Cabrio: Πετάω τη σκούφια μου

Περιπλανήσεις στο παρελθόν, δοκιμάζοντας το σημείο αναφοράς· το τελευταίας γενιάς Mazda ΜΧ-5 και -απίστευτο αλλά αληθινό- ακόμα και οδηγώντας είναι λεπτομέρεια τα μηχανικά του μέρη. Κατ’ αρχάς είναι όμορφο, σε χρώματα που σου φτιάχνουν τη διάθεση, χωρίς οπαδικό προσανατολισμό. Το λευκό συναντάει το κόκκινο και ο συνδυασμός κρατάει κάμποσα δεύτερα το μάτι ακόμα και του «βάζελου», όντας προσηλωμένο στην αισθητική ισορροπία. Η συνέχεια -θα πείτε- αναμενόμενη, αλλά είναι το απρόβλεπτο που προκύπτει με ανοιχτή οροφή τον Ιανουάριο.

Βρέχει

Και λοιπόν; Μέχρι κάποιο σημείο το αντέχεις, αφού εδώ η ήρεμη απόλαυση έχει την τιμητική της. Επιλέγεις μεγάλες ταχύτητες στο κιβώτιο, ώστε ο ήχος του κινητήρα να μη βρεθεί σε αντιπαράθεση με αυτούς του αμαξώματος. Είναι το χαλίκι, είναι και το σπρέι νερού από τον βρεγμένο πλέον δρόμο που φορτίζουν το ηχοσύστημά σου, και αυτή η ελληνική εικόνα με τη θάλασσα στη δεξιά πλευρά σου με κατεύθυνση στο Σούνιο, ψάξε και δε θα τη βρεις πουθενά στον κόσμο. Σε συνδυασμό βέβαια με το ότι οδηγώντας εσύ είσαι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, ορίζοντας τους δικούς σου κανόνες. Ένα ελεγχόμενο drift στη διασταύρωση για το Σούνιο δεν αιφνιδιάζει τα παλικάρια της ΔΙΑΣ, και η συνάντηση μαζί τους είχε ενδιαφέρον εφ’ όλης της ύλης. Κακά τα ψέματα, η αναγνώριση ακόμη κολακεύει.

Περί ΜΧ-5, λοιπόν, και αυτό, το 2λιτρο, στοιχίζει 41 χιλ. ευρώ, οπότε, αφού δε φύλαξες το πρώτο, ενώ ποτέ δεν άρεσε το δεύτερο, ψάχνεις το τρίτο. Σε μπλε ή κόκκινο, με τα κομψά φουσκωμένα φτεράκια να προσθέτουν στο χαρακτήρα του, και είπαμε: λεπτομέρεια τα μηχανικά μέρη. Χωρίς σκούφο, η απόλαυση παίρνει μια διαφορετική διάσταση, οπότε ακόμα και ο σκληροπυρηνικός δοκιμαστής διαφοροποιεί τις προτεραιότητες. Να ζεις…

Όπως και με τη μαύρη, την καλλονή σε έκφραση αυτοκινήτου. Ευκολάκι το κουίζ. Iταλίδα από τα παλιά, και ποιος, ανεξαρτήτως ηλικίας και φίλου, δεν έχει ονειρευτεί μια οποιαδήποτε Spider… Γένους θηλυκού, όπως μόνο η Alfa Romeo, σε απόσταση και από το αντίστοιχο αλλά αρσενικού γένους αντικείμενο, όπως το Fiat. Προσέξτε. Η Alfa, το Fiat, και είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά στο όνειρο, αλλά κυρίως στην καταγραφή της ιστορίας. Ο παραδοσιακός θα επιλέξει 2λιτρη κόκκινη ή ασημί «1750» δεύτερης γενιάς. Τυχεροί, μας εμπιστεύθηκε ο γιατρός τη μαύρη με τον κωδικό «S3» και απολαύσαμε την ποιότητα της συγκεκριμένης και την ελληνική φύση από τον Κοσμά προς την παραλία. Το τέλειο περιβάλλον. Βοηθάει ο 2λιτρος με τη ροπή του κινητήρας, αποδεκτός τριάντα χρονιά μετά. Προσαρμόζεσαι στο μέγεθός της όπως αναδεικνύεται από το συνδυασμό του ανθρώπου σου παραπλεύρως και της διαδρομής, και αναζητάς την τελειότητα μέσα από την αισθητική ισορροπία, αποφεύγοντας τις υπερβολές. Άλλωστε, με σεβασμό στον Πορφύριο Ρουμπιρόζα και στον Αλέν Ντελόν, που την αξιοποίησαν σε διάφορες εκδοχές και σε πολλές περιπτώσεις, εδώ δεν οδηγείς – μετακινείσαι, και ξέρεις πως αν χρειαστεί έχεις το σωστό πακέτο.

Ποιο είναι το καλύτερο roadster της σύγχρονης εποχής; Αναμφισβήτητα η Boxster, από το 1996 που πρωτοεμφανίστηκε και, όπως και στην περίπτωση της «911», όταν θελήσεις να την αποκτήσεις δε διαλέγεις εκδοχή, αλλά σε τι κατάσταση είναι. Άλλωστε, όσο πιο αθώα, τόσο πιο ενδιαφέρουσα ως χαλαρωτικό οργώνοντας την Ελλάδα, όπου την Τέλεια Διαδρομή ξεπερνάει το άναρχο οδόστρωμα, αλλά έχει να κάνει με τη δυνατότητα να νιώσεις ελεύθερος. Παντού θα βρεις να οδηγήσεις με το γκάζι στις μεσαίες στροφές και, αν διαλέγαμε Boxster, θα ήταν μια «S» με χειροκίνητο κιβώτιο και λιγότερα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, όπως στις σύγχρονες, με τα ηλεκτρονικά να βραχυκυκλώνουν και το μυαλό. Μας στοίχισε κάποτε αυτό, όταν ο Μ.Σ. σε ρόλο συνοδηγού από τύχη δεν έχασε τη ζωή του. Τότε που η Μοτοδυναμική των Χατζίκου-Πασιά επέδειξε τον μέγιστο σεβασμό σε 4T και Σ.Χ. Δεν ξεχνιέται και, άλλωστε, δεν προκύπτει τυχαία ιερή σχέση και με αυτή την Porsche, με έναν άρρωστο της «911».

Όπως η βελτιωμένη από την FF, η λευκή «997», σε κάμπριο αμάξωμα που δοκιμάσαμε πρόσφατα. Το μεγαλείο του συγκεκριμένου αμαξώματος στη μέγιστη τιμή και, παρά την τρελή ιπποδύναμη και τη συγκλονιστική ροπή του βελτιωμένου κινητήρα, η ακαμψία παραμένει στα υψηλά στάνταρντ που χαρακτηρίζουν το αυτοκίνητο του αιώνα. Η «911», τρόπος ζωής άλλωστε υπεράνω εκδόσεων και προδιαγραφών. Μεγαλώνει σε όλες της τις διαστάσεις, και δεν είναι τυχαίο ότι ο παλιός «Πορσίστας» βάζει την μπάρα στην «997». Η πλέον γήινη, και δεν υποτιμούμε τις «991» και «992», αλλά στο δικό μας όνειρο κυριαρχεί ακόμη η «993». Η «δική μας» 997 σε κάμπριο, και εδώ τη διαφορά δεν την κάνει το PDK, αλλά ο κινητήρας, που σου επιτρέπει να είσαι σε πτήση ακόμα και στις χαμηλές στροφές. Έτσι, με υψηλές μ.ω.τ. χωρίς πίεση απολαμβάνεις την κάμπριο εκδοχή, και δεν το κρύβουμε ότι, επί του προκειμένου, ταξιδέψαμε συχνά με το κλειστό αμάξωμα, ως μια καθαρόαιμη, όπως οι κουπέ. Ανασφάλεια με ανοιχτή; Καμία σχέση, απλώς όταν οι ίπποι εκτοξεύονται σε τετραψήφιες τιμές, οφείλεις να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος στη διαχείρισή τους, προσαρμόζοντας με σεβασμό και ψυχραιμία στο περιβάλλον, που άλλωστε εναλλάσσεται. Ταινία για Όσκαρ αυτός ο συνδυασμός.

Ό,τι διεκδικεί ο 2λιτρος του Honda S2000, και αν βρεθεί στο δρόμο σας ένα σε καθαρή κατάσταση ως προς το πλαίσιο, μη διστάσετε. Κορυφαίο, και μπορεί να σκοτώνει ο κινητήρας στις υψηλές στροφές και να σε παρασύρει ώστε η Τέλεια Διαδρομή να εξελίσσεται σε Ειδική, σε φυλαγμένο δρόμο, αλλά αυτό το Honda το απολαμβάνεις και σταθμευμένο. Στο παρελθόν ο Ντα Σίλβα, για το συναγωνισμό σε επίπεδο αισθητικής, τοποθέτησε στην κορυφή των κάμπριο -spider αν προτιμάτε- το S2000, και των κουπέ-σεντάν την BMW E36.

Τι να προσθέσεις; Αναμνήσεις από την εκδήλωση του περιοδικού μας στα Μέγαρα σε συνεργασία με την αντιπροσωπεία. Έργο του αείμνηστου Γιώργου Παππά, που κατάφερνε να ζωγραφίζει σε επικοινωνία και προβολή με ελάχιστα μέσα. Τότε που ο Δημήτρης Βαζάκας, ο Νίκος Τσάδαρης και άλλοι συνεργάτες μας «ζωγράφιζαν» εκεί δίνοντας χαρά σε αναγνώστες. Μόνο χαρά σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική αξιοπιστία της Honda, με ατού στο χέρι μας το πλαίσιο που ακολουθούσε την εντολή και το συνδυασμό «κινητήρας-κιβώτιο», έτοιμα για αγωνιστική χρήση. Όσο πιο ψηλά σε στροφές, τόσο πιο καλά, με τον επιλογέα να σε προκαλεί σε παιχνίδι εκτός ορίων. Μη μετρήσιμο το βάθος αυτής της κατασκευής, που δεν προσφέρεται για πώληση, παρά μόνο για διατήρηση μέσα από τη διαχρονική της αξία…

Από την Ιαπωνία, και μάλιστα από την Toyota το MR2. Τελευταίας γενιάς με τον καλό 1.6, που τον γνωρίσαμε στο πρώτο ΜR2 το 1985 και εκπλαγήκαμε. Το τελευταίο στην κυριολεξία MR2, σε μόνο κάμπριο με χειροκίνητο ή αυτόματο κιβώτιο, λειτούργησε και ως σχολείο για όποιον θέλησε να εμβαθύνει στην αξιοποίηση της θέσης του κινητήρα στο κέντρο. Στην κυριολεξία και χωρίς εκπτώσεις, με τον ποιοτικό τρόπο Toyota, οπότε η διάταξη λειτουργούσε ως πλεονέκτημα ώστε να κινηθείς πολύ γρήγορα ακολουθώντας την περί ιδανικών γραμμών θεωρία. Η απόδειξη του σωστού στην πράξη, ενώ με σύμμαχο το τιμόνι και το ελεγχόμενο διαφορικό μπορούσες να κινηθείς και θεαματικά. Σύνολο με προσωπικότητα, οπότε έβγαζε αντιπάθεια στην υπερβολή, αποδεκτή από ένα διθέσιο-σπορ αυτοκίνητο με τη συμβατική διάταξη στη θέση κινητήρα και μετάδοσης. Ό,τι δεν εξελίχθηκε δίνει υπεραξία στα λίγα εναπομείναντα που διατηρούνται σε καλή κατάσταση.

«Last page», και ποτέ δεν κρύψαμε το σεβασμό μας στην Barchetta. Από τη Fiat με συμπεριφορά GTi στα όρια, οπότε αξιοποιούσες το τέλειο ζύγισμά της και, αν δεν προσπαθούσες να την ξεπεράσεις, αποδεικνυόταν και αξιόπιστη. Το αμάξωμά της άκαμπτο, ευφυής ο 1.8 που «έκρυβε» ίππους σε αίσθηση, πρόκληση ο επιλογέας. Ήταν η χαρά του πρώτου ΜΧ-5 στη σύγχρονη εκδοχή και, αν ήταν ακόμη στην παραγωγή, ακόμα και ίδια όπως τότε στα μέσα της δεκαετίας, θα μπορούσε να αποδειχθεί blue chip. Ήταν η απόλυτη εξέλιξη της Elan με βελτιωμένα τα χαρακτηριστικά του ΜΧ-5, που ιστορικά κυριαρχεί λόγω της κίνησης στον πίσω άξονα. Η Barchetta στον εμπρός, αλλά την οδηγούσες όπως ήθελες και πάντα με ασφάλεια. Ο 1.8 ανέβαζε άδικα την τιμή της λόγω του φορολογικού συστήματος, ενώ δεν έγινε προσπάθεια να παράγεται με τον 1.6 ή τον 1.5, αξιόλογες μονάδες της Fiat. Τότε σε δημιουργικό παροξυσμό, σε συνδυασμό με το κουπέ και το Uno Turbo.

Εσείς διαλέξτε, λοιπόν, και μάλιστα live, προβάλλοντας και το εξαιρετικό Datsun Fairlady, που θα μπορέσετε να απολαύσετε σε επόμενο τεύχος του 4Τροχοί.