Διαβάζοντας…
Τον καιρό εκείνο, λοιπόν, σε επίπεδο συγκρίσεων, με ΠΦ και ΚΤ (ο καλύτερός μας, μιας γενιάς δυνατών συντακτών, όντας και χεράς), δέκα μωρά σε ΣΔΟΚ και ένα βαρβάτο με επτά 1.600άρια που μας έβαλε σε σκέψεις. Άλλος ο επί μέρους νικητής (το 405), άλλος ο συνολικά κατά τη γνώμη μας (Primera) και να η σπαζοκεφαλιά για τον Πάνο που έφτυνε αίμα. Ο ΠΦ, ένας μορφωμένος άνθρωπος, με ήθος, κόσμημα του χώρου μας με διαχρονική αξία. Να αναλύσει, να γράψει, να μας πείσει ο Πάνος. Πιο ρεαλιστής και με ισχυρότερη άποψη ο Κλεάνθης και αναθεωρήσαμε. Ουφ!
Τότε, δεκαετία του ´80, ήταν που ο Δημήτρης Κληρονόμος έφερε στο χώρο με το C&D τις μεγάλες φωτό. Σελίδες με πολλά λευκά και αρχοντιά. Όπως αργότερα το CAR του ΣΚ και του ΓΣ κ.ά. Τα ταμπλό στις φωτό ήταν για φιλί και εμείς επιτέλους αλλάξαμε τις παραδοσιακές φωτό μούρη-πίσω-προφίλ.
Το ΑΜS στις αρχές του ´90 άλλαξε τα δεδομένα. Εκτόξευσε τις κυκλοφορίες, αναβάθμισε τους μισθούς μας με μέτρο και θέσπισε το «φάκελο». Κάθε νέο αυτοκίνητο στο μικροσκόπιο, και αμέσως «καπάκι» σε «man to man» με τον ανταγωνισμό. Ουπς, πάμε και εμείς ΔΟΚ και καπάκι ΣΔΟΚ στο ίδιο τεύχος. Όλοι μας με μετρήσεις και συμπέρασμα. Οι Γερμανοί «αξιολογούσαν» επί μέρους. Καμάρωναν εκείνοι, μουρμουρούσαμε αθώα εμείς. Έχω την εντύπωση πως σε εκείνη τη φάση δεν είχε συντελεστές, και βαθμολογούσες το κράτημα όσο και τη σχεδίαση. Τα ουσιαστικά και τα υποκειμενικά. Γράφτηκε το πρωί πως είχε συντελεστές. Ζητώ συγγνώμη. Δεν υπήρχε πρόθεση αμφισβήτησης, αλλά η διαχείριση των συμπλεγμάτων μας είναι και η δυσκολότερη άσκηση, που ξεπερνάει τις συγκριτικές δοκιμές.
Σε κάθε περίπτωση, τότε, το ´92 στο «τσακ» δεν εργάστηκα για τον κ. Πέτρο Τριανταφύλλη. Μηχανικός, εκδότης που εκτιμώ, όντας και εξαιρετικός εργοδότης με λόγο. Στο «τσακ» λοιπόν, και με Σπύρο Κάγκα. Θα βρίσκαμε εκεί τον Κλεάνθη, τον Μιχάλη κ.ά.
Αργότερα ήρθε το Drive. Στην αρχή ως περίπου 4Τ, και αργότερα με τα δικά του χαρακτηριστικά, που το κρατούν ζωντανό και σήμερα. Περιοδικό που το διαβάζω με συνέπεια που ξεπερνάει το ανταγωνιστικό ενδιαφέρον, και όσον αφορά τα βίντεο του Μιχάλη Γεωργιάδη, ψάξε και στην Ευρώπη δε θα τα βρεις. Αντίστοιχα, το C&D του Νικόλα Μερτέκη και των συνεργατών του θα έπρεπε να διδάσκεται σε σεμινάριο προσαρμογής περιοδικού από το περίπτερο ως ένθετο σε εφημερίδα. Τότε, στο Έθνος, με στρατηγική υπόδειγμα, σήμερα στα Παραπολιτικά, με συνέπεια και άψογη διαχείριση προς κάθε κατεύθυνση. Οι άνθρωποι εκεί χαμογελούν και δεν το κρύβουν. Φαίνεται στο χαρτί.
Τα χρόνια τα «περίεργα» που πιστέψαμε ότι είμαστε εμείς και κανείς άλλος και υπερεκτιμήθηκαμε, έγιναν διάφορες σημαντικές προσπάθειες. Η προσπάθεια για διαφοροποίηση ήταν σαφής, αλλά, εκ του αποτελέσματος, αποτυχημένη. Κυκλοφόρησαν ακριβά περιοδικά που χάθηκαν όταν παρασύρθηκαν από την εκδοτική αποτυχία -ευρύτερα- επιχειρηματιών. Εμείς, με ατού τον εκδότη μας, τον Πατριάρχη του ειδικού Τύπου, κυνηγήσαμε και την ουρά μας. Με πάθος, και εκτιμώ με αρχές. Την ίδια ώρα, ο Πέτρος Τριανταφύλλης κράτησε όρθιο και ζωντανό το Auto Τρίτη, με τρόπο, πείσμα, σκληρή δουλειά, και δικαιώθηκε με τη σταθερή πορεία που δίνει τη διαχρονική αξία. Το αμφισβητήσαμε εμείς, οι μετρ του πηδαλίου και των ωραίων σελίδων, αξιοποιώντας τεράστιους φωτογράφους και σπουδαίους γραφίστες. Κορυφαίος γραφίστας ο Γιώργος Παναγιώτου του σύγχρονου CAR που εκδίδει ο ΤΤ, ο οποίος διδάσκει και πώς συνδυάζεις το έντυπο με ένα δυνατό site, προσαρμοσμένο σε site εφημερίδας.
Το δικό μας κόσμημα, το προϊόν που θα μπορούσαμε να το έχουμε και να λάμπουμε ευρύτερα, εκφράζοντας μια διαφορετική δυναμική, την Auto Bild, τη σκοτώσαμε, και αναρωτιέμαι αν πράγματι την αγαπήσαμε. Δίκη μου η ευθύνη. Όταν ο μάνατζερ πιστεύει, οφείλει να αλλάξει τη γνώμη του εκδότη. Τεράστιος ο κ. Γιάννης Κακούρης και υπέροχη η ομάδα του. Μια ωραία παρέα. Ο Γιάννης σήμερα στην Kosmocar, δίπλα στον Ανδρέα Χαλμπέ. Τυχεροί και οι δύο. Στα δικά μας, παρακολουθείς Κώστα Μήτσου και καμαρώνεις, συνεργάζεσαι με Λεμάνη και αισθάνεσαι ασφαλής, ενώ ξέρεις πως το κείμενό του ενδιαφέρει.
Τυχερός γενικότερα επί προσωπικού. Πέρα από την τυφλή εμπιστοσύνη του Καββαθά.
Δούλεψα με τον Πάνο, τον Κλεάνθη, τον Κάγκα, τον Σκουφή που λάμπει στο χώρο μας, τον Τσίκα που είναι πάνω από φίλος, τον Τσάδαρη που είναι συγγενής μου πολύ υψηλού βαθμού και για αυτό έχουμε και την πολυτέλεια να διαφωνούμε. Αλίμονο σε όποιον δοκιμάσει να μπει ανάμεσά μας.
Σήμερα και τα τελευταία 20 χρόνια εργάζομαι με τον κ. Μιχάλη Σταυρόπουλο, τον κ. Θάνο Ηλιόπουλο και άλλους υπέροχους συνεργάτες. Μια ομάδα 20 ετών. Η οικογένειά μου. Τα ονόματα είναι η «λεπτομέρεια» που κάνει τη διαφορά, όταν αυτοί κρίνουν το βίο μας – με την ευκαιρία της αποχώρησής μου τον επόμενο χρόνο συμπληρώνοντας τα 65 και έπειτα από 40 χρόνια στους 4Τ.
Σήμερα λοιπόν
Ξεφυλλίζεις CAR. Τεύχη όπως και το τελευταίο, με το Τ-Cross δε θα βρεις στην αγγλική έκδοση, ενώ ζηλεύεις με άρθρα όπως τα επτά παλιά, ένα για κάθε συντάκτη. Φανατικός του Χαρπίδη, με κέρδισε ο Μποϊδάνης με τον τρόπο του, οπότε και με παρέσυρε στο κείμενό του. Κύριος και με τα πλήκτρα.
Την ίδια ώρα, στο Drive ο Μιχάλης στρίβει-στρίβει και το πάθος, όπως ο βήχας, δεν κρύβεται. Έκπληξη η ύλη του Auto Τρίτη. Ειδικά το άρθρο με τις συγκρίσεις των Focus, διδάσκει έντυπο Τύπο. Ακολουθώ το site τους με συνέπεια, και από τότε που τα νιάτα εκεί έχουν λόγο, θα βρεις άρθρα που ξεπερνούν τη χρηστική πλευρά της δουλειάς. Χρήσιμη, αλλά sexy δεν είναι.
Δεδομένο πως το GoCar είναι το καλύτερο ηλεκτρονικό Μέσο για το αυτοκίνητο με τα δικά μου οδηγοκεντρικά κριτήρια, ενώ αν θέλεις ρεπορτάζ θα το βρεις στο NewsAuto που υπογράφει μια υπέροχη παρέα την οποία συντονίζει ο κ. Κώστας Φούζας. Θα βρεις βίντεο για φιλί στο TRC του Γιάννη Στέφου και έντιμη συνέπεια στο Go News του Νίκου Χριστοπούλου. Παραμιλάς με τις τεχνικές αναλύσεις του Νικόλα Μαρινόπουλου, ξέρεις ότι όπου υπογράφουν Σκουφής και Τσάδαρης σφραγίζουν με γνώση και εντιμότητα, ενώ συνεργάζομαι με τον κ. Γιάννη Σταυρόπουλο στο Motori. Τιμή μου.
Τιμή όλων μας, των αγώνων, η δουλειά του Κώστα Στεφανή, του γιου του, Μάνου και των συνεργατών τους. Στην τηλεόραση και πλέον και στο site του Traction που εξελίσσεται σε σημαντικό παίχτη. Αξιόπιστοι και ευρηματικοί, με ατού την εικόνα και άλλα συνδεδεμένα με το μέταλλο των δημιουργών. Κώστας Στεφανής: Ο πλέον εργατικός άνθρωπος που συνεργάστηκα ever.
Η Ζούγκλα; Με ακρίβεια, διαβάζεις Βασίλη Σαριμπαλιδη στο section αυτοκινήτου. Όλοι τον διαβάζουμε και μην κρύβεστε. Ενημέρωση έγκυρη και στο σωστό χρόνο από «τα Νέα της Πιάτσας», όπως και προβληματισμός. Πονάει όταν διαβάζεις ό,τι συζητάς και θεωρώ υποκριτικό όλο αυτό περί ονομάτων στη σέντρα. Γεγονός πως τα υπονοούμενα πονάνε. Σε κάθε περίπτωση, εκτιμώ πως οι αστοχίες και οι υπερβολές που μας προσβάλλουν λύνονται μεταξύ μας και χωρίς διαιτησία. Είναι «αντρικό άθλημα» ο ειδικός Τύπος. Ας τον τιμήσουμε, καταγράφοντας τη δεοντολογία, ώστε να έχει λόγο ύπαρξης η ενωμένη Ένωσή μας, που οφείλουμε να προκύψει.
Καλή Ανάσταση._Σ.Χ.
