Μέρες που είναι, οδηγούμε με εμπόδια, με περιοριστή για να είμαι ακριβής, αλλά οδηγούμε. Σκεπτόμαστε, μάλιστα, πιο καθαρά χωρίς το όποιο άγχος…
Οδηγώντας, λοιπόν, και μετακινηθήκαμε δύο ημέρες με τη μικρή, ιδιαίτερα κομψή GLA 180, και στο «καπάκι», τις επόμενες δύο, με το 2λιτρο ελαφρώς υπερυψωμένο Volvo V40 CC. Ντίζελ και αυτόματα και στις δύο περιπτώσεις, με τη «Μερκ» των 30 χιλ. να χρησιμοποιεί τον μικρό Renault των 109 ίππων και το Volvo των 35 χιλ. τον καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, 2λιτρο ντίζελ της αγοράς με τους 190 ίππους. Χαοτική η διαφορά στα χαρτιά, αλλά και στο δρόμο, με την κατανάλωση να κινείται στο ίδιο επίπεδο, και το ερώτημα που τίθεται δεν έχει να κάνει με το αν αξίζει η διαφορά των 5 χιλ., με την ψαλίδα να κλείνει όσο εξοπλίζεις και επιλέγεις κάτι περισσότερο από τα απαραίτητα.
Μακριά από εμάς τέτοιες συγκρίσεις, ακόμα και όταν σχολιάζουμε σε πρώτο πρόσωπο, αλλά τέτοιες ημέρες, και αφού ζεις, οφείλεις να σχολιάζεις.
Απόψεων συνέχεια, και θέμα σύγκρισης δεν υπάρχει. Καθαρόαιμη «Μερκ» η GLA, κατά την ταπεινή μου γνώμη μάλιστα η ομορφότερη Α-Class με διαφορά, αλλά θες αυτό που της λείπει ώστε το όμορφο, σφιχτό σύνολο να δίνει και οδηγική ευχαρίστηση μέσα από την καρδιά του, που είναι τα μηχανικά του μέρη. Χάρη στο άψογο γραφείο Τύπου της Mercedes Ελλάς, έχουμε δοκιμάσει καλές GLA με ισχυρότερους κινητήρες, και δε διστάζουμε να σημειώσουμε ότι αυτό το σασί στημένο με τη νέα φιλοσοφία των Γερμανών μπορεί να πάει πολύ μακριά και, φυσικά, θέλουμε να την οδηγήσουμε με το μεγάλο κινητήρα της ΑΜG με τους 360 ίππους. Γιατί έτσι, γιατί με τέτοιες προτάσεις έχεις το κουράγιο και για γκρίζες, αλλά και για μαύρες ημέρες.
Μέχρι τότε, λοιπόν, δεν εγκαταλείψαμε με κρύα καρδιά την κλασάτη αλλά αργή ασημένια «Μερκ» για το μπλε Ocean Blue Volvo με τα πολλά κυβικά, που φέρουν ωραία, υγιέστατα άλογα, αξιοποιώντας ιδανικά και το 8άρι αυτόματο κιβώτιο.
Οι Κινέζοι βάζουν τα χρήματα, αλλά είναι οι Σουηδοί με το DNA τους που διατηρούν το χαρακτήρα, δίνοντας και ουσιαστική υπεραξία στο σύνολο, μέσα από αξιοπιστία και επιδόσεις με κοινό παρονομαστή την οδηγική ευχαρίστηση, είτε οδηγείς είτε απλώς μετακινείσαι. Στην τελευταία, μάλιστα, περίπτωση, αξιολογείς ακόμα πιο ουσιαστικά, ειδικά όταν πρόκειται για αυτοκίνητα που απευθύνονται σε ευρύ φάσμα χρηστών. Αρσενικών και θηλυκών, και κάθε ηλικίας.
Μας άρεσε το V40 από την πρώτη του στιγμή εκεί στη Βερόνα, και σήμερα, πέραν του ότι εγκρίνουμε μέσα από την εκδοχή CC, επαυξάνουμε σε σχέση με το συγκεκριμένο πακέτο. Κάθεσαι άνετα μπροστά-πίσω και σωστά όταν το οδηγείς και, με εξαίρεση τον ήχο του κινητήρα, που δε συναρπάζει, σε κερδίζει. Πατάει, κυλάει αν προτιμάτε, όμορφα και με αρχοντιά, και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αντίστοιχες γερμανικές προτάσεις κύρους. Δεν κρύβεται. Το «40» σε ορισμένες ειδικές συγκρίσεις, με κυρίαρχο το οικονομικό πακέτο, και τα βλέπει και τα κερδίζει, και βέβαια ένα Volvo δεν έχει λόγους ώστε να αντιμετωπίζει με συμπλέγματα την κορυφή.
Όμορφα και τα δύο, λοιπόν, όμως με τους συγκεκριμένους κινητήρες όχι απλώς δεν έχουν σχέση, αλλά είναι απόλυτα δικαιολογημένη η υψηλότερη τιμή του Σουηδού, ενώ δικαιολογημένη είναι και η αυξημένη τιμή κατανάλωσης, αφού σε παρασύρει και να οδηγήσεις. Το ζητούμενο σήμερα, που πορεύεσαι σε θολό τοπίο και σε πνίγουν τα ερωτηματικά. Καλή μας εβδομάδα._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
