Με σεβασμό

Συνεχίζουμε με τη δική μας κοσμοθεωρία και εδώ αναφερόμαστε στη Lancia, αυτήν τη φορά με αφετηρία την Integrale, που έλαμψε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Ήταν στο Ράλλυ Σαν Ρέμο του 1986 όταν, με την αλλαγή των κανονισμών, η Lancia παρουσίασε την Delta 4WD, που ως Group Α αντικαθιστούσε την S4 Group Β στο WRC. 

Από τα ψηλά στα χαμηλά και ουδείς τότε πίστευε ότι αυτό το 4θυρο αυτοκίνητο, που υπέστρεφε… και σταθμευμένο, παρά την κίνηση παντού, μπορεί να κάνει τη δουλειά στο Παγκόσμιο. 

Βαριά η κληρονομιά…

Οι παλαιότεροι, όπως οι «Σύντροχοι», αναφέρουν και την Aurelia. Η γενιά μας έχει ως αφετηρία τη Fulvia HF και μέσω Stratos και 037 φτάνει στη Delta. Το θηρίο, η S4, για τύπους όπως οι Άλεν και Τοϊβόνεν, με την έκδοση παραγωγής να εντυπωσιάζει περισσότερο ως ιδέα. Αντικειμενικά, καμία σχέση. Σε αντίθεση με την 037, πρόκειται για αυτοκίνητο που παραμένει ανταγωνιστικό στο δρόμο μέχρι και σήμερα, με τη Ferrari να μη διαθέτει αντίστοιχη δημιουργία. Οι κανονισμοί μετά το ατύχημα στην Πορτογαλία έβαλαν τέλος στην S4 και ο Τσέζαρε Φιόριο, capo τότε στη Lancia και αργότερα στη Scuderia, σοφά σκεπτόμενος, αναβάθμισε την αθώα 4WD σε Πρωταθλήτρια! Αν είχες οδηγήσει την έκδοση περιπάτου το 1986 και ήσουν θεατής σε Μόντε και Πορτογαλία το 1987, πίστευες ότι ονειρεύεσαι. Η απόλυτη μεταμόρφωση. «Αδύνατον», σκεφτόσουν, σε συνδυασμό με το ότι οι κανονισμοί δεν άφηναν πολλά περιθώρια. 

Οι Ιταλοί έχουν τρόπο  

Δικό τους χωράφι οι πίστες, λόγω Ferrari, δικές τους και οι ειδικές διαδρομές, λόγω Lancia. Κρατούσε ισορροπία και αντιστεκόταν η Ford, αλλά η Lancia είχε άλλη αύρα και γοητεύει ακόμα. Εκτός μάχης τυπικά από το 1992 και ουσιαστικά από το 1993, εκτός παραγωγής τα τελευταία δέκα χρόνια, ωστόσο, έχεις την αίσθηση ότι δεν πέρασε μια ημέρα…

Ταξιδεύοντας στο παρελθόν, αποτελεί λεπτομέρεια το αν αναφέρεσαι στη 4WD ή στις Integrale. Η αγωνιστική ανάγκη επέβαλλε την εξέλιξη και ο ανταγωνισμός έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να δημιουργήσουν. Αθώα, αλλά αποτελεσματική η 4WD και μόνο λόγω Toyota ήρθε η εξέλιξη. Προέκυψε μάλιστα μια αμφίδρομη σχέση, με ωφελημένη την αυτοκίνηση. Καλύτερο αυτοκίνητο στους αγώνες, καλύτερο και στο δρόμο, με τη φιλοσοφία του Group Α να απεικονίζεται υποδειγματικά. 

Η 4WD, ένα αυτοκίνητο υποδεέστερο των Group Ν του 1990, κέρδισε αγώνες λόγω Lancia, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο προετοιμασίας, εξέλιξης, οργάνωσης και πληρωμάτων. Περιορισμένος ο ανταγωνισμός, αλλά η Toyota ανακοίνωσε την εξέλιξη της Celica και τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο με πλήρες πρόγραμμα. Στο Τορίνο είχαν τη βάση, την εμπειρία, αλλά και τη διάθεση ώστε να παραμείνουν νικητές με τη Delta. Το αμάξωμα απέκτησε φτερά, η ανάρτηση αναθεωρήθηκε, ενώ έγινε προσπάθεια για καλύτερη κυκλοφορία στο χώρο του κινητήρα. Στην πρώτη φάση, το ‘88 με 8 βαλβίδες και στη συνέχεια με 16! 

Integrale

Παγκόσμια Πρωταθλήτρια με Μπιαζιόν και Κάνκουνεν. Πρωταθλήτρια στην Ελλάδα, έξι φορές, με Τζίγγερ-Στεφανή. Τίτλος το ‘93 με Κώστα Αποστόλου-Μιχάλη Κριάδη και αργότερα ως Δέλτα HF ή Deltona, με Βωβό-Στεφανή (πρώτοι και στο Ακρόπολις το ’95). Αυτοκίνητο που έλαμψε στα χέρια του Ιαβέρη, ενώ σε έκδοση Ν, η πρώτη, η 4WD, οδηγήθηκε υπέροχα από τον Παύλο Μοσχούτη. Την αντίστοιχη Integrale την απολαύσαμε στην άσφαλτο με τους Ηλία Αθανασίου-Νίκο Παπασταθόπουλο. Δυνατός συνδυασμός με ιστορία. 

Σημαντική η παρουσία και των εκδόσεων δρόμου και ήταν λεπτομέρεια οι βαλβίδες του κινητήρα. Καθόσουν «κάπως», αλλά οδηγούσες ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο, που σε αίσθηση σε παρέπεμπε στις ε.δ. Στην τέλεια δική σου διαδρομή, ακολουθούσε την εντολή σου. Αξιοποιούσες τον κινητήρα που ανταποκρινόταν από χαμηλά, με το 16βάλβιδο να κάνει τη διαφορά ψηλά. Ένα δεμένο, καλά ισορροπημένο σύνολο, που στήριξε την εργοστασιακή παρουσία και έδωσε ενδιαφέρον σε εθνικά πρωταθλήματα, σε όλη την Ευρώπη. Ήταν άσκηση μόνο για Ιταλούς που απέδειξαν πως ακόμα και η αμφιλεγόμενη βάση μπορεί να εξελιχθεί σε πολεμική μηχανή και να γράψει ιστορία. Υπολογίστε ότι ο κανονισμός φτιάχτηκε ώστε να δώσει και περιθώρια σε άλλους, με μικρότερη εμπειρία, για να αντιληφθείτε την επιτυχία του εγχειρήματος. Γεγονός είναι πως όταν η Deltona αποσύρθηκε, ήταν το καλύτερο αυτοκίνητο Ράλλυ της εποχής. 

Στο δρόμο

Η αγωνιστική επιτυχία και η διαρκής εξέλιξη δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε να λάμπουν οι εκδόσεις παραγωγής. Σήμερα η αξία της παραμένει πολύ υψηλή και πρόκειται για αυτοκίνητο που κάθε συλλέκτης θέλει στη συλλογή του. Σίγουρη επένδυση, που εκτοξεύτηκε με την αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου, αφού ποτέ μη λες ποτέ και αν είναι να τη δούμε ζωντανή, γιατί όχι και με Κινέζους ιδιοκτήτες. 

Μέχρι τότε, η διαδρομή της Integrale θυμίζει Porsche 911 και αν είναι γνήσια και σε καλή κατάσταση δεν επιλέγεις εκδοχή. Όλες υπέροχες και αφού αντιληφθείς το πώς και γνωρίζεις το γιατί, δεν εστιάζεις σε λεπτομέρειες αναφορικά με Ιάπωνες κ.ά., με αντίστοιχα (;) αυτοκίνητα και απολαμβάνεις κάθε μέτρο. 

Οδηγείς με σεβασμό χαϊδεύοντας το τιμόνι και τον επιλογέα και δεν κρίνεις. Δεν τολμάς να την αδικήσεις με «υπέρ» και «κατά», αφού παραμένει υπεράνω. Ακούγοντας τον κινητήρα και άλλους ήχους που προκύπτουν ως το κρεσέντο που απαιτείται, φορτώνεις αναμνήσεις με εικόνες, είτε με την ίδια να ταξιδεύει σε ζηλευτές γωνίες, είτε με τις επιδόσεις και τους χρόνους της. Δεν είναι τέλεια και είναι αυτό που την κάνει γοητευτική. Το παλμαρέ της την ανάγει σε τεράστια και κακά τα ψέματα, εδώ δεν προκύπτουν αντικειμενικά κριτήρια. Η αγωνιστική σχέση έκανε τη διαφορά, προδίδοντας το μεγαλείο των Ιταλών δημιουργών. 

Άνθρωποι φίλοι μας, που σήμερα ανεβαίνουν Γολγοθά και ζουν εφιάλτη. Γεγονός ότι όλο αυτό το διαχειρίζονται με αξιοπρέπεια και προσπαθούν να το ξεπεράσουν με στυλ. Απλά, made in Italy._ Σ.Χ.