Σε κατάσταση ετοιμότητας θα πρέπει να είναι συνεχώς οι οδηγοί, προσπαθώντας να αντιληφθούν από πού θα προκύψει το κακό...
Πριν από πολλές δεκαετίες είχε γράψει ένα άρθρο ο Δημήτρης Κληρονόμος, το οποίο μάλιστα είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, καθώς «φωτογραφίζονταν» οι χαρακτήρες των οδηγών ανάλογα με το αυτοκίνητό τους, ακόμα και με το χρώμα που είχαν επιλέξει.
Φανταστείτε τι θα είχε γίνει στη σημερινή, πολιτικώς ορθή εποχή, αν γραφόταν ένα ανάλογο κείμενο… Εντούτοις, όσο δύσκολο κι αν είναι να το παραδεχθεί κανείς, γεγονός είναι ότι σε ανάλογα συμπεράσματα προβαίνουμε όλοι μας μέσα από την καθημερινή παρατήρηση όσων συμβαίνουν στο δρόμο.
Όμως αυτή η καθημερινή παρατήρηση, αντί να οδηγεί σε προκαταλήψεις, μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο χρήσιμη για την ίδια μας τη ζωή. Και αυτό είναι σχετικά εύκολο να επιτευχθεί διαβάζοντας τη στάση του «σώματος» των άλλων οχημάτων, αλλά και των οδηγών τους, του τρόπου δηλαδή που κινούνται πάνω στην άσφαλτο, προκειμένου να γίνει εγκαίρως αντιληπτή κάποια απρόβλεπτη κίνησή τους.
“…οι οδηγοί των αυτοκινήτων νομίζουν πως έχουν την πολυτέλεια να στείλουν μήνυμα με το κινητό τους, να πλοηγηθούν μέσα στο περίπλοκο σύστημα infotainment ή πολύ απλά να χασμουρηθούν βαριεστημένα, κινούμενοι προς τη δουλειά τους”.
Είναι αυτό δηλαδή που εκ των πραγμάτων κάνουν οι αναβάτες των δικύκλων, καθώς είναι διαρκώς εκτεθειμένοι στους κινδύνους της κυκλοφορίας, τη στιγμή που οι οδηγοί των αυτοκινήτων νομίζουν πως έχουν την πολυτέλεια να στείλουν μήνυμα με το κινητό τους, να πλοηγηθούν μέσα στο περίπλοκο σύστημα infotainment ή πολύ απλά να χασμουρηθούν βαριεστημένα, κινούμενοι προς τη δουλειά τους.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει μια έρευνα που πραγματοποίησε στο παρελθόν ο Τομέας Βιομηχανικής Διοίκησης και Επιχειρησιακής Έρευνας του ΕΜΠ, όπου σε ένα βίντεο αποτυπωνόταν η ανήσυχη ματιά του αναβάτη που σκάναρε διαρκώς το δρόμο εμπρός και περιφερειακά, παρατηρώντας ακόμα και τα πρόσωπα των οδηγών μέσα από τους καθρέφτες των οχημάτων τους.
Καλώς ή κακώς, και ο οδηγός ενός αυτοκινήτου θα πρέπει να έχει αυτήν τη συμπεριφορά και ετοιμότητα πιλότου… μαχητικού αεροσκάφους. Και τα σημάδια που μπορείς να λάβεις εν κινήσει είναι πάρα πολλά.
Έτσι, ένα παραμελημένο αυτοκίνητο με χαλασμένους προβολείς ή με διπλωμένους καθρέφτες προδίδει πολλά για τον οδηγό του. Κάποιος που οδηγεί αερίζοντας το αριστερό του χέρι, με το οποίο ενίοτε χειρονομεί έξω από το αυτοκίνητο καθώς συζητάει με τους συνεπιβάτες του, συγκρατεί την οροφή ή το έχει κρεμασμένο ως την άσφαλτο, γνωρίζεις πως δε δίνει και πολλή σημασία σε αυτό που κάνει, και στη δύσκολη στιγμή θα αντιδράσει με λάθος τρόπο. Σε ένα αυτοκίνητο που σέρνεται και ενίοτε αλλάζει πορεία, σαν ο οδηγός του να έχει αποκοιμηθεί, το πιθανότερο είναι πως ο τελευταίος μιλάει στο κινητό του και δεν μπορεί ταυτόχρονα να έχει αντίληψη του περιβάλλοντός του.
Δεν αρκεί, λοιπόν, να χαράζεις την πορεία σου και να τηρείς τα σήματα, αλλά πρέπει να αναγνωρίζεις ανά πάσα στιγμή τι είναι εκείνο που μπορεί να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία μιας ομαλής κυκλοφορίας.
Θα λέγαμε, με απλά λόγια, πως η κίνηση στους δρόμους θα ήταν καλύτερη αν ήμασταν λιγότερο εγωιστές και συνειδητοποιούσαμε πως δεν πορευόμαστε μόνοι μας. Μεγάλα λόγια όμως λέμε γιατί, αν σκεφτόμασταν όλοι έτσι, θα ήταν και ο κόσμος καλύτερος…_ Μ. Σ.