Δύο ζαλισμένοι κάτοχοι Ιστορικών αυτοκινήτων απορούν – Χάρης Λάμαρης, Κώστας Σ. Μητρόπουλος

Έχουμε βαρεθεί ακόμα πιο πολύ τις ισχυρές νομικίστικες θέσεις που καταλήγουν στο ότι το μοναδικό πιστοποιητικό αυθεντικότητας για να μην αναγνωριστεί τεκμήριο είναι η κάρτα FIVA, στην οποία σαφώς αναγράφεται ότι «…is no guarantee of the vehicle’s authenticity»!!!! Και, τέλος, μας χτύπησε στο κεφάλι η απολύτως άσχετη άποψη ότι «ο Νόμος 4850/2021 ……. αναφέρεται σε “Οχήματα Ιστορικού Ενδιαφέροντος” με ελεύθερη, καθημερινή κυκλοφορία, ενώ το Πιστοποιητικό Αυθεντικότητας – FIVA Identity Card απονέμεται σε “Ιστορικό Όχημα”, το οποίο όχημα δεν χρησιμοποιείται ως μέσο καθημερινής μετακίνησης». Για να καθαρίσουμε την εικόνα. Με το νόμο 4850/2021, που ίσχυσε από τον Απρίλιο του 2023, τα Οχήματα Ιστορικού Ενδιαφέροντος ηλικίας άνω των τριάντα ετών πρέπει υποχρεωτικά να καταχωριστούν και να αποκτήσουν Κρατική Άδεια Κυκλοφορίας Ιστορικού Οχήματος και κρατικές πινακίδες έως τις 31/12/2026. Επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς γεωγραφικούς και χρονικούς περιορισμούς και καταβάλλουν τέλη, αλλά ο νόμος δεν έχει πρόβλεψη για την αναγνώρισή τους ή όχι ως τεκμηρίου διαβίωσης. Για την καταχώρισή τους ως Ιστορικού Οχήματος απαιτείται Βεβαίωση Χαρακτηρισμού, που εκδίδεται από τις ελληνικές ομοσπονδίες ΕΟΦΙΛΠΑ και ΟΜΑΕ, οι οποίες εκπροσωπούν, αντίστοιχα, τις διεθνείς ομοσπονδίες αυτοκινήτου FIVA και FIA. Τα οχήματα που καταχωρίστηκαν θα ελεγχθούν εντός διετίας από την έκδοση των κρατικών στοιχείων, και στη συνέχεια θα ελέγχονται ανά πενταετία, για να τους χορηγείται Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης.

Οι ομοσπονδίες απαιτούν από τους ιδιοκτήτες Ιστορικών Οχημάτων (ή οχημάτων ιστορικού ενδιαφέροντος, για να γκρεμίσουμε τη διαφορά που προωθούν οιονεί νομικοί), εκτός από τη Βεβαίωση Χαρακτηρισμού, να προμηθεύονται και την αντίστοιχη κάρτα αναγνώρισης του οχήματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας, στην οποία σαφώς αναγράφεται ότι δεν αποτελεί βεβαίωση αυθεντικότητας. Προφανής στόχος τους είναι η εξασφάλιση ενός επαναλαμβανόμενου εσόδου, που όμως για τις αρκετές χιλιάδες ιδιοκτητών Ιστορικών Οχημάτων είναι ένα επιπλέον αδικαιολόγητο και αχρείαστο κόστος, και προκαλεί την εύλογη δυσαρέσκειά τους.

Όπως είπαμε, ο καινούργιος νόμος δεν έχει καμία πρόβλεψη σχετική με το αν τα Ιστορικά Οχήματα αποτελούν τεκμήρια διαβίωσης. Σύμφωνα με τον παλαιότερο, αλλά ισχύοντα νόμο 4172/2013, «η ετήσια αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται για επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης που διαθέτουν πιστοποιητικό αυθεντικότητας, το οποίο εκδίδεται από διεθνή ή ημεδαπό φορέα…». Αλλά με το νόμο 4850/2021 πλέον τα μοναδικά έγγραφα που αναγνωρίζονται ως «πιστοποιητικά αυθεντικότητας» ενός Ιστορικού Οχήματος από το κράτος είναι η Βεβαίωση Χαρακτηρισμού, με βάση το οποίο καταχωρίζεται στα κρατικά αρχεία, και στο μέλλον το Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης. Άρα δεν υπάρχει χώρος για οποιοδήποτε άλλο σχετικό χαρτί, εκδιδόμενο από οποιονδήποτε φορέα.

Η ΑΑΔΕ, προκειμένου να εφαρμόσει το νόμο του 2013 στο καινούργιο πλαίσιο που δημιουργήθηκε, ζήτησε από το Υπουργείο Μεταφορών όλα τα στοιχεία των κατόχων αυτοκινήτων Ιστορικού ενδιαφέροντος. Επίσης, ζήτησε από τις δύο ομοσπονδίες τα ΑΦΜ κατόχων αυτοκινήτων Ιστορικού ενδιαφέροντος που διαθέτουν πιστοποιητικό αυθεντικότητας (προφανώς εννοώντας ότι χρησιμοποιήθηκε για την καταχώρισή τους, με βάση τον Ν. 4850/2021), τον αριθμό πλαισίου του αυτοκινήτου και τον αριθμό κυκλοφορίας. Είναι προφανές πως οι υπηρεσίες του Δημοσίου προσπαθούν να προσαρμοστούν στο καινούργιο νομικό πλαίσιο και να ομογενοποιήσουν τους σχετικούς νομικούς ορισμούς που είναι διάσπαρτοι σε διάφορα έγγραφα.

Η ΕΟΦΙΛΠΑ επέλεξε να αποστείλει στην ΑΑΔΕ μόνο τα στοιχεία κατόχων Ιστορικών Οχημάτων που διαθέτουν κάρτα FIVA σε ισχύ, εξαιρώντας όσους έχουν ήδη αποκτήσει κρατικές ιστορικές πινακίδες, αλλά πλέον η κάρτα τους δεν είναι σε ισχύ. Το αποτέλεσμα, κατά πάσα πιθανότητα μη επιδιωκόμενο, της απολύτως καταχρηστικής αυτής ενέργειας είναι διπλό. Πρώτον, να αμφισβητήσει τις Βεβαιώσεις που εξέδωσε η ίδια ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο βεβαίωσης της ιστορικότητας ενός οχήματος είχε αποδεχθεί το ελληνικό κράτος για την καταχώρισή του, δημιουργώντας έτσι ένα προηγούμενο απονομιμοποίησής τους. Δεύτερον, να χρεώσει η ΑΑΔΕ αδίκως κατόχους καταχωρισμένων Ιστορικών αυτοκινήτων με τεκμήριο διαβίωσης, στο οποίο δεν υπόκεινται με βάση το νόμο του 2013. Με άλλα λόγια, η ΕΟΦΙΛΠΑ «πυροβόλησε» την κοινότητα των κατόχων Ιστορικών Οχημάτων, την οποία η ίδια και οι λέσχες που την αποτελούν καταστατικά υπηρετούν.

Κατά τη γνώμη μας, η ΕΟΦΙΛΠΑ έπρεπε ήδη να έχει ζητήσει, σε συνεργασία με την ΟΜΑΕ, από το Υπουργείο Μεταφορών να εντάξει σε τροπολογία του νόμου 4850/2021 την ήδη ισχύουσα εξαίρεση των καταχωρισμένων Ιστορικών Οχημάτων από τα τεκμήρια, και από το Υπουργείο Οικονομικών να ξεκαθαρίσει επίσημα στην ΑΑΔΕ ότι τα καταχωρισμένα Ιστορικά οχήματα είναι εξ αντικειμένου πιστοποιημένα, και δε χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη επιβεβαίωση της ιστορικότητάς τους. Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν έχουμε κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα με την κάρτα FIVA, εκτός του ότι η έκδοσή της δεν μπορεί να είναι υποχρεωτική για τη βεβαίωση της ιστορικότητας ενός αυτοκινήτου, όπως συμβαίνει και στις περισσότερες χώρες. Υποχρεωτική κατά το νόμο είναι μόνο η Βεβαίωση.

Οι δύο ομοσπονδίες, κατά νόμο συνεργάτες και αρωγοί του ελληνικού δημοσίου στη διαδικασία βεβαίωσης της ιστορικότητας των οχημάτων, διαπιστώνουν ότι έχασαν το προνόμιο έκδοσης ενός πιστοποιητικού έναντι αντιτίμου και επιχειρούν να το καταστήσουν πάλι απαραίτητο μέσα στο καινούργιο νομικό πλαίσιο. Δυστυχώς, έχουν ξεχάσει ότι σκοπός και υποχρέωση των σωματείων των φίλων του Ιστορικού αυτοκινήτου, και της ομοσπονδίας που συλλογικά τα εκπροσωπεί, είναι η προαγωγή του ως πολιτισμικού αγαθού και η διευκόλυνση των μελών τους για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού. Κατά ηθική παράβαση αυτής της υποχρέωσης, η διοίκηση της ΕΟΦΙΛΠΑ επιμένει να ανάγει τις κάρτες FIVA σε νομική απαίτηση, με διπλό κόστος για τους ιδιοκτήτες Ιστορικών Οχημάτων, αντί να τους διευκολύνει στις σχέσεις τους με το κράτος. Αγνοώντας τον καταστατικό της ρόλο, με τις ανώριμες πράξεις της «κρέμασε» στο φορολογικό «τσιγκέλι» και εξανάγκασε σε νέα έξοδα όσους από τα μέλη της δεν έχουν εν ισχύι κάρτα FIVA. Το γεγονός είναι κατ’ ελάχιστο προκλητικό και πολύ ενοχλητικό για τους κατόχους Ιστορικών αυτοκίνητων, και πρέπει οι υπεύθυνοι για αυτό εκλεγμένοι σε αξιώματα στην ομοσπονδία να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αλλάξουν προσέγγιση, γιατί τελικώς λογοδοτούν στα μέλη.