Όταν στις πολιτισμένες χώρες επιδοτούν και διευκολύνουν την ηλεκτροκίνηση, στην Ελλάδα απαντάμε με πρόσθετους φόρους…
«Πολλοί θυμώνουν με τα κίνητρα που δίνονται στην αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Μου φαίνεται αστείο, τη στιγμή που δαπανούμε 8 δισ. δολάρια το χρόνο σε πολεμικές επιχειρήσεις, ώστε να προστατεύσουμε την πρόσβαση στις πετρελαιοπηγές. Μπορεί να ξοδεύουμε μόνο 50 σεντς για 1 γαλόνι βενζίνης, όμως από την άλλη ο πόλεμος στο Ιράκ κόστισε 1,5 τρισ. δολάρια. Αυτά είναι χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι, αλλά δεν τα πληρώνουμε τη στιγμή που βάζουμε βενζίνη. Επιπλέον, πρέπει να συνυπολογίσουμε το κόστος από τις επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία και στο περιβάλλον. Δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί πεθαίνουν πρόωρα κάθε χρόνο από τη ρύπανση που προκαλούν τα αυτοκίνητα.» Τάδε έφη o Πολ Σκοτ, ένας περιβαλλοντικός Αμερικανός ακτιβιστής υπέρμαχος των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, απαντώντας σε όσους διαφωνούν με τις κρατικές επιδοτήσεις στα οχήματα μηδενικών ρύπων.
Προς τι όμως οι επιδοτήσεις; Καθώς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να συναγωνιστούν σε κόστος τα συμβατικής τεχνολογίας τετράτροχα, η επιδότησή τους αποτελεί μονόδρομο ώστε οι πωλήσεις τους να αποκτήσουν κάποια στιγμή το μέγεθος εκείνο που θα επιτρέψει τη μαζική παραγωγή τους και, ως εκ τούτου, την εκλογίκευση της τιμής τους.
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τολμηροί κατασκευαστές που επενδύουν στον εξηλεκτρισμό της γκάμας τους έχει να κάνει με τη διαφορετική αντιμετώπιση της συγκεκριμένης τεχνολογίας από κράτος σε κράτος. Έτσι, για παράδειγμα, στην Ολλανδία τα οχήματα μηδενικών ρύπων εκπίπτουν από τα τέλη ταξινόμησης, ενώ όσα εκπέμπουν μέχρι 50 γρ. CO2/χλμ. εξαιρούνται από τα τέλη κυκλοφορίας. Στη Γαλλία το σύστημα bonus/malus επιδοτεί με ποσό έως και 6.300 ευρώ τα οχήματα με εκμπεμπόμενο CO2 έως 20 γρ./χλμ. Στην Κίνα τα ηλεκτρικά και plug-in υβριδικά εκπίπτουν των τελών ταξινόμησης με ποσό μέχρι το 10% της αξίας του αυτοκινήτου, ενώ στην Κορέα η έκπτωση από το φόρο φτάνει μέχρι τα 3.700 ευρώ. Στη Μ. Βρετανία υπάρχουν κίνητρα για αυτοκίνητα με εκπομπές έως 75 γρ./χλμ., ενώ στη Σουηδία τα αυτοκίνητα με εκπομπή CO2 έως 50 γρ./χλμ. επιδοτούνται με 4.400 ευρώ. Στην Ισπανία η αντίστοιχη επιδότηση αυξήθηκε πρόσφατα και κυμαίνεται από 3.000 έως 6.500 ευρώ, στην Ιταλία το αντίστοιχο ποσό φτάνει τα 5.000 ευρώ, ενώ και η Γερμανία θεσπίζει κίνητρα που εστιάζονται κυρίως στη διευκόλυνση της χρήσης των ηλεκτρικών και plug-in υβριδικών (με εκπομπές μέχρι 50 γρ./χλμ.), εξασφαλίζοντάς τους δωρεάν στάθμευση και τη δυνατότητα κίνησης στις λεωφορειολωρίδες.
Πέρα από την αποσπασματική αντιμετώπιση των καθαρών αυτοκινήτων από το κάθε κράτος, η γενική τάση είναι στην κατεύθυνση της τιμωρίας των αυτοκινήτων με υψηλές εκπομπές, στην καθιέρωση μιας νέας κατηγορίας εκπομπών κάτω των 50 γρ./χλμ., αλλά και στον προσδιορισμό ενός μίνιμουμ 30-50 χλμ. αυτονομίας των plug-in υβριδικών.
Φυσικά, πέρα από τα οικονομικά κίνητρα, για να γίνουν ελκυστικά τα ηλεκτρικά οχήματα στο ευρύτερο κοινό, πρέπει να υπάρχει και μια ικανή υποδομή με φορτιστές σε όλη την επικράτεια.
Αυτά στον πολιτισμένο κόσμο, που ενδιαφέρεται για την υγεία των πολιτών του. Στην Ελλάδα της αιθαλομίχλης από την ανεξέλεγκτη χρήση των τζακιών, όλα αυτά προφανώς αποτελούν πολυτέλεια, για αυτό και τιμωρούμε τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα επιβάλλοντας φόρο πολυτελείας και τα εξαιρούμε από το όφελος της απόσυρσης, ενώ είναι άστοχο να συζητάμε για δημιουργία υποδομής φόρτισης, όταν ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας (που είχε, μάλιστα, κάνει σχετικές εξαγγελίες) κρύβεται πίσω από ένα… βασιλικό διάταγμα, απαγορεύοντας την τοποθέτηση δημόσιων φορτιστών.
Πάντως, σε πείσμα των καιρών, οι 4ΤΡΟΧΟΙ, σε συνεργασία με την εταιρεία Fortisis, απέκτησαν συσκευή φόρτισης για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που δοκιμάζουμε._ Μ. Σ.