Τι κι αν ο χρόνος να απαξίωσε την ιδέα της εκτός δρόμου οδήγησης, η ηλεκτροκίνηση μπορεί να την επαναφέρει στο προσκήνιο.
Η ιδέα του να εξερευνάς διαδρομές στις οποίες δεν μπορεί να κινηθεί ένα κανονικό αυτοκίνητο ανέκαθεν συνάρπαζε μια μερίδα του κοινού, εντούτοις τα τετράτροχα που προσέφεραν τη συγκεκριμένη δυνατότητα ήταν κάποτε, στην πλειονότητά τους, δύστροπα στην οδήγηση και απαιτούσαν μπράτσα!
Τα πράγματα ουσιαστικά άλλαξαν το 1988 με την έλευση του Suzuki Vitara, το οποίο διέθετε έναν ιδιαίτερα φιλικό χαρακτήρα, παρ’ ότι η αρχιτεκτονική του εξακολουθούσε να βασίζεται στο παραδοσιακό σασί τύπου σκάλας, με άκαμπτο άξονα και φύλλα σούστας στους πίσω τροχούς, συστατικά βέβαια που μαζί με τις κοντές σχέσεις μετάδοσης χαρακτήριζαν τότε κάθε σοβαρή τετρακίνητη κατασκευή. Στον αντίποδα, το Toyota RAV4, που εμφανίστηκε μερικά χρόνια αργότερα, καθιερώνοντας ουσιαστικά την κατηγορία των SUV, παρά την ικανή απόσταση του αμαξώματός του από το έδαφος και τη μόνιμη τετρακίνηση, δε διέθετε το σκληροπυρηνικό αυτό μηχανολογικό υπόβαθρο.
Τα SUV, αν και θεωρητικά… εκδημοκράτισαν τις χωμάτινες εξορμήσεις, ως γνήσιο καταναλωτικό προϊόν, σου πουλούσαν μεν την ιδέα της ελευθερίας μακριά από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, δυνατότητα όμως που ήταν εκ των προτέρων προδιαγεγραμμένο πως ελάχιστοι θα εκμεταλλεύονταν στην πράξη. Έτσι, σταδιακά δεν άργησαν να εμφανιστούν και κάποιες δικίνητες παραλλαγές των υφιστάμενων μοντέλων SUV, για εκείνους που ενδιαφέρονταν μόνο για το «look», οπότε δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιφέρουν το έξτρα βάρος της τετρακίνησης.
Βέβαια, για όσους αναζητούσαν την ουσία από ένα αυτοκίνητο και η εκτός δρόμου οδήγηση ήταν τρόπος ζωής, ένα «τζιπ» με κίνηση μόνο στους δύο τροχούς έμοιαζε με τρομερή αντίφαση, κάτι δηλαδή σαν ένα αεριούχο αναψυκτικό χωρίς ανθρακικό…
Ποιον όμως ενδιέφεραν όλα αυτά έξω από την Ελλάδα, η οποία πραγματικά προσφέρεται για εκτός δρόμου αναζητήσεις; Στην υπόλοιπη Ευρώπη οι τροχοί τέτοιων οχημάτων σπάνια θα πατήσουν χώμα, κάτι που μάλιστα σε κάποιες χώρες απαγορεύεται από το νόμο.
Κάπως έτσι περάσαμε στην εποχή των crossover, δηλαδή των… ντεμέκ SUV. Η μετάδοση στον πίσω άξονα αποτελεί πλέον μια περιττή πολυπλοκότητα, που απλώς προσθέτει βάρος, αυξάνει την κατανάλωση και βέβαια τους ρύπους. Τα αμαξώματα, αντίστοιχα, απαλλάχθηκαν από τη ρεζέρβα που κρεμόταν στην πίσω πόρτα, και χαμήλωσαν τόσο ώστε να δικαιολογείται το συνθετικό «cross» στην ονομασία του μοντέλου.
Ποιο θα είναι το επόμενο κεφάλαιο στη μετεξέλιξη των υπερυψωμένων κατασκευών; Εξωτερικά πιστεύουμε πως τα αυτοκίνητα θα γίνουν ακόμα πιο κομψά. Ήδη βλέπουμε αυτή την αλλαγή, με την κοφτή πέμπτη πόρτα να δίνει τη θέση της σε μια πιο χυτή διαμόρφωση της ουράς. Όσο για τα μηχανικά μέρη, η ηλεκτροκίνηση (ευτυχώς) θα επαναφέρει έως ένα βαθμό τις δυνατότητες των σοβαρών εκτός δρόμου κατασκευών. Ένας ηλεκτροκινητήρας στον πίσω άξονα εξασφαλίζει όχι μόνο την επιθυμητή επιπλέον ελκτική πρόσφυση, αλλά και την απαραίτητη ροπή για αναρρίχηση ή ρυμούλκηση, χωρίς την πολυπλοκότητα των κοντών σχέσεων.
Να λοιπόν που η «ξενέρωτη» ηλεκτροκίνηση, πέρα από τον τομέα των επιδόσεων, θα αποδειχθεί η ιδανική λύση και για τη δημιουργία ικανότερων εκτός δρόμου κατασκευών._ Μ. Σ.
