συναρπάζει, ενώ η ανατριχίλα χτυπάει κόκκινο όταν μαθαίνουμε ότι την «κόκκινη» συντηρεί ο Στάθης Μηλιαρέσης, παλικάρι του εμβληματικού Παναγιώτη στην οδό Φωτομάρα, με τον οποίο μας συνδέει φιλία πενήντα ετών.

Ανατριχίλα από το πράσινο MG TB, καμία έκπληξη από την ποιότητα του «μικρού» Δαρζέντα, ευγενής όπως ο μπαμπάς του, σεβασμός στην κόκκινη Sprint του King, θα ήθελες να ξέρεις ώστε να φωτογραφίσεις την SL του κ. Δημήτρη. Στα κόκκινα η εκτίμηση για το 50άρι Golf του Σπύρου Πετρόπουλου, που διδάσκει και στον 14χρονο Γιώργο τους ανιδιοτελές πάθος για το motosport. Η ανιδιοτέλεια και το μεράκι που κάνει τη διαφορά από τους Ντούλια, παρόντες σε πλήρη σύνθεση.

Ο πατριάρχης Ανδρέας, ο mister AΡΣΟΕ, οδηγώντας τη Μercedes 170S για έπαθλο σε Concours d’Elegance. Συνδυασμός καθρέφτης της θεωρίας μας για το πόσο σημαντικό είναι το Άργος, η πρωτεύουσα του ΙΑ στη χώρα… Επιβεβαίωση ότι όλα γίνονται από τον Θάνο Ντζουμάνη, σε σόλο συμμετοχή με την κόκκινη Spyder!

Κίτρινη, η δική μας Alfa
Σε κουπέ αμάξωμα τοποθετημένος ο τετρακύλινδρος, δίλιτρος «δικός μας» κινητήρας, και τα Dellorto ακούγονται υπέροχα, σε αντίθεση με τους αεροδυναμικούς θορύβους, δείγμα εποχής, συναυλία που χαρακτηρίζει διαχρονικά τη Veloce. To κουπέ-όνειρο του άλλοτε, η εξέλιξη της Junior 1.3-1.6 με DNA Scalino. Τότε το ’70-’80, μια γήινη Ferrari, που οπισθοχωρούσαμε στο πέρασμά της, ενώ ανησυχήσαμε πίσω από το τιμόνι της και τρομάξαμε ως συνοδηγοί σε ράλλυ. Το 1977 στη Ριτσώνα, σε Παλάδιο με τον Κωνσταντίνο Κοντούζογλου, που την οδηγούσε μαγικά. Αέρινα και αποτελεσματικά σε σχέση με το ρολόι, παρά την αστοχία της στιγμής.

Η Veloce
Αναγνωρίσιμη από τη μάσκα με διπλά φανάρια, όπως η «1750», αλλά πυκνά τοποθετημένες τις γρίλιες, και από τα πίσω φώτα με την ένδειξη «2000» στο πίσω καπό, ώστε να αποφεύγονται παρεξηγήσεις και εκπλήξεις. Η «δική μας», το ξαναλέμε, σε κίτρινο χρώμα, με τροχούς των 14 ιντσών και ζάντες της έξτρα παραγγελίας. Σύνολο καθρέφτης και της δουλειάς του Νικόλα Λουκά, από τους ελάχιστους με σεβασμό στην ιστορία, ανακατασκευάζει χωρίς να την πληγώνει. Σε άψογη κατάσταση, με το μαύρο εσωτερικό της να σε προσκαλεί για τη συνέχεια-πρόκληση, οδηγώντας σε όνειρο.

Σε ισορροπημένο κρεσέντο, όπως διαχρονικά άλλωστε η ιταλική μουσική, με την ανάρτηση σε συνδυασμό με τα 70άρια λάστιχα να αριστεύει και να προστατεύει το αμάξωμα. Οπότε έχεις την ευκαιρία σου ώστε να αξιοποιείς κινητήρα και κιβώτιο με την υποστήριξη των φρένων, που αρνούνται να εκδηλώσουν σημάδια κόπωσης.

Τα πάντα όλα λειτουργούν άψογα και είναι ο τέλειος τρόπος ώστε να ταξιδέψεις πρώτη θέση με την Alitalia στο παρελθόν. Τότε που σε έκδοση παραγωγής ή σε γκρουπ 1 στα χέρια των Γ. Μοσχού, «Ιαβέρη» και Κ. Κοντούζογλου, ακουγόταν λιγότερο, αφήνοντας ένα γοητευτικό αποτύπωμα. Κροταλίζει η «δική μας», όπως η Γκρουπ 2 το ’73 των Γ. Μοσχού-Ν. Ζουμπρούλη, αείμνηστοι, το ’75 η Ντόλι του «Ιαβέρη» με Φερτάκη και το ’76 με Μοσχούτη-Μακρυγιάννη, συμφοιτητές οι τρεις μας, όπως και ο Κοντούζογλου, και σε συναρπάζει το άκουσμα του κινητήρα της. Αντίδοτο στην απαιτητική συμπεριφορά της. Λίγοι τη δάμασαν, όπως ο Μιχάλης Καλογιανίδης στην άσφαλτο και ο Καψάσκης στο χώμα. Υπεραξία; Από το απαράμιλλο στυλ της, ώστε να ξεπερνάς και το απείθαρχο τιμόνι της. Ασαφές στην ευθεία, βαρύ στις φουρκέτες, μαγικό σε καμπές, και είναι τόσο καλά στημένη η συγκεκριμένη του κ. Άρη, που νομίζεις πως οδηγείς Alfetta GT!

Με το χαρακτήρα της Veloce να κάνει τη διαφορά και σε σχέση με τη «2002» και με το Escort, που ήρθε για να εκθέσει τον τότε συναγωνισμό. Ό,τι κατάφερε σε αξιοπιστία η Celica, μια τετράδα με άποψη που βρίσκεις στο γκαράζ του εντιμότατου κ. Σταύρου Παρασκευαΐδη, professor petrolhead, master της αγοράς auto σε παγκόσμιο επίπεδο, και τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Όλα για κάποιο λόγο γίνονται
Το Mystery, που δίνει χρώμα στο συνηθισμένο μοτίβο, κρατάει ζεστό το θρύλο, το Triskelion, αλλά και η συμμετοχή μας. Η τελευταία σε Classic event ως και 4Τ, φόρος τιμής σε έναν ωραίο άνθρωπο, όπως ο κ. Άρης Γεωργοσόπουλος, σε διάσταση με την αχαριστία…_ Σ. Χ.

ΥΓ.: Απορία: Γιατί δύο εκδηλώσεις ιστορικών αυτοκινήτων το ίδιο «Σουκού»; Γιατί να παρακολουθούμε την προσπάθεια των Κυριάκων, του Άρη και του Τασέα στο Ίντερνετ και να μη μοιραζόμαστε τη στιγμή; Να τη χαίρεστε την επιτροπή των ειδικών…