Οδηγώντας το "κουκλί" της Σουζούκι και ακούγοντας τα θετικά σχόλια των γύρω και ξεχνώντας την τιμή του, παρασύρεσαι. Σου αρέσει πολύ. Είναι ποιοτικό, είναι πρακτικό, είναι ευέλικτο, ανταποκρίνεται και ντρέπεσαι μόνο για την τιμή του.
Τι να πεις στην κυρία που σε σταματάει στο φανάρι έκπληκτη; Ότι ξεπερνάει τις 15 χιλιάδες αυτό το λευκό 4Χ4 που με χαρά οδηγώ χρονιάρες ημέρες. Το τέλειο αυτοκίνητο πόλης και λίγο πιο έξω, ένα αντί-Πάντα που το σκιαγραφεί περίφημα η Ελένη Ξενάκη στους 4Τροχούς Ιανουρίου 2017 που βρίσκονται ήδη στο περίπτερο. Εκείνη ψηφίζει Φίατ και ας μην το γράφει έτσι ψυχρά και απόλυτα.
Σε πρώτο πρόσωπο, ούτε που τα συγκρίνω. Αυτό, το ακριβό, για την πόλη και όχι μονο, αφού δεν πάτησα απλά, αλλα "οδήγησα χώμα" και ενθουσιάστηκα.
Καίει και παραπάνω με τον 1.2 βενζίνη, έχει και σχετικά μικρό ρεζερβουάρ, αλλά δεν πάω από Αττική οδό Καλύβια-Λαγονήσι, ώστε να μην εκτεθεί στη "μέτρηση" της τελικής και μου αρέσει πολύ. Θα το αγόραζα. Αν δεν μελετάς τιμοκαταλόγους και δεν σε αφορά ο τρόπος πληρωμής και το κόστος χρήσης, αποκτάς ένα "Ιαπωνικό, πολύ κομψό Πάντα" με ότι αυτό σημαίνει για όσους μας ακολουθούν.
Οι ίδιοι γνωρίζουν πλέον τον έρωτά μας για την Τζούλια. Μια σύγχρονη, πολιτισμένη 2000 Berlina του άλλοτε, που θυμίζει έντονα την Αλφέτα των φοιτικών μας χρόνων, έχοντας το όνομα μιας κλασικής Άλφα που ακόμα κλέβει καρδιές. Την οδηγούμε εναλλάξ με το Ίγκνις, δεν υπάρχει θέμα συγκρίσεων σε κανένα επίπεδο, αλλά να η αφορμή για σκέψεις.
Κοστίζει όσο τρία Σουζουκι αυτή η καλή Άλφα, η λευκή 2.2d με το καλό αυτόματο 8άρι, αλλά η λογιστική προσέγγιση δεν ταιριάζει με έναν αμετανόητο petrolhead που ανδρώθηκε μαρσάροντας και γερνάει στρίβοντας. Χρηστικό και αποτελεσματικό το μικρό, το τέλειο αυτοκίνητο πόλης για τον ορκισμένο εχθρό του Σμαρτ που προδώθηκε απο την Τογιότα με την κατάργηση του iQ, θεωρώντας μάλιστα ατού τις 4 πόρτες. Μέχρι εκεί όμως. Είσαι αλλού, σε άλλο πλανήτη οδηγώντας την Άλφα. Δεν τίθεται θέμα ρυθμού και τρόπου. Την απολαμβάνεις σταθμευμένη και αφού σε προκαλεί να την πάρεις και να φύγεις, ζεις μαζί της κάθε στιγμή. Ακόμα και μικρές ατέλειες στην εργονομία τις διασκεδάζεις και τις ερμηνεύεις θετικά. Την αντιμετωπίζεις όπως τον δικό σου άνθρωπο που λατρεύεις και ποτέ δεν είναι το τέλειο αυτο που σε γοητεύει. "Δεν είσαι αντικειμενικός", θα σχολιάσει ο λάτρης της Γερμανικής σχολής και του απαντάς με χαμόγελο, γιατί είτε δεν καταλαβαίνει οπότε τι να πεις μαζί του, είτε δεν πρέπει, δεν θέλει να καταλάβει, οπότε του ψιθυρίζεις στο αφτί, ότι επιβάλλεται να δοκιμάσει ώστε να έχει στα υπόψη το σημείο αναφοράς. Σε μια αδίαφορη κατηγορία είναι αυτή, η Άλφα Τζούλια όπως και η Τζάγκιουαρ XE που δημιουργούν ενδιαφέρον. Να γυρίσεις και να κοιτάξεις και την 320 και το Α4, με ατού το Quattro, που δένει περίφημα με το αμάξωμα και δίνει την απαραίτητη υπεραξία στο σύνολο.
Θα τρίξει, θα χαλάσει λένε χωρις απόδειξη και δεν επιβραδύνει τον ενθουσιασμό σου ούτε η χαμηλή αξία μεταπώλησης που επίσης προδικάζουν ότι θα προκύψει. Είναι όμως όπως το Μίνι και τα Range Rover και δεν τίθεται θέμα. Σε κερδίζει με τη μοναδικότητά της που προκύπτει από τη συμπεριφορά της. Ελαφριά και σε αίσθηση, ανταποκρίνεται περίφημα σε κάθε προσταγή και σου επιτρέπει να κινηθείς πολύ γρήγορα, όντας ευχάριστη ακόμα και αν απλά μετακινείσαι. Σε παρασύρει μάλιστα να την οδηγείς συχνά σιγά, διεκδικώντας ακόμα περισσότερο χρόνο μαζί της. Σε οδηγεί στο να μη βιάζεσαι, όχι για να μην την ταλαιπωρήσεις αλλά για να τη σεβαστείς επιδεικνύοντας υπομονή και ας μη μας χαρακτηρίζει αυτό το στοιχείο συμπεριφοράς.
Θα σχολιάσετε, "ΣΧ οδήγησες Veloce στη Δανία και QV στην Τοσκάνη και ακόμα ζαλίζεσαι". Καμία σχέση. Απολαμβάνω την καθημερινότητα ευκαιριακά με τη Τζούλια και απαλλαγμένος απο το άγχος της τυπικής δοκιμής ένιωσα την υποχρέωση να μοιραστώ αυτό το συναίσθημα εμπιστοσύνης που εισπράττω κάθε στιγμή.
Άλλωστε είμαι σαφής. Ακόμα και αν μπορούσα να την αλλάξω με τέσσερα Ίγκνις, ποτέ δεν θα έμπαινα σε αυτή τη λογική του παραλόγου. Τα συναισθήματα άλλωστε, όπως και η ουσία στην περίπτωσή μας, δεν συμψηφίζονται. Δεν πρόκειται για συγκρίσιμες περιπτώσεις, μέσα από ασκήσεις μαθηματικών. Δεν πληρώνεται η ευελιξία στην πόλη με το Ίγκνις που σε κάνει να νοιώθεις άτρωτος στις κακοτεχνίες και στην κακοκαιρία, ούτε βέβαια η συνολική ποιότητα, που τη χαρακτηρίζεις αρχοντιά στην περίπτωση της πραγματικά σύγχρονης Άλφα Ρομέο.
Καθυστέρησε, αλλά χαλάλι. Άξιζε ο κόπος και μόνο χαμένος χρόνος δεν αποδείχθηκε.
Τις επόμενες ημέρες, το νέο έτος; Το καλό, το δικό "μας" 3008 με τον 1.6d των 120 ίππων και το αυτόματο κιβώτιο, που στο περιοδικό (4Τ-Ιανουάριος), αναμετρήθηκε με την Χ1, τα C-HR σε δύο μάλιστα εκδοχές, αλλά και το νέο Μεγκαν, σε έκδοση GT line. Μπλε, το ωραίο, το φωτεινό όπως στις Αλπίν, με τα καλά καθίσματα, όπως στο GT που δοκιμάσαμε στην Δανία. Μείνετε συντονισμένοι._Σ. Χατζηπαναγιώτου
