Απολαμβάνοντας την πεμπτουσία της αυτοκίνησης… Ο Σ.X. αποδέχθηκε σοβαρό δώρο για τις άγιες ημέρες, και σχολιάζει.
Στην πρίζα λέμε «ναι» και «όχι», κάνοντας υπομονή για καλύτερες υποδομές και μπαταρίες που αυξάνουν την αυτονομία σε ένα φουλ ηλεκτρικό, ενώ κάθε μέρα που περνάει αναρωτιέσαι προς τι η plug-in τεχνολογία. Ειδικά στη χώρα μας, με πλειοψηφία τον απείθαρχο, που ή θα αδιαφορήσει, αξιοποιώντας μόνο τα φορολογικά ατού, ή θα μπλοκάρει μια παροχή για 12 ώρες κερδίζοντας ρεύμα για 40 χλμ. Την ώρα που περιμένει ακίνητος και νικημένος ο χρήστης αυτοκινήτου «μόνο ρεύμα», που απαιτείται να φορτίσει ώστε να φτάσει στον προορισμό του.
Κακά τα ψέματα
Η Toyota δίδαξε υβριδική τεχνολογία, ό,τι αμφισβητήσαμε και δεν ψηφίσαμε Prius για το COTY 2005, και σε πλήρη σύνθεση η αυτοκινητοβιομηχανία ακολούθησε. Η Honda με το νέο Civic θύμισε στον εαυτό της τι μπορεί ακόμη να δημιουργεί, οι Κορεάτες ισορρόπησαν με το Νiro, και μάλιστα σε πλουραλισμό «καυσίμου», ενώ κατά τη γνώμη μας το η Nissan-Renault τους ξεπέρασε. Ατού της Toyota το χαμηλό τους πλέον κόστος, που κρατάει ανταγωνιστική την τιμή π.χ. της Corolla Cross, η οποία αντικατέστησε στις sold-out λίστες το αντίστοιχο Yaris. Από εκεί και πέρα, η ακριβότερη Nissan έδωσε υπεραξία σε Juke, Qashai, X-Trail, με το δικό της, ιδιαίτερα προχωρημένο hybrid σύστημα που σε συναρπάζει, αφού δεν κρύβει τα ατού του. Στο ρυθμό τους και τα Clio και Captur της Renault, από τις περιπτώσεις που σχολιάζεις, χαλάλι η διαφορά στην τιμή…
Σε κάθε περίπτωση, το 2023 αγοράζεις πραγματικό hybrid ή γαλλικό diesel από την PSA, ενώ ακόμη ονειρεύεσαι μια BMW Σειράς Μ, το RS 3 ή μια οποιαδήποτε Giulia. Το καλύτερο σεντάν της αγοράς είναι ιταλικό, και μάλιστα καθαρόαιμο, και κρίμα που οι μηχανικοί της στο μεταξύ συνταξιοδοτήθηκαν και δεν ασχολήθηκαν με την Tonale, όπως το έκαναν με τη Stelvio.
Για μία βόλτα μόνο…
Πρέπει να είσαι βαριά ασθενής για να επιλέξεις π.χ. Taycan αντί 911-992 σε 4S για το ευκαιριακό σου χτύπημα, όπου συμβιβασμούς δεν κάνεις. Porsche σε «718» ή «911», όπως και όλα τα SUV, διατίθενται μόνο Τρίτη με Πέμπτη, αφού εγγραφείς στη σχετική λίστα, οπότε θέλεις κάτι δυνατό για να αποφύγεις την κατάθλιψη.
Το «δώστε μας ένα Formentor για τις άγιες ημέρες, αγαπητή κ. Βλάχου» συνδέεται με το κλασικό 1.5 και, στην καλύτερη περίπτωση, με το plug-in. Όπως και το «3008», σύνολο που σε αναγκάζει να στοιχηματίσεις με τον εαυτό σου ότι θα σεβαστείς την τεχνολογία και θα συνδυάσεις με ειλικρίνεια το ρεύμα με τη βενζίνη, ώστε να αξιοποιήσεις ιπποδύναμη και επιδόσεις σε συνδυασμό, αλλά το ξέρεις. Χαμένο στοίχημα, αφού δε θα φορτίσεις. Πολύ αργά για Ευρωπαίο, με σειρά από δικαιολογίες.
Αλήθεια είναι…
«Θα πάρετε το VZ5», ήταν η απάντηση στο ευγενικά εκφρασμένο αίτημα, αλλά και στο σίγουρα;
Η απάντηση ήταν θετική με χαμόγελο που φαντάζεσαι, ενώ έτσι ξαφνικά η αγαπητή κ. Βλάχου εξελίχθηκε σε αγαπημένη κ. Βίκυ μας, ενώ ο Δάνδουρας της Cupra έγινε ο Χάρης μας. Παιχνίδι ψυχολογίας η ευκαιριακή χρήση, και εδώ οι αρμόδιοι ξέρουν ότι για τον γεροντή, πρώην οδηγό αγώνων της μαμάς Seat, η συνύπαρξη με το 400άρι Cupra για δύο εβδομάδες ισοδυναμεί με δώρο ζωής.
Ένα κλασικό crossover με τα σωστά μηχανικά μέρη σε χρώμα που φαίνεται διακριτικό, αλλά είναι αυτό που τονίζει ό,τι κρύβει σε μηχανικά μέρη. Σχολιάζεις, είναι το δικό μας, το αμάξι που φέραμε σε αντίθεση με την καλή ηλεκτρική Mustang Mach-E, και απλώς χαμογελάς. Το αφήνεις μάλιστα σταθμευμένο το πρώτο τριήμερο με τις αργίες των Χριστουγέννων. Σε προκαλεί και έτσι, οπότε το αφήνεις ώστε να το χορτάσει το μάτι σου και να το λαχταράει η ψυχή σου. Έχει και αυτό τη δική του γοητεία, και εδώ το παιχνίδι είναι πολύπλοκο ανάμεσα στον συνήθως ανυπόμονο και στο τυπικά αντικείμενο, που δεν κρύβει τη λαχτάρα να σε ικανοποιήσει. Με πολλά ατού και σε κάθε χρήση, και είναι ενδιαφέρον το πώς το αντικρίζουν και το απαθανατίζουν οι γνώστες και το πόσο αδιαφορεί ο λιγότερο έως καθόλου σχετικός. Θέλεις μάλιστα να τον αρπάξεις τον τύπο στο Valet, αφού βλέπει και δεν καταλαβαίνει, αλλά και δεν ακούει; Βρυχάται ο 5κύλινδρος, αφήνουν υποσχέσεις οι 20 βαλβίδες…
Εδώ ο Γερμανός κατασκευαστής βρήκε τον φινετσάτο Ισπανό, και το κοκτέιλ που συναρπάζει έχει υπογραφή Ιταλού δημιουργού. Εξαιρετικό σύνολο, και είναι διαφορετικό το «δοκιμάζω για το τρέχoν τεύχος και σχολιάζω-σημειώνω», και αλλιώς το «κυκλοφορώ και στην κυριολεξία πυροβολώ». Αυτονόητο το «οπλοφορώ» με τόσα καλούδια, αλλά η μαγεία έχει να κάνει με το πώς προσαρμόζεται στα «θέλω», χωρίς να αγνοεί τα «πρέπει». Η ανάρτηση αποδεκτή και μέσα στην πόλη και, με την ευκαιρία, εδώ στα αυτοκίνητα 1.500 μέχρι 2.500 κιλών, έχει γίνει η καλή, η σημαντική δουλειά.
Η συνέχεια αναμενόμενη, τα μέγιστα έντιμη σε σχέση με τις προδιαγραφές του Cupra Formentor, που ξεχειλίζει από αξιοπιστία, ενώ σε προκαλεί για παιχνίδι με τα όριά σου, σε κρεσέντο με τον ήχο του κινητήρα που αποκαλύπτεται μετά τις 5.000 σ.α.λ., τιμή όπου πάνω-κάτω 500 σ.α.λ. λειτουργούν όλα τέλεια. Όπως και τα φρένα, άλλωστε, οπότε αυτήν τη μαγική ισορροπία που προκύπτει σε κάθε μέτρο τη μεταφράζεις και την αξιοποιείς.
Είναι το βάθος ενός ακόμα Cupra που δημιουργεί προϋποθέσεις για την αλλαγή σε δεδομένα που όλοι θέλουμε, αλλά λίγοι αποφασίζουν με άλλοθι ή χωρίς, σε συνδυασμό με το κόστος, με γεγονός πως απαιτείται χρόνος για αξιοπρεπή τιμή μεταπώλησης.
Μέχρι τότε
Ρυθμίζεις το φιλόξενο κάθισμα και κάθεσαι εξαιρετικά, ενώ, αλλάζοντας συνολικά τη ρύθμιση λειτουργίας από το μπουτόν στο τιμόνι, επιλέγεις τρόπο ζωής. Σε Sport ρύθμιση, λοιπόν, και χαλάλι το συνολικά σφιχτό, όπως και τα 12,5 λίτρα για τα 100 χλμ. Εδώ το κόστος μεταφράζεται σε ευχαρίστηση συνδεδεμένη με ένα άκαμπτο σύνολο, που ανταποκρίνεται άμεσα στην εντολή. Γεγονός πως ένα σύγχρονο, γρήγορο στην ευθεία αυτοκίνητο θα πρέπει να συμπεριφέρεται αντίστοιχα στρίβοντας και, το κυριότερο: να κρύβει το βάρος του αλλάζοντας κατεύθυνση και να διαγράφει ασφαλείς τροχιές όταν όλος ο δρόμος είναι δικός σου. Σε παρασύρει ο ήχος του κινητήρα για ψηλές στροφές, γεμάτος από χαμηλά, και τα κυβικά δεν κρύβονται, ενώ η δουλειά στο πλαίσιο σε αποζημιώνει.
Οι αντοχές του αποδείχθηκαν στην πίστα, όπου διέσυρε τη φιλόδοξη Mustang Mach-E σε κάθε μέτρηση, οπότε στην Τέλεια Διαδρομή μόνο οδηγείς. Απολαμβάνεις, για να είμαστε ακριβείς, όπως ακόμα και την άχρωμη διαδρομή «σπίτι-γραφείο-σπίτι», που της δίνει υπεραξία.
Σύνολο με το οποίο θα πάρεις τα βουνά, «γιατί έτσι» και χωρίς λόγο, με έντονη τη διάθεση να το χορτάσεις με στόχο να περιορίσεις τη μελαγχολία επιστρέφοντας στη Βελμάρ, όπου διδάσκουν after sales, ώστε να προετοιμαστεί για τον επόμενο.
Η διαφορά στη λεπτομέρεια και ψάξε, βλέπε, άκου, και αδυνατείς να εντοπίσεις σημάδια κόπωσης ύστερα από 15.000 χλμ. σε χέρια ζωηρών δοκιμαστών…
Το ερώτημα στο γερμανικό γκρουπ παραμένει, και αφορά την αξιοπιστία, ενώ δεν είναι υπερβολή να σημειώσουμε πως φαίνεται ότι στο Μαρτορέλ συναρμολογούν με μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι στο Ίνγκολσταντ._ Σ. Χ.